102
tərbiyə və məktəbdənkənar təhsil müəssisələrinin yaradılması o vaxtlar Xalq Maarif
Komissarlığının əsas vəzifələrindən olmuşdur.
Bütün bunların nəticəsidir ki, 1920-ci ilə kimi məktəbəqədər tərbiyə
müəssisələrinin sayı xeyli artmışdı. Bununla belə o zamanlar respublikada pedaqoji
kadr hazırlanması problemi meydana çıxmışdı. Bu problemin aradan qaldırılmasında
yenə də N.Nərimanov yaxından kömək etmişdi. 1920-ci ilin may ayının 24-də
N.Nərimanovun Azərbaycan İnqilab Komitəsi adından Xalq Maarif Komissarlığına
göndərdiyi 54 №-li telefonoqramda deyilirdi: “Təklif edirəm ki, bir həftə müddətində
şəhərin müsəlman məhəllələrində uşaq bağçaları təşkil edilsin. Bu məqsədlə də
şəhərin bütün müəllim və müəllimələrini səfərbərliyə almaq lazımdır” (65, səh.10).
Bu telefonoqramdan sonra respublikada, xüsusilə Bakının müsəlmanlar yaşayan
rayonlarında yeni-yeni uşaq bağçaları və körpələr evi təşkil edilmiş və bu məqsədlə
şəhərin ən yaxşı müəllim və tərbiyəçiləri bu işə cəlb edilmişdi.
1921-ci il yanvarın 10-da Azərbaycan İcraiyyə Komitəsinin iclasında Dadaş
Bünyadzadə Xalq Maarif Komissarlığının 8 ay müddətində (1920-ci il aprel ayından
1921-ci ilin yanvarına qədər) görülmüş işləri haqqındakı məruzəsində göstərir ki, bu
müddətdə Bakıda 35 uşaq bağçası təşkil edilmişdir ki, bunlarda da 2400 uşaq tərbiyə
alır. Bunlar ilk növbədə Azərbaycanın şəhər və qəzalarında, o cümlədən Gəncədə 8,
Nuxada (Şəki) 6, Şuşada 5, Qubada 1, Qazaxda 3, Göyçayda 3, Lənkəranda 2,
Şamaxıda 1, Zaqatalada 1, Şamxorda 2, Salyanda 1 uşaq bağçası açılmışdır. (65,
səh.10).
Azərbaycan Xalq Maarifi Komissarlığı kollegiyasının 27 yanvar 1921-ci il
tarixli qərarı əsasında uşaq bağçalarında beynəlmiləl qruplar təşkil edilir (rus, tatar,
yəhudi, gürcü və s.). Uşaqların milli tərkibinin belə müxtəlifliyi onların lap kiçik
yaşlarından xalqlar dostluğu ruhunda tərbiyə edilmələrini göstərir. Uşaq bağçasında
təlim-tərbiyə işləri Azərbaycan dilində aparılsa da, bu qruplarda iş əsasən rus dilində
gedirdi.
1920-ci il iyun ayının 28-nə kimi təkcə Bakıda “Yuva”, “Svetlyaçok”,
“Xutorok”, “Sünbül”, Suraxanı rayonunda “Krasnoye solnışko”, “Aydınlıq”,
“Krasnıy uqolok”, “Kolokolçik” adlı uşaq bağçaları təşkil edilmişdi.
1920-ci ildən sonra (Az-da Sovet hakimiyyəti) məktəbəqədər tərbiyə
103
müəssisələrinin sayı nəinki şəhərlərdə, həm də kənd yerlərində də artmağa başladı.
1921-1922-ci illərdə respublikada 4 mindən çox uşağı əhatə edən 76 məktəbəqədər
tərbiyə müəssisəsi təşkil edilmişdir.
Nadejda Kolesnikovanın rəhbərliyi ilə komissarlıq məktəbləri yenidən təşkil
etdi, xalq universitetləri təşkil olundu, zəhmətkeş uşaqları üçün uşaq evləri və uşaq
meydançaları yarandı. Şuşa Xalq təhsil şöbəsi ilə uşaq bağçası, meydançaların
açılması, məktəblərin zəruri ləvazimatlarla təmin olunması və başqa məsələlər
haqqında yazışmalar əldə edildi. Ağdaşda uşaq evlərinin açılması haqqında qərar
verildi. (65, səh.11).
O zamanlar Dağlıq Qarabağ ərazisində məktəbəqədər təhsil müəssisələri də
diqqət mərkəzində olmuşdur. Tədqiqat nəticəsində məlum olmuşdur ki, hələ 1920-ci
illərdə Qaryagino, Horadis, Cəbrayıl, Şuşa, Ağdam, Daşbulaq, Ağcabədi, Tərtər,
Çardaxlı və s. ərazilərdə də uşaq evlərinin açılması nəzərdə tutulurdu.
1920 –ci il noyabrın 1-də Şuşa Maarif şöbəsinin məktəbəqədər bölməsinin
müdiri təyin edilən Yusif Qazızadə tərəfindən Şuşanın beş məhəlləsində uşaq bağçası
açıldı. Bunlar aşağıdakılar idi: 1.Mərdanlı; 2.Balaca-Qurdlar; 3.Hamam qabağı;
4.Ağa Dədəli və Təzə məhəllə. Hər uşaq bağçasında 25 nəfər uşaq var idi. Diqqəti
cəlb edən cəhət isə Yusif Qazızadənin bu uşaqların hamısının türk olduğunu xüsusilə
vurğulamasıdır. (65, səh.11).
