146
4-Cabir Co’fidən iki hekayə.
Bir qrup şəxs Həzrət Baqirin (ə) yaxınlarından olmuş
Cabirin yanına gəlib ondan məscid tikintisi üçün
kömək istədi. Cabir dedi ki, mən mö’min bir kişinin
düşüb öləcəyi binaya kömək etmirəm. Gələnlər Cabirin
yanından çıxıb onu xəsis və yalançı hesab etdilər.
Camaat pul toplayıb məscidin tikintisinə başladılar.
Tikinti zamanı ehtiyatsızlıq edən bənna yıxılıb həlak
oldu. Cabiri qınayanlar öz səhvlərini anladılar.
Ə’la ibn Şərik nəql edir ki, «bir gün Hişam ibn
Əbdülməlik Cabiri yanına çağırdı. Mən də ona yoldaş
oldum. Yolda istirahət üçün bir çobanın yanında
əyləşdik. Sürüdən camış səsi gəldi. Cabir gülümsündü.
Səbəbini soruşdum. Dedi camış balasına deyir ki, yaxın
gəl, ötən il canavar burada balamı apardı. Cabirin
sözlərinin
düzlüyünü
yoxlamaq
üçün
çobana
yaxınlaşıb «bu camışı mənə sat» dedim. Cavab verdi ki,
bu camış sürünün ən doğumlu və südlü heyvanıdır,
ötən il balasını canavar apardı...»
Yolumuza davam edib Kufə körpüsünə çatdıq. Cabir
yaxında durmuş kişidən barmağındakı yaqut üzüyü
istədi. Kişi sakitcə üzüyü çıxarıb Cabirə verdi. Cabir
üzüyə baxıb onu çaya atdı. Cabirin bu hərəkətindən
qəzəblənən kişi «sən nə edirsən» deyə qışqırdı. Cabir
«narahat olma» dedi. Əlini çaya uzadıb ovcundakı suda
olan üzüyü sahibinə qaytardı ...
147
ŞÜKÜR MƏQAMI
Şükür məqamı haqq yolçularının çatmaq istədiyi ən
dəyərli məqamlardandır. Bu məqama çatmaq çətin
olduğundan ona nail olanlar çox azdır.
Mərhum Molla Məhəmməd Baqir Məclisi şükür
haqqında deyir: «Şükür zahiri və batini ne’mətin
e’tirafı, ne’mət sahibini tanımaq və ne’məti Onun
göstərişinə uyğun sərf etməkdir».
172
İmam Sadiq (ə) buyurur: «Şükür bütün haramlardan
çəkinməkdir».
173
Aşura gecəsi İmam Hüseyn (ə) xütbəsinin sonunda
deyir: «Pərvərdigara, bizi şükür edənlərdən qərar
ver».
174
Rağib İsfəhani deyir: Şükrün üç mərtəbəsi var: qəlb
şükrü, dil şükrü və əməl şükrü. Qəlb ne’mət verəni və
ne’məti tanıyır, dil e’tiraf edir. Ne’məti Allah buyuran
yerlərdə sərf etmək isə əməli şükürdür.
İmam Sadiq (ə) buyurur ki, Musaya belə vəhy
olundu: «Ey Musa, Mənə layiq olduğum kimi şükür
et». Musa ərz etdi: «Pərvərdigara, şükrünü yerinə
yetirdiyim ne’mət yoxdursa, şükür edən dili Sən əta
etmisənsə Sənə layiq necə şükür edim?» Allah-Taala
buyurdu: «Ey Musa! Şükür edən dilin də məndən
olduğunu bilməklə şükrü yerinə yetirdin».
175
İmam Hüseyn (ə) ərəfə duasında ərz edir: «Əgər mən
və ne’mətlərini sayan bütün insanlar yalnız bir
172
«Biharul-ənvar», 64-cü cild, səh-268.
173
«Kafi», 2-ci cild, səh-95.
174
«Əl-İrşad», 2-ci cild, səh-91.
175
«Kafi», 2-ci cild, səh-98.
148
ne’mətinin şükrünü yerinə yetirmək istəsək, Sənin
tofiqin olmasa bacarmarıq».
