Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 178 alınmazsa, hər yerdə səliqə-sahman hökm sürürdü. Birmərtəbəli, kürsülü evin tinində əkilmiş sarmaşıq gül kolu qıvrıla-qıvrıla dama qalxmış, evin şifer damının lap başına çataraq, oradan üzü aşağı sallanmışdı. Çəhrayı rəngli gözəl güllər evin dam örtüyünə xüsusi yaraşıq verirdi. Gül kolu təkcə yaraşığına görə yox, gözəl ətrinə görə də Qasımlının xoşuna gəlmişdi. Bu ətir o qədər tünd və aydın idi ki, küçədən keçənləri də özünə cəlb edə bilərdi. Gənc bir qadın evdən çıxdı. Qəmgin ala gözləri, sanki bu saat ağlayacağından xəbər verən kövrək dodaqları olan bu qadın Bayəddinin həyat yoldaşı Çinarə idi. Əyninə geydiyi yaşıl rəngli, sadə ev xalatı onsuz da qəşəng olan görünüşünə əlavə bir məhrəmlik gətirirdi. O, tanımadığı adamı həyətdə görüb təəccübləndi: - Kimi istəyirsən, ay qardaş? Qasımlı nəzərlərini sarmaşıq gülündən çəkib Çinarəyə baxdı: - Bayəddinin dostuyam. Gəldim, sizə baş çəkim... - Allah köməyiniz olsun! Çinarə Qasımlımn iti nəzərləri qarşısında baxışlarını yayındırmağa çalışdı. Görkəmindən rayon adamına oxşamayan, son dərəcə qətiyyətli görünməyinə baxmayaraq, onunla səmimi və mehriban danışan bu şəxs ilk baxışdan Çinarədə xoş təsir oyatmışdı. O, ərinin belə bir dostu downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 179 olduğunu bilmirdi. Sanki, qəlbinin hər yerinə ümid qığılcımları səpələndi. Ramal gəlib anasının ayaqlarını qucaqladı. Qorxurmuş kimi sifətini xalata söykəyib, Qasımlıdan gizlətdi. Sonra çevrilib oğrun-oğrun yad qonağa baxmağa başladı. Əyninə boz şalvar, göy zolaqlı köynək, köynəyin üstündən göy rəngli nazik idman gödəkcəsi geymiş bu adam nədənsə ona çox doğma göründü. - Sən kimsən? - deyə mehribanlıqla soruşdu. - Atanın dostudur, - anası Qasımlının əvəzinə dilləndi. - Əmisən? - uşaq anasının qıçlarını buraxıb sevincək soruşdu. - Hə, əmiyəm... - Atam niyə gəlmir bəs? - Gələcək... Sabah gələcək! - Sən də gələcəksən? - Gələcəm... - Mənim üçün nə alacaqsan? - Nə alım? - Tapança! downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 180 Qasımlı cavab verməyə imkan tapmadı. Darvaza zərblə açıldı və gözləri az qala hədəqəsindən çıxmağa hazır olan Əhliman həyətə daxil oldu. Qasımlmı görüb bircə anlığa duruxdu. Onu harada gördüyünü xatırlamağa çalışdı və tez də tapdı. Bu, Mehdixan kişigildə gördüyü qonaqlardan biri idi. Nemətin dostu... Fikirləşməyə vaxtı yox idi. Sağ əlində tutduğu, poladdan düzəlmiş uzun tiyəli bıçağı yuxarı qaldırıb birbaş evin qapısına tərəf getdi. Ona dəhşətli nəzərlərlə baxıb yerlərində donmuş Çinarənin və altı yaşlı uşağın üstünə!.. Polkovnik yan yolda onun qabağına keçib əlini qaldırdı: - Dayan! O bunu o qədər sakit və təmkinli səslə dedi ki, Əhliman bu səsin son dərəcə sakitliyindən üşürgələndi və dayandı. - Bıçağı sal aşağı! - Qasımlı hökm etdi. - Çəkil qarşımdan! - Əhliman bıçağın dəstəyini bərk-bərk sıxıb onu bir az da yuxarı qaldırdı. - Mən satqınlığı