tərkibi belədir: zülal - 53%; şəkər - 16%; nuklein turşusu - 18%; yağlar - 10%;
fermentlər, vitaminlər, boy maddələri, antibiotiklər və bitkiyə lazım olan digər
birləşmələr - 3%.
İl ərzində mikroorqanizmlər 1 ha şum sahəsində 400 q tiamin, 300 q
pirodoksin və 1 kq nikotin turşusu sintez edə bilər (cədvəl 10.2), həm də
vitaminlərin miqdarı 5 dəfə artır.
İşıq CO
2
N
2
1
Fotosintez Azotfiksasiya
Rizoplan
Torpağın humusu
Şəkil 10.2. Torpaq-mikroorqanizmlər - bitki sistemində azotun
toplanması sxemi və fotosintezlə azot fıksasiyasmm qarşılıqlı əlaqəsi
(Umarov, 1986)
Mikroorqanizmlərin miqdarının çoxluğu, onların generasiya sürətinin
yüksək olması və ömrünün qısa olması nəticəsində bioloji dövrana çoxlu
miqdarda mikrob biokütləsi cəlb olunur, bu, torpağın münbitliyinə, bitkinin
vacib elementlərlə və həyat üçün digər vacib maddələrlə təchiz olunmasına
səbəb olur, həm də, bu maddələr balanslaşdırılmış şəkildə və bitkiyə lazım
olan vaxtda daxil olur.
188
Cədvəl 10.1
Bioloji aktiv maddələr sintez etməyə qabil olan
bakteriyalann miqdarı (Lokxed, 1972)
Bioloji aktiv maddələr
Ayrılmış bakteriya
ar
Torpaq
Rizosfer
Rizoplan
Tiamin
28,0
51,6
68,0
Biotin
14,0
33,3
43,0
Nikotin turşusu
32,7
71,7
74,0
Folil turşusu
26,2
68,5
61,0
Ribollavin
27,0
72,7
76,0
Pirodoksin
18.7
56,6
58,0
Vitamin Bi
2
14.0
20,2
27.0
10.2.2.
Mikroorqanizmlərin ekotoksikoloji funksiyası
Mikroorqanizmlər torpaq-bitki sistemində bitkinin fizioloji vəziyyətinin
indikatorlarıdır. Torpaq mikroorqanizmlərin ətraf mühitin cüzi dəyişməsinə
həssaslıqla reaksiya verməsi və yüksək fermentativ aktivliyi onlardan
ekosistemin vəziyyətini indikasiya etmək və orada toksik birləşmələrin
deqradasiyasını qiymətləndirməyə imkan yaradır. Torpaq mikroorqanizmlərin
bu qabiliyyəti müasir ekoloji tədqiqatların aparılmasında, xüsusilə
ekosistemdə toksik maddələrin və onların mikrob transformasiyasının təsiri
altında gedən dəyişikliklərin vaxtından əvvəl diaqnostikası üçün əvəzedilməz
.sayılır.
Bitkinin vəziyyəti nə qədər aktiv olarsa (bitki nə qədər cavan yaşlıdırsa),
biokimyəvi proseslər bir o qədər intensiv gedir.
Bitkinin fizioloji vəziyyətini səciyyələndirən mikrob biokütləsinin
miqdarı torpaq-bitki sistemində inteqral (kompleks) göstərici olub müxtəlif
ekoloji tədqiqatlarda istifadə oluna bilər (məs., antropogen yükü
normalaşdırma (nizama salma), ekosistemin davamhğmı təyin etməkdə və s.).
Mikroorqanizmlər son dərəcə həssas və olduqca müxtəlif olduğundan
ekosistemin yaxşı vəziyyət indikatoru ola bilər. Belə ki, biogeosenozların
toksik ağır metallarla yüksək dərəcədə çirklənməsi nəticəsində torpağın
gücdən düşməsi və kompleks mikrobioloji göstəricilər dəyişilir. Məsələn,
yüksək dərəcədə antropogen təzyiqə (ağır metallarla çirklənməyə) məruz
qalan sahələrdə aerob heterotrof mikroorqanizmlərin sayı 7... 10 dəfə aşağı
düşür.
