Saymaq
Sayramaq
Sayru
Sayvan
(f. Saveban)
Saz
Seçiləcəkləyin
Seyran (ə.)
Səddəqna (ə.)
Səgirdiş
Səgirdmək
Səgirmək
Səhabə (ə.)
Səhih (ə.)
Səxt (f.)
Səlvi (f. Sərv)
Səmüz
Sərib
Sərhəd
Sərhəng (f.)
Sərm ərm ək
Sərm üzə (f.)
S ərpə-sərpə
Sərpm ək
Sərvər (f.)
Səttar (ə.)
Sığamaq
Sığın
Sığınu
Sığır
- Saymaq, hesablamaq.
- Ötmək, oxumaq (quş), (sıramaq).
- Xəstə.
- Kölgəlik.
- Qamışlıq.
- Ayrılacaq kimi, seçiləcək kimi.
- Zövq almaq üçün at və ya araba iiə gəzinti, seyrə
çıxma.
- Qurandan: “Düz olduğunu bildik, düz olduğuna
inandıq” .
- Səyirtmə (at üçün).
- Səyirtmək.
- Sıçramaq.
- 1. Yoldaş, 2. Peyğəmbərimizin yoldaşları, yaxm
ətrafı.
- Doğru, tam düzgün, səhvsiz.
- Pərtlik, sərt.
- Sərv; Həmişə yaşıl, hündür boylu ağac; Səlvi boylu -
boyu sərv kimi olan, uzunboylu gözəl.
- Kök.
- Sərib-pırtmaq - yerləşdirib əzmək.
- Sərhəd boyu, qonşuluqda olan yer.
- Sərdar, komandan.
- Yuxudan birdən-birə sıçrayaraq oyanmaq,
sayıqlayaraq oyanmaq.
- Çəkmə (ayaqqabı), qaloş tipli yapı.
Səpə-səpə.
Sıyırmaq; səpmək.
Rəis, hökmdar, şah, başçı, yüksək ali şəxs.
Allahm adlarmdan biri; İnsanlarm qusurlarmı,
eyiblərini örtüb gizləyən, onları bağışlayan deməkdir;
Səttar Tanrı - eyibləri örtən, bağışlayan Allah.
Sığamaq, sıxmaq.
Sığır, dağ keçisi.
Sığmaraq, sığmıb.
Sığır, buğa, öküz və inək növündən olan yetişmiş
mal-qara.
-*•«§€3568^?*-
Sığırı
- M al-qara gönündən tikilmiş uzunboğaz çəkmə.
Sığırtmac
- Sığır otaran, çoban.
Sığmaq
- Yerləşm ək, uyuşmaq.
Sıqlamaq
- Sıtqamaq.
Sıqmaq
- 1. Sıxmaq, təzyiq etmək, 2. suyunu çıxarmaq.
Sımaq
- Sındırmaq, qırmaq, parçalamaq; məğlub etmək, məhv
olmaq, qırılmaq, məğlub olmaq.
Sınamaq
- Smamaq, (sinəmək); təcrübə etmək; Sınayu gəlm ək -
sınamağa gəlmək. smayaraq gəlmək.
Smdırmaq
- Bir kövrək şeyi smdırmaq, qırmaq, alçaltmaq,
yenmək, yox etmək.
Sınırlı
- Kirişli. Köşə sarılmış, köşə ilə bərkidilmiş,
möhkəm.
Sınmaq
- Smmaq, qırılmaq.
Sınırlamaq
- Kirişləmək.
Sıravardı
- Sıra ilə, növbələşərək; bir cərgədə, bir sırada, bir-
birinin ardmca.
Sırça
- Şüşə.
Sırılmaq
- Sıyrılmaq.
Sırt
- Kürək.
Sicim
- Sicim, bir neçə qat, qəzildən (keçi, at tükündən)
toxunmuş uzun ip.
Sidq (ə.)
- Gerçək, gerçəklik, sədaqət, səmimiyyət; Sidqi bitün -
tam səmimiyyətli, möhkəm inamlı.
Siddiq
- Doğruçu; Siddiq - birinci xəlifə Əbubəkrin ləqəbi.
Silcək
- Silincə, silən kimi.
Sin-sin
- İtlərin ağlayırmış kimi çıxardıqları
səsin təqlidi,
zingildəmə; Sin-sin sinləmə - itin yanıqlı
zingildəməsi.
Sinək
- Milçək.
Sinləm ək
- Sızıldamaq; zingildəmək.
Sipara
- Quranın bölündüyü 30 cüzdən hər biri.
(f. Siparə)
Sivri
- Kəskin uclu, sivri, şiş.
