2003-cü ildə Moskva qəzetlərindən birinin müxbiri Azərbaycan Respublikası
Prezidentinə məlumat vermişdir ki, postsovet məkanındakı bəzi yeni müstəqil
dövlətlər Malaziya modelini əsas götürmüşlər, bəziləri isə Avropaya üz tutmuşlar.
Sizin üçün hansı ölkə inkişaf nümunəsidir? Müxbirin sualını cənab İlham Əliyev belə
cavablandırmışdır: “Bu barədə damş- maq mənim üçün çətindir, bu haqda
düşünməmişəm. Hesab etmirəm ki, kiməsə oxşamaq, kimdənsə nümunə götürmək
lazımdır... Kiçik və orta biznesə maliyyə yardımı göstərmək, yeni istehsal sahələrinin
inkişafma kömək etmək üçün sanballı maliyyə bazası lazımdır. Biznesmenlər də, öz
işinə təzəcə başlamaq istəyənlər də baza kapitalının olmaması kimi ən böyük
problemlə qarşılaşırlar. Bax, bu məsələdə dövlət, əlbəttə, kömək etməlidir. Lakin
kor-koranə yox, təbiidir ki, hər şeyi araşdırdıqdan sonra maliyyə yardımı göstərmək
lazımdır ki, sonradan bu vəsait itib-batmasın. Hesab edirəm ki, problem bundadır”
(31,16.08.2003).
Azərbaycanın müasir iqtisadi inkişaf modeli ilə müqayisə barədə söhbət
açmazdan öncə qeyd edim ki, Malaziya modeli aqrar sektorun stabil inkişafına və
ixrac yönümlü sənayenin prioritet artımma uzunmüddətli köməyin dövlət siyasətinə
əsaslamr. Bu ölkədə dövlət siyasətinin əsasım daxili maliyyə mənbələrinin
səfərbərliyə alınması təşkil edir. İdxalı tənzimləməklə, dövlət daxili bazarda sağlam
rəqabət yaratmağa nail olmuşdur. İxrac kvotasından istifadə olunmuş. Beynəlxalq
Valyuta Fondunun tövsiyələrindən imtina edilmişdir. Malaziya iqtisadi inkişaf
modeli barədə bu kitabın müəllifi “Azərbaycanda investisiyalar; gəlirlər,
investisiyalar, sənayeləşdirmə, məşğulluq” adlı monoqrafiyasında (səh 107-108)
daha ətraflı vemiişdir.
2003-cü ildən Azərbaycamn milli iqtisadi inkişafında yeni mərhələ
başlamışdır. Ölkə Prezidenti tlham Əliyevin 2003-2005-cİ illərdə irəli sürdüyü
«insanların iqtisadi cəhətdən azad olması», «tarazlı iqtisadi inkişaf», «idxalı
əvəzləyən iqtisadi siyasət», «neftdən və neftin qiymətindən asılı olmayan
iqtisadiyyat», «xarici amillərdən asılılığm azaldılması» konsepsi- yalan
Azərbaycanın iqtisadi siyasətində və inkişaf modelində müəyyən prinsipal
dəyişikliklərin apanimasmı zəruri etdi. 2003-2013-cü illərdə özü- nüinkişaf
qabiliyyətinə malik olan milli iqtisadiyyatm formalaşdıniması prosesi sürətlə davam
etdirilmişdir. Makroiqtisadi sabitlik qorunub saxla- mlımş, iqtisadiyyatın
diversifıkasiyası, qeyri - neft sahələrinin, regionlarm inkişafı sürətlənmiş, strateji
vaİ
3uıta ehtiyatlanmn iqtisadi və sosial inkişaf üçün istifadəsi təmin olunmuş, milli
valyutanm sabitliyi, bank sisteminin etibarlılığı artınimış, konservativ xarici
borclanma siyasəti həyata keçirilmiş, sahibkarlığa dövlət dəstəyi gücləndirilmiş,
əhalinin sosial rifahı davamlı olaraq yaxşılaşmışdn. 2003-cü ildən başlayan
mərhələnin əvvəlki illərdən bir prinsipial fərqi də neft gəlirlərindən real sektorun
inkişaftna investisiya formasında yönəldilməsi olmuşdur. Neft gəlirlərinin ölkənin
hüdudlanndan
61
kənarda saxlamaq barədə tövsiyyələrin əksinə olaraq, istehsal və sosial infrastruktur
obyektlərinə birbaşa dövlət investisiyası qoyulmuş, dövlətə məxsus Azərbaycan
İnvestisiya Şirkəti yaradılmaqla, dövlət investisiyalan qeyri - neft sektoruna
qoyulmuş, 2011-ci ildə dövlət büdcəsindən ilk dəfə olaraq qeyri-neft sənaye
sektoruna, yəni Sumqayıt gübrə zavodunun tikintisinə birbaşa vəsait ayrılmışdır.
