17
Bu növ emboliyaların inkişafının risk amillərinə siqaret
çəkmək, hiperxolesterinemiya, arterial hipertenziya, şəkərli diabet,
qanda hemosistein və fibrinogenin miqdarının artması aid edilir.
Bundan əlavə hormonal dərmanların qəbulu və hiperkoaqulyasiya
trombositlərin
aqreqasiyasını
sürətləndirərək
tromb
əmələ
gəlməsinə şərait yarada bilər.Aşağı ətraf damarlarının və qarın
boşluğu orqanları damarlarının emboliyası az hallarda əhəmiyyətli
kliniki təzahürlərlə müşayiət olunmasına baxmayaraq baş beyinin
və gözün torlu qişasının arteriyalarının emboliyası bir qayda
olaraq əhəmiyyətli kliniki təzahürlərin inkişafı ilə özünü göstərir.
Amarenko həmkarları ilə birlikdə təsdiq etmişlər ki, aortada 4 mm
ölçüdə pilək, həmin damarın divarının qalınlığı - insultun ən vacib
risk amili FP-nin əmələ gəlməsi və daxili yuxu arteriyasının
stenozunun
inkişafıdır.
Belə
aterosklerotik
piləkləri
olan
xəstələrdə diaqnozun qoyulması emboliyanın ilk təsadüfündən
sonra əsasən sürətlənir. Qida borusundan aparılan ExoKQ-ya ilk
növbədə daha vacib diaqnostik müayinədir, hansı ki, aorta
qapağının, qalxan aortanın, həmçinin diafraqmaya qədər enən
aortanın vəziyyətini kifayət qədər dəqiq qiymətləndirməyə imkan
verir. Qeyd etmək lazımdır ki,bu üsul qarın aortasını və aorta
qövsü hissəsini müayinə etməyə imkan vermir,belə ki,qida borusu
və aorta qövsü arasında sol baş bronx yerləşmişdir. Aortadan əlavə
olaraq kontrastlaşdırılmış KT-nin və ya MRT-nin köməkliyi ilə
yüksək həlledicilik qabiliyyətinə və 1,5 ql gücə malik aparatlardan
istifadə etməklə müayinə etmək olar (əsasən aorta divarında kiçik
patoloji ocaqların qiymətləndirilməsi üçün). Damar daxili USM
qeyri-invaziv üsullara nisbətən daha yüksək ağırlaşma riskinə
malikdir, amma o digər üsullara nisbətən daha məlumat verici və
keyfiyyətlidir, buna görə də ondan differensial diaqnostikada
istifadə olunur.
Emboliyanın müalicəsi üzrə dəqiq göstərişlər yoxdur,əsasən
tibbi köməklik risk amillərinin təsirinin aradan qaldırılmasına və
onların azaldılmasına doğru yönəldilməlidir. Statinlərdən istifadə
etməklə yanaşı arterial təzyiqin, xolesterinin səviyyəsinin və
karbohidrat mübadiləsinin kompensasiyasının saxlanılmasına
18
böyük əhəmiyyət verilməlidir. Bundan əlavə trombositar
antiaqreqatlar profilaktik məqsədlə göstərişdir, bu halda eritrositar
antiaqreqatların və antikoaqulyantların tətbiqinə tələbat dəqiq
təyin olunmuşdur. Antikoaqulyantlar ehtiyatla istifadə olunmalı-
dır. Wader tədqiqatlarında müəyyən etmişdir ki, xolesterin
emboliyası olan xəstələrdə antikoaqulyantların qəbulu emboliyanı
sürətləndirə bilər (məsələn, “göyərmiş barmaq ”sindromu).
Mülahizələrlə razılaşmaq olar ki, antikoaqulyantların qəbulu
xoralaşmış piləklər üzərində tromb əmələ gəlməsinin qarşısını alır.
Bununla belə, antitrombotik dərman preparatlarının qəbulu haq-
qında fikirlər ziddiyyətlidir, bu xəstələrdə damar ağırlaşmaları
riski yüksəkdir. Aortanın aterosklerotik zədələnməsində, həmçinin
emboliya riskinin yüksəlməsində varfarin və antiaqreqatlardan
istifadəyə nisbətən statinlərin təyini zamanı daha yaxşı nəticələr
əldə olunmuşdur .
Müalicə hər xəstə üçün risk amillərinin təsirinin azaldıl-
masına yönəldilməli və mütləq olaraq statinlər təyin olunmalıdır.
19
AORTA KÖKÜNÜN PATOLOGİYALARI
Aortanın qapaqcıqları - aorta qapağı üç qapaqcıqdan ibarət
olan trikuspid bir qapaqdır. Qapaqcıqlar eyni ölçülərdə və
ağırlıqdadırlar,
ancaq
meyit
diseksiyalarının
50%-də
bir
qapaqcığın digərlərindən bir az daha böyük olduğu müəyyən
edilmişdir. Hər qapaqcığın ortasında və sərbəst kənarında Arantius
düyünü adı verilən fibroz bir nodul tapılır.
Aorta kökü - aorta qapaqcıqlarını dəstəkləyən sol
mədəcikdən başlayan qalxan aortanın başlanğıc hissəsinin bir
parçası olaraq qəbul edilir. Aorta kökünün ən geniş kəsimi
Valsalva sinusları səviyyəsindədir.
Valsalva sinusları-aorta kökünün genişlənmiş hissəsidir.
İtalyan anatomu Antonio Valsalvanın adı ilə tanınır.Valsalva
sinuslarının aorta qapağının bir parçası olduğu və qapaqcıqların
açılıb qapanmasındakı əhəmiyyəti Leonardo da Vinci tərəfindən
1513-cü ildə vurğulanmışdır. Aorta kökünün sistola sırasında,
komissuralar səviyyəsində genişləndiyi və bunun aorta qapağının
açılma mexanizmindəki rolu 1970 -ci illərdə aşkarlanmışdır.
Aorta dəliyinin stenozu-sol mədəciyin çıxacağında subval-
vulyar, valvulyar,supravalvulyar formada rast gəlinən və qan
axınına mane olan obstruksiya şəklində özünü göstərir.Valvulyar
aorta dəliyinin stenozu revmatizm mənşəli ürək xəstəliyi,
anadangəlmə bikuspid,unikuspid aorta qapağı və ya trikuspid aorta
qapağının degenerativ kalsifikasiyası səbəbi ilə əmələ gələ
bilər.Aorta qapaqlarının sklerozu - qapaqların zəif qalınlaşmasına
səbəb olur.
Degenerativ kalsifik aortal stenozun əmələ gəlməsi Avropa
və Şimali Amerikada öyrənilmiş və lipokalsifik depozitlərin
qapaqların qalınlaşmasına səbəb olduğunu müəyyənləşdirmişdilər.
Kalsifikasiya qapaqcıqların aorta divarı ilə kəsişdiyi yerdə
başlayır və qapaqcıq kənarlarına doğru davam edir.
Revmatizm mənşəli aortal stenoz - qapaqcıqların qalınlaşma-
sı,sərtləşməsi,deformasiyası və kalsifikasiyası ilə xarakterizə
olunur.
Dostları ilə paylaş: |