Erməni xəyanəti

20 
 
hüquqlarının  pozulmasında  biabırçı  akt  kimi  izah  olundu.  Bununla  yanaĢı, 
uĢaqların  erməni  idealı  haqqında  “biliklər”ə  yiyələnməsinin  artıq  texniki  bir  iĢ 
olduğu qriqoryan  kilsəsinin  və  öz  dərsliyi olan erməni  məktəbinin imkanlarından 
yararlanmaqla  bağlı  icmalara  müraciət  edildi.  Beləliklə,  ermənilik  çox  tez  bir 
zamanda  Osmanlı  Türkiyəsinin  qeyri-müsəlman  əhalisi  ilə,  Rusiya  da  daxil 
olmaqla,  Qərb  sivilizasiyası  arasında  siyasi  vasitəçi  rolunu  oynamağa  baĢladı. 
Gürcü  tədqiqatçılarının  fikrincə,  ermənilik  yuxarıda  göstərilən  üsulla  Gürcüstan 
ərazisində də etnik gürcülərin bir hissəsini assimilyasiya edib. 
Kütləvi  Ģüur  stereotiplərinin  klassik  idarəçiliyi  üzrə  sınaqdan  çıxmıĢ  alət 
olan  ənənəçilik  XIX  yüzillikdə  çat  verməyə  baĢladı.  Yeni  dövr  köhnə  dünyanın 
bərpasının  təkamülü  üçün  konstruktiv  ideyalar  təklif  etmədiyindən,  iĢarələnmiĢ 
çatlardan  kövrək  siyasi  attisizm  orbitinə  mağara  adamının  ruhunun  qovuduğu 
təhlükəli geosiyasi sirlər çıxarıldı. 
Aydındır  ki,  məhz  onların  yeni  metodologiyadan  məhrum  olmuĢ  tarix  - 
müntəxəbat elmi onlarla bağlı faciəli nəticələrdən yan keçməyə çalıĢmıĢ, ən yaxĢı 
halda  isə  köhnə  sxem  üzrə  araĢdırmıĢdır.  Yeni  dünya  düzümünün  yaradılmasında 
Ģəxsi  ssenarini  gerçəkləĢdirmək  uğrunda  mübarizə  aparan  hakimiyyətin  müxtəlif 
beynəlxalq  mərkəzləri  arasındakı  sonsuz  qarĢıdurmalar  son  nəticədə  və  hər  hansı 
məntiqə zidd olaraq onların birgə davranıĢ xəttinə səbəb oldu. 
Təsadüf  deyil  ki,  bəzən  bu  xətt  hansısa  separat  razılaĢma  əməli  kimi  də 
qavranılır:  Ġnsanların  etnik  mənsubiyyətinə  və  dini  sistemlərə  münasibətinə 
baxmayaraq, onların kütləvi Ģəkildə öldürülməsinin əsl səbəblərini yaxĢı-yaxĢı ört-
basdır edən proqram tərəflərin hər birinin maraqlarını müəyyənləĢdirirdi. Proqram 
çox  vaxt  hadisələrin  real  gediĢi  ilə  bağlı  olmayan  və  hətta  buna  zidd  yeni 
illüziyaların süni və planlı Ģəkildə yaradılması yolu ilə gerçəkləĢirdi. 
Bundan  baĢqa,  XIX  əsrin  əvvəllərində  bu  zəmində  tarixi  reallığın  yeni  - 
virtual  reallığa  çevrilməsi  üzrə  qeyri-müəyyən  transformasiyalar  baĢ  verdi.  Bu 
mövzu  üzərində  ayrıca  dayanmadan  əlavə  edim  ki,  cücərtisi  tədqiq  olunan  dövrə 
düĢən  məhz  bu  kvintessensiya  ən  yeni  tarixdə  ideoloji  (virtual)  vektorun  inkiĢaf 
xarakterini  xeyli  müəyyənləĢdirmiĢdir.  Xoloskost  və  QULAQ  eyni  biçimli 
anlayıĢlar olub, virtual gerçəkliyin qurbanları kimi baĢa düĢülür. Lakin matrisanın 
miqdar amillərinin özgə gerçəkliyə keçidinin özünəməxsus totem iĢarəsi kimi yeni 
keyfiyyətdə  qayıdıĢı  əvvəlcə  praktiki  əhəmiyyət  kəsb  edirdi:  bəĢəriyyətə  qarĢı 
saysız-hesabsız  cinayətlərin  -  geosiyasi  sirlərin  qurbanlarını  bürün  fəal  siyasi 
oyunçular tərəfindən gizlətmək. 
Hamının  və  hər  Ģeyin  total  məhv  edilməsi  “dəyərlər  Ģkalası”  üzrə  insan 
ağlının  qəbul  edəcəyi  heç  bir  sxemə  sığıĢmadığından  yeni  mifologemin  -  dünya 
ictimai Ģüurunu manipulyasiya edə bilən alətin yaradılması lazım gəldi. Bu zaman 
idarəetmə  sxemləri  ənənəvi  düĢüncə  stereotiplərinə  əsaslanırdı:  baĢlıca  olaraq 
sivilizasiyalararası  müharibələr  və  dinlərarası  təhdidlərlə  bağlı  əvvəlki  emosional 
ehtiyatlar iĢlənildi. Matrisanın XIX əsrin axırlarına qayıtması onu deməyə məcbur 

