Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi

149
Block, M.E. (1991). Motor development in children with Down’s 
syndrome: a review of the literature. Adapted Physical Activity 
Quaterly, 8, 179-209.
Borstlap, R. (1996). Leidraad voor de medische begeleiding van 
kinderen met het Down syndroom (Protocol for medical care of 
Down’s syndrome children). In R.M.F. Berger & L.W.A. 
SuijlekomSmit van (Eds.). Het syndroom van Down, wat is 
optimale zorg? (Down’s syndrome, what is optimal care?) 
(syf. 49-67). Rotterdam: Sophia kinderziekenhuis.
Brink, C. van den (1990). Een reactie van een therapeut: een paar 
opvoedkundige axioma’s (Reflex of a therapist: a few educational 
axioms). Bewegen & Hulpverlening, 4, 371-375.
Henderson, S.E. (1985). Motor skill development. In D. Lane & 
B.Stratford (Eds.), Current approaches to Down’s syndrome) 
(syf.187-218). London: Holt, Rinehart and Winston.
Ketelaar, M., Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1998). Functional 
motor abilities of children with cerebral palsy: a systematic 
literature review of assessment measures. Clinical Rehabilitation, 
12, 369-380.
Kleij, J.E. van der, Hoekman, J., Retel, E. & Velden, M. van der 
(1994). Uw kindje heeft Down’s syndroom (Your child has Down’s 
syndrome). Leiden: Rijksuniversiteit.
Leemans, P.A.M. & Nieuwenhuizen, C. (1997). Samenwerken aan 
integrale vroeghulp, een handleiding voor de praktijk (Working 
together on integral early intervention, a manual for practitioners). 
Utrecht: NIZW.
Net, J. van der (1995). Functional aspects of rheumatic diseases 
in childhood. Utrecht: Universiteit Utrecht, Faculteit Geneeskunde.
Vermeer, A. (1999). Kinderrevalidatie: Geneeskunde of opvoeding 
(Child rehabilitation: medical care or education). Tijdschrift voor 
Orthopedagogiek, 38, 159-163.
7.7  Literatür

---

150
Vermeer, A. & Bakx, V. (1990). Evaluating intervention research 
with cerebral palsied children: a literature review. Journal of 
Rehabilitation Research, 3, 7-15.
Visser, M. & Ketelaar, M. (1997). Functionele fysiotherapie 
(Functional physiotherapy). In A. Vermeer & G.J. Lankhorst (Eds.), 
Kinderen met cerebrale parese: motorische ontwikkeling en 
behandeling. (Children with cerebral palsy: motor development 
and intervention) (syf. 155-169). Bussum: Uitgeverij Coutinho b.v.
WCC (1995). Internationale Classificatie van Stoornissen, 
Beperkingen en Handicaps (International classification of 
impairments,disabilities and handicaps). Herdruk 1993. WCC: 
Zoetermeer. 
Wimmers, R.H. & Vries, C.D.L. de (1992). Functionele 
fysiotherapie.Het functioneel onderzoeken van de problematische 
handeling (Functional physiotherapy. A functional approach in the 
investigation of problems in motor behaviour). Nederlands 
Tijdschrift voor Fysiotherapie, 102, 47-53.

---

151
Genel açıklama makaleleri DS’lu çocukların motor problemlerine 
kapsamlı araştırma getirirler. Bu çocukların bozukluğa özel 
motor gelişim profili vardır. Motor yeterlikleri göreceli olarak gelişir 
ve motor gelişim aşamalarını da daha geç kazanırlar. Bununla 
birlikte, motor becerilerin yönetilmeye başlamasının da farklı bir 
sırası vardır. Zihinsel özürlü insanlarla kıyaslandıklarında spesifik 
motor problemlere sahiptirler. Nitekim, motor bozukluk zihinsel 
bozukluktan göreceli olarak daha büyüktür. Sonuç olarak, 
engelsiz çocuklarda gözlenmeyen spesifik postüral ve hareket 
paternleri tanımlanır. Bununla birlikte, motor davranışın 
karakteristik gelişimini etkileyebilecek bazı bozukluklar bulunur. 
Hipotoni, reflekslerin anormal gelişimi, instabilite ve fazla kilolar 
bunda rol oynar. Ayrıca bilişsel ve sosyal kısıtlamaların yanı sıra, 
konjenital kalp anormallikleri ya da sapmış tiroid bezi fonksiyonları 
da kendi rollerini oynarlar. Bölüm 2; DS’lu çocukların karakteristik 
hareket paternlerini temel motor beceri gelişimi periyodu süresince 
yapılan gözlemleri referans alarak tanımlamaktadır. 
Bu özet şunları baz almıştır;
Lauteslager, P.E.M., Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1996) Motorische 
problematiek en interventie (Motor problems and intervention). In R.M.F. Berger 
& L.W.A. Suijlekom-Smit van (Eds.), Het syndroom van Down, wat is optimale 
zorg? (Down’s syndrome: what is the best care?) (syf.23-26). Rotterdam: 
Sophia kinderziekenhuis (Rotterdam: Sophia children’s hospital).
Lauteslager, P.E.M., Bakker B.A., van den Heuvel, M.E. (1998). (Physiotherapy 
for children with Down’s syndrome: the development of a method. In E. de Graaf, 
A. Vermeer, H.S.A. Heymans & M.I.M. Schuurman (Eds.), Down’s syndrome 
behind the dykes )(pp. 133-141). Amsterdam: VU University Press.
Özet
Motor gelişim

