www.vivo-book.com
904
Kristian ani olaraq yerində donub qalır və üstündə balıq
olan çəngəl də havadadır.
Mənə toxun.
Bir an sonra o hələ də yemək yeyir. Ona əhəmiyyət
verməyib ağzıma daha bir balıq tikəsi qoyuram. Sonra
bıçağı kənara qoyub əlimi baldırımın içəri tərəfində gəzdirir,
astaca əlimlə Ģapalaqlayıram. Bu məni ehtiraslandırır, həm
də özüm bu toxunuĢların həsrətindəyəm. Kristian yenidən
yerində donub qalır.
– Bilirəm, neyləyirsən, – səsi xırıltılıdır.
– Sizin nə istədiyinizi duyuram, mister Qrey, – sakitcə
cavab verirəm. – bütün mahiyyət də bundadır. – Qulançar
götürdüm, kirpiklərim arasından ona baxdım, sonra holland
sousunda isladıb fırlatdım.
– Baxın, miss Stil, elə olmasın ki masanı üstümə
aĢırasınız, – gülümsəyərək əlini mənə uzadır və
qulançarıəlimdən alır, heyf ki mənə toxunmur. Yox, bu
düzgün deyil, belə danıĢmamıĢdıq. Аh!
– Ağzını aç, – əmr eləyir.
www.vivo-book.com
905
Bu döyüĢdə mən məğlub oluram. Yenidən ona
baxıram, açıq-boz odla alıĢıb yanırlar. Azca ağzını açaraq
dilimi alt dodağımda gəzdirirəm. Kristian gülümsəyir və
gözləri tündləĢir.
– GeniĢ aç, – əmr eləyir və özü dodaqlarını aralayır,
odur ki, dilini görürəm. Fikrən inləyir və alt dodağımı
diĢləyir, sonra onun söylədiyini eləyirəm.
Kristianın kəskin Ģəkildə havanı necə içəri aldığını
eĢidirəm, o elə də məğlubedilməz deyilmiĢ. Lap yaxĢı.
Nəhayət ki, onu tora saldım.
Gözümü Kristiandan çəkməyərək qulançarı ağzıma
qoyur və sakitcə sovururam … sakitcə… qulançarın ucunu.
Holland sousu əladır. Bir tikəsini diĢləyib astaca həzz iniltisi
çıxarıram.
Kristian gözlərini yumur. Hə! O, gözlərini açdıqda,
görürəm ki, bəbəkləri geniĢlənib. Effekt özünü gözlətmir.
Ġniltiylə əlini çəkirəm, ombasına toxunmaqçun. Təəccüblü
olsa da, Kristian o biri əliylə biləyimdən yapıĢır.
– Yox, lazım deyil, miss Stil, – incə tərzdə deyir. Əlimi
ağzına yaxınlaĢdır, incə tərzdə dodaqlarıyla barmaqlarımı
www.vivo-book.com
906
qıdıqlayır. Əzab çəkirəm. Nəhayət ki! Bir az da, xahiĢ
eləyirəm.
– Mənə toxunma, – sakit və sərt Ģəkildə deyir və əlimi
geri çəkir. Bu kiçik əlaqədən məyusam.
– Bu düzgün deyil, – hirslənirəm.
– Bilirəm.
O, Ģampan qədəhini qaldırır, sağlıq deməkçün, mən də
onun jestini təkrarlayıram.
– Yeni təyinat münasibətiylə təbrik edirəm, miss Stil, –
qədəhləri toqquĢdururuq və mən qızarıram.
– Hə, gözlənilməz oldu, – mızıldanıram. О, üzünü
turĢudur, sanki ağlına xoĢagəlməz fikir gəlib.
– Yenə, – əmr eləyir. – Balığı yeyib qurtarmayınca səni
evə aparmayacam. Onda, həqiqətən, sənin təyinatını qeyd
eləyəcəyik.
О bunu elə hərarətlə, elə amiranə, hətta kobud deyir ki.