Həzrət Davud (ə) belə ərz edir: «Pərvərdigara! Sənə
necə şükür edim ki, şükür etməyim özü də bir
ne’mətdir və ikinci bir şükrə ehtiyaclıdır ...» Allah
buyurdu: «Ey Davud! Əgər hər bir ne’mətin mənim
tərəfimdən əta olunduğunu anlamısansa, elə şükür
etmisən».
Yuxarıda deyilənlər dil şükrünə aid idi. Şükrün ən
üstün mərtəbəsi isə əməli şükürdür. Həqiqi iman
qazanmaq, saleh işlər görmək, gözəl əxlaqa sahib
olmaq, bütün haramlardan çəkinmək əməli şükrün
nümunələridir.
MARAQLI BİR ƏHVALAT
Səm’ ibn Əbdülməlik belə nəql edir: Minada Həzrət
Sadiqin (ə) yanında əyləşib üzüm yeyirdik. Bu vaxt bir
fəqir gəlib imamdan kömək istədi. Həzrət (ə) buyurdu
ki, ona bir miqdar üzüm verin. Amma fəqir üzüm
almaqdan imtina edib, pul istədi. İmam (ə) buyurdu:
«Allahın əta etsin». Fəqir uzaqlaşıb, tez də qayıtdı və
üzüm istədi. Həzrət (ə) buyurdu: «Allahın əta etsin».
Bu vaxt ikinci bir fəqir göründü. Həzrət (ə) bir
salxımdan üç gilə üzüm qoparıb fəqirə uzatdı. Fəqir
üzüm gilələrini alıb dedi: «Əlhəmdulillahi rəbbil-
aləmin».
İmam (ə) ona buyurdu ki, səbir etsin, sonra hər iki
əlini üzümlə doldurub ona verdi. Fəqirin yenidən
şükür etdiyini görən İmam (ə) evində olan son iyirmi
dirhəmi gətirib fəqirə verdi. Fəqir təkrar şükür edərək
dedi: «Həmd olsun Allaha. Pərvərdigara bütün bu
149
bəxşişlər Səndəndir, Sən təksən və şərikin yoxdur».
İmam Sadiq (ə) otağa daxil olub köynəyini çıxartdı və
gətirib fəqirə verdi. Fəqir dedi: «Həmd olsun o Allaha
ki, mənə libas yetirdi». Sonra üzünü imama tutub
«Allah sənə xeyir əta etsin»-deyə ərz etdi.
176
Böyük alim və filosof Molla Möhsin Feyz Kaşani
«Vafi» kitabında mə’sumlardan belə rəvayət edir:
Əgər namaz qılan şəxs namazını bitirdikdən sonra
şükür səcdəsi edib, mehriban Allahın ona əta etdiyi
ne’mətləri bir-bir xatırlayarsa, Allah-Taala mələklərə
belə xitab edər: «Ey mələklər, bəndəm vacib namazını
qılıb, mənə şükür etdi, onunla necə müamilə edim?»
Mələklər deyər: «İstəklərini ver». Yenə xitab olunar ki,
bəs sonra? Mələklər deyər: «Ona axirət qurtuluşu əta
et». Xitab olunar ki, bəs sonra? Deyərlər: «Onun
ruzisini artır». Allah-Taala bunu da əta edib yenə
soruşar ki, bəs sonra? Deyərlər: «Ona saleh övladlar
nəsib et». Nəhayət, mələklər «daha bir şey bilmirik»
deyərlər. Allah-Taala buyurar: «O mənə şükür etdi,
mən də ona təşəkkür edirəm və ne’mət qapılarını onun
üzünə açıram».
ZİKR MƏQAMI
Öz bəndəsinin qəlbini təmizlədikdən sonra Allahın
ona ilham etdiyi zikr dua kitablarındakı zikrlərdən
fərqlənir. Bəndəyə ilham olunmuş zikr dünya və axirət
səadətinin əsasıdır. Qafil kəslər bu zikrlərdən
məhrumdurlar.
176
«Kafi», 4-cü cild, səh-49.
Dostları ilə paylaş: |