Soğuk
- Soyuq.
Soğultmaq i
- Sorulmaq, qurumaq.
Soğultmaq ii
- Südün çəkilməsi; quruması.
Soqmaq
- Sancmaq, çalmaq.
-'•§İ&i357S§ef**-
Soqman
- Çəkmə - ayaqqabı, yalın ayağa geyilən, dəri və ya
tumacdan qısaboğaz çəkmə; bir növ uzunboğaz
çəkmə.
Sop
- Nəsil mənsubiyyəti, soy, sülalə, bir adamm əsli-nəsli.
Sovğılmaq
- Qurumaq, kəsilmək (suya aiddir), sovulmaq.
Sovulmaq
- Gücünü ıtirmək, sovuşmaq, qurtarmaq, keçmək.
(solmaq)
Soy
- Soy, nəsil.
Soylama
- Söyləmə, demə.
Soylamaq
- Söyləmək, demək (dastan, hekayət).
Sögmək
- Pis söz söyləmək, söymək.
Söyləşm ək
- 1. Döyüşmək, qarşılaşmaq, 2. damşmaq, müzakirə
etmək.
Suç
- Günah, xəta, qəbahət.
Suçu
- Su yolunun təmirçisi.
Sulb (ə.)
- Bel, kürək.
Sultan (ə.)
- Sultan; Xaqan, xan, bəy.
Sultamm
- Kişi cinsindən olan hörmətli adama xitab kimi işlənir.
Sum
- Dolu, tamam, içi dolu, bütün, külçə; Sum altun - içi
və xarici qızıl, külçə qızıl.
Sunqur
- Yırtıcı quşdur (Bax: ağ sunqur).
Sunmaq
- Vermək, təqdim etmək.
Surnaçı
- Zumaçı.
Susanmaq
- Susamaq.
Subhanəhü (ə.) - Ona (Allaha) eşq olsun.
Sügilik
- Şiş; süngü.
Sügsün
- Ənsə.
Sünici
- Nişanlanmış, damğalı.
Sünmək
- Nişanlamaq. Uzanmaq.
Sünü
- Süngü, (süqü); (süqü və sünü); Süngü, mizraq, qarğı.
Sünücük
- Kiçik süngü.
Sünük
- Sünük, kəmik.
Sür
- Sür cida; Çoxillik qamışın yoğun gövdəsindən
hazırlanan nizə.
Sürdürm ək
- Saqilik etdirmək, şərab gəzdirmək.
Süri
- Sürü, heyvan dəstəsi, toplusu.
Sürim ək
- Sürümək.
Sürmək
Sürücmək
Sürülmək
Sürülə-sürülə
Süsəgən
Süsəlmək
Süsəşmək
Süsilmək
Süsmək
Süvar (f.)
Şadman (f.)
Şahbaz (f.)
Şahin
Şahi-mərdan
Şahınçibaşı
Şah yigit
Şaqımaq
Şaqır
Şamata
Şami
Şami günlük
Şaşmaq
Şayəd (f.)
Şapqa
Şeşmək
Şəbçiraq
Şəfi (ə.)
Ş əfqət (ə.)
- 1. Çıxarmaq, qovmaq.
- Sürüşmək.
- Davam etmək, sürüb getmək.
- Yerin üstü ilə bir şeyi çəkə-çəkə aparmaq, sürüyə-
sürüyə.
- Buynuzlu. 1. buynuzu ilə vuran, buynuzlayan, 2. azğm
sığır.
- Batırılmaq, dürtülmək, saplanmaq.
- Buynuzlaşmaq.
- Sancılmaq.
- Buynuzlamaq.
- Süvari, at minən, atlı, süvari.
Ş
- Şən, sevincli, məmnun.
- Şahin, məc. qoçaq.
- Şahin. Qaraguz cinsindən ov quşu, əksərən onunia
duma ovlayırlar.
- M ərdlərin şahı - əsli: Həzrət Əliyə işarədir.
- Ov quşlarına baxan xidmətçilərin başçısı.
- Böyük bahadır, böyük qəhrəman.
- Çaxmaq (şimşək).
- Şığıyan.
- Hürmək.
Şam şəhərinə aid.
Şamda (Suriyada) tikilən çadır növü. Bu gün
Pakistanda işlənməkdədir, al və qara rənglidir.
Çaşmaq.
Ola bilər ki, bəlkə, ehtimal ki.
Papaq, şapqa.
Açmaq.
Qaranlıqda parıltı verən daş. Bur. gecə çıraq kimi
yanan gövhər.
Şəfaət sahibi, köməkçi.
Şəfqət.
-«g§§359gg§»-
Dostları ilə paylaş: |
