342
P.L.Kapitsa fiziki problemlər
institutunu təsis edir, 1937-ci ildə Geofizika institutu yaranır. Fizioloq İ.P.Pavlov,
seleksiyaçı İ.V.Miçurin tədqiqatlarını davam etdirir. Sovet alimlərinin fəaliyyəti nəticəsində həm fundamental
elmlər, həm də tətbiqi elmlər sahəsində çoxsaylı kəşflər meydana gəlir. Tarix elmi bərpa dövrünü yaşayır. Qeyd
edildiyi kimi, ali və orta məktəbdə tarix fənni yenidən tədris olunur. SSRİ EA nəzdində elmi-tədqiqat tarix insti-
tutu yaranır. 30-cu illərdə akademik B.D.Qrekov – orta əsrlər Rusiyası tarixindən əsərlərin müəllifi («Kiyev
Rusiyası», «Rusiya kəndliləri qədim dövrlərdən XVIII əsrə qədər» və b.), Avropa ölkələrinin,
ilk növbədə Na-
poleon Fransasının yeni tarixinə yaxşı bələd olan akademik Y.V.Tarle («İnqilab dövründə Fransada fəhlə sinfi»,
«Napoleon» və b.) kimi görkəmli sovet alimləri fəaliyyət göstərir.
Eyni zamanda Stalin totalitar rejimi elmi biliklərin normal inkişafına qarşı ciddi maneələr yaradır. Bioloq,
sovet genetikasının banisi, akademik, ÜİKTEA-nın prezidenti N.İ.Vavilov, alim, raket texnikası konstruktoru,
gələcəkdə iki dəfə Sosialist Əməyi Qəhrəmanı S.P.Korolyov və bir çox alimlər repressiyaya uğrayır.
Repressiyalar ölkənin zehni ehtiyatlarına ağır zərbə endirdi. Sovet dövlətinə vicdanla xidmət edən köhnə,
inqilabdan əvvəlki ziyalılar xüsusilə böyük ziyan çəkdilər. Ölkədə Stalin şəxsiyyətinə pərəstiş bərqərar oldu.
2.5.8.Böyük Vətən müharibəsi illəri və müharibədən sonrakı
dövrdə rus mədəniyyəti
Böyük Vətən müharibəsi Rusiya tarixində ən parlaq və faciəli səhifələrdəndir. Qələbənin qazanılmasında
elm və mədəniyyət xadimləri böyük rol oynadı. Müharibənin ilk günlərindən düşmənlə mübarizədə ədəbiyyat
mühüm ideoloji və mənəvi silaha çevrildi. Yazıçıların əksəriyyəti – K.M.Simonov, A.A.Fadeyev
hərbi müxbir
kimi cəbhəyə yola düşdü. Çoxları – A.P.Qaydar, Y.P.Petrov həlak oldu. Sovet tatar şairi M.cəlil yaralandı və
əsirlikdə həlak oldu. Müharibənin canlandırdığı güclü vətənpərvərlik duyğusu yaradıcılıq üçün qüvvətli təkan
oldu. Lirika yüksəliş dövrünü yaşayır. cəbhəçilər arasında Konstantin Mixayloviç Simonovun (1915-1979)
şerləri («Gözlə məni») böyük rəğbətlə qarşılanır. Aleksandr Trifonoviç Tvardovskinin (1910-1971) poemasının
qəhrəmanı Vasili Tyorkin böyük şöhrət qazanır. Bir çox şerə musiqi bəstələndi və onlar mahnı kimi səsləndi
(məsələn, A.A.Surkovun «Qazma» şeri). Müharibəyə həsr olunmuş nəsr əsərləri yaradılırdı (K.M.Simonovun
«Gündüzlər və gecələr», A.A.Fadeyevin «Gənc qvardiya» əsərləri). cəbhə ön xəttində teatr-konsert briqadaları
çıxış edirdi. Kinematoqrafçılar hərbi-vətənpərvər mövzuda sənədli və bədii filmlər (rej.İ.A.Pıryevin «Raykom
katibi», rej.A.M.Rommun «Basqın», rej.L.D.Lukovun «İki döyüşçü» və digərlər) çəkirdi. 1945-ci ildə tarixi ki-
no nümunəsi kimi «İvan Qroznı» filminin (rej.S.M.Eyzenşteyn) birinci seriyası ekrana çıxdı.
