Amerikan modeli. Bu model demək olar ki, bazara keçid
ölkələri üçün ilkin dövrlərdə daha çox diqqəti cəlb etmişdir. Bu
model, «Kapitalizmin liberal modeli» adlandırılmışdır. Bəzi
görkəmli Amerika iqtisadçıları real iqtisadi təsərrüfatçılıq
fəaliyyətini nəzərə alaraq bazar modelini, «sahibkarlar cəmiyyəti
modeli», «qarışıq iqtisadiyyatlı model», «sosial istiqamətli
kapitalist modeli» adlandırırdılar. Bütün deyilənləri nəzərə alaraq
qeyd etmək lazımdır ki, amerikan bazar modelinin bir sıra
fərqləndirici xüsusiyyəti vardır:
■
dövlət mülkiyyətinin aşağı xüsusi çəkiyə malik olması.
Əgər sənayedə və nəqliyyatda səhm kapitalında dövlətin payı
12%-ə bərabərdirsə, bu pay Almaniyada 18%-ə, İngiltərədə 24%-ə,
Fransada 35%-ə, İtaliyada 38%-ə bərabərdir;
■
iqtisadiyyatın
dövlət
tənzimlənməsinin
minimum
səviyyədə olması. Lakin 2008-ci ildə dünya maliyyə böhranının baş
verməsilə dövlət iri maliyyə dəstəyilə iqtisadiyyata qayıtmış oldu.
2009-cu ilin fevralında Obama hökuməti 838 mlrd, dollar həcmində
stimullaşdırma zərfi ilə istehsalı, vergini, təhsili, sosial sferanı əhatə
edən vəsaitin yönəldilməsini nəzərdə tuturdu. Görünür,
liberallaşma hər şəraitdə iqtisadi inkişafın aparıcı amilinə çevrilə
bilmir. İri maliyyə resurslarının, real iqtisadiyyatın hərəkətini
nəzərə almadan dövriyyəsi, nəticə etibarilə böhranlı proseslərin
başlanmasına və dərinləşməsinə gətirib çıxarır. Çünki bazar və
dövlətin iqti- sadiyyatdakı rolunun balanslaşdırılması və ya
optimallaşdı- rılması liberal iqtisadi inkişafın əsasını təşkil edir.
Buna nail olmaq isə olduqca çətindir. Dünyada hegemon rol
oynamaq istəyən ölkə üçün isə bunu təmin etmək qəti mümkün
deyil:
■
sahibkarlıq fəaliyyətini hərtərəfli mükafatlandırmaq.
Amerika iqtisadiyyatı üçün kiçik sahibkarlığın inkişafına xüsusi
önəm verilir. İllik yeni iş yerlərinin açılmasının 80%-ə qədəri kiçik
sahibkarlığın payına düşür:
■
dövlətli və kasıblar arasında kəskin fərqin olması;
89
•
firmadaxili əməkhaqqı səviyyəsində 100 dəfədən çox
fərqin olması;
■