Horadiz s
əni unutmadım...
181
Əziz kişi nar yetişən vaxtı, öz xurcununa xeyli nar yığardı və gəlib
yol keç
ənlərə nar paylayardı. Olduqca xoş xasiyyətli və əliaçıq kişi
idi, hündür boy, canlı-cəsarətli, qolu qüvvəli, zorba bir kişiydi.
Əziz kişi özü danışardı ki, bir gün eşşək arabası ilə 2 çuval
(toxunma çuvalın hər biri 100 kq-a bərabərdi) buğda aparırdım
Qorqan k
əndindəki su dəyirmanına üyütməyə. Dəyirmana çatmağa
200 metr qalmış gördüm ki, digər tərəfdən öküz arabası ilə dolu taxıl
g
ətirirlər. Başa düşdüm ki, məndən qabağa düşsələr, bir gün artıq
d
əyirmanda məcburi qalacağam. Ona görə mən çuvalın birini dərhal
arabadan qucağıma götürüb, kəsə yolla qaça-qaça aparıb
d
əyirmandakı tərəzinin üstünə qoyub növbə tutdum. Güclü olsada,
amma sif
ətdən çox sakit və mülayim adama oxşayırdı.
Əziz kişinin oğlu Xanlar kişi çox mehriban və gözəl bir şəxs
kimi dini m
əclislər də “Qurani – Kərim”-dən surələr oxuyardı və yas
m
ərasimlərdə isə vəfat edənləri dini qaydada təmənnasız dəfn
etdir
ərdi.
Əziz kişinin nəvələri İlyas və Eyvaz ondan geri qalmazdı. Eyvaz
biziml
ə bir sinifdə oxuyardı. Onunla əl verib görüşməyə heç kəs
cür
ət etməzdi, çünki əli elə sıxırdı ki, barmaqlarımız xeyli müddət
açılmazdı.
Horadiz k
əndimizin ən qocaman adamı olan Əziz kişi 1958-ci
ild
ə dünyasını dəyişdi. Ancaq onun yadigarı ağ daşlar yenə dururdu.
K
ənd adamlarının dilində, həm qəlbində, həm də xatirələrində, onu
tanıyanlar arasında, hələ neçə illər “Əziz kişinin bərəsi” ünvanı
yaşayacaq. Allah rəhmət eləsin!...
ƏRİKLİ BAĞ
Ərikli bağ – Horadiz kəndinin pambıq və üzüm sahələri ərazisin-
d
ə qeydə alınan obyektlərdəndir. Bu bağ Bakı – Naxçıvan dəmir
yolundan 500 metr şimalda, Qozlu çayın sağ sahilində, Su dəyirma-
nın yanında XX əsrin ortalarında salınmış ərik ağaclarından ibarətdir.
Bu bağda Ordubaddan gətirilən ərik ağacları, yerli qaysı ərik ağacları
v
ə cır ərik ağaclarından əkilmə bağdır. Sahəsi 4 hektar bərabər idi.
Ərşad Namazalı
182
Ərik bağı üzüm sahələrinə yaxın olduğu üçün, tarlada işləyənlər
günorta naharını ərik ağacların kölgəsində yeməklərini yeyir və
dinc
əlirdilər.
Bundan başqa bayram günləri kənd cavanları bir yerə yığışaraq
öz bayramlarını burada keçirməyə üstünlük verirdilər. Ərik ağacla-
rının kölgəsində kabab bişirib dostlar arasında təmiz havada yemək
v
ə dincəlmək ləzzət verərdi.
FƏRƏCANLI DƏRƏSİ
F
ərəcanlı dərəsi – kənd Mədəniyyət evinin yanından qərbə tərəf
ged
ən yolla, Dəli çayı keçib, Kolxoz tövləsinin yanı ilə, Abbas
kişinin evindən yuxarıdakı geniş bir ərazidə iki təpəliyin arasında
yerl
əşir. Qabaqlar burada kolxozun taxılı vəl ilə döyən xırmanı var
idi. Sonralar kombaynlar çıxandan sonra burda taxıl anbarları, traktor
v
ə kombaynların qarajı fəaliyyət göstərirdi..Fərəcanlı dərəsi bu
yerd
ə yaşamış Fərəc kişinin adı ilə bağlıdır. Fərəc kişi kəndimizdə
Sovet s
ədri işləmiş və eyni zamanda Azərbaycan SSR-in Ali Sovetin
deputatı - Fərəcov Cəlil Allahverdi oğlunun babasıdır. Fərəcanlı
d
ərəsinin ətrafında yaşayış evləri var idi.
