qəzalannm kəndlərində, habelə Muğanda rus kəndlilərinin məskunlaşdığı
ərazilərdə özünü qabanq şəkildə büruzə verirdi. 1900-1904-cü illərdə
Azərbaycanda 100-dən artıq kəndi əhatə edən 120-dən çox kəndli çıxışı
olmuşdu. 1903-cü ilin iyulunda Lənkəran qəzasının Cən- gəmiran kənd
əhalisinin torpaq sahiblərinin özbaşınalığına qarşı çıxışı bəylərin silahlı
dəstələri və kazaklarla toqquşmaya səbəb oldu. Lerik kəndində də
kəndlilər müqavimət göstərməyə hazırlaşmışdılar. Gəncə quberniyasında
kəndli çıxışları Gəncə, Qazax, Cavanşir, Şuşa, Nuxa qəzalarında və
Zaqatala dairəsində baş verirdi. 1900-1904-cü illərdə 4-dən çox kəndi
əhatə edən Göynük kənd cəmiyyətinin üzvləri onların istəmədikləri
adamın kətxuda seçilməsinə qarşı çıxmış və öz nümayəndəsini kətxuda
seçməyə nail olmuşdular. Bundan istifadə edən yerli hökumət idarələri
kəndliləri sıxışdırmağa başlamışdılar. 1900-1902-ci illərdə polis dəstələri
və kəndlilər arasında baş yermiş 12 toqquşmanın hamısı kəndlilərin
xeyirinə qurtarmışdı. Göynüklülərin çıxışlannın ətraf ərazilərə də sirayət
edəcəyindən qorxan qubernator və Nuxa qəza rəisi yüz nəfərdən çox
əsgəri polis dəstələrinin köməyinə göndərdikdən sonra yalnız 1904-cü
ildə Göynük kəndlilərinin hərəkatı yatırıldı və hərəkatın 5 nəfər ən fəal
üzvü həbs edildi. 1903-cü ildə Gəncə qəzasının Qarabulaq kəndində
Burcalar qaçaqlan rəsmi idarələrin qeyri-qanuni tədbirlərinə qarşı
çıxdılar. Qarabulaqlılan soyub-talayan kətxudaya və hökumətin digər
nümayəndələrinə qarşı etiraz edərək əhalinin daha mübariz hissəsi
Burcalar dərəsinə köçdü və orada təsərrüfatla məşğul olmağa başladı.
Onlar hər cür vergi verməkdən və mükəlləfiyyət daşımaqdan imtina
etdilər və kətxudaya buraya gəlməməyi məsləhət gördülər. Onlar Aslan
Həsən oğlunun başçılığı ilə qaçaq dəstəsi yaratdılar. Qaçaqlan həbs
etməyə gəlmiş pristavın dəstəsi ilə toqquşma baş verdi.
Pristava köməyə göndərilmiş 300 nəfər kazak da burcalarlılann
müqavimətini qıra bilmədi. Qaçaqlann hökumətin silahlı dəstələrinə qarşı
mübarizəsi uzun müddət davam etdi.
Cəbrayıl-Qaryagin və Şuşa qəzalarında qaçaq Süleyman Ağahü-
scynoğlunun böyük bir dəstəsi mövcud quruluşa qarşı mübarizə aparırdı.
Süleyman kəndlilərə hər cür kömək və müdafiə etdiyinə görə əhali
arasında böyük hörmət qazanmışdı. Onun qaçaq dəstəsi 15 ildən çox
mübarizəni davam etdirmişdi. Lakin bütün bunlara baxmayaraq, kəndli
çıxışları yenə də mütəşəkkil deyildi.
