Haramzadə
Hecasınlayın
Heybət (ə.)
Heybətlü
Həlal (ə.)
Həlallaşmaq
Həmail (ə.)
Həmən
Hə mi
Həmlə (ə.)
Həmta (f.)
Hənir
Həp
Hərami (ə.)
H ərif (ə.)
Hərzə (f.)
Həsəd (ə.)
Həsud (ə.)
Həvala (ə.)
Həzrət (ə.)
Hiç
Himmət
Hindu
Hisar (ə.)
Holə
Hotaz // xotaz
Hu (ə.)
- (Ər. həram və f. zadə) fırıldaqçı, keləkbaz, hiylebaz,
bic, yaramaz.
- Heca, höccələmək.
- Heybət, qorxu.
- Qorxunc, heybətli, əeaib görünüşlü.
- Halal; haramın ziddi.
- Haqsızlıqlarmı bir-birinə bağışlamaq.
- Boyunbağı, çiyindən asılan bağ; qılınc asqısı; Həmail
quşanmaq - qılıncın bağını çiyindən ataraq - çarpaz
taxmaq.
- Dərhal, həmin.
- Beləmi? Deyilmi? Belə deyilmi?
- Hücum, döyüşde düşmən üstünə tullanmaq.
- Sirdaş, yoldaş, yaxm dost, yaşıd, tay.
- Yavaş səs, qulağa dəyən anlaşılmaz səs.
- Tamam, bütün.
- 1. Haram yeyən, 2. quldur, soyğunçu, xırsız, yolkəsən.
- yoldaş; ə s n a f, işə yaramaz adam, utanmaz,
tekebbürlü, özünü bəyənm iş, kobud; ortaq, yaxm
yoldaş, düşmən, müxalif, rəqib (həqarət və nifrət
etmə menası ilə) adam.
- Boşboğazlıq, əbəs, nahaq.
- Paxıllıq; Həsəd etmək - qibte etmək.
- Qibtə edən, paxıl; Həsud kafır - xəbis kafır.
- Yönəlmə.
- Cənab.
- 1. Əsla, qətiyyən, kəskin olaraq, 2. məgər?
- Səy, cəhd, kömək, qeyrət.
- Hindli, qulluqçu, kölə, qara rəngli adam.
- Hasar, bir yeri qorumaq üçün çəkilən divar, barı, sədd.
- Bir cismin çevrəsi; ov yeri, qoruq.
- Qotaz.
- Aliaha (0 ) işarə edən kəlmə.
X
Xaç
- Xristianların, həzrəti İsanın asılmış şəklini təmsil
etdiyine inandıqları əlamət, büt.
Xalicə (xalıca)
- kiçik xalı, kiçik türk xalısı, m əbəd xalısı.
Xanlıq
- Xanlıq. Hakimiyyət, dövlət.
Xanum
- Xanım (xitab: ey xanım, ey mənim xanım).
Xarac (ə.)
- (Bax: xərac).
Xas (ə.)
- Adlı-sanlı, seçilmiş, seçilmiş və adı bəlli adam; Xas
bəglər - adlı-sanlı bəylər.
Xatir (ə.)
- Könül, qəlb; Xatiri xoş olmaq - sevinmək.
Xatun
- Qadın, həyat yoldaşı, arvad, xanım, Xanın və ya
hökmdarın qadını.
X əbərləşm ək
- Xəbərləşmək. 1. Sözləşmək, 2. xəbər almaq, 3. xəbər
alıb vermek, 4. xitab etmək, danışmaq, söyləmək.
Xəlayiq (ə.)
- Xəlq olunmuşlar, xidmətçi qadın; cariyə, kölə qadın.
Xələtləm ək
- Hədiyyə vermək, xələt vermək; Xələt geydirmək,
hökmdarın könlünü xoş etmək.
Xəlvətcə
- Diz-dizə, baş-başa, yalnızca.
Xərac (ə.)
- J. Müsəlman olmayanlardan alınan vergi, 2. güc ilo
alınan pul.
Xəsm
- Qarşı tərəf, düşmən.
Xıra
- Kiçik, zəif.
Xırancə
- Bax: xıra.
Xırlamaq
- Uzə qabannaq, xorlamaq, donquldamaq, mırıldanmaq.
Xırsız
- Fırıldaqçı, quldur.
Xırslı
- Tamahkar, xesis; donuzu olan.
Xizm ətkar (ə. f.) - Xidmetçi.
Xoca (f. Xacə)
- Ağsaqqal, yolgöstəren, əfəndi.
Xorlamaq
- Xor baxmaq, təhqir etmək.
Xoyrad
- Qaba, tərbiyəsiz, bedxasiyyət.
Xub (f.)
- Yaxşı.
