vaxt qayalıqda və açıq sahələrdə rast gəlinmir. Bu növ, onu
ağac budaqları arasında uğurla gizlədən rəngə malikdir.
Ağac kələzinin (Agama atricollis) çox qəribə adaptiv rəngi
yarpaq, kif və qabıq üzərini örtən şibyə boyalı çalarlara ma
likdir.
Buqələmunların bütün quruluşunda ağac həyat tərzinə ix
tisaslaşma özünü büruzə verir. Onların ayaqları uzundur. Qısa
caynaqlı barmaqlar hər ayaqda bir-birinə qarşı 2 qrupda yer
ləşərək, nazik budaqlardan rahat yapışmağa xidmət edən
xüsusiləşmiş qısqaclar əmələ gətirir. Nazik quyruğu spiralvarı
burulmaqla budaqlara dolanır.
Kələzlər (Agamidae) fasiləsinin «uçan əjdaha» (Draco vo-
lans) adlanan nümayəndəsi qeyri-adi süzmə qabiliyyətinə ma
likdir. Bu sürünənlər əsasən ağac həyat tərzi keçirməklə,
ağacların yüksək çətirlərindən istifadə edirlər. Bədəninin yan
tərəflərində yerləşən dəri qatlaqlar yalançı qabırğalara söykə
nir . Əjdaha (kələz) oturduğu hallarda yalançı qabırğalar və
dəri qatlaqlar arxaya çəkilmiş olur, tullanmazdan əvvəl isə on
lar açılır və enli yarımdairəvi 2 qanad şəklini alır. Kərtənkələ
tullanmanın gücündən asılı olaraq havada 30 m məsafəyədək
uca bilir və uçuşunu istər üfüqi, istərsə də şaquli istiqamətdə
dəyişə bilir.
Yastıquyruq gekkonlar (Uroplatus) - iri gecə kərtənkələlə
ri olub, ağaclarda yaşayırlar. Yastıquyruq gekkonun (Uropla
tus fımbriatus) quyruğu enli dəri qatlaqla haşiyələnir. Belə sa
çaqlı dəri qatlaq baş və gövdənin yanlarında, həmçinin ətrafla
rın sərbəst kənarlarında olur. Bu dəri qatlaqlar bir ağacdan
digərinə süzərək tullanarkən istifadə olunur.
Elaphe cinsindən dırmaşan təlxələr sırf quru formaları ilə
dırmaşanlar arasında keçici ilanlar qrupu kimi qəbul edilə bi
lər.
Azərbaycanda məskunlaşan Eskulap təlxəsinin (E. longis-
simä) ağaclarda hərəkət etməsi üçün qarın nahiyəsində yerlə-
43
downloaded from KitabYurdu.org
şən qalxancıqların sanki sınaraq əmələ gətirdiyi qabırğalara
söykənməklə ilan nahamar və hətta vertikal səthlərə belə dır
maşır. Hamar gövdələr üzərində burularaq ağaca dolanmaqla
hərəkət edirlər. Yerli herpetofaunanın digər nümayəndəsi
dördzolaq təlxə {E. sauromates) ağaca məharətlə dırmaşır.
Güclü bədənə sahib olan və dayaq kimi quyruğuna söykənən
bu növ, başı ilə ondan 50-60 sm kənarda yerləşən budağa atı
larkən belə, gövdəsini üfqi vəziyyətdə saxlaya bilir. Təhlükə
yarandıqda isə bəzən budaqlarda gizlənir. Zaqafqaziya təlxəsi
də ağaca dırmanmağı xoşlayır.
Ağac çətirlərində yaşayan yaşıl tritonun (Chondropython
viridis) dərisinin rəngi yarpaqların fonundan seçilmir. O iliş-
kən quyruğunun köməyi ilə məharətlə ağaclara dırmaşır və elə
oradaca qidasını da tapır.
Amerika meşə suilanıları əsl ağac ilanlarıdır. Nazik gövdə
və bədən uzunluğunun - 1/3 hissəsini təşkil edən ilişkən quy
ruq əksər ağac ilanlarına xasdır. Belə formaya malik bədəndə
bir necə dayaq nöqtəsi olur ki, bu da ilana şaquli halda daha
yaxşı dayanmağa və özünü kənardakı budaqlara atmağa im
kan verir
İtbaş yatağan (Corallus caninus) əsl ağac həyat tərzi keçi
rən növdür. O, bərk yapışmağa xidmət edən quyruğu ilə bu
daqlar arasında rahat hərəkət edir, dincəlir və şikarını oradaca
güdür. Həyat tərzinə görə M adaqaskar ağac yatağanı (Sanzi-
nina madagascarensis) ona çox yaxındır.
