131
meşə sahəsi 1 saatda 8 kq karbon qazını udur, bu da
1 saatda 200 nəfərin nəfəsi ilə havaya buraxılan kar-
bon qazının həcminə bərabərdir.
Meşələr torpaqları eroziyadan qoruyur, su ehti-
yatlarının tükənməsinin qarşısını alır və havanı sani-
tariya-gigiyena baxımından saflaşdırır, təbiətdə
maddələr mübadiləsində və enerjinin bioloji dövriy-
yəsində əvəzsiz rol oynayır. Bütün bunları sadala-
maqda məqsədimiz ondan ibarətdir ki, meşə sahələ-
rinin qorunmasının vacibliyini, meşə bərpa işlərinin
taleyüklü bir məsələ olduğunu hiss edək.
Azərbaycan meşələrinin geniş ərazisi Böyük
Qafqaz sıra dağlarının cənub və şimal-şərq yamacla-
rındadır. Bu meşələr Azərbaycan ərazisindən başla-
mış, Dağıstan sərhəddinə kimi uzanır. Meşələr
Azərbaycanm şimal-şərqində, əsasən Qusar, Quba,
Dəvəçi, Siyəzən və Xızı inzibati rayonlarından
cənub-qərb istiqamətindəki ərazini əhatə edir. Xızı
rayonundan cənub-qərb istiqamətində meşə massivi
tədricən azalır və tam meşəsiz sahə ilə əvəz olunur.
Böyük Qafqazın cənub makroyamacında Şamaxı
rayonu ərazisində meşə massivi yenidən bərpa olunur
və dağ yamacları ilə fasilə vermədən başdan-başa
örtük yaratmaqla Gürcüstan Respublikasının sərhəd-
dinə kimi uzanır. Burada meşələr əsasən İsmayıllı,
Qəbələ, Oğuz, Şəki, Qax, Zaqatala və Balakən inzi-
batı rayonlarının dağlıq hissəsini əhatə edir. Meşə
massivi ara vermədən cənub yamacı ilə qərb istiqa-
mətində Gürcüstan ərazisinə doğru uzanır.
132
Meşələrin geniş ərazisindən biri də Kiçik
Qafqaz sıra dağlarının yamaclarıdır. Burada meşələr
ayrı-ayrı massivlər şəklində əsas dağ qollarının şi-
mal, şimal-şərq və şərq yamaclarını örtür. Yalnız
Cənubi Qarabağ ərazisində meşə massivi ara verir və
İran sərhəddinə çatmır. Bundan əlavə meşələrə ada-
cıq şəklində Naxçıvan Muxtar Resublikasında Şah-
buz rayonu ərazisində, Küküdağ yamaclarında təsa-
düf edilir.
Meşələrin geniş massivindən biri də Talış dağ
yamäclar
ın
ı əhatə edir. Burada meşələr Astara, Lən-
kəran, Lerik, Masallı, Yardımlı, Cəlilabad və qismən
də Biləsuvar inzibati rayonlarının ərazisində yayıl-
mışdır. Meşələrin az hissəsi Kür və Araz çayları
sahili boyunca uzanır və Tuqay tipli massiv şəklində
lentvari ərazini tutur.
Azərbaycan öz fusunkar gözəlliyi, zəngin təbii
sərvətləri, al-əlvan florası və faunası ilə bütün
dünyada şöhrət qazanmışdır. Burada 125 fəsiləyə və
930 cinsə daxil olan ali bitkilərin 4500 növü yayıl-
mışdır. Bunlardan 48 fəsiləyə, 135 cinsə mənsub
olan 450 növ ağac və kollar Respublikamızın meşə-
lərində bitir. Bu isə Respublika florasındakı bitki
növlərinin 11-ni təşkil edir. Azərbaycan dendroflo-
rasının tərkibində 70 regional endem növə təsadüf
edilir. Bu da ümumi ağac və kol bitki növlərinin
16%-i deməkdir. Azərbaycan dendroflorasının belə
zəngin tərkibə malik olmasına baxmayaraq, əsas
meşə əmələgətirən növlər azdır.
