Əsil və sadələşdirilmiş məttılər "ÖNDƏr n ə Ş r iy y a t "

Əzim  (ə.) 
Əziz (ə.)
Əzrayıl
Faidə 
Fani (ə.) 
Fel (ə.)
Fəqih (ə.) 
Fəraq  (ə.)
Fəryad (f.)
Fırlamaq 
Fısıl-fısıl 
Fürsət (ə.)
Gah... Gah
Gah  (f.)
Gavur
Gecəlik
Gecim
Gedə
Gedərmək
Gedicək
Gedimlü
Gen
Genə
Genəz
Gerü
Geyəsi
Böyük,  ulu,  uca.
Şərəfli, ulu,  uca,  əziz, qüdrətli;  Vəzifə -  mənsəb 
sahibi.
Əzrayıl (m ələk adı).
F
fayda, qazanc, münasib, münasiblik.
Fani.  Ölümlü,  sonu olan, daimi  olmayan, keçici. 
Hərəkət,  iş, davramş;  Feli  dönmək -  nə etdiyini 
bilməmək,  tərs  iş görmək.
Din elmini,  şəriət elmlərini  bilən, oxumuş,  müəllim. 
Ayrılıq,  ayrılıq acısı; Fəraq gəlmək -  ayrılıq acısınm 
gəlməsi.
Ağlayıb  sızlama, ah-vay etmə, bağırma, hayqırma, 
inilti.
Atılmaq,  atılıb şiddətlə tullanmaq.
Pıçıltı ilə, yavaş  səslə,  yavaş-yavaş.
Fürsət, əlverişlilik, uyğunluq,
G
Bəzi-bəzi, bir...  bir,  zaman-zaman,  hərdən-hərdən. 
Bəzən.
Kafir.
Örpək,  ləçək.
Geyim-kecim.
Qısa,  küt.
Kənar etmək,  d ə f etmək.
Gedincə,  ortadan qalxmca.
Getməli  olan,  ölümlü, sonu olan.
Geniş.
Bir daha, yenə,  təkrar.
Asan.
Geri.
Geyəcək, paltar.
Geyim
Geyürmək
Geymək
Gələci
Gəlincük
Gəliş
Gəlişmək
Gənəşmək
Gərdək
Gərdəkxana
Gərdun
Gərəkmək
Gərinmək
Gərmək
Gətürmək
Gəvəzləmək
Gəz I 
Gəz II 
Gəzləmək
Gizlü 
Gor (f.)
Gödə
Gödək
Gödəlmək
G ö g l
Gög  II
Gögcə
Gögcə  tağ
Gögərçin
Gökcək
Gölgəlücə
Gömülmək
-  (Geyim) paltar,  libas, paltar,  ev paltarı.
-  1.  Geydirmək,  bəzətmək,  2.  zirehləmək,  zireh 
geydirmək;  Geyər olmaq -  geymək.
-   Geymək,  geyınmək, paltar geymək.
-   (m ec.)  ağlı-başı  (ağlı gələcisi -  ağlı gələcisi).
-  Gəlin  (əzizləmə) -  gəlinciyim!  Kiçik  gəlin,  sevgili 
gəlin.
-   Gəlm ə,  gəliş.
-  Qarşılıqlı  gedib-gəlmək.
-   Gənəşm ək.  M əsləhətləşmək,  soruşmaq,  müşahidə 
etmək.
-   G ərdək, zifaf evi,  toy evi.
-   T əzə  evlənənlər üçün ev.
-   Dövran;  qara gərdun -  ana bətni.
-   G ərək  olmaq;  vacib,  zəruri  görünmək;  lazım  olmaq.
-  Gərilmək,  tarım çəkilmək.
-  Gərmək.
-  1.  Gətirmək, 2.  qaldırmaq.
-  Kobud yemək.  Yanmış kömürdə bişirmək,  odda 
bişirmək.
-  Dəfə,  kərə.
-  G əz  (kiçik yarıq);  oxun yarığı;  yay gəzi.
-  Nişan  almaq,  oxu gəzinə  qoymaq, oxu  kortiyində 
yerləşdirmək.
-  Gizli.
-  Qəbir,  məzar,  gor.
-  Gövdə.
-  Gödok,  qısa.
-  Qısalmaq,  gödəlmək.
-  Göy,  səma.
-  Göy,  mavi.
-  Gömgöy.
-  Gömgöy dağ.
-  Göyərçin.
-  Qeyri-adi gözəl,  yeganə gözəl.
-  Kölgəli  olan,  kölgəsi  olan.
-  Yerə  batmaq, yerdə  qeyb olmaq, torpaqla örtülmək.

