Darı
- Dənli bitki (arpa, buğda cinsindən).
Darımaq
- Talan etmək.
Dartmaq
- Dartmaq; Çəkmək, söymək; “...ağ birçəklü
qarınun
südin dartdı” .
Daşqun-daşqun - Daşqın-daşqın.
Davul
- Davul. H ər iki tərəfi dəri ilə tutulmuş musiqi aləti
(nağaranm böyük forması).
Davul urmaq
- Davul çalmaq, davul döymək.
Davulbaz
- Bax: Davul.
Dayaq
- Dayaq, dəstək ola biləcək ağac, dayanacaq
şey, dayaq,
dəstək; dayaq, dirək, ağac, kömək, arxa, himayə,
özül.
Dayamaq
- Dayaq olmaq; dəstək qoymaq, dirək
vurmaq.
Davanınaq
- 1. Dayanmaq, ehtiyat etmək, 3. yüklənmək, ağırlığını
vermək.
Dayə (f)
- Dayə; emizdirmədən uşağa baxan daye.
Daz
- Daz, keçəl.
Degəc
- Dedikdə.
Degil
- Deyil.
Devlət
- Sərvət.
Deyindi
- Haydı.
D ədə I
- 1. Baba, ananın və ya atanın atası, 2. ata,
3. dərvişlərin piri, 4. ixtiyar yaşlı; hörmət mənasında
ixtiyar kişilərə müraciət.
D ədə II
- Ləqəb - Dədə Qorqud (k.a.).
Dəgin
- -dək, qədər.
Dəfi (ə.)
- Dərhal, birdən.
D əgəndə
- Gəldiyi zaman, işıq vurduğu zaman,
əks etdiyi vaxt.
D əgənək
- Dəyənək, iri əl ağacı.
Dəgirman
- Dəyirman.
Dəgm ək
- Çatmaq, yetişmek, vasil olmaq.
Dəklü
- Qədər, kimi.
Dəli
- Qəhrəman, qorxusuz.
Dəlim
- Çoxlu.
D əlm ək
- 1. Delik açmaq, 2. göz-göz etmək.
Dəlü
- (Bax: dəli).
Dəlük
- Dəlik-deşik.
Dəlülük
- Dəlilik.
Dəm (f.)
- An. vaxt, zaman.
Dəmrən
- Oxun dəmir ucluğu.
Dəmrənsüz
- Ucluqsuz. Dəmir olmayan, ucuna dəm ir taxılmamış
olan.
Dəmür
- Dəmir, dəmirdən; Dəmür don - zireh; demür donlu -
zirehli, zirehlənmiş; Dəmürlü - zirehli.
Dənəmək
- Sınamaq, təcrübə etmək.
Dənlü
- Qədər.
Dəpə
- 1. Tepə, kiçik dağ, 2. uc, zirvə.
Dəpəcük
- Təpecik.
Dəpəgən
- Tepəyən, cuman.
D əpələm ək
- Tepələmək.
D əpər
- Baltaya bənzər döyüş silahı.
Dəpilmək
- Təpik altında qalmaq.
Dəpmə
- Təpik atma, təpik, qoşa; Dəpmə urmaq - şıllaq atmaq,
tepikləmək.
Dəpmək
- Şıllaqlamaq, ayaqla vurmaq, heyvanın arxa ayaqla geri
vurması.
Dəprənm ək
- Terpənmək; siikələnmək, silkələnib qalxmaq;
Depdiklerincə - ayaqlarını vurduqca.
Dəprətmək
- Terpetmək.
Dərəcik
- Kiçik derə.
Dərgah (f.)
- 1. Astana, kandar, qapı önü; saray, iqamətgah,
2. Allahın mərheməti, şofqəti, köməyi, inayəti
monasında.
Dəri
- Deri; Heyvanın tüklə örtülü dərisi; Gön.
Dərib durmaq - Toplamaq.
Dərilmək
- Toplanmaq.
Dərləmək
- Terləmək, qan-tər içində olmaq.
Dərmək
- Toplamaq.
Dərnək
- Məclis, qanunvericilik yeri.
Dərnəksiz
- Qanun-qaydasız, başı pozuq.
Dərsinmək
- Çekilməyən, çetin dartılan (ox-yay).
Dərvənd (f.)
- Dağ keçidi.
Dərviş (f.)
- Derviş; Qapı-qapı gəzərek, yaxud meydançalarda
adamları başına yığaraq peyğəmbəre, imamlara və
Dəstur (ə.)
