Bunun səbəbi qədim dövrlərdə bir-birinə qonşu olan tayfaların və
dövlət qurumlarının hegemonluq üzrə apardıqları mübarizə idisə, bu
gün bu xalqların hamısı demək olar ki, həm ümumi düşmənlərinə
qarşı, həm də ki daxildə bir-biri ilə mübarizə aparmaqdadır.
Tarixən bu regionlarda dövlət sərhədləri tez-tez dəyişildiyi, müxtəlif
dövlətlərin yaranıb süquta uğraması baş verdiyi üçün xalqlar iç-içə
yaşamağa məcbur olmuş, bir-birinin mədəniyyətini əxz eləmişlər. Bu
baxımdan miladdan öncə V-I minilliklər arasında yaşamış tayfaların bu
gün hansı xalqların əcdadı olması qeyri-dəqiqdir və buna görə də
müxtəlif mülahizələrin yaranmasına səbəb olub. Hazırda tarix elmində
qədim xalqların kimliyinin araşdırılmasında bir sıra metodlardan
istifadə edilir və bunlardan ən dəqiqi maddi-mədəniyyət nümunələri
əsasında araşdırmadır. Digər metod toponimlərin, etnonimlərin
etimologiyasının düzgün açılmasıdır. Kimliyi bu gün də dəqiq
bilinməyən qədim Azərbaycan tayfalarından biri də tarixdə
özünəməxsus rolu olan kadusilərdir.
Bu mövzuya toxunmağımızın səbəbi yaxın vaxtlarda çapdan çıxmış
Həşim Kəlbiyevlə, İqbal Ağayevin birlikdə yazmış olduqları
“Kadusilərin, qədim talışların Azərbaycan tarixində yeri” kitabını
mütaliə etməmiz oldu. İlk öncə xüsusi vurğulamaq lazımdır ki, kitab
heç də talışların kadusilərin nəsli olması konteksindən araşdırılmayıb,
kitabda üstünlük daha çox kaspilərlə kadusilərin eyni xalq olması və
kadusilərin dövrün hegemon imperiyaları ilə münasibətlərinə verilib.
Müəllif sadəcə bir ifadədən yola çıxaraq kadusilərlə talışları eyniləşdirir
və sübutlarında İran tarixçilərinin, və hazırda Azərbaycan tarixçiləri
içərisində qəbul olunmayan imperiya siyasəti altında işləmiş (Əhməd
Kəsrəvi, İqrar Əliyev, Dyakonov,) tarixçilərin əsərlərinə istinad edilib.
Və bu da özlüyündə tədqiqat işinin qeyri-səmimiliyindən xəbər verir.
Əlbəttə ki, biz tariximizin öyrənilməsi və doğru düzgün araşdırılması
üçün səy göstərən bütün tədqiqatçıları dəstəkləyirik. Azərbaycan
tarixən müxtəlif xalqların yaşadığı region olub və heç bir zaman etnik
zəmində münaqişələrin yaranmasına imkan verilməyib. Dövlətin
apardığı siyasət
həmişə etniklərin hüquq və azadlıqlarının
qorunmasına zərbə vurmayıb, əksinə onların öz dillərinə təhsil
almalarına, adət və mədəniyyətlərini, tarixlərini öyrənmələrinə şərait
yaradılıb. Ona görə də bir Azərbaycan vətəndaşı kimi bizim
məqsədimiz
heç
də
türkçülük
duyğularına
qapılaraq
sizin
konsepsiyanızı mütləq şəkildə inkar etmək deyil, sadəcə fikir
mübadiləsi aparmaqdır.
Hörmətli Həşim bəy, ilk olaraq onu qeyd etmək istəyirəm ki, kitabınızı
dəfələrlə oxumağıma baxmayaraq orada kadusilərin talışların əcdadı
ola biləcək heç bir ağlabatan dəlilə rast gəlmədik. “Kadusilər haqqında
tarixi-coğrafi” məlumatlar adlı fəsildə kadusilərin kaspilərin nəsli
olmasını bildirir və dolayısı ilə kaspi tayfalarını da talışların ulu əcdadı
və nəhayətində irandilli tayfa hesab edirsiniz. Kitabınızın 26-cı
səhifəsində isə yazırsınız: “Bizə məlum olan kassi-kaspi-kadusi şəxs
adlarının və qaynaqlarda onlara məxsus olan sözlərin əksəriyyətinin
Hind-Avropa-İran mənşəli olmasını dünyanın, o cümlədən
Azərbaycan tədqiqatçılarının əksəriyyəti təsdiq edirlər”.
