www.vivo-book.com
961
qatlarına, biləyindəki üç kiçik siferblatlı ―Omeqa‖ saatına
baxıram. Onun gözəl profilinə tamaĢa edirəm, o isə danıĢır:
– Xanım Ros heç vaxt Maunt-Sent-Helens dağını
görməyib və geri dönərkən biz dağın ətrafında dövrə vurmaq
qərarına gəldik. Bilirdim ki, orada bu yaxınlarda uçuĢ
qadağası ləğv edilib. Ona görə də imkanı əldən vermədik.
AĢağıdan uçurduq, təxminən yerdən iki yüz fut
hündürlükdə, bu vaxt cihaz panelinin iĢığı göz vurdu.
Quyruq hissəsində yanğın baĢladı və mənim bütün
elektronik
cihazlarını
söndürmək
və
helikopteri
endirməkdən baĢqa çarəm qalmadı. Silver-Leyk gölünün
yanında helikopteri endirdim, Rosu düĢürtdüm və alovu
söndürdüm.
– Yanğın? Hər iki mühərrik? – Karrik dəhĢətə gəlir.
– Ihı.
– Lənət Ģeytana! Mənsə fikirləĢirdim ki…
– Bilirəm, – Kristian onun sözünü kəsir. – Sadəcə,
bəxtimiz onda gətirdi ki, aĢağıdan uçurduq, – mızıldanır.
Diksinirəm. O, əlimi buraxıb çiyinlərimi qucaqlayır.
– Donmusan? – soruĢur. BaĢımı yelləyirəm.
www.vivo-book.com
962
– Bəs yanğını necə söndürdün? – Keyt soruĢur: onda
Karl BernĢteylə, tanınmıĢ reportyorla rəqabət hissi oyanıb.
Ġlahi, hərdən o qədər zəhlətökən olur ki!
– Yanğınsöndsürücü ilə. Qanuna görə, o, helikopterin
göyərtəsində olmalıdır, – Kristian da eyni səs ahəngiylə
cavab verir.
YaddaĢımda onun köhnə sözləri canlanır. ―Mən hər
gün bu ilahi möcüzəyə minnətdarlıq edirəm ki, məndən
müsahibə almağa Ketrin Kavana yox, sən gəldin‖.
– Bəs niyə radio vasitəsiylə xilasedicilərlə əlaqə
qurmadın? – Qreys soruĢur.
Kristian baĢını yelləyir.
– Elektronikanın söndürülməsi ilə radio əlaqəmiz itdi.
Yanğına görə onu yandırmağa risk etmədim. ―Blekberi‖də
GPS iĢləyirdi və mən yaxınlıqdakı yola çıxa bildim. Ora
dörd saat yol getdik. Rosun ayağında da dikdaban vardı. –
Kristian narazı halda dodaqlarını sıxır, – mobil rabitə
itmiĢdi. Giffordda örtük yoxdur. Əvvəlcə Rosun, sonra da
yolda mənim telefonumun batareyası söndü.
www.vivo-book.com
963
ĠĢə bir bax! Narazılıqdan yerimdə qurcalanıram və
Kristian məni dizləri üstə oturdur.
– Sietlə necə qayıtdınız? – Qreys gözlərini döyərək
soruĢur. Mən allanıram.
– Biz yola çıxıb imkanları götür-qoy etdik. Ġkimizin altı
yüz dollar pulu vardı və bu vaxt yanımızdan ötən yük
maĢınını saxlatdırıb onu bizi evə aparmasına razı sala bildik.
O, puldan imtina elədi və yeməyini də bizimlə bölüĢdü. –
Bunu xatırlayarkən Kristian həyəcanla baĢını yellədi, – uzun
bir yol getdik. Onun ümumiyyətlə mobil telefonu yox idi,
qəribə olsa da, bu faktdı. Ümumən heç bilmirdim ki… – О
susaraq doğma adamlarına baxır.
– Narahatıq? – Qreys hiddətlənir. – Ax, Kristian! Az
qala burda dəli olacaqdıq!
– Sənin haqında xəbərlərdə danıĢdılar, qardaĢ.
Kristian gözlərini süzdürür.
– Ihı. Mən bura çatanda bunu baĢa düĢdüm, giriĢdə bir
yığın fotoqraf vardı. BağıĢla, ana, sürücüdən xahiĢ
eləməliydim ki, sənə zəng eləsin. O, qayıtmağa tələsirdi, –
Kristian Xoseyə baxır.
www.vivo-book.com
964
Xose burda gecələyəcəyinə görə… bunu düĢünərkən
üzümü turĢuduram. Ġlahi…
Qreys baĢını yelləyir.
– Oğlum, Ģadam ki, sağ-salamat qayıtmısan.
Mən tədricən sakitləĢib baĢımı onun sinəsinə qoyuram.
Ondan küçə iyi gəlir, bir azca duĢ gelinin, bir sözlə, Kristian
qoxusu, dünyada ən çox arzulanan qoxu. Üzümdən yenə
yaĢlar axır – sevinc yaĢları.
– Yəni hər iki mühərrik? – Karrik yenə soruĢur və
inamsızcasına üzünü qırıĢdırır.
– Nə bilim, – Kristian çiyinlərini çəkir və ovcunu
kürəyimdə gəzdirir.
– Ey, – pıçıldayır. Sonra barmaqlarıyla çənəmdən tutur
və baĢımı geri çəkir, – bəsdi ağladın.
Mən burnumu əlimlə çox ədəbsiz Ģəkildə silirəm.
– Sən də bəsdi yoxa çıxdın.
Burnumu çəkirəm, onu dodaqları təbəssümlə dartınır.
– Elektrik hissəsində qüsurlar, təəccüblüdü, düzdü? –
Karrik yenidən yanğın mövzusuna qayıdır.
www.vivo-book.com
965
– Hə, mənim də ağlıma gəldi bu, ata. Amma indi
yatmaq istəyirəm. Sabah hər Ģeyi fikirləĢərəm.
– Deməli, KĠV-lər bilirlər ki, Kristian Qrey sağ-salamat
tapılıb? – Keyt deyir.
– Hə. Andrea və ―piar‖çılarım bu iĢin öhdəsindən gələr.
Ros ona zəng edib evə çatan kimi.
– Hə, Andrea mənə zəng eləmiĢdi, dedi ki, sağ-
salamatsan. – Karrik gülümsəyir.
– Hə, o qadının maaĢını artırmaq lazımdı. Bu gün artıq
gecdi, – Kristian deyir.
– Ledi və centlmenlər, məncə, bu eyham o deməkdir ki,
əziz qardaĢımın yuxusu gəlir, – Eliot riĢxəndlə deyir.
Kristian üzünü qırıĢdırır.
– Kari, oğlum təhlükəsizlikdədi. Ġndi məni evə apara
bilərsən.
Kari? Qreys nəvaziĢlə ərinə baxır.
–
Hə. Məncə, bizim də yuxuya ehtiyacımız var, –
Karrik təbəssümlə cavab verir.
– Dayanın, – Kristian onlara təklif edir.
Dostları ilə paylaş: |