Torpaq-bitki sistemində torpaq mikrobiotasının azalması sayəsində
azotun dövran xarakteri də dəyişir.
Mikroorqanizmlərin yüksək fermentativ aktivliyi onların torpaqda
189
toksikantlann parçalanması proseslərində başlıca rolunu təyin edir.
Deqradasiya prosesi ya toksikantlann bağlılıq vəziyyətinə keçməsi
nəticəsində, ya da onların bir qədər aşağı toksik birləşmələrə çevrilməsi
sayəsində yerinə yetirilir.
10.3.
EKOSİSTEMDƏ TORPAĞIN FUNKSİONAL ROLU
10.3.1.
Torpağın funksiyası
Torpaq biosferin komponenti kimi, eyni vaxtda biogeosenotik və biosfer
struktur səviyyəsində onun təşkilində, geoloji, mikro və makro-
biogeosenozun dövranının qarşılıqlı təsirində mühüm (mərkəzi) yer tutur. Bu
zaman torpaq biogeosenozda birləşdirici (inteqrasiya) və idarəe- dici funksiya
daşıyır.
Yer üzərində həyatın təmin olunmasında torpaq başlıca funksiya daşıyır.
Bu funksiyanın yerinə yetirilməsi orqanizm üçün vacib olan bio- gen
elementlərin
kimyəvi
birləşmələrinin
mənimsənilən
formalarının
konsentrasiyasmdan asılıdır. Torpaq mühüm elementlərin (karbon, azot,
fosfor, kükürd, kalsium, kalium və b.)Dünya okeanına yuyulub aparılmaqdan
qoruyub saxlayan özünəməxsus «anbar» (depo) funksiyası rolunu oynayır.
Torpaq rütubəti toplayaraq, vegetasiya dövründə biogeosenozun avtotrof
həlqəsini onunla təmin edir. O, bitki, heyvan və mikrorqanizmlərin
məskunlaşma sferi (sahəsi) vəzifəsini görür.
Torpaq atmosfer və hidrosferin tərkibini tənzimləyir. Torpaq və atmosfer
arasında daima qaz mübadiləsi nəticəsində hava hövzəsinə müxtəlif qazlar (o
cümlədən parnik-istixana qazları), mikroqazlar transformasiya olunur.
Məsələn, ölü bitki qalaqlarının parçalanması zamanı sutka ərzində 1 ha quru
sahəsində orta hesabla 84 kq karbon qazı istehsal olunur. Bu qazın 40...70%-i
fotosintez prosesində istifadə edilərək «torpağın tənəffüsü»nü təmin edir.
Qazın qalan miqdarı üfıqi və turbu- lent qarışığı yolu ilə hava kütləsinə daxil
olur. Öz növbəsində torpaq eyni zamanda atmosfer oksigenini udur. Səth və
yeraltı suları kimyəvi maddələrlə zənginləşdirərək, torpaq qurunun və dəniz
və okeanların sahilyanı akvatoriyasının sularının hidrokimyəvi vəziyyətinə
təsir göstərir.
Aşınma qabığının səth hissəsində torpağın üzvi horizontlarında spesifik
üzvi maddənin - humusa və onunla birləşərək kimyəvi enerjinin toplanması-
torpağın olduqca mühüm qlobal funksiyasıdır.
Günəşdən Yer səthinə daxil olan energinin biogen toplanması,
transformasiyası və paylanması prosesləri torpaqda fasiləsiz baş verir (torpaq
özünəməxsus kosmos funksiyasını daşıyır). Bu enerjinin ehtiyatı mühüm
həyat proseslərinin mənbəyi sayılır. Torpaq örtüyündə potensial biogen enerji
başlıca olaraq bitkinin kök sistemi, mikroorqanizmlərin
190