CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
54
evin zirzəmisində tapılmışdı.
Burada çoxlu sayda tüfəng, qumbara,
patron və s. aşkara çıxarılmışdı”.
49
Bu isə gərginliyi daha da artırırdı.
Aparılan əməliyyat-axtarış tədbirləri nəticəsində müəyyən edilmişdi
ki, həmin zabitlərin böyük əksəriyyəti Azərbaycan ordusunun hərbi
sirlərini Denikinə verir. Belə ki, 1919-cu ilin aprelində Bakıda Denikin
kəşfiyyatının rəisi, Baş Qərargahın zabiti Çernışov Azərbaycanın xüsusi
xidmət orqanlarının əməkdaşları tərəfindən həbs edilərkən
(sonra o,
ingilislərin təzyiqi ilə azadlığa buraxıldı –
C.Q.) onun Azərbaycanın
milli ordusunda Denikinin casusu kimi fəaliyyət göstərdiyi sübuta
yetirilmişdi. Eyni zamanda əməliyyat tədbirləri
nəticəsində Denikinin
casus şəbəkəsində təmsil olunanların bir qisminin ingilis kəşfiyyatına
da işləməsi müəyyən edilmişdi.
Çernışovun yaşadığı mənzildə
Azərbaycanın xüsusi xidmət
orqanları tərəfindən aparılan axtarış
zamanı Denikin kəşfiyyatının
sxemi, onun tapşırıqları, məqsədi
və proqramı, eyni zamanda gizli
bolşevik təşkilatının işi, Azərbaycan
ordusunun vəziyyəti barədə Denikinə
ünvanlanmış çoxlu sayda məlumatlar
tapılmışdı.
50
Bütövlükdə denikinçiləri
Azərbaycanla bağlı aşağıdakı
məsələlər maraqlandırırdı: silahlı
qüvvələr, onların tərkibi, yerləşdiyi
ərazi, silahla təchizatı, geyimi, nizam-
intizamı, sosial təminatı, döyüş və
material ehtiyatları,
hərbi xarakterli
tədbirlər, ictimai rəy, xalqın “Vahid və bölünməz Rusiya” məsələsinə
münasibəti, müxalifətin və hökumətin fəaliyyətinə, denikinçilərə qarşı
mübarizə məsələlərinə münasibət və s.
Bu cinayətkar qrupun fəaliyyəti ifşa edildikdən sonra Azərbaycan
parlamenti 1919-cu il fevralın 26-da denikinçilərin dövlət işində
və hərbi sahədə xidmət göstərmələrini qadağan etdi. Hərbi nazirin
əmri ilə bir neçə hərbçi denikinçilərlə əlaqə saxladıqlarına və
49 Süleymanov M. Azərbaycan ordusu (1918-1920). Bakı, 1998, s. 416.
50 Qoca E. Azərbaycanın təhlükəsizlik və xüsusi xidmət orqanları (1918-1920). Bakı, 2000, s. 28-29.
General Səməd bəy
Mehmandarov
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
55
məlumatları onlara ötürdüklərinə görə ordu sıralarından xaric edildi.
“İlkin yoxlamalar göstərdi ki, bu zabitlərin xeyli hissəsi general
Denikinə rəğbətlə yanaşır, hətta onun xeyrinə Azərbaycanda
casusluqla məşğuldurlar. Azərbaycan ordusunda Denikinin
casusluq fəaliyyəti aşkarlandı, rus zabitlərinin xeyli hissəsi milli
ordudan xaric olunub Azərbaycandan sürgün edildilər”.
51
Azərbaycan hökumətinin ciddi cəhdlərindən sonra 1919-cu il
martın 1-də könüllü ordunun qoşun hissələri də Azərbaycandan
çıxarıldı. Lakin Denikin təhlükəsi hələ də mövcud idi. Yaranmış
təhlükə ilə əlaqədar Azərbaycan və Gürcüstan arasında iyunun 16-
da Tiflisdə hərbi-müdafiə sahəsində müqavilə imzalandı
və həmin
ayın 27-də hər iki ölkənin parlamentində təsdiq edildi. Bu pakta görə,
Denikin təcavüzünə məruz qalan tərəf müttəfiqindən silah-sursat və
hərbi yardım ala bilərdi.
Bu paktdan bir qədər sonra Gürcüstan Azərbaycana silah-
sursatla yardım etməyə və onun müəyyən hissəsini satmağa başladı.
Tam artilleriya generalı Səməd bəy Mehmandarov 1919-cu ilin
sentyabrında imzaladığı 421 saylı əmrində göstərirdi:
“Bizim
üçün böyük əhəmiyyətə malik olan müxtəlif predmetlər,
silahlar və başqa hərbi əmlak əldə etmək üçün mən Gürcüstan
Respublikasının Tiflis şəhərinə Baş Artilleriya İdarəsinin rəisi,
general-mayor Murad Gəray bəy Tlexasın rəhbərliyi altında
komissiya göndərmişdim. Bir sıra ciddi çətinliklərə baxmayaraq,
qısa müddət ərzində, olduqca sərfəli qiymətlərlə Bakıda və
Gəncədə qiymətli əmlak kütləsi quraşdırılmış və gətirilmişdi.