Dəstursızca
Dəviləm ək
Didar//dizar (f.)
Dikilmək
Dikmək
Dil
Dilbənd
Dilək
Diləm ək
Dilmək
Dilkü
Din
Dinləm ək
Dinli
Diraz (f.)
Dirək
Dirgürmək
Dirim
Dirlük
Dişi
Ditm ək
Ditrəm ək
Divan (ə.)
Divşirmək
Dizar
Doğan
Kərbəla hadisələrinə həsr olunmuş qəsidələri avazla
oxuyan sufi.
Müsaidə, izin, icazə.
İcazəsiz, izinsiz.
Dava etmək, haqqı aramaq, hesab soruşmaq.
1. Üz, çöhrə, 2. camal, Allahm camalı, üzü.
Tikilmək, qurulmaq.
Tikmək.
Dil, ağızda olan dil; əsir, dustaq, düşmon haqqında
xobər almaq, düşmənin vəziyyətini söylətmək üçün
alınan əsir.
Çalma.
İstək, arzu, xahiş, tələb, təmənna.
İstomək, arzu etmək, rica etmək.
Dilimləmek; uzun-uzun yarmaq, uzun və ensiz
dilimlərə bölmək, yastı kəsmək, yarmaq, kəsmək,
kəsik-kəsik etmək.
Tülkü.
Qeybət. Arxadan pisləmə, birini arxasınca qınama,
dedi-qodu etmək; Din dinləmək - iki adamın
danışığına gizlicə qulaq asmaq.
1. Qulaq vermək, 2. saymaq, 3. öyüd almaq, itaət
etmək.
Dinə qulluq edən.
Uzun; Diraz etmək - uzatmaq.
Dirək, dayaq, paya; dirək urmaq - dayaq vurmaq; (Bir
şeyi saxlamaq üçün altına vurulan tir, sütun, dayaq).
1. Diriltmək, 2. sağ buraxmaq.
Dirilik, həyat.
Bax: Dirim.
Dişi; Dişi əhli - qadın, qadın cinsi.
Didmək, xırdalamaq.
Titrəmək.
Məclis, böyüklərin toplandığı yer, hökumət məclisi.
Yığmaq, dərmək, döşürmək.
Bax: didar.
Möhkem eyri dimdikli, uzun, iti qanadlı, iti caynaqlı
yırtıcı ov quşu.
Doğmaq
Doxarlı
Dola
Dolab
Dolama
Dolamac
Doqunmaq
Doquzlama
Don
Donanma
Donatma
Donlu
Dop
Dopa
Doru
Doynıaq
Doyum
Dögmək
Dögüşmək
Dökdürmək
Dökmək
Döl
Dölbənd
Dölək
Dölüm
Dövlət (ə.)
Dövlətlü
Dövlətsüz
Dövşürmək
// döşürmək
Durğurma
- Dünyaya gəlmek, doğulmaq.
- Toxarlar (xalq adı).
- Bələk.
- Çox, bol; Dolab-dolab ağ süd - bol süd, məmədən
gələn gur süd.
- Geyim adı.
- Dolambac.
- Toxunmaq, deymək, ilişmək, rast gəlmək.
- Qədim türk adətlərindən birinin ifadəsidir. Qədim
türklər birinə hədiyyə verərkən yaxud bir günahkarı
cəzalandırarkən doqquz denə qiymetli əşya verərlər
və ya alardılar.
- Geiym.
- Geyinmə.
- Geyindirmə.
- Donlu, geyimli.
- M ərkəz, orta; Dopa dəpmək - merkezə cummaq.
- Topa.
- At cinsi.
- Dözmek, səbr etmək.
- Qənimət.
- Döymək, çalmaq; Davullar dögmək.
- Savaşmaq, mübahisə etmək, döyüş etmok, müharibo
etmək.
- Tökdürmək, axıtmaq.
- Tökmək.
- Döl; töremə; nəsil.
- Çox ince və sıx toxunmuş pambıqlı qumaş, nazik
batist, ağ incə bez çalma.
- Gözəl cins.
- Döl yeri.
- Ağıl. Bəxt, iqbal, uğur, xeyir, səadət.
- 1. Bextli, xeyirli, 2. uca, ulu, 3. ağıllı.
- Uğursuz, xeyirsiz.
- Yığmaq, toplamaq, dərmək, dərib gətirmək.
- Durquzma, qaldırma.
Dostları ilə paylaş: |
