251
Daş y
ağan gün
olduğuna görə tərifləmirəm, bizim Qreta ümumiyyətlə,
qonaqpərvər qadındır. O barədə lap azərbaycanlılara
çəkib. – Axı, onun özü də əslən sizin tərəflərdəndir.
Gəncliyi Bakıda keçib. – Arsen bu sözləri zarafatyana
dedi.
Nəcəfin dolu yanaqlarına utancaq bir təbəssüm
çökdü. Əlbəttə, sıravi əsgərin öz komandirinin evində
onunla qabaqqənşər əyləşib xörək yeməsi Nəcəfə çö
çün gəlirdi. Ona görə də Arsenə təşəkkürünü bildirib,
onun təklifindən boyun qaçırmaq istədi. Və Arsenin
evinə getməkdən imtina etməsini əsaslandırmaq üçün
cürbəcür bəhanələr gətirdi.
Arsen rəsmi görkəm alıb, sərt baxışları ilə onu
təqib edərək:
– Biz əvvəlcədən şərtləşdik ki, komandirəsgər
məsə ləsini bir kənara qoyub adi insan, vətəndaş, dost
kimi söhbət edək, – dedi. – Mən də sizi evimə köhnə
Çarhovuzlu kimi dəvət edirəm. Bir halda ki, inad
edirsiniz, indi məcburam komandir kimi danışım.
Mənimlə getməlisən! Vəssalam! – Arsen bu sözü
deyəndə Nəcəfin qəlbinə toxuna biləcəyini nəzərə alıb
qımışdı.
Nəcəf gördü ki, Arsenin təklifi qətidir, həm də səmi
midir, komandirlə razılaşmalı oldu. Onlar söhbətləşə
söhbətləşə bir neçə yüz metr aralıdakı binanın ikinci
mərtəbəsinə qalxıb, Arsen Manukyanın sağ tərəfdəki
mənzilinə daxil oldular. Evdə Arsenin həyat yoldaşı
Qretadan başqa heç kəs yox idi. Bəstə boyu, incə
bədəni, cazibədar baxışları, sadə geyimi, səliqə ilə da
ranıb çiyinlərinə tökülmüş qara saçları, yarıaçıq qolla
rı, brilyant qaşlı qızıl üzük taxılmış zərif barmaqları
olan Qreta xanım onları gülərüzlə qarşıladı. Füsunkar
bir təbəssüm onun incə dodaqlarını araladıqca Qreta
252
Ə
li
İld
ırı
m
oğ
lu
nın sədəf dişləri görünürdü. Elə ilk baxışdan Qreta
qənirsiz gözəl təsiri bağışlayırdı. Və onun hiss olun
madan qonağın məğrur görkəmində donub qalan oğ
run baxışları Nəcəfin diqqətindən yayınmadı. Və bu
anlarda Nəcəf möcüzəli bir aləmə düşübmüş kimi,
daha da sıxılır, Arsenlə söhbətində səsi titrəyir, söz
lərinin rabitəsi pozulurdu. Arsen isə bütün bunları
Nəcəfin komandirinin evinə ilk dəfə gəlməsi, özünü
sərbəst hiss etməməsi və onun utancaqlığı kimi başa
düşürdü. Arsen yaranmış gərginliyi aradan qaldır
maq üçün Nəcəfə, həm də Qretaya zarafatyana biriki
söz atdı. Hər üçü gülüşdü. Nəcəfin qırışığı bir balaca
açılsa da, Qretanın cazibədar görkəminin təsirindən
xilas ola bilmirdi. Və düşdüyü mühit ona yuxu kimi
gəlirdi. İlk görüşdə birbirinin qəlbini fəth edən
Nəcəflə Qreta sanki yeni bir aləmə düşmüşdülər.
Qreta süfrəni düzəltdikcə özündən asılı olmayaraq,
nəzərlərini Nəcəfin ötkəm görkəmindən, oynaq qara
gözlərindən, pəhləvan cüssəsindən yayındıra bil mirdi.
Arsen isə Nəcəfi divardan asılmış fotoşə killərlə birbir
tanış edirdi. Ataanasının, ulu babalarının səliqə ilə
çərçivəyə salınmış şəkilləri barədə qonağa vəcdlə danı
şırdı. Başqa bir tabloda Arsenin ataanası ilə birlikdə
Çarhovuzlunun fonunda çəkdirdiyi şəkillərə baxdılar.
Vaxtilə ermənilərin Çarhovuzluda yandırıb dağıtdıqla
rı bəzi evlərin xarabalıqları aydınca nəzərə çarpırdı.
Nəcəf otağın divarından asılmış fotoşəkillərə baxdıqca,
onun qəlbində Qretanın füsun kar gözəlliyinin yaratdı
ğı heyranlıqla ermənilərin Çar ho vuzluların başına
gətirdikləri müsibətlər qarşıqarşıya dayanır, lakin
daxilən keçirdiyi bu təzadlı hissləri büruzə verməməyə
çalışırdı.
