119
Tablo 6.2 Onbeş BMS test öğesi
“DS’lu Çocukların Temel Motor Becerileri” testi BMS, spesifik
olarak DS’lu çocuklar için yapılandırılmıştır. BMS, 15 test öğesine
ayrılmış 15 temel motor becerinin “postüral kontrol seviyesini”
ölçer (tablo 6.2).
Temel motor becerilerin gelişiminin (yatma, oturma, ayakta durma,
yürüme) periyodunu kapsayan bu 15 beceri, gelişimsel sıradadır
ve birlikte yükselen bir ölçeği oluştururlar. Her bir becerinin
spesifik bir gelişim seyri vardır. Böyle bir gelişimi desteklemek için
artan bir “postüral kontrol seviyesi” gerekmektedir. Motor gelişim,
test öğesi başına ayrılmış ölçeklerle belirtilir. Beceri başına ölçek
basamakları gelişimsel sıradadır ve aynı zamanda artan bir ölçek
oluştururlar. Tablo 6.3 test öğesi 7’nin ölçek dağılımının örneğini
sağlar (oturmada postüral kontrol). Araç, güvenilirlik ve
geçerlilik konsepti için ölçülmüştür. (BMS’in altta yatan teorik
sistem bazındaki beklentileri karşılaması kapsamında)
(Lauteslager ve diğerleri, 1996; Lauteslager ve diğerleri, 1998).
Buraya kadar, BMS, yaşları 0 ila 4 arasında değişen ve yaş
ortalamaları 2 yaş 7 ay olan 42 DS’lu deneğe uygulanmıştır.
Veriler, Wright &Linacre’nin Kısmi Kredi Modeli ile analiz edilmiştir
(PCM; 1992). Bu veriler baz alınmış; PCM kullanılarak tek boyutlu
bir değişken yapılandırılmış; böylelikle deneklerin “postüral kontrol
seviyesi”, test öğeleri ve ölçek basamaklarına birer değer verilerek
ifade edilebilmiştir. Aynı zamanda test öğelerinin ve deneklerin fit
analizi de yapılmıştır. BMS’in gözlemcilere dayalı güvenilirliği ve
bir gözlemcinin değerlendirmesinin güvenilirliği yüksek
derecelidir ve sırasıyla Cohen’in kappa’sında .85 ve .89;
Cronbach’ın alfasında ise .94’dür.
6.1.2 Ölçüm araçları
1. Sırtüstüyken bacakları kaldırma
2. Sırtüstüyken uzanma
3. Sırtüstüyken başı kaldırma
4. Yüzüstündeyken dirsek desteği
5. Yüzüstünden sırtüstüne dönme
6. Sırtüstünden yüzüstüne dönme
7. Oturma
8. Zeminde ileri doğru hareket etme
9. Destekle yürüme
10. Destekle ayakta durma
11. Destekle ayağa kalkma
12. Desteksiz ayakta durma
13. Oturuşa geçme
14. Desteksiz yürüme
15. Desteksiz ayağa kalkma
120
Tablo 6.3 Test öğesi 7’nin seviye klasifikasyonu, “Oturmada postüral kontrol”.
PCM analizi, test öğelerinin değişken “postüral kontrol
seviyesini” tek boyutlu olarak ölçtüğünü göstermektedir. BMS’in
yapısal geçerliliği de desteklenmiştir çünkü varsayılan sıra,
postüral kontrol seviyesindeki test öğelerinin klasifikasyonunda
çizilmiştir. Aynı zamanda, test öğesi başına ölçek basamaklarının
varsayılan sırası da konfirme edilmiştir. Bununla birlikte, BMS
skoru ile yaş arasında belirgin bir korelasyon vardır
(r=.81; p<.001). BMS’in yapısı ve motor gelişimle olduğu
varsayılan korelasyonun karşısında, BMS’in motor gelişimi
kaydettiği hipotezi tasdik edilir. BMS’e ek olarak, Bayley
Bebek Gelişimi Ölçeği’nin zihinsel ölçekleri (BOS2-30; van der
Meulen&Smrkovsky, 1983) kullanılmıştır. Günümüzde, BOS 2-30,
DS’lu çocukların motor ve zihinsel gelişimlerini kaydetmek için
en çok kullanılan araçlardan biridir. Her bir yaş grubunun zihinsel
ölçeği için güvenilirliği (Cronbach’ın alfası) .73 ve .93 arasında
olup, ortalaması da .89’dur. Motor ölçeğin güvenilirliği de .62 ile
.90 arasında olup, ortalaması .81’dir.
