13
ki, nəsillər arası bağlantını saxlayır, əhəmiyyətinə görə heç də
elmi-mədəni mirasdan geri qalmır. Çünki bəşəri bəşər eləyən
mühüm cəhətlərdən biri mənəviyyatdır, əxlaq və davranışdır,
sosial yaşayışdır. Bunu nəsillərin varisliyi adlandıracağıq. Bu
məsələni həm də nəsillərin anlaşması kimi başa düşmək və şərh
etmək mümkündür.
Elmi-texnoloji miras haqqında danışdıq. Əlbəttə, maddi-
mədəni mirası da biz həmişə qoruya bilmirik. Ona görə də, cə-
miyyətdə liberallarla bərabər mühafizəkarlar, konservatorlar da
mövcuddur. Mühafizəkarlıq ilk baxışda və adətən mənfi çaları
ilə xarakterizə olunur, şərh edilir. Amma maddi-mənəvi mədə-
niyyəti hər cəhətdən qoruyub saxlayan, adından göründüyü ki-
mi, hifz edən odur, mühafizəkarlıqdır. Bununla yanaşı, yalnız
tarixin və zamanın sınağından keçmiş mənəvi dəyərlər sonrakı
nəsilə ötürülür, davam edir, müəyyən dərəcədə dəyişik şəkildə
olsa da yaşayır.
“Bu gün mənəviyyat kifayət qədər aşınır”
Maddi-mədəni mirasa tarixi abidələr, flora, fauna daxil-
dir. Bir misal gətirmək istəyirəm. YUNESKO-nun dünyanın ən
məşhur maddi-mənəvi abidələrindən ibarət bir siyahısı var. O
siyahıya Azərbaycandan bir abidə daxil edilib: Bakının İçərişə-
həri. 10 abidə də ehtiyat siyahıdadır, yəni əsas o siyahıya daxil
deyil, amma nə vaxtsa daxil ola bilər. Bəs biz o böyük İçərişə-
həri qoruyub saxlaya bilirikmi? Şirvanşahlar Sarayının yarısını
təzədən “tikdik”. Qız Qalasını, şükür, hələ söküb - tikməmişik.
Mən həmişə Azərbaycandan söhbət gedəndə qonşu ölkə-
lərdən də misal gətirirəm. Çünki misallar çəkməyəndə, müqa-
yisəli araşdırma olmayanda çox zaman özünü dartmaq, özünü
yüksəkdə saxlamaq, uca görmək istəyi, “Biz filan sahədə hamı-
dan qabaqdayıq” fikri yaranır, təlqin edilir. UNESCO-nun nə-
zarətində dünyadakı maddi və mənəvi abidələri tədqiq edən,
qiymətləndirən, dərəcələrə ayıran və ən mühüm hesab olunan-
14
ların siyahısını dərc edən bir qurum mövcuddur. 2006-cı ildə
dünyada 830 ən dəyərli hesab edilən maddi-mənəvi abidə bu
siyahıya (World Heritage Sites – UNESCO) daxil edilib.
Qeyd: Bu məclisdən keçən müddətdə müəyyən dəyişik-
liklər olub. 2010-cu ildə 151 ölkədən 911 abidə bu Dünya Mi-
ras Məkanlarına daxil edilib. Bu siyahıya 45 abidə ilə İtaliya
başçılıq edir. Azərbaycandan bu siyahıya iki abidə daxil olub:
İçəri Şəhər və Qobustan. Müqayisə üçün qonşu və yaxın ölkə-
lərdəki uyğun saya baxaq: İran (12), Türkiyə (9), Özbəkistan
(4), Gürcüstan, Ermənistan, Qazaxıstan və Türkmənistan – hər
biri 3.