1920-ci il oktyabrın 3-də Xalq Maarif Komissarlığı tərəfindən “Məktəbəqədər
tərbiyə işçiləri evi” (Dom doşkolnikov) təşkil edilir. Burada məqsəd məktəbəqədər
tərbiyə ideyalarının təbliğ edilməsi, uşaqların tərbiyəsi və inkişafı üçün zəruri şəraitin
yaradılması idi. Burada yığılan materiallar gələnləri məktəbəqədər tərbiyənin
müxtəlif məsələləri ilə daha dərindən tanış edirdi.
Bu dövrdə Xalq Maarif Komissarlığı məktəbəqədər müəssisələri üçün kadrlar
hazırlığı məqsədilə üç və altı aylıq pedaqoji kurslar təşkil edilmişdi.
1921-ci ildə isə Azərb.SSR Xalq Maarif Komissarlığının kollegiyasının qərarı
ilə Bakıda Azərbaycan qadın pedaqoji texnikumu yaradıldı. Bu texnikumun məqsədi
qadın pedaqoqlar hazırlamaq idi. 1921-ci il yanvar ayının 11-də N.Nərimanovun
göstərişi ilə Azərbaycanda birinci Məktəbəqədər Tərbiyə Pedaqoji İnstitutunun
açılması haqqında dekret verildi. Azərbaycan İnqilab Komitəsinin bu barədə
104
dekretində deyilirdi: “Məktəbəqədər tərbiyə sahəsində təcrübəli kadrlar və rəhbər
işçilər hazırlamaq və həmçinin qadınlar arasında tərbiyə məsələlərini yaymaqdan ötrü
Azərbaycan İnqilab Komitəsi qərara alır ki, 1921-ci il mart ayının 1-dən etibarən
Bakı şəhərində birinci Azərbaycan tərbiyə ocağı açılsın” (21, səh.69). Bu dekretə
əsasən 1921-ci il mart ayının 4-də Məktəbəqədər Pedaqoji İnstitutu təşkil edildi. O
vaxtlar məktəbəqədər tərbiyə müəssisələri üçün müvafiq kadr hazırlığı işində
Məktəbəqədər Tərbiyə Pedaqoji İnstitutunun təşkili mühüm rol oynadı. Belə ki,
instituta ilk dəfə 30 nəfər qadın qəbul olundu. Maarif Komissarı D.Bünyadzadənin
köməyi ilə bu dövrdə məktəbəqədər tərbiyə müəssisələrində çalışan azərbaycanlı
tərbiyəçilər üçün rus dilindən xeyli pedaqoji ədəbiyyat tərcümə edilib çap olundu.
1922-ci ildə Məktəbəqədər Tərbiyə İnstitutu Pedaqoji İnstituta çevrildi və
nəzdində məktəbəqədər tərbiyə fakültəsi təşkil edildi.
Azərbaycanda məktəbəqədər tərbiyə müəssisələri yaradılmasında böyük
xidmətləri olan və bu sahədə uzun illər çalışan tanınmış maarifçi Gülrix
Qədimbəyova öz xatirələrində yazırdı: “Məktəbəqədər tərbiyə işçilərinin
hazırlanmasında qısamüddətli kursların çox böyük rolu olmuşdur. Kurslara geniş
qadın kütlələrini cəlb etmək məqsədilə N.Nərimanov öz qadın ailə üzvlərini də bu
kurslara oxumağa göndərmişdi. O zaman azərbaycanlı qadınların kurslara cəlb
edilməsi çox çətin məsələ idi” (60, səh.12).
3. Azərbaycan Maarif Komissarlığı məktəbəqədər tərbiyə şöbəsinin uşaq müəssisələri
üçün 1920-ci ildə tərtib etdiyi təlimatnamə məktəbəqədər tərbiyə sahəsində çalışan
işçilərə çox kömək etdi. Həmin təlimatda məktəbəqədər tərbiyə müəssisələrinin
tipləri müəyyənləşdirildi. Bunlar aşağıdakılar idi: körpələr evi, uşaq bağçaları,
meydança, koloniya və uşaq evləri. Təlimatda məktəbəqədər tərbiyə müəssisələrinin
təşkili prinsipləri, işin məzmunu, uşaqları neçə yaşdan qəbul etmək müəyyən edilir,
uşaqların qidalanmasına xüsusi yer verilir, rejim və onun tərtibinin əsasları
göstərilirdi. Bu sənəddə təvazökarlıq, bir-birinə qarşılıqlı qayğı və kömək, əməyə
hörmət və s. kimi keyfiyyətlərin bir yerdə tərbiyəsi tövsiyə edilir, oyunlara, ailə ilə
əlaqəyə, valideynlər arasında pedaqoji təbliğata ciddi diqqət yetirilirdi.
1924-cü ildə ümumittifaq məktəbəqədər tərbiyə işçilərinin 3-cü qurultayı
çağırıldı. Qurultayda fəhlə klubları nəzdində uşaq evləri, gecə-gündüz işləyən uşaq
Dostları ilə paylaş: |