20
Aortal stenoz yavaş meydana gələn bir xəstəlik olduğu üçün
xəstələr illərcə asipmtomatik qalırlar. Aortal stenozun klassik
simptomları angina, ürək çatışmazlığı ilə bağlı dispnoye,sinkopiya
və ya presinkopiyadır.
Aortal stenozun dərəcələndirilməsi-exokardioqrafiya metodu
ilə müəyyənləşir. Normal bir yetkin insanda aorta qapaq sahəsi
təxminən 3-4 sm
2
-dir. Aorta qapaq sahəsinin 0,75-1,0 sm
2
-ə
düşməsi ciddi aortal stenoz hesab olunur. Qəbul edilən aorta qapaq
sahəsi 1 sm
2
-dən kiçikdirsə ciddi, 1-1,5sm
2
orta və 1,5sm
2
-dən
böyükdürsə yüngül dərəcəli qəbul edilir.
Asimptomatik aortal stenozu olan bütün xəstələrdə endo-
karditin profilaktikası məsləhət görülür. Aortal stenozun proqnozu
ağır olduğu üçün erkən aorta qapaq replasmanı mütləq müalicə
metodu hesab olunur. Non-kalsifik qapaqlı yetkinlərdə, gənclərdə
komissurotomiya tətbiq olunur.
Aorta qapaqlarının çatışmazlığı anadangəlmə və ya qazanıl-
mış xəstəliklərə bağlı olaraq əmələ gələ bilir. Aorta qapaq
çatışmazlığının əmələ gəlməsinə səbəb olan anatomik faktorlar
araşdırıldıqda qapaqcıqlar, aorta kökü və ya hər ikisi birdən rol
oynaya bilir.
Aorta qapaqlarının çatışmazlığı - revmatizm mənşəli ürək
xəstəliyi, anadangəlmə aorta qapaq deformasiyaları, degenerativ
qapaq xəstəlikləri, infeksion endokardit, travma, iştah kəsici bəzi
dərmanların istifadəsi, antifosfolipid sindromu kimi bəzi etioloji
faktorlar
valvulyar
aorta
çatışmazlığı
səbəbi
olaraq
göstərilməkdədir.
Aorta qapaqlarının endokarditi - mikroorqanizmlər ilə
tutulması nəticəsində aşkarlanır. Son illərdə bu xəstəlik artmaq
tempindədir. Ürəkdə mikroorqanizmlərin kolonizasiya olunması
ilə meydana gələn infeksiyon endokarditlərdə temperatur, küy,
splenomeqaliya, emboliya halları, anemiya, ürək çatışmazlığı
simptomları, bakteriemiya və ya fungemiya ola bilər. Diaqnozun
erkən qoyulması çox önəmlidir. Transtorakal exokardioqrafiya və
rəngli doppler çox böyük əhəmiyyət kəsb edən metoddur. Bu
xəstələrin müalicəsində uyğun antibiotik müalicəsi vacibdir.
21
QALXAN AORTANIN ANEVRİZMASI
Anevrizmaların meydana çıxması baxımından vacib risk fak-
torları arasında arterial hipertenziya, anadangəlmə bikuspid və ya
unikuspid aorta qapağı və Marfan sindromu hesab olunur. Anevriz-
maların yaranmasında generalizə olunmuş ateroskleroz böyük rol
oynayır.Siqaret çəkmək anevrizmanın meydana çıxma riskini artırır.
Qalxan aorta anevrizması Valsalva sinuslarının dilatasiyası və
aorta anulus dilatasiyasının birlikdə göründüyü vəziyyətlər annulo-
aortik ektaziya olaraq adlandırılır.Aortada,yaşla bağlı fraqmentasiya
və tunika mediada elastin itkisi aorta divarının zəifləməsinə səbəb
olur.Siqaret çəkmək ferment səviyyələrini artıraraq yaşa dolduqca
elastin itkisini sürətləndirir.
