düĢmənçilik salmaq məqsədilə dövlət qoĢunları təsəvvürü yaradaraq surətçilərə hücum etmiĢ
və atıĢmada öldürülmüĢdülər.
Mən indi Surət Hüseynovdan soruĢuram: bəs o rus əsgərləri necə oldu, niyə onların adını indi
çəkmirsən? Halbuki o, mənə bu rusların kimliyini araĢdırıb məlumat verəcəyini bildirmiĢdi.
Çox güman ki, ya kəĢfiyyatçılar idi, ya da ġerbakın desantçılarındandı. Sonradan Surətin
Yevlağa tərəf gələn, Navahı yaxınlığında qərarlaĢan tanklarının içində də rusları görmüĢdülər.
SoruĢuram: hanı o ruslar? Surət onları niyə gizlədir?
Elçibəy kadrlarını gözdən salmağa çalıĢan qiyamçı polkovnik deyir ki, Gəncə aeroportunu
mühafizə edən Məmməd Zeynalov bu Ģəhərə öz kürəkəni Qabil Məmmədovu xilas etmək
üçün gəlibmiĢ...
M.Zeynalov Gəncəyə göndəriləndə heç Q.Məmmədovdan xəbəri yoxdu. Onu biz Gəncəyə
yollamıĢdıq ki, aeroportun Surətin əlinə keçməsinə imkan verməsin, çünki məlumatımız vardı
ki, o, Rusiyadan hərbi qüvvə istəyəcək. Həmin qüvvəni quru ilə gətirmək mümkün
olmadığından, yalnız təyyarə ilə daĢınmalı idi.
Məmməd Zeynalov verilmiĢ tapĢırığı bir zabit kimi Ģərəflə yerinə yetirdi və oraya kənar
təyyarələrin enməsinə imkan vermədi. Bu zaman Surətə müəllimlik edən rus hərbçiləri
aeroportu təmizləməyi ona tapĢırdılar. Surətçilər aeroportu "Qrad" və toplarla atəĢə tutaraq,
tanklarla hücuma keçərək buranı xarabazara döndərdilər və M.Zeynalov da yaralandı. O,
məndən zirehli texnika istədi və ona kömək göndərmək haqda Müdafiə Nazirliyinə əmr
verdim. Səhəri gün həmin yardım ona çatmalı idi, ancaq çatmadı. Bunun səbəbini soruĢduqda
DadaĢ Rzayev mənə cavab verdi ki, tanklar və ZTR'lər səhvən Tərtərə göndərilib... Bildim ki,
yenə xəyanət baĢ verib. Tərtərdən də həmin qüvvələr vaxtında M.Zeynalova çatdırılmadı. Bu
zaman əsgərləri xilas etmək naminə M.Zeynalova aeroportu tərk etmək göstəriĢi verdim.
Əbülfəz bəy, 4 Ġyun hadisələrindən yararlanan siyasi opponentləriniz prezident seçkiləri
ərəfəsində ictimai rəyə belə bir fikri təlqin etmək istəyirlər ki, Ġyun hadisələri Siz qətiyyətsiz
prezident olduğunuza görə baĢ verdi və onun qarĢısı alına bilmədi. Sizcə, o
vaxt hakimiyyətdə
"qətiyyətli" prezident olsaydı nə baĢ verərdi və ümumiyyətlə, özünüzün prezident qətiyyətinizi
necə qiymətləndirirsiniz?
4 Ġyun hadisələrinin baĢ verməsi mənim qətiyyətli, yaxud qətiyyətsiz olub-olmamağımla
qətiyyən bağlı deyil. Bu, Rusiyanın qabaqcadan diqqətlə hazırladığı geniĢ bir əməliyyat idi.
Doğrudur, ola bilsin ki, o, Ġyulda, yaxud Sentyabrda baĢ verəydi, ancaq hökmən olmalıydı.
Rusiyanın və Ġranın qüvvələri, hakimiyyət hərisliyi gözlərini örtmüĢ içimizdəki xəyanətkarlar
bizim əleyhimizə birlikdə fəaliyyət göstərirdilər. Bu birləĢmiĢ qüvvəyə qarĢı durmaq
imkansızdı. Ola bilərdi ki, biz qiyamı yatıraydıq, ancaq bu, bir mərhələ olacaqdı. Bundan sonra
qiyamın daha təsirli ikinci mərhələsi gələcəkdi.
Təsadüfi
deyil ki, həmin ərəfədə Ağdama da ciddi hücum gözlənilirdi. Bu, bir.
