onları “Ata” kimi çağırırdılar. Təbii ki, müxtəlif zamanlarda
sadaladığımız işlərin icraçıları kimi Qam Atalar fəaliyyət göstəriblər.
Bunlardan bizə məlum olan ən cəsuru isə şərti olaraq Smerdis və ya
Bardi adlandırılan Qaumatadır.
Bağıstan qayasında Qam Atanın mağ adlandırılması həm onun milli
mənsubiyyətinin, həm də ki dini statusunu əks etdirir. Abidənin fars
mətnində mağın adı kimi Qaumata, elam mətnində Kamata, babil
variantında Qumata kimi qeyd olunur. İlk dəfə bu adın türkcə dəqiq
açılışı islamaqədərki tarixlə məşğul olan professor Firudin Ağasıoğlu
Cəlilov tərəfindən Qam Ata formasında verilib. Bu izahın “Qorqud Ata
kitabı”ndakı şəxs adları ilə səslənməsi (Qamğan, Qambörə) açılışın
doğruluğunu sübut etmiş olur. Farsca mağın adının Qaumata şəklində
yazılması isə iki cəhətdən izah edilir. Birinci yanaşmaya görə, fars
dilinin qrammatik qaydalarına uyğun olaraq mətndə “U” səsi əlavə
olaraq artırılıb, ikinci yanaşmaya görə isə fars şahı nifrətə layiq hesab
etdiyindən mağın ismini bilərəkdən Qaumata şəklində yazdırıb ki,
burada “qau” sözü “öküz” anlamına gəlir. Qeyd edək ki, Qam Ata
olayı haqqında ən əsaslı mənbələr Bağıstan abidəsi və Herodotun
“Tarix” əsəridir. Bağıstan qayasındakı yazıların Dara tərəfindən
yazılmasını, Herodotun isə məlumatları farslardan götürdüyünü
nəzərə alsaq, şübhəsiz, hadisənin tam gerçəkliyi ilə qeyd olunmadığı
düşünülə bilər. Lakin ilk mənbələrin bu ikisi olması onlara istinad
etməyə zərurət yaradır. Herodota görə, Madayın işğalından sonra
farslar ilk dövlətlərini yaradırlar və yerli xalq üzərində öz ağalıqlarını
göstərmək üçün var güclərini səfərbər edirlər. Buna dözməyən mağ
tayfasından iki qardaş- Patizif (Kambis onu öz mülki işlərinə rəhbər
qoymuşdu) və Smerdis şahın Misirdə olmasından istifadə edərək üsyan
qaldırırlar və hakimiyyəti ələ alırlar. Smerdisin Kambisin öldürtdüyü
qardaşına oxşadığını və adının da onunla eyni olduğunu nəzərə alan
Patizif qardaşını şah elan edir və xalqa görsənmədən dövləti idarə
edirlər. Xəbər Kambisə çatdığında artıq o Suriyada ölümcül haldaydı,
buna görə də o, ətrafındakı farslara və Əhəməni ailəsinə hakimiyyəti
mağlardan geri almağı vəsiyyət edərək orada da ölür. Artıq mağ
qardaşları istədikləri siyasəti yürütməyə başlayırlar. Qam Ata ilk öncə
dövlətin mərkəzini yenidən Ağbatana qaytarır, saray elitasının
imtiyazını azaldır, əhalini üç il müddətinə hərbi çağırışdan (çünki
xalq fars işğalçı yürüşlərindən xeyli zülm çəkmişdi) və vergidən azad
edir. Bütün bunlar miladdan 522 il əvvəl mart ayında baş verir. Lakin
Asiyanın ədalət simvolu olan Qam Ata hakimiyyəti cəmi 7 ay mövcud
olur, Əhəməni nəslindən Dara yeddi saray əyanı ilə birləşərək mağları
devirirlər. Herodota görə, ilk olaraq mağın II Kirin oğlu Smerdis
(Bağıstanda Bardi) olmasından şübhələnən şəxs əsl nəcabətli və dövlətli
adamlardan Otan olur. Onun qızı Fədimə Kambisin arvadı idi və indi
hakimiyyətdə şahın qardaşı hesab edildiyindən adətə görə yeni
hökmdarın arvadına çevrilir. Qızının vasitəsilə Otan yeni şahın