Mərkəzi Afrikanın meşələrində ağac gürzələri yaşayır (At-
heris cinsi). Onların görünüşündə bir çox ağac ilanlarına xas
cəhətlər qeydə alınır. Qamətli bədən, çıxıntılı-girintili pulcuq-
lar budaqlara dırmaşmağı asanlaşdırır. İlişkən quyruğu bu
rulmağa qadir olub, tutucu orqan kimi xidmət edir (şəkil 10).
Sarmaşan ilanların (Dryophis) bütün həyatı ağac çətirləri
ilə bağlıdır. Yerdə onlar acizdirlər.
Digər adaptiv əlamətlərlə yanaşı, bəzəkli ağac ilanlarının
44
downloaded from KitabYurdu.org
(Chrysopelea), daha bir gözəl xüsusiyyəti var. Onlar süzərək
uçma qabiliyyətinə malikdirlər. Tullanmazdan öncə o spiral-
vari burulur, sonra sərt hərəkətlə tarımlanır və uzanmış bədəni
ilə aşağı budaqlara və ya qonşu ağaca enir. Tullanarkən ilan
bədənini üfüqi səthdə yastıladır və qarnım tamam yığır.
Şəkil 10. Kirpikli gürzə - Şimali Amerikanın zəhərli ilanlanndandır
Sırf ağac formalarının əksəriyyəti yumurta diribaladoğan
olduğundan yumurta qoymaq üçün yerə enməyə ehtiyac ol
mur.
Qeyd etmək lazımdır ki, ağac formalarının hava həyat tər
zinə adaptasiyası bədən çəkisinin yüngülləşməsi və bədənin
nazikləşməsi yolu ilə getmişdir. Əgər ilan ağacdan qopub
düşürsə, o yerə sürətlə yıxılmır və sağ qalır. Bu, anolislərdə,
gekkonlarda və bəzi ilanlarda təsadüf edilir.
Ağac formalarının sonrakı uyğunlaşmaları dövründə bə
dəndə dəri qatlaqlar, enli ətraflar və s. meydana gəlmişdir.
45
downloaded from KitabYurdu.org
QİDflLflNM fl VƏ QƏNİMƏTİ
ƏLDƏ ETMƏ ÜSULLARI
Qida zəncirində sürünənlərin mövqeyi
Sürünənlərin qidalanması və onu əldə etməsi fərqlidir. On
ların arasında bitki yeyənlərə, cücü, balıqla qidalananlara, yır
tıcı formalar və qarışıq qida yeyənlərə və s. rast gəlinir. Repti-
lilər arasında stenofaq və evrifaq növlər də var.
Quru tısbağalarının qidası yaşıl bitki və meyvələrdən iba
rətdir. Respublikamızda məskunlaşan aralıqdənizi tısbağası
nın qida rasionu məhz belədir. Herpetofaunanın digər sakinlə
ri olan şirin su tısbağalarından - bataqlıq tısbağası və xəzər
tısbağası kiçik molyusk, buğumayaqlılar, balıqlar və nadir
hallarda bitki mənşəli qida ilə qidalanırlar.
ABŞ-ın cənub - şərqində yayılan şirin su növlərindən olan
Kərkəs tısbağasının (Macrolemus temmincki) sevimli yemi ba
lıqlardır. Gilin içərisində hərəkətsiz dayanmaqla öz şikarını
güdən bu tısbağa ağzını iri açıb, uc hissəsi al qırmızı-çəhrayı
rəngdə olan dilini çölə çıxarıb, balıqları öz hərəkəti ilə cəlb
edir. Aldanmış balıq burulan dilə yaxınlaşdıqda dərhal tıs
bağanın güclü çənələrinin cənginə keçir.
Digər şirin su tısbağası - ma tama tin (Chelus fimbriata) xa
rici görünüşü çox orijinaldır. Onun baş, buxaq (çənə altı) və
boyun hissəsindən sapşəkilli dəri cıxıntalar sallanır. Hövzənin
gilli dibində gizlənən bu tısbağa tamam görünməz olur. Çənə
ləri zəifdir, ağız yarığı qulaqlarınadək uzanır. Yırğalanan dəri
parçalarının cəlb etdiyi balıqları matamata cəld hərəkətlə su
ilə birgə ağzına çəkir. Şikar bütövlüklə udulur.
Şikarını güdməklə gözləmə tərzi çin trioniksinə (Trionyx
chinensis) də məxsusdur, lakin yaxınlaşan qənimətini bir hərə
kətlə «ölümcül yapışma» ilə tutur.
Kərtənkələlərin böyük əksəriyyəti yırtıcıdır. Əsas qidası iri
onurğasızlardır: həşərat, hörümçək və molyusklar. İri növlər
46
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |