Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 146 Hamının şirin yuxuda olduğu bir vaxtda, kəndin küçəsində tək bir adam nəzərə çarpırdı. O da ay işığında təsadüfən yuxusu ərşə çəkilmiş bir kimsənin gözünə görünməmək üçün, küçədəki elektrik dirəyinə söykənib səmaya baxırdı. Ay işığına qərq olmuş səmada yalnız üç qara bulud topası üzürdü. Onlardan birinin Aya çatıb, onun işığını öz qara gövdəsində udmağına az qalmışdı. Naməlum adam da elə bunu gözləyirdi. Axır ki, qara bulud Aya çatıb onun qabağını kəsdi və bütün kənd, birdən-birə, qorxunc bir zülmətə qərq oldu. Naməlum adam həmin dəqiqə hərəkətə gəlib küçə ilə addımlamağa başladı. Qaranlıqda nəyəsə toxunub yıxılmamaq üçün ehtiyatla irəliləyirdi. Yalnız bəzi evlərin pəncərəsindən küçəyə zəif işıq düşürdü. O, bir də Əhlimanın darvazası qarşısında dayandı. Küçədə qurulmuş yasxananın çox kədərli görkəmi var idi. Əhlimanın darvazası içəridən bağlı idi. Naməlum adam iki metr hündürlüyündə olan hasara yaxınlaşdı. Çevrilib arxaya baxanda nə gördüsə, yerindəcə donub qaldı. Rəhmətlik Mahmudun pəncərəsi küçəyə baxan otağında zəif işıq yanırdı. Bu elektrik lampasının işığı deyildi. Çox güman ki, otaqda neft lampası yandırılmışdı. Lampa pəncərənin aşağı hissəsini daha çox işıqlandırırdı. Kürəyini Əhlimanın hasanna söykəmiş naməlum adamın üzündə kiçik tər damcıları göründü. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 147 - Lənət şeytana! Bu ola bilməz!.. Mahmudun ağzı üstə sərilmiş meyiti gözlərinin qabağına gəldi. Hətta döşəməyə yayılmış qan gölməçəsi də... - Bəlkə... Naməlum adam birdən aldandığını başa düşüb hirslə yerə tüpürdü. Mahmudun otağında heç bir işıq yanmırmış. Əhlimanın ikinci mərtəbəyə qalxan pilləkəninin başında yanan elektrik lampasının işığı pəncərəyə düşdüyü üçün belə görünürmüş. O, vaxt itirmədən çevrilib pişik cəldliyi ilə hasarın üstündən aşdı. Həyətə düşüb bir neçə saniyə yerində dayandı. Ətrafda tam sakitlik hökm sürürdü. Ehtiyatla evin böyründən sovuşub arxaya keçdi və həyətin aşağısına doğru irəlilədi. Tövləyə çatanda bir daha ətrafa boylanıb qapıya yaxınlaşdı. Tövlənin qapısından iri bir qıfıl asılmışdı. Artıq, oğurluğa gəldiyinə heç bir şübhə qalmayan bu adam dodağının altında söyüş söyüb tövlənin ətrafına hərlənməyə başladı. Nəhayət, əlində dəmir ling yenidən qapıya yaxınlaşdı. Lingi qıfılı özündə saxlayan halqalardan birinə keçirib, onu yerindən çıxartdı və qapını açıb içəri daxil oldu. Tövlədə iyirmiyə yaxın qoyun-quzu və tək bir inək var idi. Naməlum downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 148 adam cibində gətirdiyi kiçik elektrik fənərini çıxarıb yandırdı. Qoyunlar ürküb tövlənin bir tərəfinə sıxlaşdılar. Onlar yad adamı tam görməsələr də, işığa tərəf dəli kimi baxırdılar. Gözləri az qalırdı ki, hədəqəsindən çıxsın. Adam fənərin işığını aşağı saldı. Tövlənin döşəməsinə yastı çay daşlan döşənmişdi. Aşağı əyilib qəribə yerişlə qoyunlara tərəf getməyə başladı. Sol əlini bir neçə dəfə döşəmə daşlannm arasındakı palçığa vurduğu üçün əli torpağa və peyinə bulaşmışdı. Qoyunlara çatanda onlar cəld sıçrayıb bu adamın sağ-solundan atıldılar və inəyin bağlandığı küncə toplaşdılar. Onlar elə sıxlaşmışdılar ki, sanki bir-birinin içinə keçmişdilər. Naməlum adam yenə də yanoturmuş vəziyyətdə, yavaş-yavaş onlara tərəf getdi. Bilərəkdən işığı onların üstünə yox, döşəməyə salırdı. Nəhayət onlara çatmağa az qalmış işığı qoyunların üzünə saldı və bir kök quzunu gözaltı elədi. İşıqdan bir az da qorxuya düşmüş qoyunların ürəkləri partlamaq dərəcəsinə gəlirdi. Onlar bir də sıçrayıb tövlənin o biri başına qaçmaq istəyəndə adam cəld atılıb quzunun yunundan yapışdı. Quzu çapalasa da onun qüvvətli əlindən çıxa bilmədi. Naməlum adam quzunu tövlədən çıxarıb qapını örtdü və onu qucağına alıb sürətlə evin yanından keçdi. Darvazaya çatıb cəld cəftəni çəkdi və qapını açıb küçəyə çıxdı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 149 ... Ay hələ də onu qoynuna almış qara buludun əlindən qurtara bilməmişdi. Kəndin üstündə hakimiyyət hələ də zülmət qaranlığın əlində idi. Ancaq buludun Ayı azadlığa buraxmağına lap az qalmışdı. Bir azdan Ay yenə öz əsrarəngiz işığını kəndin üstünə səpəcəkdi. Bunu başa düşən adam kəndin küçəsi ilə, qollarını yelləyə-yelləyə sürətlə addımlayırdı... Kişilər yenə həyətdəki stolun arxasında toplaşmışdılar. Ev sahibi Qanbay Qasımlıya kəndin qışı haqqında danışırdı. Ancaq polkovnik ona diqqətlə qulaq asa bilmirdi. Gecə rahat yatmasına baxmayaraq, nədənsə narahat görünürdü. Elməddin kənarda samovara od atır, Nuridə süfrəyə qab-qacaq daşıyırdı. Qonaqlar üçün kənddəki axırıncı səhər yeməyinə hazırlıq görülürdü. Nemət stoldan bir qədər aralı oturub, oğlu İlhamla söhbət edirdi. Atasının bu gün Bakıya qayıdacağını bilən uşaq ondan əl çəkmirdi. Elə yuxudan da ona görə tez durmuşdu. Təkcə Mahir gözə dəymirdi. Mehdixan kişi söhbətini qurtarıb Elməddinə baxdı: - Mahir durmayıb hələ? - Yox! Gedim oyadım? - Elməddin evə çıxmaq istədi. - Lazım deyil! Nə vaxt istəsə, o vaxt qalxar. Sən tapşır, Qanbay müəllimə çay versinlər. Bu vaxt darvaza açıldı və Əhliman həyətə daxil oldu. Elə qaş- qabaqlı və həyəcanlı vəziyyətdə idi ki, deyərdin, qabağına downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|