Ölçek
0. Test öğesi doğru şekilde yönetilmiştir ancak çocuk aşağıda tanımlanan aşama
spesifikasyonlarından hiçbirine motor davranış göstermemiştir.
1. Çocuk pozisyonunu iki eliyle desteklerken, stimülasyon sırasında en az 5 saniye boyunca
bağımsız olarak oturur.
2. Çocuk pozisyonunu tek eliyle desteklerken, stimülasyon sırasında en az 5 saniye
boyunca bağımsız olarak oturur.
3. Çocuk stimülasyon sırasında kollardan destek almadan ve eğik bir sırtla en az 2 saniye
boyunca bağımsız olarak oturur.
4. Çocuk stimülasyon sırasında, kollarından destek almadan, lumbar lordoz olmadan, dik
bir sırt ile en az 2 saniye bağımsız olarak oturur.
5. Çocuk stimülasyon sırasında kollarından destek almadan bağımsız olarak oturur. Sırtını
esnetirken, en az 2 saniye boyunca açık bir lumbar lordoz gözlenir.
6. Çocuk stimülasyon sırasında kollarından destek almadan bağımsız olarak oturur. Sırtını
esnetirken ve lateral olarak ağırlık transferi yaparken, en az 2 saniye boyunca açık bir
lumbar lordoz ve lateral fleksiyonda olan gövde gözlenir.
Uygulama
Çocuk, yatay yüzeyde desteksiz oturma pozisyonuna yerleştirilmiştir. Çocuk,
kollarıyla yukarıya doğru ulaşmak suretiyle gövdeden esnemesi ve kollarıyla
yanlara ulaşarak ağırlığını yanlamasına transfer etmesi için teşvik edilmiştir.
121
Table 6.4 Araştırma tasarımı: Test anları (T1’den T6’ya ), baz periyodu
(P1), tedavi periyotları (P2 and P4) ve dinlenme periyotları (P3 and P5).
Araştırmanın deneysele benzer bir tasarımı vardır (basit zaman
serileri; Baarda&de Goede,1990); bütün çocuklara fizyoterapi
uygulanmıştır ve her çocuk kendi kontrolünü sağlamaktadır. Bunu
tamamlamak için araştırma periyodu (tablo 6.4), 4 haftalık bir
baz periyodu (P1), her biri 13 haftadan oluşan iki tedavi periyodu
(P2 ve P4) ve her biri 13 haftadan oluşan iki dinlenme periyodu
(P3 ve P5) olmak üzere 5 periyoda bölünmüştür. Birinci ve ikinci
tedavi periyodunda, her bir çocuğa haftada bir kez fizyoterapi
uygulanmıştır. Periyot 3 ve periyot 5 tedavinin olmadığı dinlenme
periyotlarıdır. İlk test periyodunun öncesinde (P2), çocuğun doğal
gelişimi kaydedilmiştir (P1; baz periyodu). Çocuk bu taban çizgi
periyodunda fizyoterapi tedavisi almamıştır. İlk tedavi
periyodundan önce (P2) bir pediatrik fizyoterapist tarafından
ebeveynlere tavsiyeler verilmiştir. Bu anlamda ebeveynlere
verilen tavsiyeler çocuğun bakım ve davranışlarıyla ilgilidir;
örneğin kaldırma ve taşıma metotları gibi...
Tayin edilmiş tedavinin uygulaması ile çocuğun BMS’de
işlemselleştirilmiş motor gelişimi arasındaki korelasyonu
araştırdığımızdan, çocukların iki tedavi periyodundaki (P2 ve
P4) BMS skoru artışının, dinlenme periyodundaki BMS skoru
artışından (P3 ve P5) daha büyük olup olmadığını test
ettik. Bu amaçla, yer alan çocukların gelişimi her bir periyot için
kaydedilmiştir. BMS totalde bir fizyoterapist tarafından 6 kez
uygulanmıştır (T1’den T6’ya). T1 intake’de uygulanmış; daha
sonra 5 periyodun sonuçlanmasında T2 ve T6 uygulanmıştır (tablo
6.4). Her BMS ölçümü videoya kaydedilmiştir. Bu video
kasetlerdeki motor davranış bir gözlemci tarafından
(fizyoterapist) protokole göre skorlanmıştır. Gözlemci test
anlarından habersizdir ve bu yüzden hangi periyodun
6.1.3 Tasarım ve prosedür
T1 P1 T2 P2 T3 P3 T4 P4 T5 P5 T6
Baz
Birinci
Birinci
İkinci İkinci
periyodu tedavi dinlenme tedavi dinlenme
4 hafta
periyodu
periyodu
periyodu periyodu
13 hafta
13 hafta
13 hafta 13 hafta
Dostları ilə paylaş: |