Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
887 Növbəti döngədən sonra qızılı çınqıldan olan əzəmətli evin qarĢısına çıxırıq. Ev Aralıq dənizi üslubunda tikilib və sarayı xatırladır. Bütün iĢıqlar yanır və pəncərələrdən iĢıq süzülür. Dörd maĢın tuta biləcək qarajın qarĢısında böyük, qara ―BMV‖ dayanıb, amma Kristian maĢını möhtəĢəm sütunlu eyvanın yanında saxlayır. Maraqlır burda kim yaĢayır? Və bura niyə gəlmiĢik? Kristian narahat halda ətrafa boylanır və mühərriki söndürür. – Sən dərrakəni açıq saxlaya bilərsənmi? – soruĢur. Qüssələnirəm. – Kristian, tanıĢlığımızın ilk günündən bəri mənə həmiĢə aydın dərrakə lazım olur. О, kinayəylə gülümsəyir və baĢını tərpədir. – Ədalətli etirazdır, miss Stil. Gedək. Tünd ağacdan olan qapılar açılır. Astanada tünd- Ģabalıdı saçlı qadın dayanıb, təbəssümü səmimidir, əynində zövqlü yasəmən rəngli kostyum var. Sevinirəm ki, iĢdən sonra əynimi dəyiĢmiĢ, dəniz dalğası rəngində don-köynək geymiĢəm, doktor Flinnin xoĢuna gəlməkdən ötrü. Hə də, bu www.vivo-book.com
888 qadın kimi ―killer-daban‖ geyinmirəm, amma hər halda cins Ģalvarda deyiləm. – Mister Qrey, salam,– qadın hərarətlə gülümsəyir və onlar bir-birinin əlini sıxır. – Salam, mis Kelli, – Kristian nəzakətlə deyir. Qadın mənə baxaraq gülümsəyir və əlini uzadır. Onun xəcalətdən qızarması və Kristiana yönəltdiyi tünd baxıĢlar qısqanc baxıĢımdan yayınmır. – Olqa Kelli, – qadın Ģən halda elan eləyir. – Аnа Stil, – cavab olaraq mızıldanıram. Bu qadın kimdir? О, kənara çəkilir, bizi içəri buraxır. Ġçəridə Ģok keçirirəm. Saray boĢdur, tamamilə boĢ. GeniĢ vestibüldə dayanmıĢıq. Divarlar solğun limon rəngindədir, və bir vaxtlar rəsmlərin asıldığı yerlərdə rəng azca tünddür. Köhnə dəbli büllur çıraqlar. DöĢəmə tünd rəngdə, hansısa möhkəm ağacdan. Bizdən hər iki tərəfdə qapalı qapılar. Amma Kristian baĢ verənləri anlamaq üçün macal vermir. – Gedək, – deyir və əlimdən tutaraq məni tağ altından keçirib daha geniĢ holla aparır.
www.vivo-book.com
889 Hollda burma pilləkən var. Kristian burda da çox ləngimir və məni böyük salona aparır. Bura da bomboĢdur, iri xalçanı nəzərə almasaq. Bu böyüklükdə xalçanı hələ heç zaman görməmiĢəm. Hə, bir də dörd büllur çilçıraq. Kristianın niyyətini salondan keçərək
fransız qapılarından iri daĢ terrasa çıxdıqda anladım. AĢağıda – futbol meydançasının yarısı boyda səliqəli çəmənlik, ondan o yana açıq məkan. Оhо!.. GünəĢin körfəz üzərində qürubu! Bu mənzərədən necə ilham almayasan. Heyranlıqdan ayaqlarım yerdən üzülür. Uzaqda Beynbric adası, ondan da uzaqda büllur-axĢam günəĢi üfüqün arxasına keçir, Olimpiya Milli Parkının səmasını qan və od çalarında qırmızı rəngə boyayaraq. Tünd qırmızı zolaqlar göy üzünü örtür, pərqu buludlar və uzaq sahildəki meĢələr də tünd yaĢıl rəng alırlar. Bu təntənəli vizual simfoniyanı səmavi orkestr ifa eləyir və o, körfəzin durğun sularında əks olunur. Mən heyran qalmıĢam, yerimdə duraraq bu gözəlliyi uğursuz Ģəkildə içimə doldurmaq istəyirəm.
www.vivo-book.com
890 Bir müddətdən sonra aĢkarlayıram ki, havam çatmır, bu gözəllikdən artıq nəfəs ala bilmirəm. Kristian hələ də əlimdən tutub. AxĢam səmasından gözlərimi güclə ayırır və görürəm ki, Kristian narahat halda mənə boylanır. – Məni bura qüruba tamaĢa eləməkçün gətirmisən? – pıçıldayıram. О, ciddi simayla baĢını tərpədir. – Kristian, bu mənzərə adamın ağlını baĢından alır. Çox sağ ol, – mızıldanır və yenidən mənzərəni seyr eləyirəm. О əlimi buraxır. – Ömrünün sonuna kimi bu mənzərəyə tamaĢa eləmək istəyirsənmi? – güclə eĢidiləcək tərzdə soruĢur. Nə? Yenidən ona sarı çevrilirəm; heyrətlənmiĢ mavi gözlər düĢüncəli boz gözlərə baxır. Yəqin ki, çənəm yerə dəyir. Mənasız Ģəkildə gözlərimi döyürəm. – Mən həmiĢə dəniz kənarında yaĢamağı arzulamıĢam. Mən katamaranla dənizdə səyahətə çıxıb həsədlə bu evlərə baxmıĢam. Оnlar çoxdandı ki, satıĢa çıxarılmırdı. Torpaq sahəsi almaq, bu evi sökmək və yenisini tikmək istəyirəm,
www.vivo-book.com
891 bizimçün, – o pıçıldayır və onun gözlərində yeni ümid və arzular parlayır. Lənət Ģeytana! Mən ayaq üstə güclə dayanmıĢdım və yaxĢı ki, yerə yıxılmırdım. BaĢım hərlənir. Burda yaĢamaq! Bu füsunkar yerdə! Ömrümün sonunadək… – Amma bu, sadəcə, növbəti fantaziyamdı, – o, ehtiyatla əlavə edir. Evə baxıram, gözəyarı qiyməti müəyyənləĢdirməyə çalıĢıram. Yəqin ki, bir anbar pulla dəyər – beĢ, on milyon dollar? Məbləği təsəvvür eləmək belə çətindir. Оhо! – Niyə bunu sökmək istəyirsən? – soruĢuram. Onun sifəti dartınır. Yooox… – Mən daha ekoloji bir evdə yaĢamaq istəyirəm, müasir texnologiyası olan ev. Eliot belə evlər inĢa eləyir. Böyük salona nəzər yetirirəm. Miss Olqa Kelli bizdən çox aralı durub, giriĢin yanında. O, əlbəttə, rieltordur. Ġndi fikir verirəm ki, salon çox böyük və hündürdür, o, bir qədər ―Eskala‖dakı qonaq otağına oxĢayır. Yuxarı da eyvan var, yəqin ki, ora burma pilləkənlə qalxırlar. Salondakı sobanı da
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|