GÖLBAĞ DƏRƏSİ
Gölbağ dərəsi – İlxı dərəsi ilə Ağıl dərəsi arasında Gölbağın
ətrafında qeydə alınan oroqrafik obyektdir. “göl” oronimi hidroni-
mik apelyativind
ən, “bağ” isə oroqrafik obyekdir. “dərə” mənfi
relyef forması bildirən, ifadə şəkilçidən ibarətdir. Toponim “dərədə
olan göl
bağ” anlamındadır.
Gölbağ dərəsi Cəbrayıl rayonunun Nüzgar kəndin sərhəddinə
q
ədər olan dəmyə əkin sahəsidir. Sahəsi 120 hektardır və çox münbit
torpağı var. Bu sahələr ancaq yağış suyu ilə məhsul verərdi.
GÖTÜRGƏ
Götürg
ə - Bakı-Zəngilan və Füzulı üç yolayrıçının cənub
t
ərəfində, sərhəddi – Qozlu çay, Araz arxı, Dərəağzı kababxanası və
şosse yolu arasında yerləşən əraziyə deyilir.
Götürg
ə sözü “götürgəl” sözündən əmələ gəlmədir və bunu
Horadiz s
əni unutmadım...
183
bizl
ərdən əvvəl yaşamış babalarımız hansı səbəbdən və hansı
şəraitdən belə adlandırmışlar bizlərə məlum deyil.
Bu
ərazidə 1980-ci illərə qədər iki qanadlı təyyarənin enməsi
üçün aerodrom kimi istifad
ə edilirdi. Bizim kolxozun həm də, ətraf
k
əndlərin pambıq sahələrinə ziyanvericilərə qarşı dərman səpərdi,
H
əmçinin pambığı maşınla yığına başlamazdan əvvəl pambıq yar-
paqlarını budağından tökmək üçün xüsusi tozlu dərman səpilərdi.
T
əyyarə meydançasından şosse yoluna kimi üzüm əkilərdi.
Burada Qozlu çayla Araz arxı kəsişən yerin şərqində - ot tayaları
v
ə kənd zəhmətkeşlərin günorta istisində dincəlməsi üçün talvar, fin
evi d
ə var idi.
GƏRVİŞLİ BAĞ
G
ərvişli bağ – Horadiz kənd kolxoz bağında, Qozlu çay ətrafı
sal
ınmış bağlardan ibarətdir. Bu oroqrafik obyekt həmin yerdə çoxlu
əkilmiş Gərviş ağacları olduğuna görə belə adlanır.
G
ərviş sözü fars dilində “Gər” – ağac, “viş” – barsız, yabanı,
y
əni “barsız ağac” mənasında işlədilir.
G
ərviş ağacı – zeytun kimilər fəsiləsindəndir, meyvəsiz cinsinə
aiddir, qışda yarpaqları tökülür. Onun adına bəzi rayonlarda
“dişbudaq” da deyirlər. Bu ağaclar təbii bitməmişdir, o gətirmədir,
özüd
ə qələmdən bitir və söyüd ağacı kimidir.
G
ərviş ağacının spesifik iyi olduğundan, üzüm tənəkləri bu
ağacda yaxşı inkişaf edir və bol məhsul verir. Ona görə üzümə
ziyan ver
ən cücülər yaxın gələ bilmir. Bundan başqa gərviş
ağaclarının budaqları düz və hamar, həm də möhkəm olduğuna görə,
ondan k
ənd təsərrüfatı alətləri üçün dəstək düzəldirlər. Dəstəyi
düz
əltmək üçün onun düz körpə budağın qabığını soyurlar, sonra
qurutmaq üçün açıq odda yandırırlar. Bir müddət dəstək işləyəndən
sonra o q
ədər hamar olur ki, elə bil texniki cilalamısan.
Horadiz k
əndində bütün həyətyanı bağlarda bu gərviş ağaclara
üzüm t
ənəkləri qaldırardılar. Yarpaqları yam-yaşıl, eyni zamanda
s
ərinləşdirici ağacdır.
Dostları ilə paylaş: |