Günümüzdə izolə aorta qapaq çatışmazlığının ən sıx etioloji
səbəbi qalxan aortanın dilatasiyasıdır.
Marfan sindromlu xəstələrin 75-85%-də aorta kökü və ya
qalxan aorta dilatasiyası mövcuddur. Murdoch həmkarları ilə birlikdə
Marfan sindromu tapılan 257 xəstənin uzun müddətli təqiblərində 5
illik yaşam nisbətinin ancaq 30% olduğunu müəyyən etdilər. Ehlers -
Danlos sindromlu xəstələrdə isə aorta dilatasiyasının 28% nisbətində
tapıldığı bildirilmişdir.
22
Qalxan aortanın degenerativ anevrizmalarının əmələ gəlməsinin
ikinci səbəbi ateroskleroz hesab olunur. Aterom piləklərın varlığı, aorta-
nın medial təbəqəsində elastik liflərin və düz əzələ hüceyrələrinin pozul-
ması və yox olması ilə birlikdə müşahidə olunur. Yerini alan ekstrasel-
lulyar matriks və yağ toxuması aorta divar müqavimətini zəiflətməklə,
anevrizmanın degenerasiyaya uğramasına zəmin hazırlamış olur.
Qalxan aortanın dilatasiyası ilə bikuspid aorta qapağı arasında
ciddi bir birlik mövcuddur. Bikuspid aorta qapağı olan xəstələrdə
aorta divar quruluşunda patoloji əlamətlər meydana çıxır. Döş aorta
anevrizmaları ölümcül bir xəstəlikdir. Qalxan aorta anevrizmalarında
spontan cırılma və ya diseksiya meydana çıxması ən qorxulu kliniki
vəziyyət sayılır.
Elektrokardioqrafiya ürəkdə dəyişikliklər olmadıqda normal ola
bilir,lakin,aorta çatışmazlığı olan xəstələrdə sol mədəciyin hipertro-
fiyası və yüklənmə əlamətləri (ST depressiyası və T dalğasının
tərsləşməsi) müşahidə edilir. Döş qəfəsinin rentgenoqrafiyası zamanı
asimptomatik xəstələrdə bəzən anevrizma görmək mümkün olur.
Postero-anterior rentgenoqrafiyada genişlənmiş divararalığı, traxeya
və ezofageal yerdəyişmə təyin edilir.
Exokardioqrafiya - qalxan aorta anevrizmalarının diaqnoz və
müalicəsində böyük bir rol oynayır. Dilatasiya olmuş aorta kökü və
ya aorta anevrizmalarında, aorta qapaq çatışmazlığının exokar-
dioqrafik dəyərləndirilməsi olmalıdır. Multiplanar trans-ezofageal
izolə qalxan aorta anevrizmaları ilə diseksiya və ya intramural
hematomaları ayırmaqda sürətli və etibarlı bir diaqnostik metoddur.
Aortaqrafiya - aorta anevrizmasında hələ də istifadə olunan
informativ bir diaqnostik metoddur.Bu zaman anevrizmanın qövs
şaxələri açıqca görünür.
Komputer tomoqrafiya - intravenoz kontrast istifadə edilərək
aparılan müayinədə aorta anevrizması ölçü və genişliyinin dəqiq
diaqnozunu verir. Xüsusilə, intra-arterial tromb və ya diseksiya
varlığında komputer tomoqrafiya tamamlayıcı rol oynayır.
Koronar angioqrafiya 40 yaşdan yuxarı və ya koronar arteri-
yanın xəstəlik simptomları olan xəstələrdə, qalxan aorta xəstəlyinin
dəyərləndirilməsində məsləhət görülür.
Qalxan aorta anevizmalarında simptomların ortaya çıxması və
ya kəskin aorta diseksiyasının meydana çıxması təcili cərrahi göstəriş
hesab olunur.
Dostları ilə paylaş: |