59
Digərləri də gəldilər və yalvardılar ona. Lakin o, cavab
vermədi onlara. O, yalnız başını aşağı saldı və yaxında daya-
nanlar onun göz yaşlarının sinəsinə necə düşdüyünün şahidi
oldular.
O da, camaat da məbədin qarşısındakı böyük meydana
yollandılar.
Orada səcdəgahdan əl-Mitra adlı bir qadın çıxdı. O,
görücü idi.
Əl-Mustafa bu qadına hədsiz şəfqətlə baxdı, çünki bu,
məhz həmin qadın idi ki, hamıdan əvvəl onu tanımış və ona
iman gətirmişdi; onun şəhərə gəldiyi bircə gün olmasına bax-
mayaraq.
Qadın onu salamlayaraq dedi:
“Allahın Peyğəmbəri, əlçatmazın axtarışlarında sən uzun
müddət öz gəmin üçün uzaq üfüqlər aradın.
İndi isə budur, sənin gəmin gəlmişdir və sən getməlisən.
Yaddaşında qalan torpaq və ali istəklərinin məkanı üçün
çəkdiyin həsrət çox böyükdür və nə bizim sevgimiz sənin əl-
qolunu bağlaya bilər, nə də bizim ehtiyaclarımız səni bu yoldan
saxlaya bilər.
Səndən yalnız bircə istəyimiz var. Nə qədər ki, bizi tərk
etməmisən danış bizimlə və öz həqiqətindən bizə də bəxş et.
Biz onu uşaqlarımıza ötürərik, onlar da öz uşaqlarına və
o itməyəcək.
Öz tənhalığında sən bizim günlərimizin axarını müşahidə
etmisən, öz oyaqlığında isə bizim yuxumuzun ağlamağını və
gülməyini dinləmisən.
Odur ki, indi özümüzü göstər bizə, doğumla ölüm arasın-
da olanlardan sənə nə açılıbsa hər şeyi danış bizə”.
60
O cavab verdi:
“Orfalesin camaatı, mən qəlblərinizi hələ də riqqətə gəti-
rən şeydən başqa nədən danışa bilərəm ki”?
Məhəbbət
Onda əl-Mitra dedi: “Məhəbbətdən danış bizə”.
O, başını qaldırıb camaata baxdı. Camaatın üzərinə sükut
çökdü.
O, uca səslə söylədi:
“Məhəbbət sizi nə zaman çağırsa, gedin onun arxasınca,
Baxmayın ki, yolları ağır və sərtdir.
Onun qanadları sizi ağuşuna alanda, müqavimət göstər-
məyin.
Baxmayın ki, qanadlarının arasında gizlənmiş qılınc sizi
yaralaya bilər.
O, sizinlə danışan zaman inanın ona.
Baxmayın ki, şimal küləyi bağı viran qoyan kimi onun
səsi sizin arzularınızı darmadağın edə bilər.
Axı, məhəbbət başınıza tac qoydugu kimi, həm də
çarmıxa çəkir.
Sizi böyütdüyü kimi, budayır da.
O, sizin zirvələrinizə yüksələrək günəşin şəfəqləri altında
titrəşən ən zərif budaqlarınızı əzizləyir.
O, həm də sizin torpağa sığınmaq istəyən, köklərinizə
dogru enir və onları titrədir.
Taxıl dərzləri kimi o sizi özündə toplayıb bağlayır.
Aşkarlanmanız üçün sizi üyüdür
Sizi qabıqdan ayırmaq üçün ələyir.
Ağarana qədər sürtür.
61
Yumşalanadək yoğurur.
Sonra sizi müqəddəs oda tapşırır ki, Allahın müqəddəs
ziyafətində müqəddəs çörək ola biləsiniz.
Bütün bunları məhəbbət sizin başınıza ona görə gətirəcək
ki, siz öz ürəyinizin sirrini dərk edəsiniz və bu biliklə Həyatın
ürəyinin bir hissəsinə çevrilə biləsiniz.
Lakin əgər siz qorxaqcasına məhəbbətin yalnız sakitliyini
və ləzzətini axtaracaqsınızsa.
Onda yaxşı olar ki, öz çılpaqlığınızı örtüb məhəbbətin
xırmanından uzaqlaşasınız,
Elə bir fəsilsiz dünyaya ki, orada güləcəksiniz, amma tam
gülüşünüzlə yox. Ağlayacaqsınız, amma gözüdolusu yox.
