Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 164 Əhlimanı qabağa vermək belə vəziyyətdə heç yada düşməzdi. Nəhayət otağa çatan kimi Əhliman özü ilə gətirdiyi bıçaqla Mahmudun kürəyindən zərbə endirib. Bu danışdıqlarımı mən artıq dünən dəqiqləşdirmişdim. Mülahizələrimin düzgünlüyünə yüz faiz əmin olmaq üçün dostumuz kapitan Talıbovdan xahiş etdim ki, əgər razıdırsa, gecə Əhlimanın tövləsinə girib, döşəməyə baxsın və öyrənsin görək, orada yeni qazıntı əlaməti varmı? Talıbov yanm saat bundan əvvəl heyva ağacının altında mənə bildirdi ki, tövlədə doğrudan da bu yaxınlarda qazıntı işi aparılıb. - Deməli, bu gecə Əhlimanın tövləsinə girən Mahir olub? - Mehdixan kişi bilmirdi ki, bu danışılanlara inansın, yoxsa yox. - İcazə verin, mən özüm danışım. - Mahir söhbətə qarışdı. - Axşam heyva ağacının yanında söhbət edəndə Qanbay müəllim mənə dedi ki, Əhlimanın tövləsinə baxmaq lazımdır. Dəqiq deməsə də, başa düşdüm ki, polkovnik qadının orada basdırıldığından şübhələnir. Dedi ancaq elə etmək lazımdır ki, bundan heç kəs duyuq düşməsin. Mən razılaşdım. Gecə hamınız yatandan sonra yerimdən qalxıb, oraya getdim. Tövləyə çatanda gördüm ki, qapıda qıfıl var. Geri qayıtmaq istəmədim. Qanbay müəllimin xahişini yerinə yetirməliydim. Linglə halqanı çıxarıb tövləyə girdim. Diqqətlə baxanda gördüm ki, döşəmənin orta hissəsində, iki metr uzunluqda downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 165 yerdə, döşənmiş daşların arasında peyindən başqa, təzə qazılmış qara torpaq da var. Başa düşdüm ki, orada doğrudan da qazıntı olub. Sonra fikirləşdim ki, beləcə geri qayıtsam, Əhliman halqanın qoparıldığını görüb duyuq düşər və meyitin yerini dəyişər. Ona görə də yaxşı bir quzunu seçib götürdüm. Onu buraya gətirəcəkdim. Ancaq özümü yormamaq üçün keçib Mahmudun tövləsinə saldım və evə qayıtdım... - Birdən üzünü Qasımlıya çevirdi. - Qanbay müəllim, yəni doğrudan, mən düz eləməmişəm? - Bilmirəm... - Qasımlı güclə seziləcək tərzdə gülümsədi. - Ömrümdə ilk dəfədir ki, aydın bir hadisəyə qiymət verə bilmirəm. Əslində günah məndədir ki, sizi oraya göndərdim. Mən həmişə öz mülahizələrimə inanmışam və gərək bu dəfə də inanaydım. Tövləni yoxlatdırmamış hökm verəydim ki, orada meyit basdırılıb. - Hər halda, bu mənim həyatımda etdiyim ilk oğurluq olduğu üçün çox ağır cəza verməzlər. - Mahir gizlicə Nemətə göz vurdu. - Yox, bir dəfə də bir qızın çantasını oğurlamısan, -deyə Nemət dilləndi. Mahir əlini yelləyib ayağa qalxdı. Stoldan uzaqlaşıb həyətin aşağısına doğru getdi. Tövlənin qabağında gəzişən Alabaşı çağırıb onunla oynamağa başladı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 166 İcra nümayəndəsi əllərini çənəsinə söykəyib fikrə getmişdi. Qaşlan elə düyünlənmişdi ki, elə bil bir daha açılmayacaqdı. «İnsan nə qədər hiyləgər olarmış, İlahi! - deyə Əhlimanın barəsində düşünürdü. - Gözlərimin içinə baxa- baxa məni necə aldadırdı bu ilan. Mən də elə bilirdim ki, adam tanıyıram. Bilməzdim ki, bu dərəcədə maskalana bilərmiş insan... Yox, Qanbay müəllim burada olmasaydı, heç vaxt açılmayacaqdı bu işin üstü. Heç vaxt! Ancaq bu da qurd imiş. Nemət danışırdı bunun haqqında, amma mən belə təsəvvür etmirdim...» Başını qaldırıb qarşısındakı adamı qibtə hissi ilə süzdü: - Siz böyük iş gördünüz. Bütün kənd camaatının adından sizə «Sağ ol» deyirəm. İndi polis şöbəsinə zəng vurub məlumat verəcəm. Yəqin ki, axşamüstü gələrlər. O vaxta qədər Mahmudun yasına gələnlər də dağılışar. Orada indi işə rəhbərliyi Əhliman köpək oğlu özü eləyir. Həm də onlar gələnə kimi sizi rahat yola salaram. - Özünüz necə məsləhət bilirsinizsə, elə də edin! - Qasımlı ayağa qalxdı. - Biz nahar edən kimi çıxacağıq! Mehdixan kişi də ayağa qalxıb rayon mərkəzinə zəng vurmaq üçün evə çıxdı. Şöbəni çətinliklə ala bildi. Telefon, nədənsə, yaxşı işləmirdi. Dəstəkdə xırıltı var idi. Onu rəislə calaşdırmağı xahiş etdi. Xəlilova Əhlimanın tövləsində meyit olduğundan şübhələndiyini bildirdi və dəstəyi yerinə qoydu. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 167 İndi nə etmək lazım olduğunu polis rəisi özü müəyyən edəcəkdi. Naharın vaxtı idi. Qadınlar əl-ayağa düşüb, süfrəni düzəldirdilər. Bu, əziz qonaqlar üçün açılan axınncı süfrə idi. Onlar nahardan sonra Bakıya yola düşməliydilər. Elməddin doğradığı quzu ətinin duzunu, istiotunu vurub hazır qoymuşdu. Yandırdığı tonqalın közə düşməyini gözləyirdi. Kişilər stolun arxasında oturub söhbət edirdilər. - Adamın heç inanmağı gəlmir, Vallah! - Ev sahibi söhbəti yenə onun üçün qaranlıq qalmış cinayətin üstünə gətirdi. - Yazıq qadın hansı günahın sahibi imiş ki, bu insafsızın oğlu onu öldürüb?! Bədbəxtin iki balası yetim qaldı... - Yəqin ki, hər şey aydın olacaq! - Qasımlı dedi. - Məni dəhşətə gətirən bilirsiniz nədir? - Nemət dilləndi. - Əhlimanın ilan kimi soyuqqanlı olmağı. Mən and içə bilərəm ki, o, burada arvadının yoxa çıxmasından danışanda gözlərində zərrə qədər də olsun, həyəcandan, qorxudan əsər yox idi. Adam deyil o, robotdur. Onun ürəyi yoxdur! Mahirin yadına nə düşdüsə, cəld Qasımlıya tərəf çevrildi. - Qanbay müəllim, siz demədiniz axı necə oldu ki, bu cür ustalıqla cildə girmiş adamdan şübhələndiniz? Qasımlı başını yırğalayıb sözə başladı: downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|