bağışlamıram! Əhlimanın heç ağlına da gəlmirdi ki, cinayətinin sirrini açan, həmin bu, qarşısında dayanmış adamdır. - Səni Bayəddin satmayıb. Ver mənə bıçağı! - Həyatının on beş ilindən çoxu Rusiyanın cinayət aləmində hər cür qatı downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 181 cinayətkarlarla, qəddar manyaklarla mübarizədə keçmiş polkovnik bir daha sakit şəkildə tələb etdi. Əhliman onun qırpılmayan gözlərinə, bircə əzələsi də tərpənməyən qətiyyətli sifətinə baxıb az qalırdı dəli olsun. «Bu adam niyə bu dərəcədə sakitdir?! Axı mən onu bu saat vura bilərəm?! Bax, bıçaq mənim əlimdə, onun sinəsindən ikicə qanş məsafədədir. Bıçağı dəstəyinə qədər onun ürəyinə saplamağıma bircə saniyə lazımdır. O mənə nə edə bilər ki? Əlbəttə, heç nə! Mən ondan güclüyəm, ondan hündürəm. Silah da mənim əlimdədir. Bəs o, niyə belə arxaymdır? Onun gözlərində, lap iynə ucu boyda olsun, qorxu əlaməti yoxdur. Əksinə, istehza var bu baxışlarda. Həm də özünə arxayınlıq. Yəni, zərbədən yayınıb, bıçağı əlimdən ala bilər? Yox! Bəlkə artıq məni haradansa nişan alıblar? Lənət sənə kor şeytan! Bu niyə belə sakit baxır? Bunu da vuracağam! Cəhənnəmə ki! Mənin üçün daha heç nəyin fərqi yoxdur. Vurum, yoxsa...» - Çəkil qabağımdan, yazıqsan! Əhliman bunu dedisə də, hiss edirdi ki, qətiyyəti azalıb. Dəhşətli an hökm sürürdü. Nə Çinarənin, nə də Ramalın danışmağa heyi yox idi. Ananın qorxudan gözləri geniş açılmış, sifəti ağappaq ağarmışdı. Uşağın isə həyəcandan ağzı açıq qalmışdı. - Ver bıçağı, dedim sənə! downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 182 Qasımlı bu dəfə elə hökmlə əmr etdi və gözlərində elə soyuq qığılcımlar oynadı ki, əlində bıçaq tutmuş adama bu şəkildə hökmü ancaq əlində avtomat silah tutmuş adam verə bilərdi. Ancaq Qasımlının başqa heç bir əlacı yox idi. O, nəyin bahasına olursa-olsun qalib gəlməliydi və ... qalib gəldi! Əhliman əlini yavaş-yavaş aşağı endirdi. Polkovnik bundan istifadə edərək, əlini uzadıb onun boşalmış əlindən bıçağı aldı. Sanki hipnoz olmuş qatil dayanıb nifrətlə Qasımlıya baxırdı. Elə bu vaxt darvazanın düz qabağında basılmış əyləcin kəskin səsi eşidildi. Dayanmış maşının qapıları bərk çırpıldı. Bunu eşidən kimi, sürətlə çevrilib darvazaya tərəf qaçan Əhliman, qapını açıb həyətə girən mayor Əmirəliyevlə üz- üzə gəldi. O, həmin anda mayoru yolundan kənarlaşdırıb, həyətdən çıxmaq istədi. Hətta Əmirəliyevi itələdi də! Cinayət-axtarış bölməsinin rəisi buna bəndmiş kimi, onun çənəsinə yumruqla güclü zərbə vurdu. Həmin an tutaşdılar. Möhkəm bədənli, kifayət qədər güclü olan mayor tezliklə üstün gəldi və Əhlimanı döşəməyə yıxdı. Bu zaman gənc bir polis işçisi də həyətə girdi. Əvvəlcə bıçağı əlində tutmuş Qasımlıya, sonra isə dizini Əhlimanın sinəsinə qoymuş mayora nəzər salıb yerində dayandı. Qasımlı yaxınlaşıb bıçağı ona uzatdı. Polis əməkdaşı təəccüblə bıçağı alıb yenə Əmirəliyevə baxdı. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|