Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi



Yüklə 119 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/103
tarix22.03.2018
ölçüsü119 Kb.
#33175
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   103

119
Tablo 6.2  Onbeş BMS test öğesi
“DS’lu Çocukların Temel Motor Becerileri” testi BMS, spesifik 
olarak DS’lu çocuklar için yapılandırılmıştır. BMS, 15 test öğesine 
ayrılmış 15 temel motor becerinin “postüral kontrol seviyesini” 
ölçer (tablo 6.2).
Temel motor becerilerin gelişiminin (yatma, oturma, ayakta durma, 
yürüme) periyodunu kapsayan bu 15 beceri, gelişimsel sıradadır 
ve birlikte yükselen bir ölçeği oluştururlar. Her bir becerinin 
spesifik bir gelişim seyri vardır. Böyle bir gelişimi desteklemek için 
artan bir “postüral kontrol seviyesi” gerekmektedir. Motor gelişim, 
test öğesi başına ayrılmış ölçeklerle belirtilir. Beceri başına ölçek 
basamakları gelişimsel sıradadır ve aynı zamanda artan bir ölçek 
oluştururlar. Tablo 6.3 test öğesi 7’nin ölçek dağılımının örneğini 
sağlar (oturmada postüral kontrol). Araç, güvenilirlik ve 
geçerlilik konsepti için ölçülmüştür. (BMS’in altta yatan teorik 
sistem bazındaki beklentileri karşılaması kapsamında) 
(Lauteslager ve diğerleri, 1996; Lauteslager ve diğerleri, 1998). 
Buraya kadar, BMS, yaşları 0 ila 4 arasında değişen ve yaş 
ortalamaları 2 yaş 7 ay olan 42 DS’lu deneğe uygulanmıştır. 
Veriler, Wright &Linacre’nin Kısmi Kredi Modeli ile analiz edilmiştir 
(PCM; 1992). Bu veriler baz alınmış; PCM kullanılarak tek boyutlu 
bir değişken yapılandırılmış; böylelikle deneklerin “postüral kontrol 
seviyesi”, test öğeleri ve ölçek basamaklarına birer değer verilerek 
ifade edilebilmiştir. Aynı zamanda test öğelerinin ve deneklerin fit 
analizi de yapılmıştır. BMS’in gözlemcilere dayalı güvenilirliği ve 
bir gözlemcinin değerlendirmesinin güvenilirliği yüksek 
derecelidir ve sırasıyla Cohen’in kappa’sında .85 ve .89; 
Cronbach’ın alfasında ise .94’dür. 
6.1.2 Ölçüm araçları
1. Sırtüstüyken bacakları kaldırma 
2. Sırtüstüyken uzanma 
3. Sırtüstüyken başı kaldırma 
4. Yüzüstündeyken dirsek desteği
5. Yüzüstünden sırtüstüne dönme 
6. Sırtüstünden yüzüstüne dönme 
7. Oturma
8. Zeminde ileri doğru hareket etme
9.  Destekle yürüme
10. Destekle ayakta durma
11. Destekle ayağa kalkma
12. Desteksiz ayakta durma
13. Oturuşa geçme 
14. Desteksiz yürüme 
15. Desteksiz ayağa kalkma 
 


120
Tablo 6.3 Test öğesi 7’nin seviye klasifikasyonu, “Oturmada postüral kontrol”.
PCM analizi, test öğelerinin değişken “postüral kontrol 
seviyesini” tek boyutlu olarak ölçtüğünü göstermektedir. BMS’in 
yapısal geçerliliği de desteklenmiştir çünkü varsayılan sıra, 
postüral kontrol seviyesindeki test öğelerinin klasifikasyonunda 
çizilmiştir. Aynı zamanda, test öğesi başına ölçek basamaklarının 
varsayılan sırası da konfirme edilmiştir. Bununla birlikte, BMS 
skoru ile yaş arasında belirgin bir korelasyon vardır 
(r=.81; p<.001). BMS’in yapısı ve motor gelişimle olduğu 
varsayılan korelasyonun karşısında, BMS’in motor gelişimi 
kaydettiği hipotezi tasdik edilir. BMS’e ek olarak, Bayley 
Bebek Gelişimi Ölçeği’nin zihinsel ölçekleri (BOS2-30; van der 
Meulen&Smrkovsky, 1983) kullanılmıştır. Günümüzde, BOS 2-30, 
DS’lu çocukların motor ve zihinsel gelişimlerini kaydetmek için 
en çok kullanılan araçlardan biridir. Her bir yaş grubunun zihinsel 
ölçeği için güvenilirliği (Cronbach’ın alfası) .73 ve .93 arasında 
olup, ortalaması da .89’dur. Motor ölçeğin güvenilirliği de .62 ile 
.90 arasında olup, ortalaması .81’dir.
Ölçek  
0. Test öğesi doğru şekilde yönetilmiştir ancak çocuk aşağıda tanımlanan aşama   
     
