downloaded from KitabYurdu.org
45
Mayor Əmirəliyev başı ilə onunla razılaşdığını bildirib üzünə
zəhmli görkəm verən uzun bığlarını dalğın halda sığalladı. Bu
vəziyyətdə bir müddət meyitə baxıb, nəhayət dilləndi:
-
Qulaq as, Zeynalov, bunun bu şəkildə uzanması mənə bir
az qəribə gəlir. Qapıdan bir metr içəridə, arxası qapıya tərəf,
özü də zərbə arxadan vurulub...
-
Anlamadım... - Zeynalov təəccüblə əməliyyat işində
böyük təcrübəsi və nüfuzu olan pəhləvan cüssəli mayora
baxdı.
-
Qulaq as! - kobudluğu ilə də ad çıxarmış Əmirəliyev
onun sözünü kəsdi. - Belə çıxır ki, bu adam qonağı ilə birlikdə
ilk dəfə otağa girəndə arxadan vurulub. Bu isə şəxsən mənim
ağlıma batmır. Çünki, adətən, içəri daxil olanda qonağı qabağa
verirlər.
-
Ağlabatan sözdür! - Sahə müvəkkili başını tərpətdi.
Mayor Əmirəliyev Ağamurada çəpəki nəzər salıb sözünə
davam etdi:
-
Hər halda, bunu aydınlaşdırmaq lazımdır ki, Mahmud nə
üçün otağa birinci girib!?
Müstəntiq Zeynalov stolun üstündəki araq şüşəsinə işarə etdi:
-
Telman müəllim, xahiş edirəm, unutmayın, qonaq, çox
güman ki, otaqda olub. Mümkündür ki, otaqdan çıxanda
geriyə çevrilib və Mahmudu vurub.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
46
-
Onda siz də mənim bir sualıma cavab verin! - mayor
istehza ilə dilləndi. - Bəs Mahmud özü niyə geriyə çevrilib?
Axı, gördüyünüz kimi, zərbə arxadan vurulub!?
-
Ola bilsin, qaçmaq, zərbədən yayınmaq istəyib... -
Zeynalov inamsız halda fikrini bildirdi.
-
Yox! - mayor etiraz etdi. - Qatil otaqdan çıxanda əlində
bıçaq, qəflətən geriyə çevrilsəydi, Mahmud dalı-dalı geriyə
çəkilərdi. Ona o saat arxasını çevirməzdi. Bu ağlabatan deyil.
Ancaq, belə bir variant da ola bilər ki, onlar nəyə görəsə
dəhlizə çıxıb, yenidən otağa qayıdıblar. Bax, onda Mahmud
otağa birinci girə bilərdi.
- Etiraz etmirəm! - Zeynalov yavaş-yavaş dəhlizə çıxdı və
sözünün ardını orada dedi: - Belə də ola bilər ki, onlar dəhlizdə
mübahisə ediblər. Qatil bıçağı çıxaranda Mahmud otağa qaçıb
və qatil də onun dalınca gedərək, arxadan zərbə endirib.
Mayor Əmirəliyev bığlarını sığallayıb heç nə demədi. Sahə
müvəkkili Ağamurad Miriyev, müstəntiqin tapşırığı ilə,
həyətə yığılmış adamlardan iki hal şahidi dəvət etdi. Protokol
tərtib olundu. Stolun üstündəki əşyalar ekspertiza üçün
götürüldü. Otaqda qatili ifşa edə bilən, başqa, hansısa bir izə
rast gəlmədilər. Cinayətin əsas aləti olan bıçaq da yox idi...
Oğlundan qara xəbəri eşidən Əhliman özünü tələsik
qonşusunun həyətinə çatdırmışdı. Böyük bir həyəcan və
kədərlə adamların arasında dayanıb gözlərini evin açıq
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
47
qapısına dikmişdi. Çox istəyirdi ki, Mahmudun meyitini
gözləri ilə görsün. Ancaq Mehdixan kişi heç kəsi evə
buraxmırdı.
Bütün kənd Əhlimanla Mahmudu yaxın qonşu kimi tanıyırdı.
Xeyirdə-şərdə həmişə bir- birlərinə əl tuturdular. Boş
vaxtlarını gah bunun, gah da onun evində nərd oynamaqla
keçirirdilər. İndi hamı bilirdi ki, Mahmudun dəfninin də, yas
mərasiminin də bütün əziyyəti Əhlimanın çiyninə düşəcək.
Ağayardan isə bunu gözləmək əbəs idi.
Mehdixan kişi Əhlimanı yanma çağırıb həyətə düşən
müstəntiq və mayor Əmirəliyevə təqdim etdi. O bildirdi ki,
Mahmud dünən günortadan bir az sonra Əhlimangilə gedib,
ondan çəkic istəyib.
-
Hə?.. - müstəntiq diqqətlə Əhlimanı süzdü. - Danış
görüm!..
Əhliman da öz növbəsində əvvəlcə müstəntiqi, sonra isə yaxşı
tanıdığı polis işçilərini baxışlan ilə süzüb danışmağa başladı:
-
Dünən
mən
şəhərə getmişdim. Qaymatamgilə.
Qayıdandan sonra nahar edib tövləni təmizləməyə düşdüm.
Səhər qoyunları çölə uşaqlar buraxmışdılar. Ancaq tövləni
təmizləməmişdilər. Bu vaxt Mahmud yanıma gəlib çəkic
istədi. Mən çəkici verdim. Dedi, hamam tikirəm, işi qurtaran
kimi çəkici qaytaracam. Dedim ki, nə vaxt istəsən,
qaytararsan. Ondan sonra daha Mahmudu görməmişəm.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
48
-
Bu, saat neçədə olub? - Zeynalov sual verdi.
-
Üçə on beş-iyirmi dəqiqə işləmiş olardı...
-
Bəs axşama kimi küçəyə çıxmamısan? - növbəti sualı
Əmirəliyev verdi. - O, hamam tikirmiş axı?! Daş da küçəyə
tökülüb.
-
Çıxmışam. - Əhliman cavab verdi. Ancaq onu küçədə
görməmişəm.
-
Dünən onun qonağı olubmu?
-
Bilmirəm...
Mayor hiss etdi ki, Əhliman nəsə bilir. Onun qolundan tutub
yarımçıq tikilinin yanma apardı. Müstəntiq, sahə müvəkkili və
Mehdixan kişi də onların arxasınca getdilər.
-
Məni tanıyırsan? - Bölmə rəisi Əhlimanın gözlərinin
içinə baxıb soruşdu.
-
Tanıyıram! - Əhliman ciddi şəkildə cavab verdi.
-
Kiməm?
-
Telman müəllimsiz də!..
-
Müəllim məktəbdə olur! - mayor istehza ilə dilləndi. -
Mənə Əmirəliyev deyirlər. Məni aldadan, hələ indiyə kimi,
anasından olmayıb.
Sən nəsə bilirsən! De görüm, dünən günortadan sonra buraya
gələn adam görmüsənmi?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |