145
Sovet Ġttifaqı dövründə Qafqazda yaĢayan türklərin hafizəsini silmək
istədilər. "Türk" kəlməsinə qadağa qoydular. Milli kimliyi ilə yaĢamaq istəyən
türklərə böyük təzyiqlər göstərdilər. Acımasız iĢgəncə və qorxutma metodları
tətbiq etdilər, bir çoxunu sürgünə yolladılar. Bunlara rəğmən müasir marksist rus
çarları millətin ruhundakı, hafizəsindəki tarixi qazıyıb yox edə bilmədilər.
Hafizəsindəki qeydi silinməyənlərdən biri olan, Salyanın dünyagörmüĢ
ağsaqqallarından Kərbəlayı Eyvaz bəy o qorxu illərini bu sözlərlə dilə gətirir:
"O illərdə mən komsomolun katibi idim. Orada məndən baĢqa bir dostum
da var idi. Getdim onunla danıĢdım, dedim ki, türkün qəbir daĢları yerə yıxılmıĢdır,
heç kəs baxmır, təmir edək. Bir saat keçmədi ki, bütün rayon əhalisi ayağa qalxıb
üstümə gəldi. Sonra məni sorğuya çəkdilər, dedilər ki, "sən türklərin agentisən?".
Dedim nə agent, mən türkəm. Bu etdiyiniz nədir, belə Ģeymi olar? Getdim onların
böyüklərinə dedim ki, dostumu çağırın gətirin, o nə danıĢdığımızı söyləyər. Onu da
tapıb gətirdilər. Mən ona "daĢ böyrü üstə yıxılıb, onu təmir edək demədimmi?".
Sonra baĢa düĢdülər ki, pis bir niyyətimiz yoxdur, bizə heç nə eləmədilər. UĢaqlar
da o daĢı yenidən yerinə qoyub bərkitdilər. Sonra 1957-ci ildə gəldik buraları
təmizlədik. Bələdiyyə idarəsinin rəisi vardı, o mənim uĢaqlıqdan bəri dostum idi.
Ondan xahiĢ etdim ki, o məzarın üstünə mərmər qoyaq və üstünü də yazdıraq.
Sonra da hər kəsdən xahiĢ etdim, xəbər verdim, onlar da gəldilər təmir etdilər.
Amma bu türklərin Azərbaycana gəlməsi haqqında, Zülfəli Ġbrahimov vardı, onun
kitabında hamısı geniĢ yazılmıĢdı. Ermənilərin türklərə qarĢı törətdiyi qırğınlar
haqqında o kitabda ətraflı yazılıb. Ġndi yazılanlardan danıĢmıram, o yazıb 1935-ci
ildə. Həmin iĢdən də müdafiə edib elmlər doktoru adı alıb. 1937-ci ildə
qorxusundan iflic oldu. Çolaq idi deyə Sibirə sürgün etmədilər və həbs də
etmədilər. Yoxsa dərhal içəri basar, Sibirə göndərər, öldürərdilər. Bizdə Yusif
Kazımov var idi, o da türk qəbirlərinə qayğı göstərərdi. O,1924-cü ilə qədər
Türkiyə tərəfdarı idi. Müsavat partiyasının üzvü olmuĢdu. 1937-ci ildə öldürmək
istədilər, amma ölmədi. Sonra Sibirə sürgünə göndərildi."
ġəhid topçu zabiti Ömər bəyin məzarından bir az irəlidə dörd qəhrəman da
yatır. Salyan qəbiristanlığında əbədi yuxuya getmiĢlər. Onlar da Qafqazın
imdadına çatanlardandır. Böyük Turan dövləti yolunda həlak olanlardandır. Rus
bolĢevik və erməni daĢnak ordusunun Qafqazdakı türkləri öldürməsinin qarĢısını
alanlardandır. Salyan xalqı bu qəhrəmanların xatirəsinə də bir qəbir
düzəltdirmiĢdir. Ad-soyadları bilinmir, ancaq salyanlılar onları ürəklərində
yaĢadırlar.
Salyanlılar erməni və rusların törətdiyi vəhĢətdən, qırğından, zülmdən
özlərini qurtaran bu adsız qəhrəmanları qucaqlayıb, bağırlarına basdılar. Sovet
Ġttifaqı dövründəki təzyiqlərə rəğmən qəbirləri qorudular. ġəhidlərin cənazələrini
Ģəhər qəbiristanlığında dəfn edərək yerlərinin itməsinin qarĢısını aldılar.
