XX yüzilliyin ilk 30 ilində dünyada neft hasilatının adambaşı və ərazi
vahidi üzrə təsnifat
göstəricilərində tam mənada lider bir məkan olmuşdur. Xəzərin yeni karbohidrogen yataqlarının
ötən əsirin 90-cı illərindən genişlənən istismarının başlanması ilə 150 il öncə neft industriyası
yaratmış Azərbaycan qlobal enerji səhnəsində təkrarən əsas rollardan birininin ifaçısına
çevrilmişdir [10-11]. /
Əlavə 3-də XX yüzilliyin ilk 30 ilində dünyada neft hasilatının adambaşına
düşəşən və ərazi vahidi üzrə təsnifat göstəricilərini əks etdirən cədvəl verilmişdir/
Karbohidrogen erasının təşəkkülündən bəri neft-qaz resursları potensialı dünya siyasətində
başlıca strateci hərbi və diplomatik qüvvə, siyasi-iqtisadi strategiyanın formalaşması mənbəyi,
milli gücün mühüm faktoru hesab edilməkdədir. Böyük dövlətlər, xüsüsən ən nəhəng neft
idxalçısı ABŞ qlobal neft resurslarının bölgüsü üzərində nəzarət rəqabəti formalaşdırmış, iqtisadi
təhlükəsizliyinin qorunmasında neft faktorunu mühüm prioritet kimi önə çıxartməşdər. Məhşur
Belçika curnalisti Mişel Kollon neft arqumentinə rəğmən yazır: «Dünyanın harsında
neft və qaz
varsa ABŞ hesab edir ki, bu onun mülkiyyətidir. Buna görədə o həmən yerlərdə hərbi bazalarını
açmağa tələsir və öz maraqları çərçivəsində müharibələri təhrik edir və qızışdırır» [127]. Müasir
zamanda bu realıq ABŞ dollarının möhkəmləndirilməsi ilə bağlı İrak müharibəsində özünü bariz
təzah
htəşəm qüdrətnə rəğmən söyləmişdir. «Neft bənzərliyində
dağ-m
bu yüksəliş 158 misli aşaraq 3,34 milyard tona bərabər
olmu
ür etdirir.
Neft və qaz müasir zamanda zəruri istehsal, iqtisadi-maliyyə resursu olmaqla sənaye
potensialını əsas energetik komponentdir.
Sosial gücü, şəhəryaratma və aqlomerasiya effekti
mühüm olan bu resursa istinadən bəşər cəmiyyəti ayrılıqda və həmçinin iqtisadiyyatın bütün
sahələrində özünü lazımi enerji ilə təmin etmiş olur. Karbohidrogen resursları müasir zamanda
bəşəriyyətin təsərrüfat həyatının substansiyasında dayanır. Bu gün dünya iqtisadiyyatının
varlığını neft və qaz ehtiyatları olmadan təsəvvür etmək çətindir. Kənd təsərrüfatı, sənaye,
nəqliyyat müvafiq resurslaraın stimulları əsasında dövr edir, planetin elektrik stansiyalarının
yarıdan çoxu neft və qazla işləyir. Çağdaş sivilizasion reallıq belədir ki, karbohidrogen təyinatlı
resursların iqtisadi dövriyyədən çıxışı və ümumilikdə yoxluğu qlobal energetik aclığa müşaiyət
olunma təhlükəsi yaradar, nəqliyyat dayanar, təyyarələr uçmaz, meqopolislər
zülmət və soyuğa
qərq olar, neft tərkibli yolların asfaltı belə dağılar.
Bu isə bir daha obrazlı deylimdə o, deməkdir
ki, neft-qaz resursları onun yaratdığı kompleks çevrəsində iqtisadiyyatın investisiya istiliyini
təmin edən ən güclü və rahat sektor funksiyasi rolunu yerinə yetirir. Məhşur amerikan neft
tədqiqatçısı Danel Erqin neftin bu mö
ədən sənayesinin heç bir sahəsində analoci yüksək inkişaf templəri müşahidə
olunmamışdır» [64, səh 17].
