Eylül 2016 İstanbul/Türkiye
Yüklə 4,91 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Hz. Peygamber’in ümmetine olan şefkati ve düşkün olması
- Hz. Peygamber’in ümmetine olan şefaati
- Hz. Peygamber’in asi ümmeti için sıkıntı çekmesi ve kaygılanması
106 Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî Yetimler bu cihanda ezilmiştir Gariplerin işi zordur.. Gariplerin işi daima riyazettir Diri değil, garip ölü gibidir. Allah’a garipler bellidir Garibi sabah akşam sormuştur. 20 Bu beyitlerde Hoca Ahmed Yesevî, Hz. Peygamber’in yetim, garip, yoksul ve mazlumlara kucak açan, onlara yardım eden ve yanında olan birisi olduğu ve bu vasıflarından bahsetmektedir. Hz. Peygamber’in ümmetine olan şefkati ve düşkün olması Dîvân-ı Hikmet’te Hz. Muhammed ile ilgili olarak en çok işlenen konu onun ümmetine karşı o eşsiz şefkati ve düşkünlüğüdür. Yetim kaldı atadan, hem şefkatli anadan, Takdir oldu Hudâ’dan, yâ Mustafa Muhammed. Yetim başını sıvazladı, şefkat oldu Muhammed, Canı cana uladı, yâ Mustafa Muhammed. Yedi yaşında genç çocuk, inci kadrini bildi, Altı cevize sattı, yâ Mustafa Muhammed. Şefkat oldu “af” dedi, ümmetini diledi, Cebrâil yetişip geldi, yâ Mustafa Muhammed. 21 Rasûl dedi: “Dilediğim asi ümmet; Belağattan kırk yaşını kıl rahmet; Ey Allah’ım, Sen’den rahmet, benden şefkat...” Gerçek ümmetseniz; işitip salât selâm söyleyin dostlar. 22 20 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 131, (Hikmet, 36) 21 Ahmed Yesevî, Divân-ı Hikmet, s. 406, (Hikmet, 205) 22 Ahmed Yesevî, Divân-ı Hikmet, s. 195, (Hikmet, 80) Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî 107
Hz. Peygamber’in ümmetine olan şefaati Dîvân-ı Hikmet’in 112. Hikmetinde Ahmed Yesevî, mahşer meydanını tasvir edip Hz. Muhammed’in ümmetine olan şefaatini ayrıntılı bir şekilde anlatır.Eserinde Hz. Peygamber’in şefaatiyle birlikte kulların çare ve yardım arayışları şöyle dile getirilir: Bütün halklar Adem Ata’ya doğru ardınca gidince “Ey babamız şimdi bizi kolla” deyince “Ruhsat yok, benden geçti evlat” deyince “İbrahim’e gidelim” deyip söyler imiş İbrahim’e gidip söyleyince Adem Ata “Şefaat eyle bunlara sen hepsi hata” O da der “Sizden yakın Adem Ata” “Musa tarafına gidelim” deyip söyler imiş Musa deyince “-Rabîerinî-“ dedim o gün Acizlikten çıktığım yoktur işte bugün Gidelim Muhammed’e olup mahzun” Hepsi Hazret’e doğru gider imiş Musa deyince “Ya Muhammed ayak bas Ümmetlerin cehennem içinde yok oldu” Muhammed’de iba eyleyip durunca o an Musa bırakmayınca birlikte varır imiş. Tacını alıp kısıp koyup arş altında Feryad edip ağlayıp durunca işte o günde “Ya Kadîr, Ya Gafûr” dediğinde “Ya Habibim başını kaldır” deyip söylerimiş Alıp gel ümmetini dergahıma Bağışlayım hepsini ben sizlere Dahileyleyim hepsini cennetime” Böyle diyerek Hakk’tan nida gelir imiş 23 23
108 Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî Taharetsiz zikrini söyleyen iman etmez Öleceği vakitde Hak Mustafa elini tutmaz Sûbhan Melik’im günahım asla bağışlamaz Gelin yığılın zâkir kullar zikir söyleyelim 24 Muhammed ki âleme yol göstericidir O günde olacaktır yardımcı 25 Yardım eylese Mustafa, Îlliyyin Cenneti’ne gireyim” 26 Hz. Peygamber’in asi ümmeti için sıkıntı çekmesi ve kaygılanması Dîvân-ı Hikmet’te Yesevî’nin Hz. Peygamber’le ilgili olarak üzerinde çokça durduğu hususlardan biri de Hz. Peygamber’in ümmetinden asi ve günahkâr- lara karşı çektiği ve katlandığı sıkıntılara geniş yer vermesidir. Yer altına girdim ise kendimden geçtim Gözümü açınca Mustafa’yı hazır gördüm İsyan ve cefa eden ümmetlerin halini sordum “Ey evlad benden sorsan hani ümmet,” “Ümmet” dedi göğsüm dolarak hasret yarası “Ümmet için çok çekiyorum Hak’dan külfet” Ümmetlerimin günahlarını her Cuma affet Alıp geleyim ya Muhammed sen bunu ayır Ta ki ağlayıp secde eyleyim Tanrı ya affet Her Cuma affet ümmetlerin günahını Alıp geleyim ya Muhammed gör bunu Ümmetlerin neler kılar Ahmed senin Ben melekten utanç duyarım ey ümmetim Yaratan’dan korkmaz mısın düşük himmetim Gece yatmadan ibadet etsen hoş devletim 27 24
25 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 127, (Hikmet, 34) 26 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 105, (Hikmet, 18) 27 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 81-82, (Hikmet, 8) Geçmişten Geleceğe Hoca Ahmed Yesevî 109
Bizler için canlar çekti o Muhammed Ümmet olsan gam yemezsin sahte ümmet Gece gündüz elde ettikleri yeme-içme ve işret İşitip okuyup yere girdi Kul Hoca Ahmed 28 “Kullu yevmin beterun” 29 dedi Hakk Mustafa; Ümmet olsan, kulak verin, vefalılar İyilerin ecrini verir, kötüye ceza Kıyamet günü cezalarını çeker dostlar. Fâsık, fâcir günaha girip yeri basmaz Oruç-namaz kazâ eyleyip misvâk asmaz; Ras
űlullah sünnetlerini göze iliştirmez Günahları günden güne artar dostlar. Dünyacılar malını görüp heves eyler Ben-benlikden o Tanrılık iddiası eyler Ölür vakitte imanından ayrı eyler Can verirken hasret ile gider dostlar. 30 Hz. Peygamber’in ümmeti için kaygılanması konusunu da ayrıca ele alınır. Konuyla ilgili beyitleri şöyledir: Mustafa naz makamı haline erdiler Bir topluluğu asi deyip kaygı ettiler “Ümmetim, vay ümmetim deyip” söylediler Sensin Kâfî, sensin Âfî ya Gafûr HakkTeala’dan nida geldi O’na; “Ümmetimin işini bırak bana Hepsini bağışlayayım orada sana.” Sensin Kâfî, sensin Âfî ya Gafûr 28 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 85, (Hikmet, 10) 29 “Her gün son bulacaktır, bitecektir.” Rivayetin kaynağı bulunamamıştır. 30 Ahmed Yesevî, Divan-ı Hikmet, s. 208, (Hikmet, 86) Yüklə 4,91 Mb. Dostları ilə paylaş:
|