Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
151
tərəfin tayfasının şəcərəsini bilirdilər. Şəcərəni tayfanın hər bir üzvü
bilməli idi, bu bilgi nəsildən nəslə keçməklə, zəncirvarı şəkildə daha
da artır, zənginləşirdi. Heç olmazsa, 7-9-11 nəsildən olan xələfləri
bilmək tələb olunurdu. Bu, bir tərəfdən, nəslin ulularına hörmətdən
irəli gəlirdisə, digər tərəfdən, həm də ona görə vacib hesab edilirdi
ki, ki, ata xətti ilə olan qohumlardan olanlarla evlənməyə yol veril-
məsin. Lakin bunu yerinə yetirmək heç də daim mümkün olmurdu.
Buna baxmayaraq türk xalqlarının qəbilə-tayfa strukturunda şəcərə
bu gün də yaşadılmaqdadır. Bu Anadolu türklərində səjirə, Azər-
baycan türklərində – şəcərə, başqırdlarda – şejere, qaraqalpaqlarda
və qazaxlarda – şejire, türkmənlərdə – səjrə, qırğızlarda – sanjıra və
s. şəklində işlədilib qalmaqla yazıçıların yaradıcılığında, alimlərin
epistolyar irsində saxlanılmaqdadır.
Qaraqalpaqların tarixi, etnoqrafiyası, etnogenezi, məskunlaş-
dığı ərazi, folkloru ilə bağlı əfsanələrdə və yazılı əsərlərdə göstərilir
ki, ən qədim qaraqalpaq qəbilələrindən olan qaraqalpaq-müytenlərin
ulu babaları Xorəzm və farsların ulu babaları sak-sarmat-massaget
tayfalarına gedib çıxır. Yerdə qalan qaraqalpaq qəbilələri ilə yanaşı,
qazaxlar, noqaylar, «yomudlar» (daha doğrusu, bugünkü türkmən-
lər) və Orta Asiyada Şimala doğru yaşamış və yaşamaqda olan xalq-
lar tamamilə başqa soy-kökə, əsil-nəslə, ulu babaya gedib çıxır.
Xalq genealogiyası uzun müddət ərzində yaddaşlarda yaşayan
tarixi hadisələri 200, 300, 500, bəzən isə hətta minilliklər ərzində əf-
sanələri, lətifələri, nəğmələri – folklor ənənələrini yaşada bilirdi.
Məsələn, elə götürək qaraqalpaqların qəhrəmanlıq salnaməsini əks
etdirən «Qırx qız» dastanını. Burada xalqın olduqca özünəməxsus
zəngin və əski keçmişi öz əksini tapır.
«Qırx qız» dastanının qədim elementlərini tədqiqatçılar məhz
sak-sarmat-massaget mədəni ənənələri ilə bağlayırlar. «Qırx qız»
dastanında qaraqalpaqların əcdadlarının qədim ənənələri və arxaik
sosial institutları əks olunmuşdur. Dastanın tarixi kökləri ilə bağlı
xeyli material və mənbələr, fikir və mülahizələr mövcuddur. Məsə-
lən, əgər biz «Qırx qız»ın əsas süjet xəttinə diqqət yetirilmiş olsaq,
onun qədim matriarxat variantını sezmək mümkündür. Cəsur və gö-
Nizami Tağısoy
152
zəllər gözəli Gülayım otuz doqquz igid-rəfiqələri ilə uzaq bir adada
– Sərkop qəsrində yaşamaqla, xalqını düşmən tapdağından müdafiə-
yə qalxır. Bəzi tədqiqatçılar (11, 67-71; 12, 6-19) «Qırx qız» eposu-
nun digər türk xalqlarının dastanları arasında analogiyasının olma-
dığını qeyd etsələr də, bizə elə gəlir ki, o qırğızların «Canıl Mırza»
və qazaxların «Qız Jibek» poemalarındakı bir sıra məqamlarına gö-
rə analoji motivlərə malikdir.
Müxtəlif xalqlara məxsus abidələrin orijinal və yaxud oxşar
motivlərini araşdırmağa cəhd edən hər bir tədqiqatçı fikir və müla-
hizələrini söyləyərkən məsələyə bir qədər ehtiyatla yanaşmağı ba-
carmalıdır. Çünki analoji məqamlara diqqət yetirdikdə, xeyli maraq-
lı məsələlər ortaya çıxır. Bu, «Qırx qız»ın «Canıl Mırza» ilə müqa-
yisəsində daha mühüm şeylərə nəzər yetirməyə imkan verir
1
. Folk-
lor nümunələrindəki analoji fakt və hadisələrə, süjet və motivlərə
diqqət yetirdikdə biz həm də müxtəlif xalqların tarixindəki yaxınlıq-
ları görə bilirik. Bu, bəzən nəinki qohum, eyni soy-kökə malik, həm
də geneoloji baxımdan ilk baxışda yaxınlığı olmayan xalqlarda da
özünü büruzə verə bilir (9, 89-92).
Qaraqalpaqların etnogenezi ilə bağlı bütün məqamlara toxuna
bilməsək də, hesab edirik ki, onların mənşəyinin bəzi məsələlərini
açıqlaya bildik. Xalqın şifahi yaradıcılığına güclü təsir edən etnik
tərkib, mənşə barədə təsəvvür yaratmaq, onun folklorunun bu və ya
digər xüsusiyyətləri haqqında təsəvvür yaratmağa da xeyli kömək
edə bilər. Bu baxımdan «Qırx qız» dastanına müraciət edək. Və
onun məzmununa qısaca nəzər salaq.
Lap qədim zamanlarda Sərkop şəhərində Allahyar adlı bir bəy
yaşayırmış. Onun 6 oğlu və Gülayım adlı bir qızı varmış. Gülayım
on beş yaşına çatanda Meyvəli adasında onun üçün ayrıca malikanə
tikilməsini və ətrafının qəsrlə əhatələnməsini atasından xahiş edir.
Bu qız özü kimi qoçaq və cəngavər 39 qızı başına toplayıb, onlara
nizə oynatmaq, ox atmaq, at çapmaq və hərb sənətinin sirlərinə yi-
yələnməyi öyrətməyə başlayır. Gülayım lap uşaqlıqdan döyüş sirlə-
1
Ìÿñÿëÿ êèôàéÿò ãÿäÿð ìàðàãëû îëäóüóíäàí, áó ïðîáëåìè «Ãàðàãàëïàã ÿäÿáèééà-
òû» êèòàáûíäà ýåíèø èøûãëàíäûðìûøûã. – Í.Ò.
Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
153
rinə yiyələnməkdə böyük məharət göstərirmiş. O, yaxşı bilirdi ki,
kalmık xanı Surtaysa onun vətəninə çoxdan göz dikib, onu çökdür-
məyi qarşısına məqsəd qoyub.
Qısa müddət ərzində Gülayım rəfiqələri ilə birlikdə bu qəsri
laləzara çevirir. Gülayımın gözəlliyi haqqında söz-söhbət az qala
bütün dünyanı dolaşır. Çoxları onu özünə xanım etməyə çalışır, la-
kin o, heç kimə «hə» demir. Bu igidlərin arasında yalnız bir nəfər –
Xorəzm bahadırı Arıslan onun ürəyincə idi.
İş o yerə çatır ki, bəyin sürüsünü otaran çoban Jurındazın da
qıza gözü düşür və o, onu ələ keçirmək üçün hiyləyə əl atır. Hətta
elə vəziyyət yaranır ki, az qala Jurındaz Gülayıma yiyələnəcəkdi.
Toy günü müəyyənləşir, lakin həmin gün Gülayımı istəyən qoçaq-
lardan biri Jurındazı qətlə yetirir.
Poemada iki süjet xətti paralel inkişaf edir. Xorəzmin əksər
hissəsini ələ keçirən İran hökmdarı Nadir şah Arıslanın bacısı Altı-
nayla evlənmək eşqinə düşür. Lakin Arıslanın yaşadığı ərazilər Na-
dir şahın tapdağından çox-çox uzaqlarda idi. Buna baxmayaraq öz
məkrli niyyətini işə salan şah Arıslanı Xorəzm torpağından çıxmağa
məcbur edir. Nadir şah əvvəl elçilərini göndərir, sonra isə Altınayın
ardınca özü gedir, lakin hər dəfə rədd cavabı alır. Şah böyük qoşun-
la ölkə üzərinə hücuma keçir. Qüvvələr nisbəti düşmən xeyrinə qat-
qat üstün olduğundan, Xorəzm məğlub olur, Altınay əsir düşür. La-
kin nə illah edirsə, şah qızı ələ ala bilmir ki, bilmir.
Belə gərgin məqamda həm də kalmık hökmdarı Surtayşa öz
ordusu ilə Sərkop üzərinə hücuma keçir. Tərslikdən hücum Güla-
yım başının dəstəsi – rəfiqələri ilə uzaq bir yerə gəzintiyə getdiyi
vaxta təsadüf edir. Sərkopda qan su yerinə axır. Surtayşa qalib gəlir.
Ölkəni qarət edib, salamat qalmış insanları əsir götürüb geri qayıdır.
Gəzintidən qayıdan Gülayım vəziyyətin gərginliyini görüb
qızlarla birlikdə atasının qəbri üstə gedir, təhqir edilib, alçaldılmış
Vətəninin və bir də atasının qisasını alacağına and içir. Surtayşanın
dalınca gedir. Yolda Gülayım Xorəzm bahadırı Arıslanla rastlaşır.
Onlar bir-birlərini tanıyırlar. Gülayım özünü Arıslana yaxın versə
Dostları ilə paylaş: |