«Dünya ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrinin əsərlərinin Azərbaycan dilində nəşr edilməsi haqqında»
Yüklə 3,25 Mb. Pdf görüntüsü
|
DOLANBAC YOLLARLA 189
– Mən sizə xəbərdarlıq etmişdim ki, bu kəndçiyə görə heç barmağımı da tərpədən deyiləm! Sükutun uzanması özündə fırtına həyəcanı gizlədirdi, Dia na nın truba, şeypur, ya da hərbi orkestrdən olan hər han sı başqa bir musiqi alətinin səsi kimi çıxan səsi də bun- dan xəbər verirdi. – Sizə xəbərdarlıq edirəm, əziz Bryuno, əgər elə bu də qi qə Loikə kömək etməsəniz, Parisə, ya da Nyu-Yorka ça tan kimi çeklə bağlı əhvalatınızı hamıya danışacağam…. O amerikalı qadının çekini deyirəm… mənim nədən da nış- dı ğı mı başa düşürsünüz də… Bryuno irəli iki addım atdı, rəngi ağappaq ağardı. Səsi tit rə di, yeniyetmə kimi ciyildəməyə başladı: – Siz bunu etməyəcəksiniz, düzdür, Diana? Əks təq- dir də özünüz gülünc vəziyyətə düşəcəksiniz. – Dostum, mən yaşda qadını gülüş öldürmür!.. O yal- nız xətrə dəyir. Amma sizin yaşınızda cavanı… öldürür! Məhv olarsınız! Bütün cəmiyyət sizdən üz döndərər! Söz ve ri rəm ki, şəxsən özüm bununla məşğul olacağam!.. İna- nın mənə! Bryuno mübahisəni kəsərək onlara yaxınlaşdı, kənd li- nin ayağından yapışdı, qaldırdı və onu Loiklə bir lik də evə apardı. Onlar qapıdan içəri addım atan kimi bö yük və qa- ranlıq bir otağa düşdülər; əvvəlcə səbirsiz hal da on la ra
köhnə adyallarla örtülmüş yatağın yerini gös tə rən qa dın- dan başqa heç nə görə bilmədilər; amma son ra ətraf ay- dın laş dı… yaralını elə həmin yataqda da yer ləş dir di lər. Yay olmasına baxmayaraq, otaqda soba yanırdı. Otaq Dia nanın söylədiyi kimi «livinq-rum» idi. İstənilən halda ki şi lərdən heç biri otaqdakı şəraitə diqqət yetirmədi: Bryu no şüurlu şəkildə, Loik isə fikri dağınıq olduğundan – Ame ri ka çeki ilə bağlı əhvalat onun ağlını bərk qa rış dır- mış dı. Loikin içində yenidən kübar cəmiyyətin insanı oyan- mış dı: o, başa düşürdü ki, Diana ona hər şey haqqında da- nış ma yana qədər sakitləşə bilməyəcək. Bu barədə fikirləşirdi ki, bütün gücünü toplayan Dia- na cəsarətli addımlarla otağa daxil oldu. Əvvəlcə as ta na- da ayaq saxlayıb hacıleylək kimi boynunu içəri uzat dı və gül məli şəkildə gözlərini oynatdı. Əzilmiş kostyu mu, çaş- FRANSUAZA SAQAN 190
mış sifəti və pırtlaşmış saçları ilə o, axşam vax tı bura gə lib çıxmış köhnə mebel alıcısını, ya da xey riy yə çi cə miy yət- dən gəlmiş kasıb axtarıcısı olan qa dı nı xa tır la dır dı. «İn cə, zərif Diana Lessinq birdən-birə deyingən alverçiyə çev ril- di», – Loik fikirləşdi. Diana birdən-birə, sanki, sehrli çu bu- ğun işarəsi ilə öz səyahətlərinin mənasını kəşf elədi. O, özündən çıxaraq gözləri həyəcandan parlaya-par- laya (o həyəcanı heç bugünkü macəralar belə öldürə bil- mə mişdi) Loikin əlindən yapışdı və hökmlü, eyni za man- da da yaltaqlıq dolu səslə dedi: – Loik, bir bu stola baxın! Mən Zizi Mapl üçün məhz be lə sini axtarırdım! Bəs bu çörəkqabı! Qəşəngdir! Saatlar isə… hey-rə-ta-miz-dir! Necə düşünürsünüz, bunları bizə sat maz lar ki? Heyif… bu gözəl mebeldən heç kim istifadə et mir. Ah, bu nə saatdır belə, mənim lap ağlım başımdan çıx dı!
