237
Müəssisənin buraxılan məhsulun bir çox əlamətlərinə
görə onun maya dəyərinin növlərini fərqləndirirlər. Bura-
ya texnoloji, sex, istehsal, tam (kommersiya), fərdi, orta,
plan, faktiki və sairə növləri daxildir.
Texnoloji maya dəyəri – bilavasitə texnoloji proses-
lərin (əməliyyatların) yerinə yetirilməsi ilə əlaqədar sex
məsrəflərinin məbləğini özündə əhatə edir və müxtəlif tex-
noloji proseslərin içərisində ən səmərəlisini seçmək üçün
tətbiq edilir.
Sex maya dəyəri – sexin müəyyən məhsulunun isteh-
salı ilə əlaqədar olan bütün məsrəfləri, yəni əsas və kö-
məkçi materiallar, yanacaq, enerji məsrəflərini, istehsal
fəhlələrinin əmək haqqını, avadanlığın saxlanması və istis-
marı xərclərini və sexin idarə edilməsi ilə əlaqədar olan
sex xərclərini özündə cəmləşdirir.
İstehsal maya dəyəri – məhsul növünün istehsalı
üçün müəssisənin ümumi məsrəflərini səciyyələndirir. O,
sex maya dəyərindən və ümumzavod xərclərinin cəmindən
ibarətdir.
Tam (kommersiya) maya dəyəri – məhsulun istehsalı
və realizə ilə əlaqədar olan bütün məsrəfləri əhatə edir və
ona görə də müəssisənin istehsal fəaliyyətinin son nəticə-
sini səciyyələndirir. O, sex maya dəyərindən, ümumzavod
xərclərindən və istehsaldan kənar xərclərdən ibarətdir.
Fərdi maya dəyəri – istehsalın təşkili, avtomatlaşdır-
ma və mexanikləşdirmə, ixtisaslaşdırma və təmərküzləşdi-
rilməsi dərəcəsini xarakterizə edir və müxtəlif müəssisələ-
rində eyni olmur.
Orta sahə maya dəyəri – müəyyən növ məhsulun fərdi
maya dəyərinin məcmusu kimi müəyyən olunur və əsas
ölçü kimi, hər bir müəssisənin əmtəəlik məhsulunun həcmi
238
qəbul edilir. Orta sahə maya dəyəri sənaye məhsullarına
topdansatış qiymətlərinin qoyulması üçün əsas hesab edilir.
Plan maya dəyəri – maddi-enerji, tədarük-nəqliyyat
xərclərinin mütərəqqi məsrəf normaları, iş vaxtından, ma-
şın və avadanlıqdan istifadə edilməsinin texniki norma və
normativləri əsasında müəyyən edilir.
Faktiki maya dəyəri – müəyyən dövr ərzində məhsu-
lun istehsalına və realizəsi üzrə faktiki məsrəflər əsasında
hesablanır. Əgər müəssisədə əsas və köməkçi materiallar-
dan səmərəli istifadə olunarsa, əmək məhsuldarlığı artarsa
və əsas fondlardan istifadə olunması yaxşılaşarsa faktiki
məsrəflər plan məsrəflərindən aşağı səviyyədə ola bilər ki,
bu da faktiki maya dəyərinin plan maya dəyərindən az ol-
ması deməkdir.
9.3. İstehsal xərclərinin təsnifatı
İstehsal məsrəflərinin iqtisadi ünsürlər üzrə qruplaş-
dırılması müəssisənin maddi və pul vəsaitinə olan ümumi
ehtiyacını təyin etməyə imkan verir. Bu qruplaşdırma,
həmçinin maya dəyəri planını texniki-sənaye maliyyə pla-
nının başqa bölmələri ilə əlaqələndirmək, dövriyyə vəsai-
tini planlaşdırmaq və onlardan istifadə edilməsi üzərində
nəzarət qoymaq məqsədini güdür.
Məlumdur ki, istehsal xərcləri ya iqtisadi ünsürlər
üzrə, ya da kalkulyasiya maddələrinə görə təsnifləşdirir. İq-
tisadi məzmununa və təyinatına görə eyni olan bütün
istehsal xərcləri harada əmələ gəlməsindən və xərclərin ob-
yektlərindən asılı olmayaraq ayrı-ayrı ünsürlər üzrə qrup-
laşdırılır. İqtisadi ünsürlər üzrə istehsal xərclərinin təsnifatı,
qruplaşdırılması müəssisənin maddi-enerji ehtiyatlarına və
239
yanacağa olan ümumi tələbatını, istehsal əsas fondlarının
amortizasiyasını, əmək haqqı xərclərini, eyni zamanda, di-
gər pul məsrəflərini müəyyən etməyə imkan verir.