253
Daş y
ağan gün
Qreta yemək stolunu hazırlayıb onları süfrə başına
dəvət etdi. Arsen baş tərəfdə, Qreta ilə Nəcəf üzbəüz
əyləşdilər. Arsen qədəhləri doldurub, əvvəlcə Nəcəfə
“xoş gəlmisən” deyib, sonra onun sağlığına tərifli
sözlər işlətdi. Qreta başının incə hərəkəti ilə ərinin
dediklərini təsdiq etdi. Nəcəf isə qədəhə əl vurmadı.
Əvvəlcə “Bismillah” deyib çörəyə əl uzatdı. Arsen
üzünü Nəcəfə tutaraq:
– İç, – dedi, – belə araq ələ düşməz. Təmiz Mos
kovskidir.
Nəcəfin çöhrəsinə qızartı çökdü və:
– Məni bağışlayın, hələ bu yaşıma qədər dilimə
içki dəyməyib. – Komandirinə çəkinəçəkinə cavab
verdi.
– Nə danışırsan, canım?! İçməsən, mən heç, Qreta
xanım sizin barənizdə nə düşünər?! Qretanın xatirinə
zəhər də olsa, gərək içəsən.
Komandirin töhməttənəsindən qurtarmaq, həm
də Qretanın xatiri xoş olsun deyə, Nəcəf araq dolu
qədəhi başına çəkdi. Və üzünü ev sahiblərinə tutaraq:
– Birinci dəfədi içirəm. Çox acıdır. Peyğəmbərimiz
haqlı olaraq, içkini haram buyurub, – dedi. – Allah
güna hımdan keçsin.
Arsen gülümsəyib Nəcəfə tərəf döndü və əlini
onun enli kürəyinə çəkərək:
– Malades, – dedi. – Peyğəmbəriniz o sözü çoxdan
deyib. Süfrənin yaraşığı araqçaxırdır. Adamı iştaha
gətirir, həm də əhvaliruhiyyəsini yaxşılaşdırır, dərd
qəmi unutdurur.
Onlar üçüncü qədəhi qaldıranda qapının zəngi
cingildədi. Arsen tez ayağa qalxdı. Qapının ağzında
iki nəfər hərbçi dayanmışdı. Onlar nə dedisə, Arsen
həyəcanlandı və:
254
Ə
li
İld
ırı
m
oğ
lu
– Bu dəqiqə gəlirəm, – deyib geri döndü. Qretaya
üzünü tutub:
– Moskvadan bir neçə general gəlib, – dedi. – Məni
çağırırlar. Yəqin vacib məsələ var. Təcili getməliyəm.
Nəcəf bu sözü eşidən kimi stulundan dikəlib
Arsenlə birlikdə evdən çıxmaq istədi. Arsen onun qo
lundan tutub yerində oturtdu:
– Siz tərpənməyin, – dedi. – Çörəyinizi yeyin. Mən
də çox olsa, beşon dəqiqəyə qayıdıram. – Qreta, mən
gələnə qədər Nəcəfi buraxma – əlavə etdi.
Qreta qapını arxadan bağlayıb, yataq otağına keç
di və aynanın qabağında dayanıb qaşgözünə sığal
vurduqdan, əynindəki ipək paltarı səliqəyə saldıqdan
sonra qayıdıb bayaqkı kimi Nəcəflə üzbəüz əyləşdi.
Və nitqi tutulubmuş kimi, gözlərini məchul bir nöq
təyə zilləyib bir neçə dəqiqə dillənmədi. Sonra üzünü
Nəcəfə tutub:
– Darıxmırsız ki?! – nəvazişlə soruşdu.
Nəcəf titrək bir səslə:
– Xeyr, – dedi. – Ancaq icazə versəydiniz gedərdim,
– əlavə etdi.
– Məni tək qoymaq istəyirsiniz?!
Nəcəf bilmədi nə cavab versin. O, tutulan kimi
oldu. Və sıxılasıxıla:
– Hərbi işi bilmək olmaz. Bəlkə Arsen gec gəldi.
Ona görə sizə əziyyət vermək istəmirəm. Bir də ki...
Nəcəf nə demək istəyirdisə, sözünün ardını gətirə
bilmədi. Və çıxılmaz vəziyyətə düşübmüş kimi sus
du. O, belə bir gənc qadınla tək qaldığından bədəni
əsirdi. Və sərt yoxuş çıxırmış kimi ürəyi çırpınırdı. İç
kinin təsirindən Qretanın da sifəti allanmışdı. Nəcəf
onun ehtiraslı baxışları qarşısında özünü itirən kimi
Dostları ilə paylaş: |