Dünyanın neftə olan tələbi 1859-cu ildə min tonlarla ölçüldüyü halda, artıq XX əsrin
əvvəllərində 20 milyon, XXI əsrin başlanğıcında isə 2,5 milyard tona bərabər olmuşdur. Ötən
əsrin 70-ci illərində müdhiş planetar neft böhranında kommulyativ ehtiyatlar 600
milyon barrel
hesablanırdı. Dünya iqtisadi artımına qeyri-adekvat olan belə toplum yeni neftli yataqların
kəşfini sürətləndirdi və 1980-ci illərdə ehtiyatlar kəskin artaraq 700 milyard barrel təşkil etdi.
Əsrin sonunda isə dünya neft ehtiyatları bir trilyon barrellik həddi ötüb keçdi. Mütəxəssis
hesablamalarına görə dünya neft ehtiyatlarının maksimal potensialı 310-315 milyard ton təşkil
edə bilər. İndiki zamanda isə kəşf olunmuş ehtiyatlar 156,5 milyard tona bərabərdir [13, 15].
XX əsrin ilk ilində 21,2 milyard tona bərabər dünya neft hasilatının 50%-dən çoxu
Azərbaycanın payına düşmüşdür. Qlobal sənayeləşmənin sürət aldığı dövrlərdə - 1900-1970-ci
illər kəsiyində hər 10 il ərzində dünya neft hasilat iki dəfə artmışdır. Tam bir əsr ötdükdən sonra
XXI əsrin əvvəlində ümumi konturda
ş, 1900-cu ildə 13 mövcud neftçıxaran ölkə sayı müasir zamanda 100-ü ötüb keçmişdir.
Hazırda neftli ərazilər 28 mindən çox yatağı əhatə edərək yer səthinin 9%-nə bərabər 45 milyon
km
2
coğrafi landşafda bir milyon buruq hesabına yetişən səpkidədir [18].
Neftin enerji təlabatlılığı artdıqca onun sünü usullarla alınması axtarışları da
genişlənmişdir. Dünyada ilk dəfə sintetik neft problemi Almaniyada qabarıqlaşmışdır. I dünya
müharibəsi gedişində kayzer Almaniyası qlobal neft mənbələrindən ayrı düşmüşdü. Orduya isə
küllü miqdarda neft lazım idi. Bu zamanlarda alman alimləri sintetik neft alınması istiqamətində
tədqiqatlarını genişləndirirdilər. İlkin axtarışlar nəticəsində qonur kömürdən maye qazın alınması
54
işi reallığa çevrildi. Müvafiq məqsədlər üçün geniş istehsal kompleksləri yaradıldı.
Müharibə
bitdikdən sonra isə xam neftin qiymət enmələri süni neft istehsalını arxa plana keçirdi. II Cahan
savaşı zamanı da lokal çərçivədə analoci problem yarandı və eyniliklə də müharibə sonrası
əhəmiyyətini itirdi. Uzun müddət sintetik neft istehsalı demək olar ki, tarixi səhnəni tərk etdi.
Lakin enerji qıtılığı təhlükəsi ilə üzləşəcəyimiz perspektivlər yenidən sintetik neft emalı
prosesini aktuallaşdırmışdır.
Müasir elmi-texnoloji tədqiqatlar göstərir ki, nefti elə havanın özündən də almaq
mümkündür. Alimlər hesab edirlər ki, belə texnoloji strategiya atmosferdə izafi karbon anhidridi
yaratmaqla ekoloji gərginlik törədə bilər. Hazırda nəhəng miqdarda məsrəf olunan yanacaq
hesabına hər il atmosfera milyardlarla ton karbon qazı buraxılır. Bunun isə yalnız 10%-i bitkilər
tərəfindən udulur. Nəticədə atmosferdə korbon qazının konsentrasiyası kəskinliklə artır.
Sintetik neftin havadan fəsadsız alınması istiqamətində çıxış yolu
kimi alimlər dondurulma
mexanizmi təklif edirlər. Havanın dondurulmasının təqdim olunan texnoloji prosesi ilə korbon
anhidridli ammoniumun alınması və onun sonrakı neft sintezi üçün materiala çevrilməsi nəzərdə
tutulur. Lakin belə reaksiya miqyaslı enerji məsrəfləri tələb edir. Məsrəfliyi optimallaşdırmaq
üçün nüvə reak
o
torlarında katalizatorların köməyi ilə 5000 S temperaturda əməliyyat aparılması
kərək
il vaxt tələb olunur. Əgər neft ölkəsinin əhalisi çoxdursa və neft
onlar
əşf
lidir. Belə əməliyyat nəticəsində karbon oksidi hidrogenlə sintezləşərək «hava» nefti
yaradır.
