iqtisadi sistem və onun formalaşması prinsipləri
təKmilləşdirmişdir. Bu dövrlərin hər birini o, aşağı, orta və yuxarı
pillələrə bölərəK ictimai formasiyaların inKİşafının me'yarını müəyyən
etmişdir. Belə bölgü təbiətin hazır məhsullarının, mənimsənilən
təsərrüfatla istehsal edən cəmiyyətlərin fərqlənməsinə im- Kan
vermişdir.
K.MarKS sinifli cəmiyyətlərin meydana gəlməsi və istismar
edənlərlə istismar olunanların münasibətini göstərməK məqsədilə
qeyd etmişdir Kİ, antİK, feodal, müasir burjua istehsal üsullarını
ümumi şəKİldə iqtisadi-ictimai formasiyanın mütərəqqi mərhələləri
Kİmi nəzərə almaq olar. Cəmiyyətlərin iqtisadi inKİşaflarını
sənayeləşməyə görə fərqləndirən U.Rostou göstərirdi
K
İ,
texnİKİ
səviyyələrinə görə iqtisadi mərhələlər meydana gəlmişdir. Belə
Kİ,
iqtisadi artımın mərhələləri, texnİKİ-iqtisadi, siyasi-ideoloji və s.
amilləri
qarşılıqlı
əlaqələrinə
görə
müəyyənləşdirilməlidir.
Mərhələlərin dəyişilməsi əsasən iqtisadiyyatın əsas aparıcı bölməsi
olan istehsalın miqyasının dəyişilməsinə səbəb olur. Onların fİKrincə
ümumiyyətlə, İKİ tipli: Kapitalizmə qədərKİ - ən’ənəvi və
KapitalizmdəKİ sənayeləşmiş cəmiyyət mövcuddur.
U.Rostou iqtisadi artımın beş mərhələsini qeyd edir:
1. Ən'ənəvi cəmiyyət. 2.Keçid mərhələsinə şərait hazırlayan dövr. 3.
Sənayeləşmiş inKİşafa irəliləyən və Keçən mərhələ. 4. Sənayeləşmədən
sonraKi yetKİn cəmiyyət. 5. Kütləvi istehlaK cəmiyyəti.
Qərbi Avropada tarixi inKİşafın göstərilən mərhələlərindəKİ belə
bölgüsünə baxrnayaraq, onlardan xeyli əvvəl Şərqdə görKəm- li ərəb
mütəfəKKİri
İbn
Xəldun
(1332-1406)
cəmiyyətin
bölgüsünə
özünəməxsus formada yanaşmışdır. O göstərirdi
K
İ,
cəmiyyət öz
inKİşafında üç vəziyyəti Keçmişdir: l.VəhşilİK. 2. Kənd yerlərində
yaşayış. 3. Şəhərlərin meydana gəlməsi. İbn Xəldun çox böyÜK
uzaqgörənlİKİə istehsalın inKİşafının şəhərlərin meydana gəlməsində
sıx əlaqədə olduğunu qeyd etmişdir. O qeyd edir Kİ, həyat tər- zindəKİ
fərqlər məhz yaşayış vasitələrinin əldə olunması üçün tətbiq olunan
üsulların müxtəlifliyi ilə bağlıdır. Göründüyü
K
İ-
mi, iqtisadi sistemin
formalaşmasında, maddi ne'mətlərin istehsalı üçün tətbiq olunan
müxtəlif üsulların seçilməsi xüsusi əhəmiyyət daşıyır.
