www.vivo-book.com
933
Uzun-uzadı oturub mobil telefonun ekranına baxıram.
Sonuncu mesajın qəzəbi məni peĢman eləyib. Niyə belə?
Axı mən keçmiĢ kiĢilərimin erotik fotolarını gizlətmirəm.
Kimdən: AnasteyĢa Stil
Mövzu: DiĢə diĢ
Tarix: 17 iyun 2011-ci il. 09.14
Kimə: Kristian Qrey
Bu gün sənin ad günün üçündür.
Daha bir sürpriz.
Hirslənmə.
Ax
O dərhal cavab vermədi, mənisə iclasa çağırdılar, buna
görə də çox düĢünməli olmadım.
Smartfonu yenidən xatırladıqda, dəhĢətlə görürəm ki,
artıq dörd saat keçib. Gün necə də tez bitdi! Kristiandan
xəbər yoxdur. Yenidən ona yazıram .
www.vivo-book.com
934
Kimdən: AnasteyĢa Stil
Mövzu: Salam
Tarix: 17 iyun 2011-ci il. 16.03
Kimə: Kristian Qrey
Mənimlə danıĢmaq istəmirsən?
Unutma, bu gün Xoseylə görüĢürəm. Hardasa
oturacağıq, sonra o bizdə gecələyər.
XahiĢ edirəm bizə qoĢulmaq barədə düĢün.
Ax
O, cavab vermir və mən özümü pis hiss eləyirəm. Ümid
edirəm ki, hər Ģey qaydasındadır. Mobil telefonuna zəng
eləyirəm və mən səsli mesaj bölümünə düĢürəm. Yalnız
―Qrey, məlumatı qoyun‖, buz kimi soyuq ahənglə.
– Salam… ee… bu mənəm, Аnа. Hər Ģey
qaydasındadı? Mənə zəng elə, – dilim dolaĢa-dolaĢa
mızıldanıram.
www.vivo-book.com
935
Mən
hələ
bu
vaxtacan
ona
səsli
məlumat
göndərməmiĢəm. PəriĢanlıqdan qızarıram. ―Səfeh, əlbəttə, o
biləcək ki, bu sənsən!‖ – təhtəlĢüurum donquldanır.
Hələliksə onun katibəsinə zəng etmək ağlımdan keçir, amma
bu addımı atmaqdan çəkinib həvəssiz iĢimi davam eləyirəm.
Qəfildən telefon zəng çalır. Ürəyim yerindən atılır.
Kristian! Yox, bu Keytdir, ən yaxĢı rəfiqəm, nəhayət ki!
– Аnа! – dəstəyə qıĢqırır.
– Keyt! Qayıtmısan? Elə darıxmıĢam ki.
– Elə mən də. Sənə danıĢmalı o qədər Ģey var ki. Biz
Sitakadayıq, mən və ərim, – hırıldayıb gülür, heç Keytdən
çıxmayan Ģey.
– Əla. Mən də sənə çox Ģey danıĢacam.
– Evdə görüĢək?
– Mən Xoseylə görüĢürəm, bir yerdə oturacağıq. Bizə
qoĢul.
– Xose Ģəhərdədi? Əlbəttə, gələrəm. Harda olsaz, SMS
yaz.
– Аhа, – iĢıq saçıram.
www.vivo-book.com
936
– Hər Ģey qaydasındadı, Аnа?
– Hə, hər Ģey yaxĢıdı.
– Kristisanla bir yerdəsiz?
– Hə.
– YaxĢı. Çao-kakao!
Ah, o da bu sözdən yapıĢıb. Eliotun təsiri hədd-hüdud
bilmir.
– Hə, çao-kakao, balaca.
Mən gülməkdən xortuldayıram və Keyt söhbəti bitirir.
Lap yaxĢı, Keyt qayıtdı. Ona baĢ verən hər Ģeyi necə
danıĢım? Gərək hər Ģeyi əvvəlcə yazam, heç nəyi
unutmamaqdan ötrü.
Bir saat sonra iĢ telefonu zəng çalır. Kristian? Yox, bu
Klerdir.
– Аnа, sən bircə qəbuluna gəlmək istəyən oğlanı
görəydin. Bu cür yaraĢıqlı oğlanları hardan tapırsan?
Yəqin ki, Xosedir. Saata baxıram – beĢ-əlli beĢ.
Ürəyim sevinclə döyünür. Vaxt əbədiyyət kimi keçmiĢdi,
hiss etməmiĢdim.
www.vivo-book.com
937
– Аnа, vau! Əla görünürsən. Elə böyümüsən ki, – ağzı
qulağının dibinə gedib çıxıb.
Çünki yaraĢıqlı libasdayam… Həəə.
O məni möhkəm qucaqlayır.
– Hə, yaman böyümüsən, – heyrətlə mızıldanır.
– Bu ayaqqabılara görədi, Хоse. Elə özün də pis
görünmürsən.
Əynində cins Ģalvar, qara mayka və flanel rəngli, ağ-
qara damalı köynək var.
– ƏĢyalarımı götürüm, gedək.
– Əla. Səni burda gözləyirəm.
Adamla dolu barda iki açıq ―Rolinq Rok‖ pivəsi
götürüb Xosenin oturduğu masaya sarı gedirəm.
– Kristianın evini tez tapdın?
– Hə. Ġçəri girmədim. Sadəcə, fotoları xidməti liftin
yanına gətirdim. Orda Teylor adlı oğlan fotoları məndən
təhvil aldı. Yaman dəbli yerə oxĢayır.
– Əlbəttə. Hələ içərini görsən...
– Həsrət çəkirdim. ―Salyut‖, Аnа. Sietl sənə düĢüb.
www.vivo-book.com
938
Utanıram. ġüĢələri toqquĢdururuq. Mənə düĢən
Kristiandır.
– ―Salyut‖. Mənə sərgindən danıĢ, necə keçdi.
O, iĢıq saçır və danıĢmağa baĢlayır. Bütün fotoları satıb
demək olar ki, üçündən baĢqa, bu isə o deməkdir ki, artıq
təhsil kreditlərini ödəmək gücündədir, hələ az-maz pulu da
qalacaq.
– Bundan baĢqa, mənə Portlendin turizm üzrə Komitəsi
bir neçə peyzaj sifariĢ verib. Necədi, hə? – qürurla xəbər
verir.
– Hə, Xose, iĢlərin yaxĢıdı. Bu, təhsilinə mane olmur?
– Yoox. Siz çıxıb getdiniz, üstəlik, ünsiyyətdə olduğum
daha üç tanıĢım, odur ki, xeyli boĢ vaxtım yarandı.
– Çənə döyməyə rəfiqə tapmadın? Sonuncu dəfə səni
gördükdə yarım düjün gözəlçə hər bir sözünü havada
tuturdu, – qaĢlarımı qaldıraraq ona baxıram.
– Yoox, Аnа. Onlardan biri də məni maraqlandırmır, –
onun ötkəmliyini görürəm.
– Hə, əlbəttə, Xose Rodriges arvad sevməzdi, –
gülürəm.
Dostları ilə paylaş: |