Əldə edilmiş predmetlərin əksəriyyəti təzə, istifadə olunmuşları
isə tam yararlı haldadır”.
52
Həmin hərbi-müdafiə müqaviləsinin 10-cu bəndinə əsasən,
Ermənistan da iki həftə ərzində onlara qoşula bilərdi. Lakin ermənilər
Denikinlə gizli ittifaqa girdi və təcavüzkar siyasətlərini həyata keçirmək
üçün ağqvardiyaçılardan xeyli silah-sursat ələ keçirdilər. Azərbaycan-
Gürcüstan paktı ilə iki ölkə arasında münasibətlərin normal məcraya
düşməsi və əlaqələrin inkişafı üçün münasib şərait yarandı. Denikinçilər
bundan sonra da Azərbaycanın dövlətçiliyinə və ərazi bütövlüyünə qarşı
qəsdlər
törətməyə can atsalar da, buna nail ola bilmədilər.
51 Nəsibzadə N. Azərbaycan Demokratik Respublikası. Bakı, 1990, s. 62-63.
52 Azərbaycan Respublikası MAİ, f. 2900, siy. 7, v.1, 7.
CÜMHURİYYƏTİN TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI (1918-1920)
56
Əks-kəşfiyyat xidmətinin fəaliyyətində hakimiyyətə can atan
bolşevizmlə mübarizə də əsas yerlərdən birini tuturdu. Rusiyada
bolşevik hökumətinin getdikcə güclənməsi onların Bakıda, Gəncədə,
eləcə də Azərbaycanın digər bölgələrində dövlət əleyhinə fəallığını
artırmışdı. Əks-kəşfiyyat bölməsinin əməkdaşları Azərbaycan silahlı
qüvvələrinin sıralarına soxulmağa çalışan bolşeviklərə qarşı mübarizəni
gücləndirsələr də, bu işin öhdəsindən layiqincə gələ bilmirdilər. Bu barədə
S.Mehmandarov yazırdı:
“Hərbi əks-kəşfiyyatın başlıca vəzifəsi dövlət
daxilində hərbi casuslarla mübarizədir. Bolşevizmlə mübarizə
ümumxalq işi olduğundan bir hərbi idarə onun öhdəsindən layiqincə
gələ bilməz. Rus ordusunun dairə qərargahlarının əks-kəşfiyyat
təcrübəsi göstərirdi ki, hətta xeyli pul buraxıldıqda belə təcrübəli
icraçılar və axtarışla əlaqədar xüsusi bacarığa malik işçilər olmadan
bu cür mürəkkəb və incə işi qaydaya salmaq hərbi idarənin hünəri
deyil”.
53
Buna görə S.Mehmandarov bolşevizmlə mübarizədə “yerli
şəraiti yaxşı bilən və kifayət qədər hazırlığı olan agentlərə
(Kəşfiyyat və əks-
kəşfiyyat bölməsinin əməkdaşları nəzərdə tutulur – C.Q.) kömək üçün Bakı
axtarış polisinin də bu işə cəlb olunmasını” məqsədəuyğun hesab edirdi.
Daha sonra general yazırdı:
“Baş Qərargahın fəaliyyət təcrübəsi
göstərdi ki, daxili təsərrüfat məsələləri, xidmətlər, qoşunların
məişət və xidmət tələbatının təmin edilməsi ilə bərabər cari
qayğılarla birlikdə müharibəyə hazırlıq mülahizələrinə dair
məsələləri eyni idarədə cəmləşdirmək qeyri-mümkündür. Baş
Qərargahın işlə yüklənməsi qoşunların döyüş hazırlığı ilə bağlı
bir çox təxirəsalınmaz məsələlərin yerinə yetirilməsini ləngidir.
Baş Qərargahın bölmələrinin onun tabeçiliyindən çıxarılması
isə lazımi hazırlıq keçmiş şəxslərin Hərbi Nazirliyin ixtiyarına
verilməsini çətinləşdirdi. General-leytenant Məmməd bəy
Sulkeviçin Baş Qərargaha gəlişindən sonra Baş Qərargahın Baş
İdarəsinin yaradılması ona həvalə edildi. Üç bölmədən ibarət,
mövcud General-kvartirmeyster şöbəsinin həmin idarəyə daxil
edilməsi mümkündür…”.
54
S.Mehmandarovu Azərbaycan xüsusi xidmət orqanlarının inkişaf
etdirilməsi çox düşündürürdü. O, “respublikada
müxtəlif hakimiyyət
institutlarını, o cümlədən XİN, DİN və Hərbi Nazirliyi işə cəlb etməklə
53 Yenə orada, f. 2894, siy. 1, iş 26, v. 4.
54 Yenə orada, v. 4.