---

152
Bir motor davranış ilgili literatür referans alınarak analiz edilmiştir. 
Amaç, bu çocukların motor davranışının gelişiminin spesifik 
şekline ve böyle bir gelişime mani olan faktörlere bir anlayış 
getirmektir. Sonuçta, DS’lu çocukların hareket gelişimi geniş 
kapsamda eklemler etrafındaki ko-kontraksiyonların 
stabilizasyonundaki yetersizlikten, olasılıkla da azalmış kas 
gerginliğinden etkilenmektedir. Bunun sonucu olarak, çocuk aşırı 
simetrik hareket etmeyle karakterize olmuş spesifik motor davranış 
ve hareket çeşitliliği eksikliği geliştirmektedir. Gelişimi kısıtlanmış 
DS’lu bir çocuğun denge reaksiyonları, motor davranışının azalmış 
uygunluğunda belirgin faktörlerden biridir. 
DS’lu çocukların ebeveynleri, çocuklarının doğumlarından itibaren 
ilk yıllarındaki spesifik motor gelişimleri için gözetim ihtiyaçlarını 
artan taleplerle ifade etmişlerdir. Literatürde, spesifik motor 
müdahalenin önemine sıklıkla işaret edilmektedir. Yeterli motor 
beceriler bilişsel ve sosyal interaksiyonları destekleyebilir. 
Tatmin edici motor potansiyel DS’lu çocuğa kapsamlı gelişim 
imkanı verebilir.
Bölüm 3; bir terapi stratejisinin tanımını, bu çocukların motor 
limitasyonları üzerindeki kanıtlanabilir pozitif etkileriyle birlikte 
vermektedir. Müdahalenin DS’lu küçük çocukların motor gelişimi 
üzerindeki etkilerini inceleyen on iki çalışmanın tartışması 
yapılacaktır. Müdahalenin süresi, 10 günden 2,5 yıl ve  daha fazla 
süreye kadar değişmektedir. Kısa dönemli etkileri genellikle 
pozitiftir. Ama kaba motor becerilerdeki yapısal gelişim 
avantajlarının uzun dönemli etkilerinin kanıtlanabilir olmadığı 
anlaşılmıştır. Her durumda, bu araştırma çalışmalarında, 
müdahalenin teorik temeli ve etkisinin ölçümü konusunda eksiklik 
vardır: Hiçbiri motor problemleri teorik bir sisteme dayalı olarak 
değerlendirmemektedir. Bunun sonucunda, sağlam temellerle 
kurulmuş bir terapi metodu seçimi imkansızdır. Bununla birlikte, 
kullanılan terapi metotlarındaki anlayış yetersizdir. Sunulan 
sonuçların profesyoneller için kısıtlı bir anlamı vardır.
Daha önce başvurulan incelemelerde, etki ölçümü, on yedi farklı 
araç kullanılarak yapılmıştır. Gesell Motor Gelişim Zaman 
Çizelgeleri, Griffiths’in Gelişim Ölçekleri, Stanford-Binet ve 
Bayley Bebek Gelişimi Ölçeği’nin her biri üç çalışmada 
kullanılmıştır. Bununla birlikte, 13 başka ölçüm aracı kullanılmıştır. 
Motor müdahale

---