Havadan neftin geniş alınması işi gələcəyə aiddir. İndi sünü nefti yenə də daşdan almaq
səmərəli hesab edilir. Əlbəttə söhbət burada adi daşdan deyil, yanar şistlərdən gedir. ABŞ-ın
geoloji xidmətləri dünyanın yanar şist və qumdaşı neft ehtiyatlarının 700-800 milyard ton
civarında olduğunu bəyan edirlər. Bu ölkənin «Qayalı dağlar» silsiləsində konsentrasiya
olunan
suxurlarda 270 milyard ton neftə bərabər toplumun olduğu göstərilir ki, bu da dunya neft
ehtiyatlarında azı 2 dəfə çoxdur. Açılan mənzərə yəqinlik gətirir ki, yanacaq dalanından çıxış
qlobal həllinə qovuşmuşdur. Əslində burada da yenə rentabellik faktoru kəskin daynır.
Hesablamalara görə neftin bir tonunun 100-120$ hududlarında olması zəminində belə texnoloji
fəaliyyət rentabelli sayıla bilər. Buna görə də yanacaq böhranına qədər yanar şistlər və qumdaşı
neft elmalı prosesi praktiki fəaliyyət mövzusu ola bilməz.
İnkişaf etməydə olan ölkələrdə nəhəng karbohidrogen yataqlarının aşkarlanması bu və ya
digər səbəbdən həmən dövlətlərdə yanlış təsəüratlar yaradır. Bu hal öz növbəsində siyasi qeyri-
stabilliyə səbəb olaraq dünya neft bazırına da təsir edir. Yataqın aşkarlanmasından ilk gəlirin
əldə edilməsinə qədər azı 5-7
ın əsas gəlir mənbəyidirsə həmən ölkələrdə sindromlar labüddür. Belə ki, bu ölkələrdə neft
gəlirlərinin mütləq əksəriyyəti zəif instusional duruma rəğmən əsasən imtiyazlı təbəqənin əlində
cəmləşərək koorüpsiyaya səbəb olur digər sahələrdə staqnasiya yaradır. Vətəndaşlar elə bilirlər
ki, neft varsa onlar varlı yaşayacaqlar. Buna görəd
də inkişaf etmiş dövldətlər, aparıcı qlobal neft
konpaniyaları müvafiq ölklərdə enerji etibarlılığını sosial konsensu yönəldilməsinə daha çox
maraq göstəməlidirlər.
Altı minillik yaş tarixinə baxmayaraq XIX əsrdə sənaye xarakteri almış «neft» məhz XX
yüzillikdə yetərli bir yüksəliş yolu keçmişdir. Bu əsrdə dünya səthində 260 milyard ton neft k
edilmiş, yerin təkindən 121 milyard ton neft hasil olunmuşdur. Hazırda hasilat artımı templəri
istehlakı templərini üstələsə də mövcud dünya neft ehtiyatlarının istifadə müddəti 40 ildən bir
qədər çox vaxta hesablanır. Buna görə də müasir zamanda neft sənayesinin fəaliyyəti qədər neft
sivilizasiyasının bitməsi problemi də əzm və düşüncələrə hakim kəsilmişdir. Tükənmə prosesi
industrial dövlətlərin energetik siyasətində, milli təhlükəsizlik konsepsiyasında
dərin əks
olunmaqdadır. İndi hər gün planetimizdə 10,3 milyon ton neft hasil olunur. Çox yaxın vaxtlarda
bu rəqəmin 11,2-11,5 milyon tona yüksələcəyi gözlənilir [14, 17-18].
55
Müasir dünyada tanınmış çoxsaylı neft proqnozçuları vardır. Bunlar içərsində son dərəcə
məhşur olanı geofizik, Şell kompaniyasının uzun müddət baş məsləhətçisi işləmiş,
neft resursları, kəşfiyyatı və tükənməsi üzrə mütəxəssis, doktor Kinq Xubbertdir
/1903-1989/. Onun hələ 1949-cu ildə açıqladığı proqnozlar bu gün də «çin çıxır».
Xubbert 1956-cı ildə bütün neftçilər üçün özünün neft hasilatını proqnozlaşdıran