146
Azərbaycan müstəqilliyini qazandıqdan sonra salyanlılar da keçmiĢə sahib
çıxmanın ən gözəl nümunələrini göstərməyə baĢladılar. Bu coğrafiyada yaĢayanlar
Anadoludakı insanlarla eyni soydan gəldiklərini artıq açıqca və rahatlıqla dilə
gətirə bilirlər. Dili bir, dini bir, qanı bir millətin övladları olduqlarını hayqıraraq
dilə gətirməkdən çəkinmirlər. Yüksələn bayrağın və müstəqilliyin qiymətini çox
yaxĢı bilirlər. Bu duyğuların daĢıdığı mənanı, müstəqilliyini itirməyən və vətəni
düĢmən ayaqları altında əzilməyən insanlar bəlkə anlamaqda çətinlik çəkə bilər.
Fəqət o qorxunc hadisənin baĢa gəlməməsi üçün azadlığın, müstəqilliyin, vətən və
torpağın qiymətini, al bayraq altında yaĢayarkən önəmini bilmək lazım gəlir.
Salyanlılar vətənin və bayrağın qiymətini artıq çox yaxĢı dərk edirlər. Çünki
onlar bu xoĢbəxt dəyərləri keçmiĢdə itirmiĢdilər. Bunun acısını ürəklərində
duymuĢdular. Ġndi yüksələn bayrağın bir daha enməməsi üçün səy göstərirlər.
Salyan Ġcra Hakimiyyəti ictimai-siyasi Ģöbəsinin müdiri ġəmsəddin Əbilov yerli
idarəçi olaraq Ģəhidlərə lazım olan qayğını göstərdiklərini anladır:
"Salyandakı iĢ adamları Ģəhidlərin məzarında bərpa iĢləri aparmaq üçün
bələdiyyə rəisinin yanına getdilər. Bələdiyyə rəisi ilə birlikdə icra baĢçısı Vaqif
bəyə durumu anlatdılar. Vaqif müəllim də bu təklifi həyəcanla qarĢıladı və
qəbirlərin baxımı və bərpası və ətrafının təmizlənib, düzəldilməsinin öz vəzifəsi
olduğunu bildirdi. Əvvəlcə qəbirlərin üstlərindəki yazıları oxuması üçün Salyan və
ətrafında elminə, biliyinə hər kəsin hörmət etdiyi alim və etnoqraf RəĢid müəllimə
müraciət etdik. Qəbir daĢlarının üstündə olan yazılar ərəb dilində yazılmıĢdı. Bu
yazılar zamanla itməyə baĢlamıĢdı. Yazıların fotolarını çəkdikdən sonra RəĢid
müəllim onun üstündəki yazıları aydınlaĢdırdı. RəĢid müəllim uzun və yorucu bir
çalıĢmadan sonra dedi ki, qəbir üstündə "Bu qəbir Allahın rəhmətinə getmiĢ Ömər
paĢanındır. Vəfatı 1337 hicri, 1918 miladi" sözləri yazılıb. Biz bunları yenidən
düzəltdikdən sonra 31 mart 2002-ci ildə Azərbaycan türklərinin soyqırımı günündə
burada bir mərasim təĢkil etdik. Bütün Salyan xalqının, sakinlərinin iĢtirakı ilə
böyük bir tədbir keçirdik. Salyan əhalisi olaraq türk paĢası Ömər paĢaya olan
məhəbbətinə görə hamı ürəkdən iĢtirak etdi. Mərasimdə çıxıĢ edənlər atəĢli sözlər
söylədi. Türk qardaĢlarımızın bizə göstərdikləri hörmət daxilində biz də onlara öz
məhəbbətimizi və hörmətimizi göstərdik. Hal-hazırda Salyan Ġcra Hakimiyyəti və
rəsmi dairələr, türk soyqırımı ilə bağlı olaraq, bu qəbiristanın giriĢində bir abidə
qoyulmasına qərar verdik. Onun qoyulmasını, inĢallah, baĢa çatdıracağıq.
Qəbiristanlıqdakı digər qəbirlər də naməlum əsgərlərin, adsız qəhrəmanların, türk
əsgərlərinin qəbridir. Bizim məktəblilər müəllimlərin nəzarəti ilə bu qəbirləri
ziyarət edirlər. O qəbirlərin üstündə Ģeirlər oxuyur, ora gül-çiçəklər qoyurlar.
Bütün Azərbaycan əhalisi kimi Salyan xalqı da türkləri heç bir vaxt unutmayacaq,
onların qəbirlərini ziyarət edəcək."