EğİTİM-ÖĞretim yilinda
BOŞLUK Arkadaşlarla üç beş lafın belini kırmak için sahile
Yüklə 6,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
9
Arkadaşlarla üç beş lafın belini kırmak için sahile doğru ilerlerken belediyenin sergi salonunun önünden geçiyorduk. İçerde bir resim sergisi olduğunu öğrenince “Hadi biraz sanat takılalım.” deyip içeri girdik. Birbirinden ilgi çekici resimleri incelerken ressamı gözlerimiz aradı. Bizim gibi bir genç olduğunu öğrenince şaşırdık. Ama genç ressamın bir otistik olduğunu öğrenince şaşkınlığımız yerini gururla karışık bir suskunluğa bıraktı. O gün, gün boyunca sahilde Berk’i, sanatı, otizmi konuştuk. Saygıyla bahsettik o gün ondan, yüreğimizle alkışladık. İstedik ki, herkes Berk’i tanısın. BERK ÇAKMAK Berk Çakmak 18 yaşında. Otistik bir birey. Ağır zihinsel engelli otistik grubunda. Konuşamıyor, birçok bireysel becerisini yerine getiremiyor. Silivri’deki L.L.D. Esen İbak Özel Eğitim Okulu ve İş Eğitim Merkezi 12.sınıf öğrencisi. Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bu devlet okulunda okuyor. Sınıfları 4 kişilik. Kendisi gibi otistik üç arkadaşı daha var Berk’in sınıfında. Berk’in yağlıboya çalışmalarından biri Resim sergisindeki çalışmalarını incelerken bir şey dikkatimizi çekiyor: Hemen her resimde göze çarpan bir BOŞLUK… Resimlerin ortasında, sağında, solunda kendini hissettiren boşluk… Gözümüze batan, bizi içine çekmeye, yutmaya çalışan bir boşluk. Berk kendini ifade edebilseydi, o boşluğun tanımını en muhteşemiyle yapardı diye düşünüyoruz. Kelimeler yerini fırçaya bırakmış, renklerin arasından bize gülümsemiş boşluk. Ben de buradayım, diye haykırıyor yüzümüze, içimize… Resim Öğretmeni Aylin SOLMAZ keşfetmiş Berk’i. Onun resim tutkusunu fark eden Aylin Öğretmen, ona resim malzemeleri almış, özendirmiş. Sonunda Berk, içindeki resim tutkusunu onlarca resim çalışmasının yer aldığı resim sergisiyle taçlandırmış. Berk’in Silivri Belediyesi Fuaye Salonundaki kişisel resim sergisi
10 MUAZZEZ AKKAYA: BİR EFSANENİN YİTİMİ Muazzez Akkaya… Bir şiire ve iki şairin gönlüne girmekle kalmamış, sayısız edebiyatseverin hayranlıkla ve gizemle anlattığı bir efsaneye dönüşmüş bir kadın… Bir yanda Cemal Süreya, öbür yanda Sezai Karakoç. Aynı kadına aşık iki genç. Türk şiirinin devleşecek olan iki büyük şairi , bu aşkın başladığı dönemde üniversite öğrencisi. Efsaneleşen bu aşkın, bu aşktan doğan meşhur Mona Roza şiirinin ve şiirden sonrasının öyküsü şöyledir: Aynı kıza aşık olan Cemal Süreya ile Sezai Karakoç bir iddiaya girer. Kızın kalbini kazanan iddiayı da kazanacak, kazanamayan ise soyadındaki bir harfi atacaktır. Yarışmayı Cemal Süreya kaybeder ve soyadındaki bir “y” harfini atarak ölümüne kadar şiirlerinde bu soyismi kullanır. (Cemal Süreya bir söyleşide bu iddiayı doğrulamıştır.) Sezai Karakoç’un aşkı o kadar büyüktür ki, Türk edebiyatının en meşhur şiirlerinden biri olan Mona Roza’yı Muazzez’e yazar. Bu sadece bir şiir değildir, aynı zamanda bir ilan-ı aşktır ve şiirde
akrostişin görünür olması için koyu ve büyük puntolarla yazılmıştır) mevcuttur. Lakin Muazzez, Sezai’ye de yar olmaz. İşte bundan sonrası sis ve giz halinde devam eder. Rivayet oldur ki, bu şiiri Sezai Karakoç mezuniyet töreninde çıkıp okumuş, Muazzez Akkaya ağlayarak töreni terk etmiş. Sonra gidip aşka karşılık vermiş ama bu sefer Sezai Karakoç istememiş, başka bir kadını sevmeyeceğine dair yemin etmiş. (Sezai Karakoç bugün yaşıyor, bekardır ve hiç evlenmemiştir.) Bunun üstüne Muazzez Akkaya da intihar etmiş. Miş, miş, miş… Bu kısımlar sis ve giz dolu. Hiç kimse ne olup bittiğini bilmiyor ve bilmeyecek. Bilmeyecek çünkü Sezai Karakoç gibi bir isim bu konuda bugüne kadar hiç konuşmadı. İçedönük, medyadan uzak bir isim. Öyle ki Cumhurbaşkanlığı Devlet Sanatçılığı ödülüne layık görülmüş ama bu ödülü reddetmiş ve almamıştır. Şiir ve edebiyat dünyasında varlığını ve ağırlığını devam ettiren Karakoç, aynı zamanda bir partinin genel başkanıdır ama partisi seçimlere giren bir parti değildir. Bu öyküyü 1995’te üniversite ikinci sınıfta iken duymuştum. Şiiri arkadaşlarla epey bir zaman aradıktan sonra bulabilmiştik çünkü şiir Sezai Karakoç’un hiçbir kitabında yayımlanmamıştı. Sezai Karakoç, bu şiirinin yayımlanmasına 2002 yılına kadar müsaade etmedi. Bir edebiyat öğretmeni olarak II.Yeniciler konusunu anlatırken ister istemez bu efsaneye derste değindim hep.
M ona Roza, siyah güller, ak güller Geyvenin gülleri ve beyaz yatak Kanadı kırık kuş merhamet ister Ah, senin yüzünden kana batacak Mona Roza siyah güller, ak güller U lur aya karşı kirli çakallar Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa Mona Roza, bugün bende bir hal var Yağmur iğri iğri düşer toprağa Ulur aya karşı kirli çakallar A çma pencereni perdeleri çek Mona Roza seni görmemeliyim Bir bakışın ölmem için yetecek Anla Mona Roza, ben bir deliyim Açma pencereni perdeleri çek... Z eytin ağaçları söğüt gölgesi Bende çıkar güneş aydınlığa Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi Seni hatırlatıyor her zaman bana Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi Z ambaklar en ıssız yerlerde açar Ve vardır her vahşi çiçekte gurur Bir mumun ardında bekleyen rüzgar Işıksız ruhumu sallar da durur Zambaklar en ıssız yerlerde açar E llerin ellerin ve parmakların Bir nar çiçeğini eziyor gibi Ellerinden belli olur bir kadın Denizin dibinde geziyor gibi Ellerin ellerin ve parmakların Z aman ne de çabuk geçiyor Mona Saat onikidir söndü lambalar Uyu da turnalar girsin rüyana Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Yüklə 6,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|