torpaqların müxtəlifliyini müəyyənləşdirmişlər. Torpaqların şorlaşmasını
öyrənmək və onların meliorasiyası məqsədilə 1915-ci ildə Muğanda Cəfərxan
təcrübə stansiyası təşkil olunmuşdur.
1920-ci ildən sonra Azərbaycanda geniş torpaq tədqiqatlarına
başlanmışdır. Bu dövrdə S.A.Zaxarovun rəhbərliyi ilə V.V.Akimtsev,
S.İ.Tyuremnov, Z.İ.İmşenetski, N.A.Dimo, L.N.Nojin və başqaları tərəfindən
aparılmış torpaq tədqiqatlarının nəticələri əsasında respublika ərazisi torpaq
təşkili cəhətdən rayonlaşdırılmış, torpaq xəritələri tərtib edilmiş və ayrı-ayrı
ərazilərin torpaqları haqqında oçerklər tərtib edilmişdir.
1930-1931-ci illərdən başlayaraq Azərbaycan Elmi-Tədqiqat pambıqçılıq
İnstitutunun (V.V.Akimtsev, M.T. Əsgərbəyli, N.E.Bekareviç,
M.Y.Ağamirov, L.N.Qorodetski və b.) Azərbaycan Kimyalaşdırma
Stansiyasının (K.Ə. Ələkbərov, M.E.Salayev, A.N.İzyumov, L.İ.Alek-
sandrovski, Ə.Q.Zeynalov, M.A.Şəfiyev, K.H.Teymurov və b.) və SSRİ EA
Azərbaycan filialının torpaqşünaslıq bölməsinin (V.P. Smirnov - Loginov,
B.A.Klopotovski, B.İ.Filosofov, A.S. Preobrajenski, V.R.Vo- lobuyev,
II.Ə.Əliyev, B.M.Ağayev, E.F.Şərifov, R.V.Kovalyev və b.) əməkdaşları
respublikanın düzən və dağlıq rayonlarında böyük ərazilərdə torpaqların
mənşəyini, coğrafi yayılmasını, münbitliyini, şorlaşma səbəblərini öyrənmiş
və onları keyfiyyətcə yaxşılaşdıraraq kənd təsərrüfatında səmərəli istifadə
olunması ilə əlaqədar tədqiqat işləri aparmışlar (H.Aslanov, 2004).
1945-ci ildən sonrakı illərdə Azərbaycan EA Torpaqşünaslıq və Aq-
rokimya İnstitutunda respublikanın bütün rayonlarında torpaqların coğrafi
yayılması, mənşəyi, şoran və şorakət torpaqların əmələ gəlməsi, meliorasiyası,
torpaq kimyası və mikrobiologiyası, torpağın fiziki xassələri və digər
məslələrlə əlaqədar geniş tədqiqatlar aparılmışdır. 1953-cü ildə ilk dəfə
«Azərbaycan SSR torpaqları» haqqında monoqrafik əsər və
1958-
ci ildə respublikanın torpaq xəritəsi nəşr edilmişdir.
Sonrakı illərdə respublika torpaqlarının münbitliyinin artırılması, yeni
gübrə növlərinin tətbiqi, torpaqların xəritələşdirilməsi, onların ekoloji və
energetika baxımından öyrənilməsi və bonitetləşdirilməsi işində H.Ə.Əliyev,
M.E.Salayev,
V.R.Volobuyev,
C.M.Hüseynov,
K.Ə.Ələk-
bərov,
R.Q.Hüseynov, İ.S.İskəndərov, Q.Ş.Məmmədov, M.İ.Cəfərov, R.M.
Məmmədov, M.P.Babayev, Z.R.Mövsümov, P.B.Zamanov, Ş.G. Həsənov,
B.Q.Şəkuri, A.P.Gərayzadə, F.H.Axundov, Ə.R.Əhmədov, 4'.Ə.Əliyev,
N.M.İsmayılov, Q.Z.Əzizov, V.H. Həsənov, Q.Ş.Yaqubov və başqalarının
xidmətləri olmuşdur.