Cənab Kəlbiyev, kassilərin kaspilərin əcdadı olması fikrində haqlınız,
lakin kassi-kaspi-kadusi şəxs adlarının hind-avropa mənşəli olmasını
və üstəlik dünya tarixçilərinin bunu qəbul etməsini qeyd etməyiniz
tamamilə yanlışdır. Birincisi, bir tarixçi kimi fikir irəli sürürsünüzsə,
bunu sübutunu da göstərməlisiniz, yəni heç olmasa bir kassi şəxs adını
çəkərək, onu hind-avropa dillləri əsasında açılışını verməli idiniz. Lakin
biz buna əsərinizdə rast gəlmədik və dünya tarixçilərinin də bu fikirdə
olmadığını sizə isbat edəcəyik. Bunu üçün tarixdə özünəməxsus rol
oynamış 5 Kassi hökmdarının adını təqdim edirik:
1.
Qandaş- e.ə. 1720-1700
2.
Qara- İndaş- e.ə 1445-1427
3.
Qara- Hardaş- e.ə 1347-1346
4.
Kadaşman Turqu- e.ə 1297-1279
5.
Kadaşman Enlil- e.ə 1279-1264
Bu hökmdar adlarını diqqətlə nəzərdən keçirin. “Qara” kəlməsi orta əsr
türk xaqanlarının adlarında da (Göktürk xaqanı Qara Kiəli xaqan,
Qaraqoyunlu Qara Yusif və s.) işlənir və ən əsası dördüncü hökmdarın
adındakı “turqu” ifadəsi sizə bir şey demirmi? Bu hökmdarlar
kassilərin ən qüdrətli dövrünün hakimləridir və ona görə də adları öz
dillərindədir. Təsadüfi deyil ki, son Kassi hökmdarlarının adlarından
bəziləri akkad mənşəlidir. Üstəlik kassi tanrılarının (Şimaliya, Harbe,
Şukamuna, Kaşşu, Şixu, Sax, Suriaş, Qidar, Dur, Kamulda, Mirizir,
İmmiriya) adları da şumer və türk dillərində izah olunur.
Onu da nəzərinizə çatdıraq ki, kassilərin önəmli bir tayfası karzi-yabqu
adlanır ki, buradakı “yabqu” sözü türk yabğuları (orta əsr türk
xaqanlıqlarında hökmdar titulu) ilə əsaslı şəkildə səsləşir: Dib-Yabku,
Tokuz-Yabku və s. Üstəlik kassilərdə hökmdarın titulu olan “yanzu”
ifadəsi də şumer dilində izah olunur (ağıllı öndər anlamındadır) və
digər türk dövləti olan Manna hökmdarları da bu titulla tanınırlar.
Sonralar bir sıra türk xalqlarının adında kas sözü geniş şəkildə yayılır.
Bunlara misal olaraq kırkas (indi qırğız), xakas, kasax (sonralar qazax),
kasar (sonralar xəzər) və nəhayət Azərbaycanın həm şimal, həm də
cənub hissəsində - Dərbənd ətrafında, Mildə, Kürün Arazla birləşdiyi
yerdən Xəzərə qədərki ərazilərdə yaşayan kaspilər. Üstəlik türklərin
yaşadıqları coğrafi ərazilərin bəziləri də kas kəlməsi ilə yaranıb: Kaşqar,
Kazan, Kafkas, və s. Bütün bunlardan aydın olur ki, kaspilərin ataları
olan kaslar irandilli olmadıqları kimi, onların nəsilləri olan kaspilər də
iranlılaşa bilməzdilər. Çünki kaspilər öz dövrünün ən qüdrətli
tayfalarından idilər.
Digər tərəfdən mənbələrdən kassi hökmdarı Qandaşın 1742-ci ildə
Babilistana yürüşü, II Aqumun ( 1595-1571) özünü «Kassilərin,
akkadların, Babilistanın və Kutilərin hökmdarı» elan etməsi, XV əsrin
Dostları ilə paylaş: |