Тцрк мяншяли Азярбайъан шяхс адларынын тарихи-лингвистик тядгиги
89
Çünki antroponimikamızda Alp, Bəy, Xan və s. kimi türk
mənşəli, eləcə də Veys, Qeys, Rza, Zal, Şah və s. kimi ərəb və
fars mənşəli birhecalı antroponimlər, az da olsa, işlənməkdədir.
Tarixin acı hökmü iki əsrə yaxındır ki, Azərbaycan türkünü iki
yerə parçalayıb, qardaşı qardaşdan ayırıb, ortada Araz çayıdır.
Azərbaycan türkü Arazın hər iki sahilində intizar, həsrət, kədər
içindədir. Nə qədər ki, vahid Azərbaycan dövləti yaranmayıb,
bu nisgil davam edəcəkdir. Azərbaycan türkü övladına rəmzi
olaraq ―Araz‖ adını verməklə sanki həsrətdən, ayrılıqdan qur-
tarıb doğma qardaşına qovuşmuş, arzusuna çatmış olur. Məhz
bu keyfiyyətlər Araz antroponiminin yaranması üçün əsas ola
bilər.
Babək. Antroponimikamızda işlək adlar cərgəsində olan
―Babək‖ antroponiminin izahı ilə bağlı müxtəlif fikirlər vardır.
O.Mirzəyev və B.Abdullayev Babək antroponiminin fars mən-
şəli söz əsasında yarandığını göstərirlər (122-38) (4-16).
M.Adilov və A.Paşayev konkret faktlarla əsaslandırır ki, ―Ba-
bək‖ antroponimi ―ba‖ – böyük, ―bək‖ – bəy sözlərindən dü-
zəlmiş, mənası ―böyük bəy‖ deməkdir (10-14). Müasir ədəbi
dilimizdə böyük anlamlı ―ba‖ arxaikləşmiş, vaxtilə titul funksi-
yasını yerinə yetirən ―bəy‖ vahidi isə məhdud dairədə işlənir.
Baxşı. Apelyativi kahin, şaman, ustad, aşıq anlamlı ―baq‖
(bax) və adam anlamlı ―şı‖ vahidləridir. ―Baq‖ teonimi müasir
dilimizdəki ―baxıcı‖ sözündə qədim şamanizmin izini yaşadır
(187-95).
―Baxşı‖ antroponimindəki ―şı‖ qədim türk dilində işlənən
adam anlamlı sın, sun, sin, si, se, sə, sı vahidləri ilə bir sistemə
daxildir. Bu vahidlər Ulusun, Ursi, Telusun kimi qədim türk
mənşəli antroponimlərin yaranmasında iştirak etdiyi kimi, türk
mənşəli teonimlərlə birlikdə antroponim yaradıcılığında da
iştirak etmişdir. Məsələn, kud//qud (Kudusun), tar//tir//dir
(Dirsə), baq//bax (Baxşı) və s.
Язизхан Танрыверди
90
―Baxşı‖ antroponimi türk xalqları antroponimikasında ge-
niş yayıldığındandır ki, rus familiyaları sisteminə də daxil ol-
muşdur. N.A.Baskakov ―Makşeev‖ familiyasının yaranmasında
kahin, şaman, aşıq anlamlı bagŞu-magŞu vahidinin əsas oldu-
ğunu göstərir (34-134).
Bəy. Qədim türk dilində hökmdar, rəhbər, knyaz mənala-
rında işlənmişdir (71-91). Müasir ədəbi dilimizdə hörmət mə-
nasında işlənir. ―Bəy‖ apelyativi həm türk mənşəli (Bəy, Bəylər,
Bəybala, Balabəy, Bəyverdi, Elbəy və s.), həm də hibrid
(Əlibəy, Əzizbəy və s.) antroponimlərin tərkibində işlənmək-
dədir.
Qambay. Müasir antroponimikamızda təsadüf olunan
mürəkkəb quruluşlu ―Qambay‖ antroponiminin hər iki kompo-
nenti müasir ədəbi dilimizdə arxaikləşmişdir. ―Qam‖ müxtəlif
türk
dillərində cadugər, şaman, nağıl danışan mənalarında işlən-
məkdədir (4-18). ―Kitabi-Dədə Qorqud‖ dastanındakı Qam-qan
(Kam xan) və Qam-büre (Kam Büre) antroponimlərindəki
―qam‖ teonimi müqəddəs anlamlıdır. Qam-büre ―müqəddəs –
qurd‖ mənasındadır (187-97). ―Bay‖ titulu isə, qeyd etdiyimiz
kimi, yalnız hörmət mənasında işlənməkdədir.
Qalabəy. Titullar əsasında yaranan antroponimlər siste-
minə daxildir. Müasir ədəbi dilimizdə ―qala‖ sözü işlənir, ―bəy‖
isə mənaca daralan sözlər sırasındadır. ―Qalabəy‖ müasir ədəbi
dilimizdə titul kimi arxaikləşmişdir.
Qara. Türk dillərində ―qara‖ apelyativi güclü, qüvvətli,
qüdrətli, böyük və s. mənalarla yanaşı, rəng anlamlı vahid kimi
də işlənmişdir. Müasir ədəbi dilimizdə yalnız sonuncu mənada
işlənməkdədir. ―Qara‖ apelyativi əsasında formalaşan kişi ad-
larının yaranmasında güclü, qüdrətli, qüvvətli, böyük, qadın ad-
larında isə gözəllik məna çalarları əsas olmuşdur.
Qoçər. Müasir antroponimikamızda az işlənən antropo-
nimlərdəndir. ―Qoç‖ sözü danışıq dilində igid, qoçaq, döyüşkən
mənalarında işlənir. ―Qoçər‖ antroponimindəki ―ər‖ sözü də