---

Gön
Göndər
Görk
Görkli
Göstək
Göygi // göygü
Göynəmək
Gözcigəz
Gözçi
Gözətmək
Gözükmək
Gumbur-
gumbur
Günbəd (f.)
Günlük
Günü
Gürbüz (f.)
Gürəş
Gürəşmək
Gürləmək 
Gürz (f.)
Güvənc
Güvənmək
Güyəgü
Güz
Güzin
- Gön;  inək, öküz və kəl dərisindən palıd qozası  ilə 
işlənən ağ dəri.
- Mızraq, qarğı, nizə.
-  Gözəllik.
-  Gözəl, yaraşıqlı.
- Çidar;  m üxtəlif bağ, bənd və zəncir;  heyvanlarm 
ayağma vurulan gödək bağ;  Göstəgi  üzmək -  ayağa 
vurulmuş ipi  qırmaq.
- Kürəkən.
-  Dərdlənmək,  dərd çəkmək,  üzülmək,  yanmaq.
-   1.  Kiçik göz,  2.  qəşeng göz.
- Kəşfıyyatçı,  casus,  xəfıyyə.
-   Gözləmək.
-   Görünmək.
-  Gumbultulu;  uğuldayan və gurlayan  səs;  Gumbur- 
gumbur davullar çalınmaq.
-  Gümbəz, konusvari formada tavanı  olan yuvarlaq 
bina,  qübbəli  hər hansı bir bina, qübbə.
-   Çətir;  kölgə  salmaq üçün yarıyan pərdə.
-  Günü  (qadın).  Qısqanma,  qısqanclıq.
-  Zirək,  çevik,  güclü.
-  Güləş.  Tutaşmaq,  güləş;  Güroş tutmaq -  güləşmək.
-  Güləşmək, bir-biri  ilə güc sınamaq,  pohləvanların 
güləşməsi.
- Guruldamaq.  Gurultu salmaq,  nərə çəkmək.
-  Gürz.  Qədim  silah növü;  Dəmirdən  çomaq; toppuz, 
şeşpər.
- Güvənc,  sevinc,  öyünmə;  dayaq,  söykəniləcək şey; 
fərəh;  Sevinc  duyumu,  daxili  açılma;  etimad, ümid, 
güvənilən şey;  sevincli,  dayanacaq,  güvənmək, 
öyünmək;  Arzu,  əməl, güvənmə,  lovğalanma, 
öyünmə,  qürur,  vüqar, əzomət.
- Güvənmək,  arxalanmaq.
-  Bax:  göygi.
- Payız;  Güz alması -  payız alması.
- Payızda.
Ğ
Ğafil (ə.)
Ğafillə 
Ğaflllücə 
Ğaib  (ə.) 
Gayət(ə.) 
Ğazi (ə.)
Ğəza (ə.) 
Ğeyrət (ə.) 
Ğeyri (ə.) 
Ğəni (ə.)
Ğərim  (ə.) 
Ğızıldamaq 
Ğırım  (ə.)
Hacət (ə.)
Hacı  (ə.) 
Haqq  (ə.) 
Haqlamaq 
Halal  I 
Halal II  (ə.)
Haman (f.)
Hampa (f.)
-   Bir  şeyin  ferqinə  varmayan,  diqqətsiz, xəbərsiz;  Qafil 
olmaq.
-  X ebəri  olmadan,  xəbərsizcə,  fərqinə varmadan.
-   Məlumatı  olmayan,  xebərsiz.
-   M elum   olmayan,  görünməyən,  meydanda olmayan.
-  Çox;  neticədə.
-  Qazi.  Din  uğrunda  savaşan;  düşmənə hem lə edən, 
Islam  düşmeni  ilə döyüşən  müsolman.
Din yolunda vuruşma.
Qeyrət.
Qeyri,  başqa.
Allahın  adlarından biri,  bir kimseye  və ya bir şeye 
möhtac  olmayan,  zəngin;  Ğoni  Tanrı.
Rəqib,  qarşılıq.
Qıjıldamaq,  vıyıldamaq.
Rəqib;  Ğırım  qoymaq  -  meydan oxutmaq  üçün 
döyüşçü  seçmok;  öırım a yetmek -  düşmenlə 
qarşılaşmaq.
H
1.  Gorok,  ehtiyac,  2.  yerino  yetirilməsi  müqoddos  bir 
qüvvətdən  istənilən  dilek.
M əkkəni  ziyarət etmiş  müselmanlara verilon  ad. 
Allah.
Öhdəsindən  gəlmək;  cəzasmı  vermek.
Heyat yoldaşı  -  ər ve  arvad.
İslam  dininin  ehkamlarına görə  yeyilməsine, 
zişledilmesinə  ve  ya özünə  mal  edilmesine  icazə 
verücii;  Kebinli,  nikahlı;  Qanuni.
i . Göz önündə  olmayan  ve ya uzaqda olan  bir şeyi  və 
ya  şəxsi  göstermok üçün  işlədilən əvəzlik -  o,  özü.  2. 
Dərhal.
Yoldaş,  sirdaş,  silahdaş.

---