---

21 
 
edir  ki,  məhz  bu  dövr  sonradan  virtual  monstrlar  -  faĢizm,  kommunizmi  və 
ermənilik doğuraraq insana qarĢı maksimum nifrət yaradıb. 
Əyalət elitasına, kütləvi psixoza arxalanan matrisanın kazuistikası da məhz 
bundan  ibarətdir.  Bir  də  ki,  mən  erməniliyin  ən  görkəmli  ideoloqlarının  çıxıĢ  və 
məqalələrinə,  erməni  mənbələrinə  daha  çox  etibar  edirəm,  məsələn,  Njde 
psevdonimi  (ləqəbi)  ilə  daha  yaxĢı  tanınan  Q.Ter-Arturyana.  Erməni  ziyalılarına 
ünvanladığı  məktubunda  o,  aĢağıdakıları  qeyd  edir:  “Dilənmək  və  göz  yaĢları  - 
bütöv bir xalqın psixologiyasıdır, bizim yeganə siyasi silahımızdır. Ümumiyyətlə, 
dilənmək  murdar  Ģeydir.  Dilənçiyə  ürəkləri  yandığı  üçün  yox,  iyrəndiklərindən 
kömək edirlər”. 
Daha  sonra:  “Ġnsanların,  hətta  ən  ləyaqətsiz  adamların  da  yazığı  gəlməsi 
üçün zəhlətökən dilənçi eqoizmi mütləq təbii sayılır. Əgər o, üstəlik əlildirsə, daha 
zəhlətökən və tələbkar dilənçi olur. Bax, dilənçi eqoizmi və əlil tələbkarlığı xalqın 
psixologiyasına çevrilib”. 
“Mayk  Arlen”  təxəllüsü  ilə  daha  yaxĢı  tanınan  erməni  yazıçısı  Tiqran 
Kuyuncanın Amerika jurnalında nifrətlə: “Ermənistan! Ah, rəzil qapıçı! deməsi heç 
də təsadüf deyil. 
Yeri gəlmiĢkən, hiddətlənmiĢ Njdenin məktubunda ona müvafiq istinad var. 
Bilirsinizmi,  ermənilik  üçün  bu  cür  proklamasiya  səciyyəli,  mərhələli 
məqalə  və  çıxıĢlara  görə  Njde  xarizmatik  Ģəxsiyyətə  çevrilir.  Yeri  gəlmiĢkən, 
dünyanın  gələcək  qüvvə  mərkəzləri  modeli  kimi  göstərilən  etnokorporasiyanın 
yeni inkiĢaf dövrünün ideologemlərini məhz o, iĢləyib hazırlamıĢdır. 
BaĢqa  sözlə,  əgər  müxtəlif  ölkələrin  parlament  üzvləri  hələ  bu  yaxınlara 
qədər  “əyri  ayaq  AykanuĢun  düz  ayaqları”  sxemini  ancaq  AykanuĢun  gözü  yaĢlı 
martisasına  Ģəfqətlə  yanaĢdıqlarına  və  iyrəndiklərinə  görə  təsdiq  edirdilərsə, 
Amerika  parlamentarilərinin  bu  mövzuya  müraciətinin  səbəbi  tam  baĢqadır.  Bu, 
beynəlxalq erməniliyin yeni siyasi rolu ilə bağlıdır. 
Ayrıca  götürülmüĢ  bir  millətin  -  Tanrı  tərəfindən  seçilmiĢliyi  ideyası 
fövqəlinsanın  mövcudluğu  barədə  laboratoriya  versiyaları  kimi  həmiĢə  ciddi 
münaqiĢələrə  səbəb  olub.  Söhbət  etnokorporasiyanın  qloballaĢmasından  gedirsə, 
bu hal xüsusilə nəzərə çarpır. Mahiyyətcə, ermənilik məhvə məhkumdur və özünü 
alman  nasizmi  lə  sovet  hakimiyyətinin  aqibətindən  qoruya  bilməz.  Üçüncü 
etnokorporasiyanı  da,  yəqin  ki,  nə  vaxtsa  eyni  tale  gözləyir.  Bu  gün  hamı  böyük 
müharibənin  olacağını  söyləyir,  onu  gah  Dəccalın  gəliĢi,  gah  da  gözlənilən 
demoqrafik partlayıĢla bağlayırlar və s. 
Erməniliyin inkiĢafının yeni dövrünü və formatını təsvir edən Njde özü isə 
bu  haqda  belə  deyir:  “Sülh  Ģəraitini  hətta  “normal”  adlandırmaq  olmaz. 
Planetimizdə  sülh  yoxdur  və  bəĢər  tarixində  də  ola  bilməz.  Müharibə  xalqların 
tarixində  qaçılmaz  məqamdır,  o,  təkcə  Ģüurlu  hesablamalara  əsasən  aparılmır. 
Müharibə  -  insan  təkamülündə  ən  coĢqun  təzahürlərdəndir.  Müharibə  instinktdir. 
Ġnsanların,  belə  deyək,  özlərindən  asılı  olmadan,  idrakın,  oxlaq  qanunlarının 

---