Sosialyönümlü siyasətin prioritetliyi hökumət tərəfindən qəbul edilmiş, pul-kredit
siyasəti xeyli yumşaldılmış, iqtisadiyyatın pul təminatı yüksəldilmiş, Dövlət Neft
Fondunun vəsaitlərindən real iqtisadiyyatda istifadəsinə rəvac verilmiş, dövlət
xərcləri əhəmiyyətli dərəcədə artmlmlş, vergi dərəcələri aşağı salınmış, iqtisadi
tənzimləmədə proqram metodundan istifadə genişləndirilmiş, instutisional və digər
dəyişikliklər həyata keçirilmişdir. Regionlann sosial-iqtisadi inkişafı, yoxsul- luğun
azaldılması və davamlı inkişaf, əhalinin ərzaq məhsullan ilə etibarlı təminatı və bir
sıra sahəvi və məqsədli dövlət proqramlan qəbul edilmişdir və hazırda icra olunurlar.
Bu mərhələdə iqtisadi inkişaf modelindəki mühüm dəyişikliklər həm iqtisadi
inkişafın istiqamətlərində (sahəvi və regional diversifıkasiya, infrastrukturun
modernləşdirilməsi və inkişafı), həm də inkişaf modelinin icrasım təmin edən
mexnizmlərdə (pul siyasətinin yumşaldılması, dövlət investisiya resurslanndan
istifadə sahələrinin diversifıkasiyası, məqsədli və regional dövlət proqramlanmn
hazırlanması və tətbiqinin genişləndirilməsi və ş) öz əksini tapmışdır.
Azərbaycanda həyata keçirilən tədbirlər ümumi daxili məhsulda xüsusi
sektorun payının artınlmasma, əhalinin həyat səviyyəsinin yüksəldilməsinə, kiçik və
orta sahibkarlığın inkişafına, ədalətli rəqabət mühitinin formalaşmasına,
inhisarçılığın tənzimlənməsinə istiqamətləndirilmişdir.
Bəzi müəlliflər öz məqalə və əsərlərində Azərbaycamn müasir iqtisadi inkişaf
modelini yeni bir model kimi qi)Tnətləndirirlər. Bizim fikrimizcə, burada həqiqət
ondan ibarətdir ki, hər bir ölkənin özünə məxsus inkişaf modeli formalaşdınlır. Bu
zaman həm beynəlxalq təcrübə, həm də həmin ölkənin özünün inkişaf faktorlan,
resurslan və hökumətin seçdiyi iqtisadi və inzibati idarəetmə mexanizmləri baza
prinsipi rolunu oynayırlar. Ona görədə yeni inkişaf modelindən deyil, konkret
ölkənin öz modelinin mahiyyətindən, fərqli xüsusiyyətlərindən söhbət getməsi
məntiqə və həqiqətə uyğundur. Məsələn, istənilən ölkənin inkişaf modelinin tərkib
hissəsi olan iqtisadi inkişafın istiqamətləri Azərbaycanda XX əsrin doxsamncı
illərində
formalaşdırılmış
neft
strategiyasımn
həlledici
təsiri
altında
müəyyənləşdirilmişdir. Neft gəlirlərindən istifadə etməklə qeyri-neft sektorunun
inkişafı, sosial problemlərin həlli, ölkənin müdafiə qüdrətinin möhkəmləndirilməsi,
aynca blok kimi regional inkişafın təmin edilməsi vəzifə kimi qarşıya qo>'ulmuşdur.
62