Xud (f.)
- Özü.
Xuda (f.)
- Tanrı.
Xurd (f.)
- Xırda, kıçık.
Xümrə (f.)
- Kiçik küp.
Xürrəm
- Şad. Fərəhlənmə, sevinmə, şən olma.
Xüsus (ə.)
- Haqqında, barəsində.
Ildırım
- İldırım.
Ildız
- Ulduz.
Irmaq
- Axar su, dənizə tökülən axar su, çay.
Isırmaq
- Dişləmək.
Ismarlamaq
- Əmanət vermək, tapşırmaq.
Işıq // aşıq
- Dəmir başlıq.
İ
İbrət (ə.)
- 1. Öm ək sayılacaq şey, 2. ehtiyat ediləcək şey,
3. əcayib, qəribə şey.
İbrişim
- Burulmuş ipək tel, incə ipək bükməsi.
(f. Əbrişim)
İcazət (ə.)
- İcazə vermə, izin, rüsxət.
İçərü
- İçəri.
İçət
- İçəcək şey, içiləcək şey, su.
İçin
- İçin-için (ağlamaq).
İçmə
- İçki, içmə.
İçrə
- 1. Arasında, 2. İçəri, 3. içində.
İçün
- Üçün.
İçürmək
- İçirmək, sərxoş etmək.
İdügi
- Olduğu.
İxtiyar (ə.)
- 1. Bəyənmə, seçmə, üstünlük. 2. qoca, yaşlı, pirani.
İkindi
- Günün yarısı, günün ikinci yarısı, günün yarısından
sonrası.
İqrar (ə.)
- Açıqca söyləmə, inkar etməmə;
Etiraf, qəbul.
İldən
- Eldən öndə (çadırını eldən öndə
tikdi).
İldirmək
- Sancmaq, dəlib keçirmək.
İləm
- Bax: ilən.
İlən
- 1. ilə, bərabər birlikdə, 2. vasitəsi ilə, 3. də, 4. habelə.
İləri
- İrəli.
İlətm ək
- Yetirmək, çatdırmaq.
İləyü
- Ön, qarşı.
İlğar
- Basqın, hücum.
İlğımaq
- Atla çapa-çapa hücum etmə.
İlxı
//
ılxı
- İlxı.
İlxıçı
//
ilqıçı
- İlxıçı, ata baxan, at otaran.
İlləllah
- “N ədir bu çəkdiyim”, “yandım əlindən” mənasında
işlədilir.
İlmək
- İlm ək - ipden halqa düzəltmək.
İltifat (ə.)
- G ülər üz göstərmək,
birinin könlünü xoş etmək,
incə
və zərif davranmaq.
İmarət (ə.)
- Xeyirli iş, yoxsullara kömək üçün qurulmuş yer,
kasıblara yemək verilən yer, yoxsullar yeməkxanası;
İmarətler yapmaq - seadət evləri tikmək.
İmdi
- İndi. Artıq.
İmək
- Köməkçi fel.
İmirzə
- Bəy oğlu, bəy uşağı, bəyzadə.
İmrənci
- Arzu olunan şəxs ve ya əşya, qibtə edilən kimsə ve
ya əşya.
İmrənmək
- Ağzının suyu axmaq, ağız sulanmaq, arzu etmək,
arzulamaq, şiddətle arzu etmək.
İnaq
- Ən yaxın adam.
İnayət (ə.)
- 1. Bir kimseyə Allahın iltifat etdiyi lütf, kerem,
yardım, 2. Kərəm, yaxşılıq, iltifat, yardım.
İncinmək
- Könüldən yaralanmaq, könlü sındırılmaq.
İnramaq
- İnləmək.
İnrəmək
- İnramaq; böyürmek, içini çəkmek.
İnşalfah
- 1. Allah dilərsə, AHah istərsə, 2. qismət olsa.
İraq // ıraq
- Uzaq.
İrişmək // irmək - Çatmaq, yetişmek.
İrgürmək
- Yetirmek, çatdırmaq.
İrz (ə.)
- İnsanın namusu və hörməti, şerəfi.
İs
- Yiye, sahib.
İsm i-əzəm - Haqqın bütün adlarını özündə toplayan ad, Allah.
İsnamaq
- Həşərat.
İssüz
- Boş, sahibsiz.
İstihsan (ə.)
- Bəyənmə, xoşa gəlmə, yaxşı, yaxud gözel olduğunu
söyləme.
İşdə
- Daha, artıq, budur (ədat).
İşrət (ə.)
- Yeyib içmə, serxoşluq veren hər hansı bir içki.
İttifaq (ə.)
- Birlik, anlaşma, qarşılıqlı anlaşma, uyuşma.
Dostları ilə paylaş: |