– Siz axı onları Birləşmiş Ştatlara apara bilməzsiniz, – Loik ilk dəfə işgüzarlıq göstərərək söylədi, – ən yaxşı hal- da müharibənin qurtarmağını gözləmək lazım gələcək… – Bura necə də sakitlikdir! Məncə, yaxşı yerdir, – Lyus de di, – düzdür, bir az əvvəl çox qorxurdum. Ümu miy yət- lə, bu gün içimə elə bir qorxu dolmuşdu ki! – Elə atların da! – Diana dedi, – onları necə saxlaya bil di yi mi özüm də başa düşmürəm… Əgər düzünü desəm… – Ah, Diana! Siz əla sürürdünüz! – Lyus təbii bir hə yə- can la dedi, bu isə Diananın canına yağ kimi yayıldı. Loik ona baxıb gülümsədi: – Təəssüf ki, mən heç nə görmədim! Hansısa tirdən ya pış mışdım; az qala, arabadan bayıra düşəcəkdim, geri çıx mağa çalışsam da, gicbəsər kimi havada yellənirdim. Bryu no da o gündə idi. Düz demirəm, Bryuno? Otağı ikrah hissi ilə süzən Bryuno çiyinlərini çəkib ca- vab vermədi. – Amerika çeki ilə bağlı o əhvalat nədir elə? – Loik Dianaya müraciətlə pıçıldadı, o da, öz növbəsində, pıçıltı ilə cavab verdi: – Sonra danışaram… əgər sözəbaxan olsanız… Əvvəlcə bi zim ev sahibləri haqqında danışmalıyıq. Bu sözü deyə-deyə o, düz yataq yerinə tərəf yollandı; oğ lu nun ayağına qəribə bir kompres qoyan qadın orada DOLANBAC YOLLARLA 191
əy ləşmişdi; adama elə gəlirdi ki, bu kompres torpaqdan, bir də qapqara tənzifdən ibarətdir. – O, indi yaxşıdır? Necə dəhşətli yaradır. Bilirsiniz, bu xoş si fət cavan oğlan bizi xilas edib. Fermer qadın tərpənmədiyi və ona tərəf baxmadığı üçün Diana ağır artilleriyanı işə salmaq fikrinə düşdü: – Mənim adım Diana Lessinqdir, – o, əlini düz ev sa- hi binin burnunun altına tərəf dürtdü; qadın isə təəccüb için də bu əli sıxdı. – Bunlarsa Loik Lermit, Lyus Ader və Bryuno De lor- dur! Əziz madam, evinizə bu şəkildə soxulduğumuz üçün təəs süf edirik. Çox təəssüf edirik! Amma, – o, Morisə tərəf işarə etdi, – o olmasaydı, biz həlak olmuşduq! Lap zavallı Can kimi… – sonra əlavə etdi: – Aman Allah! – o, ayağa qal xıb əllərini yelləyərək qışqırdı. – Aman Allah! Biz onu yad dan çıxarmışıq! O, hələ də arabadadır? – Mənə elə gəlir ki, artıq onun başına pis bir şey gələ bil məz! – qadının əlini güclə sıxan Bryuno (digərlərindən fərq lən məmək üçün o da qadının əlini sıxırdı; qadın isə, yə qin ki, özünü itirdiyindən heç bir maraq göstərmir və reak siya vermədən onlara bunu etməyə icazə verirdi) so- yuq qan lı halda dedi. – Mən isə Arletəm, – o dedi, – Arlet Anri. Bu, mənim oğ lum dur, Moris. Oradakı isə atamızdır, – qadın əlini so- ba nın yanında qoyulmuş kresloya uzatdı. Hamı o tərəfə çevrildi, bununla belə, köhnə adyaldan baş qa heç nə görə bilmədilər. – Bəlkə, müsyö-xanımlar içmək istəyirlər? – Arlet so- ruş du. «Belə bir ad, adətən, yüngül əxlaqlı qızlara yaraşır… daha bu Memlinq 1 üslubunda sifəti olan qadına yox», – Dia na fikirləşdi. Madam Lessinqin belə fikirləşməsinin sə bə bi fır landığı cəmiyyətdə belə tərki-dünya sifətlərinin Mem linq üslubuna aid edilməsi idi; Bottiçelli – deməli, yax şı qa dın dır. Bosx – kabuslar səhnəsinə aiddir, Breygel – qo naq lıq lar və qar, Renuar – gonbullar, Modilyani – arıq qa dın lar, Van Qoq isə özündə dahini və kəsik qulağı, kör- pü və stu lun bəd bəxt ahəngini təcəssüm etdirirdi… Dörd səyahətçinin dördü də ciddi bir hərəkətlə baş la- rı nı tərpətdi. Artıq neçə saat idi ki, onlar yaşadıqları güclü 1 Memlinq Hans (1433–1494) – holland rəssamı. Yüklə 3,25 Mb. Dostları ilə paylaş:
|