Azərbaycanda torpaqların bonitirovkasınm inkişafını üç mərhələyə
bölmək mümkündür:
18
I
morholo 1965-ci ib qodərki dövr olub, akademik V.R.Volobuyevin
(1961. 1963) tək-tak işbri nozora alınmasa, torpaqların bonilirovkasına dair iri
həcmli tədqiqat işbri demək olar ki, aparılmamışdır (R.Q.Məmmədov, 1962;
V.R.Volobiıyev, M.H.Salayev. Y.İ.Kostyuçenko, 1967 vəs.).
II
mərhələ (1966-1975) bu dövrdə bir sıra tədqiqat işləri
(Y.İ.Kostyuçenko, 1966; M.P.Babayev, 1967; R.Ə.Əliyeva, 1971;
Ş.G.Həsənov, 1972; Q.F.Əliyev, 1973; Q.Ş.Yaqubov, 1975) aparılmış və ilk
nəticələr əldə edilmişdir. Bu dövrdə torpaqların bonitirovkası sahəsində ilk
dissertasiya işi Yj.Kostyuçenkoya (1966) məxsus olmuşdur. Müəllif
tərəfindən ilk dəfə olaraq Arazboyu ərazinin dağ-şabalıdı və boz-qəhvəyi
torpaqlarında münbitlik amillərinin taxıl bitkilərinin məhsuldarlığına təsiri və
onların korrelyativ əlaqəsi tədqiq edilmişdir.
Özünün dissertasiya işində M.P.Babayev (1967) Qarabağ düzü
torpaqlarının genetik xüsusiyyətləri ilə yanaşı, onların keyfiyyət səciyyəsini
vermişdir, fədqiqatçı Ağdam rayonu torpaqlarının aqrbistehsal qruplaşmasını
aparmış, onların bonitet şkalasını və torpaqlarının bonitet kartoqramını tərtib
etmişdir.
İlk dəfə R.H.Məmmədov (1969, 1981) tərəfindən torpaqların aqrofı- ziki
xassələrinə görə qiymətləndirilməsinin vahid metodikası təklif olunmuşdur.
O, çoxsaylı riyazi hesablamalar nəticəsində torpağın kimyəvi, fiziki xassələri
ib kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığı arasında qarşılıqlı əlaqənin
olduğunu müəyyən etmişdir.
Azərbaycanın cənub-qərb bölgəsi torpaqlarının bonitirovkasmm əsas
prinsipləri Ş.G.Həsənov (1972) tərəfindən işlənmişdir.
Yem sahələrinin qiymətləndirilməsi ilk dəfə Q.Ş.Yaqubov (1975)
tərəfindən şimal-qərbi Qobustanın qış otlaqlarında aparılmışdır; nəticədə
rayonun bütövlükdə və Şamaxı rayonunun kolxozlarının otlaq sahələrinin
torpaqları qiymətləndirilmişdir.
III
mərhələ torpaqların bonitirovkasında müasir mərhələ olub, təd
qiqatlarda yeni istiqamətləri özündə birləşdirir. Bu mərhələdə dissertasiya
işləri (Q.Ş.Məmmədov, 1978, A.H.Vəliyev, 1981; F.L.Piriyeva, 1984;
S.M.Hüseynov, 1985; Ə.Ə.Mikayılov, 1986; S.Z.Məmmədova, 1989;
F.D.Ayvazov, 1989; H.M.Hacıyev, 1990; M.M.Əsgərova, 1990;
K.Ş.Allahverdiyev, 1990; S.R.Tağıyev, 1991) yazılmış, bir sıra tədqiqatlar
aparılmış və elmi əsərlər nəşr etdirilmişdir (Q.Ş.Məmmədov, 1976- 1984;
Ş.G.Həsənov, Q.Ş.Məmmədov, 1978; Q.Ş.Məmmədov, S.D.Yaqubova, 1979;
N.K.Mikayılov, Q.Ş.Məmmədov, 1978; A.H.Vəliyev, 1979,
1981;
N.K.Mikaylov, Q.Ş.Məmmədov, A.H. Vəliyev, 1979;
S.M.Hüseynov, 1984 və b.).
İlk dəfə Q.Ş.Məmmədov (1976) tərəfindən torpaqların bonitirovkası
zamanı bioiqlim potensialının (BİP) zəruriliyi və əhəmiyyəti göstərilmiş
19