    spesifikasyonlarından hiçbirine motor davranış göstermemiştir.
1. Çocuk pozisyonunu iki eliyle desteklerken, stimülasyon sırasında en az 5 saniye boyunca   
    bağımsız olarak oturur.
2. Çocuk pozisyonunu tek eliyle desteklerken, stimülasyon sırasında en az 5 saniye  
 
    boyunca bağımsız olarak oturur.
3. Çocuk stimülasyon sırasında kollardan destek almadan ve eğik bir sırtla en az 2 saniye 
    boyunca bağımsız olarak oturur.
4. Çocuk stimülasyon sırasında, kollarından destek almadan, lumbar lordoz olmadan, dik 
    bir sırt ile en az 2 saniye bağımsız olarak oturur.
5. Çocuk stimülasyon sırasında kollarından destek almadan bağımsız olarak oturur. Sırtını 
    esnetirken, en az 2 saniye boyunca açık bir lumbar lordoz gözlenir.
6. Çocuk stimülasyon sırasında kollarından destek almadan bağımsız olarak oturur. Sırtını 
    esnetirken ve lateral olarak ağırlık transferi yaparken, en az 2 saniye boyunca açık bir    
    lumbar lordoz ve lateral fleksiyonda olan gövde gözlenir.
 
Uygulama
Çocuk, yatay yüzeyde desteksiz oturma pozisyonuna yerleştirilmiştir. Çocuk, 
kollarıyla yukarıya doğru ulaşmak suretiyle gövdeden esnemesi ve kollarıyla 
yanlara ulaşarak ağırlığını yanlamasına transfer etmesi için teşvik edilmiştir. 


121
Table 6.4 Araştırma tasarımı: Test anları (T1’den T6’ya ), baz periyodu
(P1), tedavi periyotları (P2 and P4) ve dinlenme periyotları (P3 and P5). 
Araştırmanın deneysele benzer bir tasarımı vardır (basit zaman 
serileri; Baarda&de Goede,1990); bütün çocuklara fizyoterapi 
uygulanmıştır ve her çocuk kendi kontrolünü sağlamaktadır. Bunu 
tamamlamak için araştırma periyodu (tablo 6.4), 4 haftalık bir 
baz periyodu (P1), her biri 13 haftadan oluşan iki tedavi periyodu 
(P2 ve P4) ve her biri 13 haftadan oluşan iki dinlenme periyodu 
(P3 ve P5) olmak üzere 5 periyoda bölünmüştür. Birinci ve ikinci 
tedavi periyodunda, her bir çocuğa haftada bir kez fizyoterapi 
uygulanmıştır. Periyot 3 ve periyot 5 tedavinin olmadığı dinlenme 
periyotlarıdır. İlk test periyodunun öncesinde (P2), çocuğun doğal 
gelişimi kaydedilmiştir (P1; baz periyodu). Çocuk bu taban çizgi 
periyodunda fizyoterapi tedavisi almamıştır. İlk tedavi 
periyodundan önce (P2) bir pediatrik fizyoterapist tarafından 
ebeveynlere tavsiyeler verilmiştir. Bu anlamda ebeveynlere 
verilen tavsiyeler çocuğun bakım ve davranışlarıyla ilgilidir; 
örneğin kaldırma ve taşıma metotları gibi...
Tayin edilmiş tedavinin uygulaması ile çocuğun BMS’de 
işlemselleştirilmiş motor gelişimi arasındaki korelasyonu 
araştırdığımızdan, çocukların iki tedavi periyodundaki (P2 ve 
P4) BMS skoru artışının, dinlenme periyodundaki BMS skoru 
artışından (P3 ve P5) daha büyük olup olmadığını test 
ettik. Bu amaçla, yer alan çocukların gelişimi her bir periyot için 
kaydedilmiştir. BMS totalde bir fizyoterapist tarafından 6 kez 
uygulanmıştır (T1’den T6’ya). T1 intake’de uygulanmış; daha 
sonra 5 periyodun sonuçlanmasında T2 ve T6 uygulanmıştır (tablo 
6.4). Her BMS ölçümü videoya kaydedilmiştir. Bu video 
kasetlerdeki motor davranış bir gözlemci tarafından 
(fizyoterapist) protokole göre skorlanmıştır. Gözlemci test 
anlarından habersizdir ve bu yüzden hangi periyodun 
6.1.3  Tasarım ve prosedür 
T1       P1                T2       P2               T3       P3              T4       P4         T5      P5         T6
          
          Baz 
          Birinci  
         Birinci 
       İkinci               İkinci  
 
          periyodu                   tedavi                     dinlenme                 tedavi             dinlenme
 
          4 hafta  
          periyodu  
         periyodu  
       periyodu         periyodu 
                                          
                                          13 hafta 
         13 hafta 
       13 hafta          13 hafta 


Yüklə 119 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   103




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə