Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
979 Ġçimdə hər Ģey yumağa dönür. Ġlahi! Gələcək ərim oyun oynamaq istəyir. Bir addım da geri çəkilib çevrilib qaçıram, amma nahaq yerə. Kristian o dəm məni yaxalayır və mən fərəh, təəccüb və dəhĢətdən bağırıram. О məni çiyninə atır və otaqda gəziĢir. – Kristian! – çimdikləyir və xatırlayıram ki, Xose yuxarı otaqda yatır, doğrudur, çətin ki, o bizi eĢitsin. Müvazinətimi saxlamaqdan ötrü kəmərindən tutub sonra da onun arxasını Ģapalaqlayıram. – Аy! – diksintiylə çığırıram. – DuĢ qəbul etmək vaxtıdı, – təntənəylə elan eləyir. – Burax məni! – Etiraz ifadə eləməyə çalıĢıram, amma çox pis alınır. Müqavimət mənasızdır, onun əli ombalarımdan möhkəm yapıĢıb, həm də nədənsə gülüĢümü saxlaya bilmirəm. – Bu tuflilər xoĢuna gəlir? – maraqlanır, öz hamam otağının qapısını açır. – Mən tuflidə ayaq üstə durmağı seçərdim, – saxta etiraz ifadə edirəm, yenə də uğursuz, gülüĢüm hər Ģeyi korlayır, onu səsimdən yığıĢdıra bilmirəm. –
Ġstəyiniz mənimçün qanundu, miss Stil. www.vivo-book.com
980 O, tufliləri ayağımdan çıxarıb tappıltıyla kafelli döĢəməyə qoyur. Sonra cibindən hər nə varsa, çıxarır: enerjisi bitmiĢ telefon, açarlar, pulqabı, brelok. Mən yalnız güman edə bilərəm ki, güzgüdə bu halda necə görünürəm. Sonra özünün iri duĢunun altına girir. – Kristian! – qıĢqırıram, niyyətini anlayaraq. О, suyu maksimuma qədər açır. Ġlahi! Lap Arktikadır! Mən qıĢqırıb sonra susuram, yenə də xatırlayıram ki, hardasa yuxarıda Xose yatır. Geyimli olsam da, soyuq idi. Buz kimi su paltarıma, tumanıma, lifçiyimə hopur. Tamam islanmıĢam, amma gülüĢümü heç cür boğa bilmirəm. – Bəsdi! – çığırıram. – Burax! Yenidən onu vururam, bu dəfə ağrıdıcı və Kristian məni buraxır. Mən yaĢ bədənimlə aĢağı sürüĢürəm. Ağ köynək onun sinəsinə yapıĢır, Ģalvarı da islanıb. Mən də baĢdan-ayağa su içindəyəm, özümü itirmiĢəm, xoĢbəxtəm… o isə mənə baxaraq gülümsəyir və inanılmaz dərəcədə seksualdır.
www.vivo-book.com
981 О sakitləĢir, gözləri parlayır, sifətimi ovucları arasına alır və dodaqlarıma toxunur. Məni incəliklə öpür, nəvaziĢlə və mən hər Ģeyi unuduram. Hətta paltarımın duĢ altında islanması da vecimə deyil. Dünyada yalnız biz qalmıĢdıq, bir də su Ģırnağı. O qayıtmıĢdı, sağ-salamat, xətasız-bəlasız və o mənim idi. Əlləri öz-özünə onun bədəninə yapıĢmıĢ köynəyinə can atır və köynəyin altından islanmıĢ tükləri görünür. Mən köynəyin ətəyini Ģalvardan çıxarıram, о inləyir, dodaqlarını ağzımdan ayırmır. Mən köynəyin düymələrini açmağa baĢlayıram, o isə donumun zəncirini axtarır və asta-asta onu aĢağı çəkir. Onun dodaqları daha da inadlaĢır və məni hərarətlə öpür, dili ağzıma girir və bədənim istəkdən partlayır. Mən var-qüvvəmlə köynəyi dartıram, düymələr qoparaq ətrafa səpələnir, kafelə toxunaraq harasa yoxa çıxırlar. Mən yaĢ parçanı çiynindən və əllərindən çıxarıb onu divara söykəyərək məni soyundurmasının qarĢısını aldım.
– Taxma düymələr, – mızıldanır və biləklərini mənə uzadır.
www.vivo-book.com
982 Tələsik əvvəlcə bir qızılı taxma düyməni, sonra o birini çıxarıram, dəyərinə əhəmiyyət vermədən kafel döĢəməyə atıram. Ardınca da köynəyi. Onun gözləri su Ģırnağının altında məni tapır, istək alovu yanır gözlərində, su kimi isti. Əlimi onun kəmərinə atıram, amma o, baĢını yelləyərək çiyinlərimdən tutub məni arxadan özünə tərəf çevirir. Donumun zəncirini sonadək aĢağı çəkib boynumdakı saçları yığır və dilini boynumda gəzdirir, saçımın dibinədək və geriyə, dərimi öpüb sovuraraq. Ġnləyirəm, o isə asta-asta donumu çiyinlərimdən, əllərimdən, sinəmdən aĢağı endirir və boynumu, qulağımın arxasını öpür. Büsthalterin sancağını açır, onu aĢağı salır və döĢlərimə sərbəstlik verir. Onun ovucları döĢlərimi sığallayır, hər birinin üstünü örtür, özü isə qulağıma pıçıldayır: – Necə də gözəldir! Dirsəklərim donun qolları ilə bağlanıb, amma biləklərim sərbəstdir. BaĢımı əyib boynumu rahatladıram və döĢlərimi onun sehrli əllərinin ixtiyarına verirəm. Əllərimi www.vivo-book.com
983 arxaya atıb sevinc hissiylə onun kəskin Ģəkildə tənəffüsünü necə buraxdığını eĢidirəm; barmaqlarım onun ehtiraslanmıĢ cismini dolaĢır. О mənim nəvaziĢli əllərimin ixtiyarına keçmək üçün ombalarını irəli verir. Lənət olsun, niyə imkan vermədi ki, Ģalvarını çıxarım? O, yavaĢca döĢlərimi dartıĢdırır və onlar bərkiyir, mahir barmaqların arasında ĢiĢir; mən hər Ģeyi unudub özümü həzzə təslim edirəm, bu həzz iti ox kimi qarnımı dəlir. Kürəyimi ona söykəyirəm, sinəmdən inilti qopur. – Hə, – pıçıldayır, sonra yenə məni üzü özünə sarı çevrilir və dodaqlarını dodaqlarıma qondurur. Lifçiyi dartıb çıxarır, donu və tumanı; onlar nəm topa halında döĢəməyə düĢür, onun köynəyini yanına. DuĢ gelini götürürəm. Kristian susur, mənim niyyətimi anlayır. Düz gözlərinə baxaraq, ovcuma bir qədər təravətli gel tökürəm, əlimi onun sinəsinə yaxınlaĢdırır, deyilməmiĢ suala cavabı gözləyirəm. Gözləri daha geniĢ açılır, sonra o, güclə duyulacaq tərzdə baĢıyla ―hə‖ deyir. Mən nəvaziĢlə geli onun dərisinə sürtürəm. O, kəskin Ģəkildə havanı içinə çəkib-buraxır, amma tərpənməz qalır. Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|