133
Azərbaycan meşələri əsasən enliyarpaqlı cins-
lərdən ibarətdir. İynəyarpaqlı meşələrdə əsas Qar-
maqvari şama (Pinus Hamata)-bu növ bəzən kox
(P.Kochioana), Sosnovski (P.Sosnovi) adlanır) Kiçik
Qafqazda, Göy-Göldə, Tovuz rayonu ərazisində
Şamlıq və Böyük Qışlaq kəndləri ətrafı meşələrdə,
Böyük Qafqazda Qusar rayonu meşələrində təsadüf
edilir.
İynəyarpaqlı meşələrdən Eldar oyuğu adlanan
400 ha-a yaxın sahədə kserofit şəraitdə Eldar şamı
(Pinus Eldarica), əsasən təzə və rütubətli fıstıq meşə-
lərində Qaraçöhrədən (Taxus Bacaata) ibarət enliyar-
paqlı cinslərə qarışıq halda və ya kiçik meşəciklər
şəklində ağaclıqlarda təsadüf edilir. Belə meşəciklərə
Böyük Qafqazda - Qəbələ rayonunda Həmzəli qəbiri-
stanlığında, Pirqulu və Oğuz rayonu meşələrində,
Xızı, Dahardibi adlanan meşələrdə, Kiçik Qafqazda -
Göy-Göl, Gədəbəy meşələrində, Talış dağlarında -
Lerik rayonu Hamazat kəndi ətrafı meşələrdə təsadüf
edilir. İynəyarpaqlı cinslərdən ən geniş ərazidə yayıl-
mışı ardıc meşələridir. Azərbaycan meşələrində - Qa-
zax ardıcı (Juniperus Salina), Uzunsov ardıc (C. Ob-
longa), Cırtdan ardıc (C. Pugmaca), Alçaqboy ardıc
(C. Depressa), Qırmızı ardıc (C.Polycarpos) və s.
növləri bitir. Ardıc meşələrinin ən geniş sahəsi Boz-
dağda, Naxçıvan meşələrindədir. Ardıc
ın
çox da
geniş olmayan sahələrdə seyrək meşələri də vardır.
İynəyarpaqlı meşələr (ardıc və şam) Respub-
lika meşələrinin meşə ilə örtülü sahəsinin təqribən
134
1,6%-ni təşkil edir. Azərbaycan Respublikasında
həmişəyaşıl enliyarpaqlı meşələr yoxdur. Belə
cinslərə yalnız Bakı, Gəncə, Şəki, Sumqayıt və digər
iri şəhər və qəsəbələrdə yaşayış məntəqələrinin yaşıl-
lıqlarında təsadüf edilir. Respublika meşələrinin
əsasını qışda yarpağını tökən enliyarpaqlı növlər təş-
kil edir.
Meşə ilə örtülü sahə hakim cinslərə görə
təqribən aşağıdakı kimi paylanmışdır: şam-0,04%,
ardıc-2,37%, fıstıq-31,68%, palıd-23,4%, vələs-
26,01%, göyrüş-0,01%, ağcaqayın-0,22%, qovaq-
3,58%, qızılağac-1,87%, cökə-1,71%, qarağac-l,16%,
digər cinslər-7,95% olduğu müəyyən edilmişdir.
Meşələrin tərkibcə müxtəlif olmasına baxmayaraq,
enliyarpaqlı meşələri əsasən fıstıq, palıd və vələs
cinsləri əmələ gətirir. Meşə ilə örtülü ərazinin
85,5%-i bu üç cinsin payına düşür.
Meşələrin yaş siniflərinə görə də paylanması
müxtəlifdir. Belə ki, cavan meşələr meşə ilə örtülü
sahənin 11,2%-ini, orta yaşlı ağaclar-63,3%-ini,
yetişməkdə olan ağaclar-13,4%-ini, yetişmiş və yaşı
ötmüş meşələr-12,l%-ini təşkil edir. Yetişmiş və yaşı
ötmüş meşələr 1966-cı il məlumatında meşə ilə
örtülü sahənin 35,4%-i olduğu halda, 1988-ci ildə bu
rəqəm 12,1% olmuşdur. Orta yaşlı ağaclar isə 1966-
cı ildə 21,6%, 1988-ci ildə 63,3%-ə çatmışdır. Bu isə
meşələrin tədricən cavanlaşdığını göstərir.
Azərbaycanın əksər meşələri (85%) dikliyi
yüksək olan dağ yamaclarında yerləşməklə əvəzolun-
Dostları ilə paylaş: |