Məsrəflərin iqtisadi ünsürlərə əsasən qruplaşdırıl-
ması müəssisənin maddi və pul məsrəflərini göstərir,
burada həmin məsrəflər ayrı-ayrı məhsul növləri və başqa
təsərrüfat ehtiyacları üzrə bölünmür. İqtisadi ünsürlərə
əsasən, bir qayda olaraq məhsul vahidinin maya dəyərini
müəyyən etmək olmaz. Buna görə də məsrəflərin iqtisadi
ünsürlərə əsasən qruplaşdırılması ilə yanaşı olaraq istehsa-
la çəkilən xərclər xərc maddələri üzrə də, yaxud başqa
sözlə desək, kalkulyasiyanın maddələri üzrə də planlaşdı-
rılır və uçota alınır.
İstehsal xərclərinin təsnifatında xərc maddələri əsas
diqqətə layiqdir. Məsrəflərin xərc maddələri üzrə qruplaş-
dırılması nəticəsində həmin məsrəflərin yerini, səbəblərini
və təyinatını müəyyənləşdirmək üçün imkan yaranır, bu-
nunla da məhsul vahidinin maya dəyərini və onun istehsalı
və satışının neçəyə başa gəlməsini təyin etmək mümkün
olur. Maya dəyərinin xərc maddələri üzrə planlaşdırılması
və uçota alınmasından məqsəd, maya dəyərinin bu və ya
başqa səviyyəsinin hansı amillərin təsiri altında əmələ
gəldiyini və onun aşağı salınması uğrunda hansı istiqamət-
lərdə mübarizə aparmağın lazım gəldiyini aydınlaşdırmaq-
dan ibarətdir.
Sənayedə xərc maddələrinin aşağıdakı nümunəvi
nomenklaturu qəbul edilmişdir: 1) xammal və materiallar;
2) texnoloji ehtiyaclar üçün yanacaq və enerji; 3) istehsal
fəhlələrinin əsas əmək haqqı; 4) avadanlığın saxlanması
və istismarı xərcləri; 5) sex xərcləri; 6) ümumzavod
240
xərcləri; 7) brak nəticəsində itkilər; 8) istehsaldan kənar
xərclər.
Xərclərin birinci yeddi maddəsi istehsal maya dəyə-
rini təşkil edir. Tam maya dəyəri isə istehsal maya dəyəri
ilə istehsaldan kənar xərclərin toplanmasından əmələ gəlir.
Ayrı-ayrı sahələrin xüsusiyyətləri xərc maddələ-
rinin nümunəvi nomenklaturasının dəyişdirilməsi və ona
əlavələr edilməsi zəruriyyətini törədir. Məsələn, hasiledici
sənayedə dağ-mədən hazırlıq işləri və əsas fondların
amortizasiyası üzrə məsrəflər ayrıca hesablanır, çünki
məhsulun maya dəyərində bu məsrəflərin xüsusi çəkisi
çox olur. Maşınqayırmada satın alınan yarımfabrikatlar
üzrə məsrəflər, yeni məmulat istehsalının mənimsənilməsi
xərcləri və müəyyən məqsəd üçün işlədilən alət və uyğun-
laşdırıcıların köhnəlməsini ödəmə xərcləri, habelə sair
məqsədlər üçün çəkilən xərclər ayrı-ayrı maddələrdə gös-
tərilir.
Müəssisələrdə məhsulun (işin, xidmətin) maya dəyə-
rinə daxil edilən xərclər onların iqtisadi məzmununa görə
aşağıdakı ünsürlər üzrə qruplaşdırılır:
a) material xərcləri (qaytarılan tullantıların dəyəri
çıxılmaqla) ünsürünün tərkibinə məhsul istehsalına, iş və
xidmətlərin həyata keçirilməsinə sərf edilən xammalın,
materialın və digər növ ehtiyatların dəyəri daxil edilir;
b) əmək haqqı xərcləri – qanunvericilikdə nəzərdə tu-
tulan hədlər daxilində müvafiq məhsul istehsalında iştirak
edən işçilərə (o cümlədən ştatdankənar) hesablanan əmək
haqqı və müavinətlər üzrə xərcləri özündə əks etdirir;
c) sosial ehtiyaclara ayırmalar – ünsüründə qanun-
vericilikdə nəzərdə tutulmuş normalarla Dövlət Sosial
Müdafiə Fonduna, Məşğulluq Fonduna, işçilərə hesabla-
Dostları ilə paylaş: |