72
E.ə. III minillikdən etibarən mal-qara sürüləri mövsümlə əlaqəli
düzənlikdən dağa çıxarılırdı ki, bu da dağlıq ərazilərin yaxşı
mənimsənilməsinə gətirib çıxarırdı.
Qafqazda tuncişləmə də geniş vüsət almışdı. Məhz bu dövrdə Qafqaz,
xüsusilə də Cənubi Qafqaz, metal istehsalının nəhəng mərkəzlərindən birinə
çevrilmişdi. Yerli tayfalar dulusçuluğun təkmilləşməsində də nailiyyətlər əldə
etmişdilər. Dulus məmulatları daha keyfiyyətli olub müxtəlif formalarda
hazırlanırdı. Məs., dar boğazlı alçaq küplər, qulplu saxsı qablar, piyalələr,
kasalar və s. Saxsı məmulatı qara rəngdə olub nəfis ornamentli tərtibata malik
idi. Spiralşəkilli, relyefli, konsentrik, dairəvi, rombvari təsvirlər, sxematik
həkk olunmuş quş və heyvan rəsmləri dövrün geniş yayılmış ornament
motivlərindən hesab oluna bilər.
Cənubi Qafqazın bütün rayonlarında Kür-Araz mədəniyyətinə aid
qəbir abidə kompleksləri açılmışdır. Qəbir abidələri və dəfnetmə üsulları
müxtəlifdir: kurqanlar, dairəvi-oval formalı yeraltı qəbirlər, daş qutular,
bükülmüş və böyrü üstə uzadılmış yaxud dizüstə oturdulmuş vəziyyətdə dəfn
etmə, ölü yandırma (kremasiya) və s.
Kür-Araz mədəniyyəti e.ə. IV-III minillikdən eramızın III əsrinə qədər
mövcud olmuşdur. E.ə. II minillikdə Qafqazın bəzi bölgələrində
özünəməxsus xüsusiyyətlərə malik bir neçə arxeoloji mədəniyyətlər
yaranmışdır. Şimali Qafqazın Kubandan Qroznıya qədər olan ərazisini Şimali
Qafqaz mədəniyyəti əhatə edirdi. Ondan qərbə, Qara Dəniz sahilləri boyu
Kuban ərazisində Kuban ətrafı mədəniyyət yayılmışdı. Qafqazın Dərbəndə
qədər
olan şərq hissəsində Qayakənd-Xoraçay mədəniyyətinin
nümayəndələri olan tayfalar məskən salmışdılar. Mərkəzi Qafqaz isə daha
mürəkkəb təsvirə malik idi. Mərkəzi Qafqazda - Kuban mədəniyyəti, Kür
ətrafında Samtavr-Kartli daxili mədəniyyəti, ondan şərqə Alazan və İori
ərazisində Şərqi Qafqaz, cənubda Trialeti mədəniyyəti, Gürcüstanın qərb
bölgəsi və Qara dəniz sahillərində Qaqradan Batuma qədər olan ərazidə tunc
dövrü Kolxida mədəniyyəti mövcud olmuşdu. Şimali Qafqaz mədəniyyətinə
aid qəbirlərdə ölülər bükülü, daha sonrakı dövrlərdə isə çuxurlarda düzünə
uzadılmış şəkildə dəfn olunmuş, üzəriləri daş lövhələrlə örtülmüşdür.
Arxeoloji materiallara əsaslanaraq belə nəticəyə gəlmək olar ki, bu
mədəniyyət əkinçi və maldar tayfaların mədəniyyəti olmuşdur. Təsərrüfatda
əsasən metalişləmə və metallurgiya başlıca rol oynayırdı. Şimali Qafqaz
mədəniyyəti ondan daha əvvəl mövcud olmuş Maykop mədəniyyətinin
əsasında meydana gəlmiş və öz inkişafında üç mərhələ keçmişdir: e.ə. II
minilliyin əvvəlləri - XVII əsr - mədəniyyətin formalaşma dövrü; e.ə. XVII-
XV əsrlər çiçəklənmə mərhələsi; XV-X əsrin sonlarına qədər - tənəzzül. Bu
dövr şimal tayfalarının intensiv hücumları ilə də səciyyələnir.