Məhəbbət özündən başqa heç nə vermir. Özündən başqa
da heç nəyi geri almır.
Məhəbbət heç nəyə sahib deyil. Heç kimin də ona sahib
olması mümkün deyil.
Zira, məhəbbət üçün məhəbbət bəsdir.
Əgər sevirsinizsə, deməyin ki, “Allah mənim ürəyimdə-
dir”. Daha düzgün olar ki, deyəsiniz: “Mən Allahın
ürəyindəyəm”.
Düşünməyin ki, məhəbbətə yol göstərə bilərsiniz,
Əgər sizi buna layiqli bilsə, o özü sizə yol göstərəcəkdir.
Məhəbbətin özünü gerçəkləşdirməkdən başqa heç bir
arzusu yoxdur,
Lakin əgər siz sevirsinizsə və sizin hansısa arzularınız
olmalıdırsa, qoy, sizin arzularınız bunlar olsun:
Ərimək və gecəyə öz nəğməsini oxuyan çay kimi axıb
getmək.
Şəfqətin çoxluğundan ağrı hiss etmək.
62
Eşqi dərk etməyimizdən yaralanmaq.
Razılıq və sevinc hissi ilə qanına qəltan olmaq.
Səhərlər qanadlanmış ürəklə məhəbbətin daha bir gününə
görə şükranlıqlarını ifadə etmək; günorta saatında dincəlmək
və eşqin ekstazını sezmək;
Qürub vaxtı evə, minnətdarlıq duyğusu ilə qayıtmaq;
Sonra isə ürəyinizdə sevdikləriniz üçün dua, dodaqları-
nızda şükranlıq nəğməsi ilə yuxulamaq”.
Nikah
Sonra yenidən əl-Mitra dilləndi və soruşdu: “Bəs nikah
nə olan şeydir, ustad?”
O belə cavab verdi:
“Siz birlikdə doğulmusunuz və həmişə də birlikdə ola-
caqsınız.
Ölümün ağ qanadları günlərinizi pərən-pərən salanda da
siz birlikdə olacaqsınız.
Bəli, hətta Allahın sükuta qərq olmuş yaddaşında da siz
birlikdə olacaqsınız.
Lakin bu bərabərliyinizdə, qoyun, bəzi məsafələr qalsın.
Qoyun, cənnətin rüzgarları aranızda rəqs edə bilsinlər.
Bir-birinizi sevin, lakin məhəbbəti boyunduruğa çevirmə-
yin.
Yaxşı olar ki, o, qəlblərinizin sahilləri arasında dalğala-
nan bir dəniz olsun.
Bir-birinizin camlarınızı doldurun, lakin bir camdan iç-
məyin.
Bir-birinizlə çörəyinizi bölüşün, lakin bir tikədən yemə-
yin.
63
Birlikdə nəğmə oxuyun, rəqs edin və sevinin, lakin bir-
birinizin ayrılığını pozmayın.
Udun simləri kimi. Onlar ayrı-ayrı olsalar da, bir musiqi-
nin sədaları altında titrəşirlər.
Ürəklərinizi verin bir-birinizə, amma tutub saxlamağa
yox.
Zira, yalnız Həyatın əlinə yerləşə bilər ürəkləriniz.
Yanaşı durun, lakin çox da yaxın yox.
Axı, məbədin sütunları da aralı dururlar,
Palıdla sərv isə bir-birinin kölgəsində bitmirlər”.
Uşaqlar
Qucağında uşaq tutmuş bir qadın söylədi: “Uşaqlardan
danış bizə”.
Əl-Mustafa dedi:
“Sizin uşaqlar – sizin uşaqlarınız deyil.
Onlar Həyatın özünün özünə qarşı həsrətinin oğul və qız-
larıdırlar.
Onlar sizin vasitənizlə gəlirlər, lakin sizdən gəlmirlər,
Sizinlə olmaqlarına baxmayaraq, sizə məxsus deyillər.
Siz onlara öz məhəbbətinizi verə bilərsiniz, amma öz fi-
kirlərinizi yox.
Zira, onların öz fikirləri var.
Siz onların bədənlərinə sığınacaq verə bilərsiniz, amma
ruhlarına yox.
Zira, onların ruhları sabahkı gündə sığınacaq tapmışdır,
siz ora heç xəyalınızda belə gedə bilməzsiniz.
Siz onlar kimi olmağa can ata bilərsiniz, lakin onları özü-
nüzə oxşatmağa çalışmamalısınız.
Dostları ilə paylaş: |