qulaqsız olduğunu öyrənir (nəyə görəsə bir dəfə Kambis mağ
Smerdisin qulağını kəsdirib) və başa düşür ki, şah həqiqi Smerdis deyil
və bu barədə atasına xəbər verir. Otan əldə etdiyi bilgiləri Aspafinlə
Qobriyə açıqlayır və bir cəbhədə birləşirlər. Ardınca Otan İntəfrəni,
Qobri Meqabizi, Aspafin Hidərni özlərinə cəlb edirlər. Bu zaman
Parsada olan Dara mağların gizlin iş tutduqlarını xəbər aldıqdan sonra
Susa gəlir və bu altı nəfərlə birləşərək mağları devirmək üçün plan
cızırlar. Bağayadis ayının onunda qəsdçilər Daranın təklifi ilə fars
düşüncəsinə uyğun olaraq xəlvətcə gecə saraya doğru hərəkət edərək
keşikçiləri öldürür və hər iki qardaşın üzərlərinə cumaraq ikisini də
qətlə yetirirlər. Sonra başlarını payaya keçirdərək farslara göstərirlər və
onları mağları qırmağa təhrikləndirirlər. Tarixin atası qeyd edir ki,
həmin gün farslar o qədər mağ öldürürlər ki, əgər gecə düşməsə idi,
Midiyada mağ qalmayacaqdı. Sonralar həmin gün “mağlar qırğını”
(“magufonia”, 5 noyabrda keçirilirdi) adı ilə fars bayramına çevrilir.
Bu “bayram”da heç bir mağ küçəyə çıxmayaraq evlərində
otururdular.
Qeyd etdik ki, ən birinci mənbə Bağıstan yazılarıdır və burada Dara bir
sıra hallarda hadisələri təhrif edərək müxtəlif yalanlar uydurur:
1) "Maq Qumatanın Kambuziyadan zorla aldığı şahlıq nəsillikcə bizə
məxsusdur. Parsua və Maday torpaqlarında o, şah oldu”. Halbuki,
Herodotdan tutmuş müasir tarixçilərin hamısı ilk fars dövləti kimi II
Kirin xəyanətkar Qarpaqla birləşərək Astiaqı yıxıb Madayda Əhəməni
şahlığı qurmalarını qeyd edir. Üstəlik, Kambis ölüm yatağında “Bax,
sizin hamınıza, xüsusən Ağamən nəslini şahlıq allahlarına and verib
əmr edirəm: qoymayın hakimiyyət təzədən midiyalılara keçsin!” -deyə
vəsiyyət
etməsi
ərazidəki
hakimiyyətin
əslində
madaylılara
məxsusluğunu dolayısı ilə bildirmiş olur.
2) "Bizim nəsildən, Parsua və Madaydan bir şəxs tapılmadı ki, Mağ
Qumatadan şahlığı geri alsın. Xalq ondan qorxurdu”. Görəsən, xalqı üç
il müddətinə vergidən və dağıdıcı hərbi yürüşlərdən azad etdiyinə
görəmi xalq Qam Atadan qorxurdu? Elə bu nöqteyi-nəzərdən Herodot
haqlı olaraq qeyd edir: “Mağ bu vaxt ərzində tabeliyində olan
adamların hamısına böyük mərhəmətlər göstərməyə imkan tapdığına
görə, ölümündən sonra, təkcə farslardan başqa, qalan bütün Asiya
xalqları ona yas saxlamışlar”.
Təbii ki, Daranın özünün riyakar və yalançı olması onda Qam Ataya
qarşı kəskin nifrət oyadır və məhz buna görədir ki, Bağıstanda Qam
Atanın təsviri Daranın ayaqları altında həkk edilir. Onun həmfikirlərini
şantaj etməsi və onları aldadıb gizlicə mehtəri ilə plan quraraq
hökmdarlığa yiyələnməsi məkrli və xəyanətkar təbiətə məxsus
olmasından xəbər verir. Təsadüfi deyil ki, onun hakimiyyəti dövründə
nəinki Madayda, bütövlükdə Ön Asiyada misli görünməmiş qiyamlar
baş verir. Mağ qardaşların devrilməsindən sonra Madayda bir il sonra
Fravartişin, ardınca Çissataxmanın başçılığı ilə fars əsarətinə qarşı
azadlıq hərəkatı baş verir, lakin hər iki üsyançı məğlub edilərək
Ağbatanda işgəncə ilə qətlə yetirilirlər.
Dostları ilə paylaş: |