25
Əsas məsələlərdən biri də tarixin tədrisi zamanı
vacib tərbiyə, təhsil və
inkişaf məqsədlərinin müvəffəqiyyətli həlli üçün metodiki şəraitin seçilməsidir.
Tarixin tədrisi metodikası yeni materialın qavranılması və şagirdlərdə mövcud
olan biliklərin ən yüksək səviyyədə istifadə olunması üçün yollar axtarır və
buradan da biliklərin aktuallaşdırılması, kurslar və fənlərarası əlaqələrin təmin
olunması problemi ortaya çıxır.
Metodika məktəb təcrübəsinin öyrənilməsi əsasında qurulur, bu təcrübədən
ümumiləşdirmə üçün material, irəli sürülmüş hipotezlərin yoxlanılması və
aprobasiyası üçün yollar tapır.
Metodiki tədqiqatlar 2 əsas yolla aparılır:
Müşahidə və eksperiment yolu ilə
Birinci halda
tədqiqatçı öyrətmə prosesinə müdaxilə
etmədən tarix tədris
praktikasından nəaliyyətlər və çatışmazlıqlar haqqında bilik əldə edir. Tədris
praktikasının analizi aşağıdakıları özündə birləşdirir:
1) Pedaqoji mətbuatda işıqlandırılmış təcrübənin öyrənilməsi;
2) Özündə tədrisin nəticələrini əks etdirən sənədlərin öyrənilməsi:
(müəllimlərin mühazirə və məlumatlarının, şagirdlərin yazılı işlərinin dərs
müzakirələrinin protokollarının, anket və s.);
3) Dərs prosesinin bilavasitə müşahidəsi (dərslərdə təlim, tərbiyə və
məzmun məqsədlərin qiymətləndirilməsi və s.).
Tarixin tədrisinin pedaqoji praktikasının analizi metodiki tədqiqat üçün
material verir. Qabaqcıl pedaqoji təcrübənin öyrənilməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb
edir.
İkinci halda eksperiment
təcrübə ondan ibarətdir ki, eksperiment aparan
məqsədəuyğun və bilərəkdən tədris prosesinə müdaxilə edir və qarşıya
qoyulmuş tədqiqat obyektinə uyğun olaraq tədris prosesini dəyişdirir, onun
məzmununa, vasitələrinə və təlim metodlarına yeni elementlər əlavə edir.
Tədris prosesinin hər hansı komponentini dəyişdirərkən onun ümumi
qanunauyğunluqlarına riayət etmək lazımdır.
Eksperimentin növləri:
26
1) Təcrübə dərsləri. Məsələn, Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası,
insan və cəmiyyət kurslarının giriş dərsləri. Bəzi məktəblərdə eksperiment
dərslikləri də daxil edilir;
2)
Eksperimental dərslər;
3) Eksperimental məşğələlər (məktəbdən kənar bir qrup şagirdlə).
Esperiment (lat: eksperimentu – sınaq, təcrübə, sübut) elmi (pedaqoji-
metodik) ideyanın, iş metodunun, yaxud priyomunun səmərəliliyini
aydınlaşdırmaq üçün xüsusi təşkil olunmuş yoxlamadır. Tədqiqatçı
eksperimentin gedişi zamanı sadəcə hadisələrin passiv müşahidəçisi olmayıb
onların təbii gedişinə məqsədəuyğun, planlı və şüurlu surətdə müdaxilə edərək,
buna öyrənilən pedaqoji prosesə ya bilavasitə təsir etməklə, yaxud proseslərin
baş verdiyi real şəraiti dəyişməklə nail olur.
Pedaqoji eksperimentin aşağıdakı formaları var:
1. Müəyyənedici eksperiment – eksperiment üçün şəraitin yaradılması; 2.
Öyrədici – eksperimentin tətbiqi prosesini özündə əks etdirir. 3. Yoxlayıcı
eksperiment – tədqiqatın gedişinin nəticələrini riyazi
hesablamalarla özündə
ehtiva edir.
Eksperiment necə qurulur? Məsələnin nəzəri cəhətdən öyrənilməsi, praktiki
müşahidə və şəxsi tədqiqat təcrübəsi əsasında tədqiqatçı işlək hipoteza irəli
sürür. Bu hipotezi həyata keçirmək və təhsil praktikasında yoxlamaq üçün
şərtlər irəli sürülür. Müəllimin yaradıcı işi elmi eksperimentə yaxındır. Məşhur
pedaqoq Suxomlinski haqlı olaraq ―pedaqoji işin elmi tədqiqata yaxın
olduğunu‖ qeyd edir. Buna baxmayaraq elmi eksperimentin müəllimin yaradıcı
axtarışından fərqi odur ki, müəllim praktiki məsələləri həll edir və onun
nəticələri ancaq onun müəllimlik fəaliyyətinə aid olur.
Amma çox vaxt
müəllimin işi onu maraqlandıran elmi eksperiment səviyyəsinə qədər genişlənir.
Elmi eksperimentdə bir çox hallarda təhsil prosesinin qanunauyğunluqları tədqiq
olunur. Alınmış nəticələr, bu eksperimentin necə təşkil olunduğunu yoxlamaq
üçün elmi sənədləşdirmə şəklində tərtib olunur.
27
Tarixin təlim metodikasının elmi əsasları tarixi proseslərin məğzini, bu
metodikanın pedaqogika və psixologiyanın və başqa elmlərin müasir
səviyyəsinə uyğunluğunu əks etdirir.
Tarixin təlim metodikası
pedaqoji elmlərə aiddir, ona görə ki: 1.
Metodikanın öyrəndiyi predmet tarixin tədrisinin pedaqoji prosesidir; 2)
öyrənmənin məqsədi pedaqojidir. Dərin dünyagörüşünün formalaşdırılmasıdır;
3) Tədqiq olunan qanunauyğunluqlar pedaqojidir. 4) Tədqiqat metodları
pedaqojidir – müşahidələr, eksperimentlər; 5) Nəticələrin göstəriciləri
pedaqojidır – təhsil, tərbiyə, inkişaf və təlimdəki nəticələr.
Baxmayaraq ki, tarixin tədrisi metodikası başqa elmlərlə sıx bağlıdır və
onlara söykənir, onun öz tədqiqat sahəsi var və bu sahə başqalarından fərqlənir.
Orta məktəbdə tarixin tədrisi elminin nəzəri və praktiki əsasları, təhsil prosesinin
özü xüsusi bir elmin predmetini təlimi metodikasını
təşkil edir və bu
metodikanın öz məsələləri, tədqiqat metodları və spesifik qanunauyğunluqları
vardır.
Dostları ilə paylaş: