238
T
əlimdən danışarkən deməliyik ki,
bütün fənlərin ekoloji
t
ərbiyə imkanları mövcuddur. Biologiya, kimya, fizika, əmək
t
əlimi, rəsm, musiqi, ədəbiyyat fənlərinin imkanları daha ge-
ni
şdir. Onları aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar:
-t
əbiət -riyaziyyat elmlərinin əsasları üzrə biliklər
verm
əklə;
-
daim inkişafda olan texnika və texnologiyalar üzrə bilik
v
ə bacarıqlar verməklə;
-bütün f
ənlər daxil olmaqla, əsasən ədəbiyyat fənnin
t
ədrisində mənəvi saflıq və nəfs toxluğu toxumu əkməklə;
-
xalq pedaqogikası materiallarına və dini məlumatlara
istinad etm
əklə.
H
ər bir fənn müəllimi mövzudan asılı olaraq ya birbaşa,
ya da dolayısı yolla bu imkandan səmərəli istifadə etməlidir.
M
əsələn, dərs zamanı ekoloji sayqısızlıqların təzahürü olan,
ümumb
əşəri
ziyan gətirən kimyəvi, radioaktiv qəzalar, nüvə
sınaqları, müharibələr və onların sağalmaz xəstəliklər törətməsi
bar
ədə həyati faktlara istinad etmək faydalıdır. Ümumyyyətlə,
h
əyati faktlar, müvafiq şifahi ədəbiyyat nümunələri, müdrik
k
əlamlar təlim zamanı müəllimin ən yaxın köməkçisi ola bilir.
Əvvəldə dedik ki, ekologiya XX əsrin elmidir. Ekoloji
t
ərbiyə problemi də elmi pedaqogikaya elə ekologiya elmi ilə
paralel g
əlmişdir. Amma xalqın pedaqoji baxışlarında ekoloji
t
ərbiyənin tarixi olduqca qədimdir. Əsrlərlə bundan əvvəl xalq
insanın yer üzündə qalıb –qalmayacağının ekologiyadan asılı
olduğunu duyub dərk etmiş və bu
barədə tövsiyələrini
vermişdir. Hlbuki, o zaman təbiətə indiki kütləvi təcavüz yox
idi. Xalq müdrikliyi t
əcrübədən yarandığı üçün həyati
reallıqlardan xəbər verən saysız qədər atalar sözü, məsəl, inanc
v
ə sınaqlar mövcuddur. Həmin nümunələrdə müdriklərimiz
torpağa, suya, havaya, ağaclara, quşlara, heyvanlara və s. təbiət
nem
ətlərinə qayğılı münasibəti ön plana çəkmişlər. Məsələn:
Ağac Behiştdən çıxıb, Tək ağacdan bağ olmaz, Yaşıllığı bol
ed
ən elin qəbristanlığı kiçik olar, Bar verən ağacı kəsməzlər,
239
Bağa baxarsan bağ olar, baxmazsan dağ olar, Susuz yerdə
örd
ək olmaz, qaz olmaz, Torpaq deyir: öldür məni, dirildim
s
əni və s.
Yaxud inanclar:
Günün isti vaxtında suvarma işləri
aparmaq olmaz, h
ərarətdən bitkiyə xeyir yox, ziyan dəyər,
Əncir ağacını kəsən günaha batar, Tut ağaçını kəsməzlər,
ehsanlıqdır, Pişiyi öldürməzlər, quş yuvasını dağıtmazlar,
yör
əsi pis gələr, Ahunu öldürən xeyir tapmaz, Yuvadan qaran-
quş balası götürənin dili lal olar, Balalı heyvanı ovlamazlar,
Çox ov vuranın evində bərəkət olmaz və s.
Ekolji t
ərbiyə işində dini fikir və müddəalar da ən yaxşı
vasit
ələrdəndir. Dini etiqada görə, külli kainatda nə varsa,
hamısı, o cümlədən ağaclar, otlar, heyvanat Böyük Yaradanı
t
əsbih etməkdədir (anmaqdadır). Bir ağac kəsən insan Ulu
Xaliqi zikr ed
ənin birini azaltmış olur və günaha batır. Bir
ağac əkən insan isə onun əksini edir və savab qazanır. Axı Yer
üzü
Allah t
əalanın
insanlara yaşayış yeri olaraq bəxş etdiyi ən
göz
əl hədiyyədir.
O Allah ki, sizin üçün yer üzünü döşədi, göyü
is
ə tavan yaratdı, göydən yağmur endirdi və onun vasitəsi ilə
müxt
əlif meyvələrdən ruzilər yetişdirdi (“Əl Bəqərə” surəsi,
22-ci ay
ə).
İslama görə, həm də heyvanlara zülm etmək günahdır.
Heç bir heyvan insan q
ədər zülmkar və kobud deyil.
Dind
ən danışmışkən, mövzu ilə bağlı İslam Peyğəm-
b
ərinin (S) kəlamlarına diqqət yetirək. O, yaşıllığa və dənizə
baxmağın ibadət olduğunu söyləmişdir. Burada söhbət düşü-
n
ərək baxmaqdan, baxıb dənizin də yaşıllığın da gözəlliyini və
h
əyati əhəmiyyətini dərk etməkdən gedir. Peyğəmbər Əley-
hiss
əlam həmçinin buyurmuşdur:
-
Yararsız qalmış bir yeri cana gətirən adam bəri başdan
savab qazanmış olur.
-
Bir adamın əkdiyi ağac nə qədər bar verərsə, o adam o
q
ədər savab qazanar.
240
-
Yolun ortasına düşmüş daşı götürüb kənara atan, yolu
sahmana salan adam savab qazanar.
-
Kim daşqınların, sel sularının qarşısıni alırsa,
yanğınları söndürürsə, şəhidlərin qazandığı savab qədər savab
qazanır.
-Heyvanlara
əziyyət verməyi qadağan edirəm.
-Allah l
ənət eləsin ağac kəsənə.
-
Əlinizdə bir fidan olsa və bir az sonra Qiyamət
qopacağını bilsəniz, yenə o fidanı əkin.
-Ziyan ver
ən canlılardan başqa hər hansı bir canlını
öldürm
ək qadağandır.
Adi danışıqda biz “ana təbiət”, “ana vətən”, “ana
yurdun” ifad
ələrini işlədirik, amma fərqinə varırıqmı niyə belə
deyirik?
Onda Peyğəmbər Əleyhissəlamın kəlamına diqqət
yetir
ək:
-
Yer üzünü qoruyun, çünki o, sizin ananızdır.
B
əli, ana övladlarına heç vaxt etinasız olmur, ögey
münasib
ət bəsləmir, canını ondan əsirgəmir; ancaq ana
övladından gördüyü nankorluğunun üstündən keçə bilir..
Yer üzü d
ə belədir. O bizim anamızdır. Hər kəsin bir
anası olduğu kimi, sığınacaq bir Yerimiz var. Gedəcək başqa
m
əkanımız, bizi bəsləyib yaşadacaq başqa vətənimiz yoxdur.
Günahlarımızı başa düşəcəyimiz təqdirdə o da anamız kimi
bağışlayandır; yəni ona vurduğumuz yaraları sağaltmağa
çalışsaq, sağalandır.
Torpağın ana olması haqqında fikir İslamdan 6500 il
əvvəl ulu babalarımız olan qədim Şumer mənbələrində, daha
sonra “Avesta”da deyilmişdir:
Tum (toxum) körpə baladır,
torpaq ona isti süd ver
ən anadır. Həm də tum özünün doğur-
duğu körpə balasına ağca süd verən anadır (Şumer mətnlə-
rind
ən. Mənbə: E.Əlibəyzadə. Azərbaycan xalqının mənəvi
m
ədəniyyət tarixi. Bakı. “Gənclik”, 1998. Səh.68).
Qeyd etdik ki,
ekoloji t
ərbiyə iki əsas yolla –təlim
prosesind
ə və sinifdənxaric –məktəbdənkənar işlər vasitəsi ilə