Ehtiyat siyahıda Ermənistandan 4, Gürcüstandan 15 abi-
də var. Gürcü qonşularımız öz ehtiyat siyahısını son zamanlar
xeyli genişləndirə biliblər. Azərbaycanın ehtiyat siyahısına 6
abidə 1998-də, 4 abidə 2001-də daxil edilmişdir, Gürcüstanın
15 abidəsi 2007-ci ildə siyahıya bir gündə daxil edilib (!?) bax:
http://whc.unesco.org.
Bəs nəsillərin mənəvi varisliyində problem nədən ibarət-
dir? Problem odur ki, cəmiyyət tarix boyu həmişə dəyişir, siya-
si və iqtisadi münasibətlər və onların fonunda mədəni münasi-
bətlər dəyişir. Amma elmi-texnoloji inkişaf cəmiyyətin əvvəlki
dövrlərə nisbətən qeyri-adi dərəcədə sürətlə dəyişməsinə gəti-
rib çıxarır, dəyişmə radikal şəkil alır. Məlum ifadədə deyildiyi
15
kimi, dəyişməyən bir şey varsa, o da dəyişmənin daimiliyidir.
Mənim uşaqlığımda kənddə televiziya yox idi, senzuradan
keçmiş film-kino mövcuddu, gəncliyimdə fərdi kompüter yox
idi, yetkinləşəndə internet yox idi, bir qədər əvvəl mobil te-
lefon yox idi. Onlar mənim şəxsiyyət kimi formalaşmağımda
rol oynamayıb (radiodan fərqli olaraq). İndi isə... Cəmiyyətin
indiki radikal şəkildə dəyişməsi və bu mənada inkişaf mənəvi
dəyərlərə, nəsillərin qoruduğu inanclara, ideallara, arzulara, is-
təklərə, adət-ənənəyə zədə vura bilir, xələl gətirə bilir və xələl
gətirir. Ona görə bu, cəmiyyətin (yaşlı və qismən orta nəslin)
böyük probleminə çevrilir, narahatlıq yaradır. Bəzən şaiyəyə
düşənlər də tapılır. Bu qlobal hadisənin köklərini axtarmaq la-
zım gəlir.
Fantastik texnoloji tərəqqi, televiziya, film və internet da-
xil olmaqla rəqəmsal dünyanın böyük güc qazanması bunların
sürətlə və asanlıqla qəbul edə bilməyən yaşlı nəsillə bu dünya-
nın içində böyüyən gənc nəsil arasındakı bağların, tellərin zəif-
ləməsinə, hətta bəzi yerlərdən qırılmasına gətirib çıxarır. İki
nəsil arasında müəyyən yadlaşma, maraqların toqquşması, dün-
yaya çox fərqli bucaqlardan baxılması ortaya çıxır. Nəticədə
zövqlər (musiqi, geyim,...) fərqlənir, yeni nəsildə cəmiyyətin
hazırkı normalarına qarşı üsyan etmək istəyi güclənir, bu yolda
yaşıdlar müttəfiqlərə çevrilirlər. Yaşlı nəsil gənclərin zövqünün
korlandığını, həzzin ön plana çıxdığını, məsuliyyətin azaldığını
irəli sürür. Xeyir və şər, faydalı və ziyanlı, yaxşı və yaman,
doğru və yalan kateqoriyaları iki nəsil tərəfindən fərqli şəkildə
şərh olunur.
Mən burada məsələnin kökündə “fərd və cəmiyyət” prob-
lemini görürəm. Çünki hər kəs bir fərd kimi azadlığa, sərbəstli-
yə can atır. Lakin cəmiyyət daha geniş, bütöv qurum kimi özü-
nün adətini, ənənəsini, estetik və ruhi inanclarını, dil və ifadə
vasitələrini ortaya qoyur. Bu zaman fərdlə cəmiyyət arasında
bir toqquşma, ziddiyyət əmələ gəlir. Konsensus çətin məsələyə
çevrilir. Azadlıq və məsuliyyət mənəviyyatın bir-biri ilə çarpı-
Dostları ilə paylaş: |