Başqa belə bir vacib cəhət qeyd olunmalıdır Kİ, iqtisadi sistem XX
əsrin 40-cı illərindən başlayaraq, neoliberalizm nəzəriyyəsinin
görKəmli nümayəndələri olan alman iqtisadçıları V.RyopKe, L.Er- xard
və V.OyKen tərəfindən «təsərrüfatçılıq prosesinin istiqamətləri
forması» Kİmi qeyd olunurdu. Eyni zamanda onlar göstərirdilər Kİ,
ümumiyyətlə, bütün ictimai quruluşda tarixi inKİşaf dövrlərindən,
iqtisadi artımın mərhələlərindən asılı olmayaraq İKİ formada,
«mərKəzləşmiş idarəetmə təsərrüfatı» (totalitarizm) və
73
İqtisadi sistem
«bazar təsərrüfatı» sərbəst və açıq təsərrüfat şəKİində mövcuddur. Bu
baxımdan da marKsizmin bəşəriyyətin beş istehsal üsulundan
Keçəcəyi ideyası inKar edilirdi. Bazar sistemində fəaliyyət göstərən
Kapitalizmdən başqa, bütün təsərrüfatçılıq formaları, icma, feodal,
nasist və planlı-sosialist təsərrüfatçılıq formaları, mərKƏ- zi idarəetmə
təsərrüfatçılığının tipləri Kİmi qeyd olunurdu.
Cəmiyyətin inKİşafı insanların fəaliyyəti ilə bağlıdır, insan
fəaliyyəti bu iqtisadi aKtivliyin, spesifİK forması olaraq ətraf mühitin
qavranması ilə, adamların daxili imKanlarının, maddi və mə'nəvi
ne’mətlərin istehsalı ilə üzə çıxır. İnsan fəaliyyəti özbaşına deyil, məhz
müəyyən məqsədlərin həyata Keçirilməsi şəraitində baş verir.
Adamların yeməyə, geyinməyə, istirahət etməyə və s. tələbatlarının
ödənilməsi ilə əlaqədar meydana gələn fəaliyyətləri istehlaK etməK
naminə istehsal etməyə məcbur olurlar. Əlbəttə, belə məcburiyyət
yalnız tələbatların ödənilməsi naminə məhdud resurslardan istifadə
etməK nəticəsində meydana gəlir və istehsal prosesi formasını alır.
İstehsal
prosesi
istehlaKçıların
mövqeyi
baxımından
qiymətləndirildiyindən o, sərvət və ne'mət- lərin yaradılmasının zəruri
şərtidir. İqtisadi sistemin formalaşmasına İKİ mühüm amillər qrupu
tə'sir göstərir. Birincisi, mövcud mühit, İKİncisi isə iqtisadi sistemi
təşKİl edən elementlərin struKtur əlaqələrinin xüsusiyyətləri.
Bununla əlaqədar olaraq gö- stərməliyİK Kİ, iqtisadi sistemi müəyyən
edən və inKİşaf etməsinə səbəb olan amillər bir neçə qismə bölünürlər:
təbii-iqlim, istehsai- iqtisadi, mə'nəvi-hüquqi, sosial-mədəni,
dini-əxlaqi.
Düzdür, bu amillər qrupunun ƏKSər hissəsi iqtisadiyyatın inKİ-
şaf səviyyəsindən asılı olaraq meydana gəlsə də hər halda onlar
iqtisadi sistemin formalaşmasına aKtiv tə'sir göstərir. İnsanların
əməyə, sərvətə, ne'mət və xidmətlərə olan xüsusiyyətləri, eləcə də
zəruri
davranış
qaydaları,
iqtisadi
sistemin
inKİşaf
qanunauyğunluqlarını əsaslandırır.
Təsadüfi deyildir
K
İ,
məhz sosial-mədəni amillər qrupunun
fəaliyyətindən asılı olaraq sivilizasiyalı inKİşafın İKİ mühüm və
biri-birindən fərqli
Qərb
və
Şərq
istiqamətləri meydana gəlmişdir. Bu
istiqamətlərin özünəməxsus inKİşaf qanunauyğunluqları olsa da
bunlar insanların iqtisadi fəaliyyətlərinin təKmilləşdiril- məsində
özünəməxsus rol oynamışdır. Belə Kİ, Qərb inKİşaf yolu, sərbəstliyə,
demoKratizm prinsiplərinə əsaslanırsa, Şərq yolu ciddi nəzarətə, milli
mənafeyin üstünlüyünə, dini əqidələrin möhKəm- liyinə əsaslanır.
Ona görə də bir iqtisadi sistemdən digər iqtisadi sistemə KeçərKən
mütləq sosial-mədəni amillər qrupunun fəaliyyətini nəzərə almaq
lazımdır. ÇünKİ, fəaliyyət göstərən hər bir iqti
74