Ġkinci tərəfdən, Azərbaycanın tarixində, təvazökarlıqdan nə qədər uzaq olsa da, deməyə
məcburam ki, özümdən qətiyyətli prezident tanımıram. Bunu deyirəm və sübut da edirəm.
"MƏN MÜXTƏLĠF SĠYASĠ QÜVVƏLƏRĠ AZƏRBAYCAN NAMĠNƏ BĠRLƏġDĠRMƏK
ĠSTƏYĠRDĠM"
Azərbaycan milli azadlıq hərəkatının lideri, Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının
sədri Əbülfəz Elçibəy’lə onun mətbuat katibi Ədalət Tahirzadə’nin söhbəti
( 20 Ġyun 1998 )
Əbülfəz bəy, "Avrasiya" qəzetinin bu günlərdəki üç nömrəsində Heydər Əliyevin Türkiyənin
"Hürriyyət" qəzetinin baĢ redaktoru Ərtoğrul Özkökə, həmin qəzetin Azərbaycandakı
təmsilçisi və "Avrasiya"nın baĢ redaktoru Ġrfan Sapmaza verdiyi müsahibə dərc edilib; sizə də
orada xeyli yer ayrılıb, hətta onların birində adınız baĢlığa çıxarılıb. Bu müsahibədə H.Əliyev
ünvanınıza bir sıra sözlər söyləyib ki, onlara münasibətinizi bilmək istərdik.
Türkiyənin keçmiĢ prezidenti rəhmətlik Turqut Özalın Sizə sevgi və inamının səbəbini H.Əliyev
belə izah edir: "…o vaxtlar rəhmətlik T.Özal da Elçibəyin hayqırmağına, qıĢqırmağına və bəzi
Ģüarlarına inanmıĢdı".
Birincisi, həmin müsahibədə Heydər Əliyev çoxlu yanlıĢlığa və təhriflərə yol verib. O, özünün
uydurmalarını qəzetçilərə həqiqət kimi təqdim etməyə çalıĢıb. Ġkincisi də, Ərtoğrul Özkök’ü də
Türkiyə mətbuatındakı çıxıĢlarından tanıyıram. Onun rəhmətlik Turqut Özal’a münasibəti
mənfi idi. Xüsusən onun Azərbaycana yönəlik siyasətinin doğru olmadığını bildirirdi.
Prezidentin sağlığında, əlbəttə, ona qarĢı
bir söz deyə bilməzdi, ona görə də ölümündən 2-3 il
sonra onun bir sıra baxıĢlarının səhv olduğunu yazmıĢdı.
O, Heydər Əliyevin təbliğatçılarındandı. Ġyun çevriliĢindən sonra Türkiyə mətbuatında onun
da yaxından iĢtirakı ilə belə bir uydurma təbliğat geniĢ yayılırdı ki, H.Əliyevin baĢçılığı altında
torpaqlarımız ermənilərdən geri alınır, bu gün-sabah Kəlbəcər də qaytarılacaq və s. O zaman
mən bəyanat verdim ki, bu yalanların Azərbaycanda yayılmasını baĢa düĢürəm - bu,
H.Əliyevə lazımdır, ancaq Türkiyə mətbuatının sadəlövhlüyünü baĢa düĢmürəm.
Təbii ki, Ə.Özkök uzun müddət aldatdığı oxucuların qarĢısında bəraət qazanmaq istəyindədir
və H.Əliyevin simasında türkiyəlilərə bu ölkənin 'yaxın dost"unu sevdirməyə cəhd göstərir. O,
eyni zamanda, mənə qarĢı mənfi münasibətini də bir neçə yazısında ifadə edib. Bunlara görə
də mən ondan obyektivlik gözləmirəm.
Turqut Özalla mənim münasibətlərimə gəlincə, etiraf etmək lazımdır ki, o, Azərbaycanda
siyasi liderlər içərisində məni üstün tuturdu və H.Əliyevə o qədər də rəğbəti yoxdu - özü də
bir dəfə belə ifadə etmiĢdi ki, keçmiĢ KQB generalının demokratik hakimiyyətə, müstəqil
Azərbaycana baĢçılıq etməsi mümkün deyil, o gec-tez Moskva ilə iĢləyəcək. Bizə müstəqil
düĢünən, Azərbaycanı müstəqil idarə edən liderlər yaxın olmalıdır.
Bəli, Türkiyədə müəyyən qüvvələr bu məsələdə Turqut bəyə qarĢı çıxaraq ona demiĢdilər ki,
sən Elçibəyi yox, H.Əliyevi müdafiə et. O isə cavab vermiĢdi ki, mən görürəm ki, Elçibəy daha
gərəkli
liderdir, onun Türkiyədə də yüksək nüfuzu var.