Əriyirəm.
– Ac deyiləm. Bunu istəmirəm.
www.vivo-book.com
907
О, baĢını yelləyir; görünür, özündən razıdır. Bununla
belə, acıqlı halda gözlərini qıyır.
– Ye, yoxsa səni dizlərim üstə qoyub burdaca
kötəkləyərəm. Onda burdakı qonaqlar da əylənərlər.
Onun sözlərindən yerimdə qurcalanıram. Buna cürəti
çatmaz! Dodaqlarımı kip sıxır və acıqlı halda ona baxıram.
O isə qulançarın baĢını holland sousunda isladır.
– Bunu ye, – oğrun halda mızıldanır.
Tabe oluram.
– Az yeyirsən. TanıĢlığımızdan sonra arıqlamısan.
Mən öz çəkim haqda düĢünmək istəmirəm. Məsələ
ondadır ki, mən qədd-qamətli olmağı xoĢlayıram. Qulançarı
uduram.
– Mən, sadəcə, evə getmək və seviĢmək istəyirəm, –
kədərlə deyirəm. Kristian gülümsəyir.
– Mən də. Gedəcəyik. Ye.
Çəngəli həvəssiz əlimə alıb yeməyə baĢlayıram.
Düzünü desəm, mən tumanımı çıxarıb maraqlı davam
gözləyirdim. Ġndi konfetdən məhrum olmuĢ uĢaq kimiyəm.
www.vivo-book.com
908
Аh, o elə dəcəl, yaraĢıqlı, min bir oyundan çıxandı ki... həm
də mənim! Bütünlüklə.
Kristian məndən Ġtan barədə soruĢur. Aydın olur ki,
Kristian Keyt və Ġtanın atası ilə bizneslə məĢğul olur. Bax a,
dünya necə də darmıĢ. ġadam ki, o, doktor Flinni və evi
xatırlamır, çünki indi fikrimi toplaya bilmirəm. Evə getmək
istəyirəm.
Aramızda ehtiras intizarı yaranır. O adamı elə həvəsə
gətirə bilir ki. Mənə əzab verir. Özünə uyğun Ģəraiti yaradır.
Yemək tikələri arası əlini öz dizinə qoyur, mənə lap yaxın,
amma mənə toxunmur, cırnadır ancaq.
Əclaf! Nəhayət, balığı və göyərtini yeyib bitirir və
çəngəl-bıçağı boĢqaba qoyuram.
– Ağıllı qız, – mızıldanır və bu sözlər mənə çox Ģey
vəd edir.
Üzümü turĢudaraq ona baxıram.
– Ġndi nə olacaq? – soruĢuram. Ġstək qarnımı didir. Ah ,
bu kiĢini dəlicəsinə istəyirəm.
www.vivo-book.com
909
– Nə? Gedirik. Deyəsən, müəyyən intizarınız var, miss
Stil. Onları yerinə yetirmək niyyətindəyəm, var gücümü iĢə
salaraq.
Оhо!
– Var ...gücümü... iĢə salaraq? – mızıldanıram. Lənət
Ģeytana.
О gülümsəyib ayağa qalxır.
– Pul ödəməyəcəyik? – təəccüblənirəm.
О, baĢını yana əyir.
– Mən klubun üzvüyəm. Bu məbləği hesabımdan
çıxacaqlar. Gedək, AnasteyĢa.
O, kənara bir addım atır, məni irəli buraxır. Tumansız
olduğumu dərk edərək ayağa qalxdım.
Kristian dumanlı baxıĢlarla məni seyr edir, sanki məni
soyundurur. Mən arzulanan qadın olmam fikrindən
Ģadlanıram. Özümü elə seksual hiss eləyirəm ki... bu
yaraĢıqlı oğlan məni istəyir. HəmiĢə belə olacaqmı? Onun
qarĢısında dayanaraq, paltarımı bilərəkdən sığallayıram,
xüsusən, omba hissəni.
Dostları ilə paylaş: |