1904-cü ilin yanvarında başlayan rus-yapon müharibəsində çar
ordusunun dalbadal biabırcasına məğlubiyyəti ölkədə siyasi vəziyyəti
39
yenidən gərginləşdirdi. İmperiyanın bütün ərazisində olduğu kimi, onun
müstəmləkəsi Azərbaycanda da ümumi iqtisadi və siyasi vəziyyət
mürəkkəb idi. Belə bir şəraitdə 1904-cü ilin qışında Xəzər dənizində
naviqasiyanın kəsilməsi tətil keçirmək üçün əlverişli deyildi. Buna
baxmayaraq, fəhlələrin təkidi ilə Bakı fəhlələrinin dekabr tətili başlandı
və imperiyada böyük əks-səda doğurdu. Əvvəlcədən nəzərdə tutulduğu
kimi, 1904-cü il dekabnn 13-də Balaxanı mədənlərində başlanan tətil
tezliklə digər müəssisələri də əhatə etdi. Az müddətdə Balaxanı, Sabunçu
rayonunun bütün fəhlələri, Bibihcybət neftçiləri. Qara şəhər və Ağ şəhər
müəssisələri də tətilə başladı. Həmin gün tətilçilə- rin sayı 30 min nəfəri
keçdi və ümumbakı tətili xarakteri aldı. Səhəri gün tələblər hazırlayıb
sahibkarlara vermək üçün tətil komitəsi təşkil edildi. Komitənin işində
M.Məmmədyarov,
S.M.Əfəndiyev,
S.Yaqubov,
Ə.Axundov,
A.Rəsulzadə və başqalan fəal iştirak edirdilər. Hazırlanmış tələbnaməyə
34 bənd daxil edilmişdi. Tələblərin çoxu iqtisadi xarakterdə olsa da, siyasi
tələblər də az deyildi: 8 saatlıq iş günü, 1 May günü işin dayandın iması,
söz, mətbuat, yığıncaq azadlığı, ittifaqlar təşkil etmək, məktəblər və
klublar açmaq, həftədə bir gün istirahət vermək, əməkhaqqını saxlamaqla
ildə bir dəfə məzuniyyət vermək, gecə növbəsini ləğv etmək, mübahisəli
məsələləri
həll
etmək
üçün
sənayeçilərin
və
fəhlələrin
nümayəndələrindən ibarət mədən məhkəmələri təşkil etmək və başqa
tələbləri göstərmək olar. Dekabnn ikinci yansında Bakıda tətil etməyən
bir müəssisə belə qalmamışdı və tətilçi- lərin sayı 50 min nəfəri keçmişdi.
Belə bir vəziyyətdə neft maqnatlan 15 nəfərdən ibarət komissiya
yaratdılar. Dekabrın 19-dan 21-dək neft sənayeçiləri bu komissiyada
tələblərin müzakirəsini keçirdilər. Komissiya fəhlələrin bəzi iqtisadi
tələbləri ilə razılaşıb, siyasi tələbləri rədd etdi. Komissiya, həm də xüsusi
olaraq qeyd edirdi ki, qəbul edilmiş tələblər yalnız neft sənayesi
fəhlələrinə şamil ediləcəkdir. Belə olan halda mexaniki istehsal və bir çox
başqa sahələrdə çalışan fəhlələr kənarda qalırdı. Ona görə də elan edilmiş
hərbi vəziyyətə, polis və kazak hücumlarına məhəl qoymayan Bakı
fəhlələri yeni qüvvə və əzmlə tətili davam etdirdilər. Dekabnn 23-də
Balaxanıda polislə toqquşmada 15 nəfərə qədər adam öldürüldü.
Hökumət xəfıyyəsi fitnə mexanizmini işə salaraq ayın 25-dən 30-dək
mədənlərdə yanğın törədib təqsiri fəhlələrin üzərinə atdı. Yanğın
nəticəsində 225 buruq məhv oldu. Tətili yatıra bilməyəcəklərini yəqin
edən sahibkarlar güzəştə getməyə, fəhlələrin nümayəndələri ilə danışıq
aparmağa məcbur oldular. De-
40