73
Mərkəzi Qafqaz mədəniyyətinə e.ə. XVI-XIII əsrə və daha sonrakı
e.ə. XII əsrə aid abidələr daxil edilir. Mədəniyyətin xarakterik abidələri
qəbirlər və çox sayda yaşayış məskənləri hesab olunur.
Əgər erkən tunc dövründə metal əmək alətləri və silahlar azlıq təşkil
edirdisə, son tunc dövrünə aid Mərkəzi Qafqaz mədəniyyətində, əksinə,
onların sayı çoxdur. E.ə. XVI-XIII əsrlərdə özünəməxsus baltalar, xəncərlər,
daş düymələr, tunc boyunbağılar, öküz və qoyun başı formalı alın bəzəkləri,
diademalar, spiralşəkilli saç sancaqları və s. geniş yayılmışdır.
Şimali Qafqaz mədəniyyətinin sonrakı mərhələsi Koban mədəniyyəti
kimi tanınır. Koban mədəniyyəti tunc dövrünün sonu, erkən dəmir dövrünün
əvvəlinə aid edilir. Bu mədəniyyət öz adını Yuxarı Koban kəndində tədqiq
olunmuş qəbir abidəsindən almışdır. E.ə. XII-X əsrlərə aid olan bu
mədəniyyətin qəbir abidələrindən çoxlu sayda tunc və saxsı qablar əldə
olunmuşdur. Əşyalar arasında qulplu küplər, həndəsi ornamentlə bəzədilmiş
zoomorf qulplu tunc piyalələr və kasalara təsadüf olunur. Yaşayış
məskənindən tapılmış at əsləhəsi, boyunduruq və s. kimi atçılığa aid əşyalar
tapılmışdır. Bu da son tunc dövründə atdan minik vasitəsi kimi geniş istifadə
olunmasını sübut edir. Əldə olunan bəzəklər də çoxsaylı və müxtəlifdir: tunc
fibula - insan fiqurları, ceyran, maral, at və qaban fiqurları ilə bəzədilmiş
boyunbağılar, sancaqlar və s.
Tuncun işlənməsi yüksək səviyyəyə çatmışdı. Koban tuncu öz yüksək
texniki keyfiyyətləri və tərkibindəki mərgümüşün yüksək səviyyəsi ilə
fərqlənirdi. Qədim ustalar bərk və mum tökmə modellərin hazırlanma
üsulunu bilir, tökmə, döymə, inkrustirasiya üsullarını tətbiq edirdilər. Koban
mədəniyyətini bizə miras qoymuş əhali oturaq maldarlıqla və çay vadisində
əkinçiliklə məşğul olurdu.
E.ə. II minillikdə tunc dövrünün özünəməxsus parlaq mədəniyyəti
Mərkəzi və Cənubi Qafqazda meydana gəlmişdi. Onun ən önəmli abidələri
Gürcüstan ərazisindəki Trialeti vadisində yerləşir. Əhəmiyyətli abidələrin
yerinə uyğun olaraq o, Trialeti mədəniyyəti adlandırılır. Qəbir abidəsinin
əksəriyyətini sadə inventarlı toplu qəbirlər təşkil edir. Buradakı ölülər gil
meydançaların üzərində dəfn edib, üzərində ağır daşlardan kurqanlar
ucaldılmışdır. Kurqanların bəzilərində 8 m dərinliyi və sahəsi 8x14 m olan
qəbir kameraları vardır. Kameranın döşəməsi qamışla döşənib, divarlarına
daş piltələr quraşdırılmışdı. Kameraya aparan yolda xüsusi dəhlizlər inşa
edilirdi ki, bu dəhlizlə meyidi daşıyan araba və onunla birlikdə dəfndə
istifadə olunacaq əşyalar aparılırdı. Dəfn mərasimləri təntənəli surətdə qeyd
olunurdu. Kurqanların birindən tamamilə ağacdan hazırlanmış dörd təkərli
araba aşkar olunmuşdu. Dövrünə görə kameraya ölü ilə bərabər öldürülmüş
heyvanlar (öküz, donuz), metal əşyalar, tunc silah, mis qazan, gümüş və qızıl
bəzək əşyaları da qoyurdular. Həmçinin abidədən əldə olunan qiymətli
Dostları ilə paylaş: |