larından - uzaq dayanır və biliyi yalnız bilik xatirinə müdafiə
edir. Diogen boçkaya girən kimi onlar da öz otaqlarına
çəkilirlər.
Elm, incəsənət, fəlsəfə, din - hamısı siyasi mübarizə
tufanına elmi kəşflərin və ya texniki nailiyyətlərin sülh və ya
mübarizə işinə kömək etməsi - bu siyasi məsələdir, incəsənətin
bu və ya digər məhsullannm hamısı məqsəd və işlərə xidmət
etməsi, onların hansı hisslər oyatması - bu da siyasi məsələdir.
Fəlsəfə xalqların elmi dünyagörüşünü formalaşdırırmı, onları
parlaq ideala və əqlə, ədalətli dövlət quruculuğuna
istiqamətləndirirmi, yoxsa yox - bu da siyasi məsələdir. Məgər
filosof humanizminə, ictimai ədalətə və təcavüzkarlığa,
millətlərarası düşmənçiliyə biganə qala bilərmi? Fəlsəfə öz
mahiyyətinə, tarixi missiyasına görə siyasətdir: fəlsəfə
müəyyən ictimai - siyasi funksiya yerinə yetirir. Əgər tarixə
nəzər salsaq görərik ki, filosoflara ictimai hadisələrin nəbzini
öz əllərində saxlamağa cəhd, yüksək vətəndaşlıq hissi xasdır.
Bir çox görkəmli mütəfəkkirlər siyasi təlimlərin müəllifi
olmuş, digərlərinin fəlsəfi sistemləri üçün siyasi fəlsəfə
ayrılmaz tərkib hissəsi olmuşdur.
Siyasi təlimi və onun refleksi kimi siyasi fəlsəfəni
fərqləndinnək lazımdır. Siyasi fəlsəfə, siyasi təlimləri fəlsəfi
cəhətdən əsaslandırır və bununla fəlsəfə və siyasətin qarşılıqlı
əlaqəsinin bir tərəfi əks olunur. Bu qarşılıqlı əlaqənin ikinci
tərəfi - siyasət və siyasi təlimlərin fəlsəfəyə təsirindədir.
Siyasi fəlsəfənin yaranması Platonun adı ilə bağlıdır.
Platonun fəlsəfi sistemindən onun siyasi - hüquqi aspektini
siyasət, dövlət və hüquq haqqında təlim -
341
çıxarmaq yalnız şarti ola bilər, belə ki, bu onun fəlsəfəsi ilə sıx
bağlıdır.
Hüquqi şüur. Mühazirədə hüquqi şüur və onun
mədəniyyəti
ojıan
hüquqi
itaətə
diqqət
yetirmək
məqsədəuyğundur. Hüquqi şüur - adamların qüvvədə olan
hüquqa münasibətini, hüquq, vəzifə, qanunilik və qeyri
qanunilik nöqteyi-nəzərdən adamların davranış həddini
bilməyi ifadə edən baxış və anlayışdır; bu hüquqi nəzəriyyə,
hüquqi ideologiyadır. Hüquqi şüur obyektiv ictimai
münasibətlərin ideya ifadəsidir, öz növbəsində cəmiyyətdə
hakim olan iqtisadi və ictimai münasibətləri əks etdirən hüquqi
münasibətlər xarakterinə malikdir. Hüquq hüquqi şüurun
formalaşmasına təsir edir; hüquqi şüur isə hüquqda və ədalət
məhkəməsində reallaşır. Hüquq kimi hüquqi şüur da tarixən
müəyyən iqtisadi əsasda yaranmış və inkişaf etmişdir və
ictimai siniflər və dövlətlərin meydana gəlməsi ilə bağlıdır.
Hüquqi şüur hüquq və qanuna hömıət etməyi bacarmaq, öz
dövlət vəzifələrini və şəxsi vəzifələrini könüllü yerinə
yetirmək, cinayət törətmədən öz həyatını qurmaqdır. Hüquqi
şüurun əsasını şəxsi ləyaqət hissi, vicdan və iradənin daxili
intizamı, vətəndaşların bir-birinə, hakimiyyətə, hakimiyyətin
vətəndaşlara qarşılıqlı hörməti və inamı təşkil edir. Tarix
cəmiyyətin yaxşı və mütərəqqi adamlarının hüquqi şüunınun
hüququn qüvvədə olan nonnaları ilə kəskin ziddiyyətlərinin
şahidi olmuşdur.
Hüquqi şüur sanki siyasi və əxlaqi şüur arasında aralıq
vəziyyətdədir. Siyasi şüurdan asılı olaraq o dövlətə siyasi
hakimiyyət uğrunda mübarizə kimi deyil, sözsüz tabeçiliyi
tələb edən xarici nizama salma qüvvəsidir. Dövlətdən deyil
insan özündən gələn və onun üçün mütləq əhəmiyyət xarakteri
daşıyan, lakin qanun gücü olmayan
342
əxlaq normalarından fərqli olaraq hüquqi şüurda haqq və
ədalət anlayışları dövlət qanunu kimi düşünülür, onun
pozulması üçün maddi təsirli sanksiya tələb olunmalıdır. Əgər
hüquqda məcburetmə ünsürü yoxdursa, sözün əsl mənasında
hüquq yox əxlaqi arzudur. Hüququn əxlaqın müdafiəsinsı
ehtiyacı var: əxlaqla daima qarşılıqlı fəaliyyətdə olmayan
hüquqi şüurun laxlayan, səbatsız əsası var. Lakin əxlaq hətta
əla qanunlardan da yaxşı və inamhdır- düşünənlər yanılmırlar.
Gündəlik həyatda biz davranış qaydaları və normaları
haqqında unuduruq, lakin onlar bizim üçün həmişə
sarsılmazdır. Hüquqi şüur səviyyəsində onlar parıldayır və
dərk olunmuş nizamlayıcı kimi çıxış edirdilər.
Hüquqi şüur çox vaxt səmərəli - əxlaqi qiymətə
istiqamətlənir. Əxlaq və hüquq arasında sıx əlaqə var: hüququn
öz-özlüyündə əxlaqi mənası var. İstər əxlaqi, istərsə də hüquqi
şüur - insan və cəmiyyətin vahid - tam mənəvi həyatının
müxtəlif hədləridir və öz əkslərini dildə tapmışlar. Onlar
arasındakı fərq təmiz əxlaqi vəziyyət və normaların
qeyri-məhdud və hüquqi tələbləri ilə məhdud olmasındadır.
Hüququ
müvafiq
qanunlarla
hüququ
cəhətdən
möhkəmləndirilmiş “minimum əxlaq” kimi qəbul etmək olar.
Əxlaqi başlanğıcın mənbəyi insanın vicdanı, onun xoş
məramhlığıdır. Başqa sözlə desək, hüquq müəyyən xeyirxahlıq
minimumunun və ya qaydaların həyata keçirilməsinin məcburi
tələbidir, pis işlərin təzahürünə yol verməməkdir. Bu iki
məqsəd: şəxsi azadlıq və ümumi fıravanhğa çatmağı təmin
edir. Kim əqlə və vicdana söykənərsə o hüquq və qanun
əsasında yaşayır. Əgər əxlaqın yüksək səviyyəsi və hüququ
şüur mədəniyyəti sıravi vətəndaşlar üçün zəruridirsə, dövlət
hakimiyyəti üçün bundan da yüksək səviyyə vacibdir.
343
Dostları ilə paylaş: |