Rəssamlar plakat
yaradırdı. Müharibənin lap əvvəlində M.Toidzenin qeyri-adi həyəcan qüvvəsinə malik «Ana vətən çağırır!»
plakatı meydana gəldi. Plakat janrında Kukrınikslər (M.V.Kupriyanov, L.N.Krılov, N.A.Sokolov) külli miqdar-
da əsər yaratdılar. «ROST pəncərələri» ənənəsi həyata qayıdır, indi onlar «SİTA pəncərələri» adlanır. Müharibə
mövzusu A.A.Deynekanın «Sevastopolun müdafiəsi» (1942), A.A.Plastovun «Faşist uçub keçdi» (1942),
S.V.Gerasimovun «Partizan anası» (1943) dəzgah əsərlərində öz əksini tapır. Simfonik musiqidə D.D.Şos-
takoviçin blokadada olan Leninqradda «Yeddinci simfoniyasının» premyerası əsl hadisəyə çevrilir.
Müharibədən sonra sovet hökumətinin mədəniyyət sahəsində başlıca vəzifəsi təhsil sisteminin bərpası idi.
İtkilər olduqca böyük idi: ali və orta məktəb binaları dağılmış,
müəllimlər həlak olmuş, kitabxana və muzeylər
məhv edilmişdi. Büdcədən təhsil üçün böyük vəsait ayrıldı (müharibədən əvvəlki dövrlə müqayisədə daha çox –
1940-cı ildə 2,3 mlrd manat, 1946-cı ildə – 3,8 mlrd manat). Bütün ölkə məktəblərin bərpa işinə qoşuldu. Xalq
tikintisi üsulu ilə külli sayda yeni məktəb tikildi. Qısa bir dövrdə məktəblilərin sayını müharibədən əvvəlki miq-
dara çatdırmaq və hətta bu rəqəmi artırmaq mümkün oldu. Ölkə yeddiillik ümumtəhsil
sisteminə keçdi, lakin
bunlar keyfiyyətin aşağı düşməsi nəticəsində həyata keçirildi, yəni ölkədə müəllim qıtlığını qısamüddətli kurslar
yaratmaq sayəsində və müəllimlik institutlarında qısaldılmış proqramlar üzrə müəllimlər hazırlamaq
sayəsində
aradan qaldırdılar. Buna baxmayaraq təhsil sistemi ardıcıllıqla inkişaf edirdi.
Elm sahəsi üçün də əlavə vəsaitlər ayrılırdı. Qısa bir müddətdə elm müəssisələrinin maddi təməli bərpa
edildi. Yeni elmi tədqiqat institutları açıldı. Lakin əvvəlki kimi elmdə qeyri-peşəkar məmurlar hökm sürürdü.
1946-48-ci illərdə ÜİK(b)P «Zvezda» və «Leninqrad» jurnalları haqqında», «Dramatik teatraların
repertuarı və onun təkmilləşdirilməsi üçün tədbirlər», «Böyük həyat» kinofilmi haqqında», «V.Muradelinin
«Böyük həyat» operası haqqında» qərarları qəbul edildi. Bir çox məşhur sovet bəstəkarı – D.D.Şostakoviç,
S.S.Prokofyev, N.Y.Myaskovski, V.Y.Şebalin, yazıçı və şairlər – A.A.Axmatova, M.İ.Zoşşenko, kinorejissor
Q.M.Kozintsev təqiblərə məruz qaldı.
Ədəbiyyatda sosialist realizmi təkbaşına hökmranlıq edirdi. Ədiblər üçün keçmiş müharibə aparıcı mövzu
idi, lakin o rəsmi ədəbiyyatda olduqca yeknəsəq açıqlanırdı. Əlbəttə, bu, o
demək deyil ki, yaxşı əsərlər
yaradılmırdı. Boris Nikolayeviç Polevoy (Kampov, 1908-1981) istedadlı yazıçı idi. 1946-cı ildə o, «Əsil insan
haqqında povest» əsərini yaratdı, onun əsasını həqiqətdə baş vermiş hadisələr – yaralanmış, ayaqlarından
məhrum olmuş, lakin uçuşları davam etdirən Sovet İttifaqı qəhrəmanı, təyyarəçi A.P.Meresyevin qəhrəmanlığı
təşkil edir. Əsərin baş qəhrəmanı Meresyevin simasında müsbət sovet qəhrəman surəti öz əksini tapmışdır. Bu