272
AH-NALƏ VƏ GÖZ YAŞLARI
Allahın ən böyük nemətlərindən biri göz yaşıdır. Ayə
və rəvayətlərdə göz yaşı yüksək dəyərləndirilir.
353
Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: “Ya Əli, sənə bəzi
xasiyyətləri tövsiyə edirəm...(dördüncüsü) Allah üçün
ağlamaq. Hər göz yaşı damlasına görə Behiştdə sənin
üçün bina qərar verilər.”
354
“Xoş o çöhrənin halına ki, Allah qorxusundan
günahına görə ağladığı vaxt Allah o çöhrəyə nəzər
sala.”
355
“Allah qorxusundan ağlayan gözün hər damlasının
mükafatı əməl tərəzisində Uhud dağı tək ağırdır.”
356
“Allah qorxusundan gözündən bir damla yaş gələn
kəsi Allah Qiyamət qorxusundan amanda saxlayar.”
357
Həzrət Əli (ə) buyurur: “...Göz yaşının bir damlası
dəryaca odu söndürür. Gözdən yaş gəldiyi zaman
çöhrəyə zillət qonmaz, bu yaşlar selləndiyi vaxt bu
çöhrəyə atəş haram olar. Əgər bir ümmət içində
ağlayan olsa, Allah o ümmətə rəhm edər.”
358
Axıt göz yaşını vüsal istəsən,
Titrə yarpaq kimi kamal istəsən.
Yaradan göz yaşın etməmiş hədər,
353
“Maidə”, 83
354
“Biharul-ənvar”, 69-391.
355
“Cameül- əxbar”, 97.
356
“Əmaliye-Səduq”, 431.
357
“Biharul-ənvar”, 90-336.
358
“Biharul-ənvar”, 90-331.
273
Şəhid qanı ilə tutmuş bərabər.
Xəstə qəlbə ondan başqa çarə yox.
Allah bir bəndəyə qılsa mərhəmət,
Ona göz yaşını edər inayət.
* * *
Ey quru göz, xəbərsizmisən işdən,
Ölülər dirilir gözdəki yaşdan.
Hicran xeyməsində ağlayan kəsin
Eşidərsən bir zaman gülüş səsin.
Su olmasa bağçada bitərmi gül,
Axıt göz yaşını, ikiqat bükül.
Bu yaşlardan göyərəsi daş-divar,
Demə göz yaşından məşuqa nə var?
Ağla, yatmış könül oyansın yetər,
Mərhəmət göstərən sevgi nuş edər.
Yəhya ibn Məaz deyir: “Yuxuda ağladığını görən kəs
oyandıqda şad olar. Dünya həyatı yuxu, axirət həyatı
isə oyaqlıq kimidir. Axirətdə şad olmaq üçün ağlayın.”
AYRILIQ DƏRDİ
Peyğəmbərlərə imam və övliyalara aşiq olanların
fikir-xəyalı onların vüsalına yetişməkdir. Onlar
Qiyamətdə öz istəklilərinə qovuşmaq, onları görmək
üçün can atırlar. Bəzən bir qrup insanlar günaha yol
verdikləri üçün Qiyamətdə övliyalardan uzaq düşürlər.
Bu ayrılıq, bu fəraq fikri həqiqi aşiqlərə iztirab verir.
Doğrudan da, dostlardan ayrı düşmək Cəhənnəm
əzabından qat-qat ağırdır.
274
Ayrılıq ağrısını onu çəkənlərdən soruşmaq lazımdır.
Fəraq acısını dadmayan kəs bu dərdi anlamaz. Fəraq
dərdini ilahi məkandan, mələklərlə yoldaşlıqdan
məhrum olmuş Adəm (ə) yaşamış, onun acılığını
dadmışdır. Ayrılıq ağrısını ilahi imtahan məqamında
var-dövlətini, sağlamlığını itirmiş Əyyub yaşamışdır.
Fəraq acısını geniş dünyadan məhrum olub nəhəngin
qarnında zindana düşən Yunus dadmışdır. Ayrılıq
müsibətini bu yolda gözləri ağarmış Yəqub yaşamışdır.
Ayrılıq acısını mehriban atadan kənar düşən Yusif
dadmışdır. Amma mehriban Allah bütün bu dərdlərə
dəva qılmış, aşiqləri öz istəyinə yetirmişdir.
Ey fəraq dərdinə dəva qılan! Sənin dostlarından ayrı
düşməyimizə razı olma. Tutaq ki, əzaba dözdük, bəs
dostların fərağına necə dözəcəyik?
Dərdimizə dərman olaydın, ey kaş,
Yoxsa bərkə düşür iş yavaş-yavaş.
Bu dəvasız dərdin çarəsi Sənsən,
Başqa nə həb varsa, artırası qəm.
Yaxşı ki, eşqindən ucalmış bu od,
Səndən gələn qəmə kim edər imdad.
Yolunda qurbandır bu qəlb, bu ürək,
Bu qəlbə’ ürəyə bircə Sən gərək.
Sanki qışa düşüb, gözləyir bahar,
Can üzülür uzandıqca intizar.
Sevindir nurunla qaranlıqları,
Eşqlə doldur canda boş otaqları.
Yoxsa iki dünya batası yasa,
Əlbət, günəş doğar istəyin olsa.
275
KƏRAMƏT MƏQAMI İSTƏYİ
Tutaq ki, əzabına, atəşinə dözdüm, bəs bəndələrə rəva
qıldığın kəramətdən gözümü necə çəkim?
İmam Sadiq (ə) buyurur ki, mehriban Allah hər bir
bəndəni yaratdığı vaxt axirətdə onun üçün yer
müəyyənləşdirmişdir. Behişt əhlinə nida olunar ki,
Cəhənnəmə baxın. Onlara Cəhənnəmdəki yerləri
göstərilərək deyilər: “Əgər günah etsəydiniz, burada
yerləşəcəkdiniz.” Behişt əhli Cəhənnəmdən nicat
tapdıqları üçün vəcdə gələr, sevinərlər.
Sonra Cəhənnəm əhlinə nida olunar ki, yuxarıya
baxsınlar. Onlara Behiştdə boş qalmış yerləri göstərilər
və deyilər: “Əgər Allaha itaət etsəydiniz, bu mənzillərə
çatardınız.” Cəhənnəm əhli üzücü bir iztirab keçirər....
BAĞIŞLANMA ÜMİDİ
Ey mənim Mövlam! Quranda günahdan peşman
olanlara vəd etdiyin əfvə ümid bağladığım halda od
içində necə sakinləşim?!
Pərvərdigara! Çox ehtiyaclılar birinin qapısını
döydükdə ümidsiz qaytarılmırsa, necə ola bilər ki, Sənə
ümid bağlayan bəndə əliboş qaytarıla?
Əttar “İlahinamə” kitabında belə nəql edir:
Məkkədə eyş-işrət məclislərini qızışdıran bir rəqqasə
yaşayırdı. Həzrət Peyğəmbərin (s) hicrətindən neçə illər
sonra gözəlliyi və səsini itirmiş bu qadın çörəyə möhtac
olur. Çarəsiz qalıb Mədinəyə Həzrət Peyğəmbərin (s)
hüzuruna gəlir. Həzrət (s) ondan soruşur: “Mədinəyə
axirət, yoxsa dünya qazancı üçün gəlmisən?” Qadın
Dostları ilə paylaş: |